ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Αφιερωμένο στο Θεριό

Δένεται κανείς με αυτούς που αγαπά, ακόμη και αν τους βλέπει 20 μέρες το χρόνο, μόνο τον Αύγουστο, στις διακοπές. Έτσι κι εγώ δέθηκα με το Θεριό. Θα μου πείτε, […]

by × 13/01/2015 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Έλα μια νύχτα ν’ αλητέψουμε

Είναι βράδυ, κατά τις 8.00, Ιούνιος μήνας, ακόμα έχει φως και κάνει ζέστη. Η Κ. δουλεύει όλη την ημέρα στο κομπιούτερ και δεν μου δίνει καμία σημασία. Σκάω. Είμαι ανήσυχος, […]

by × 10/11/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

To «μπακάλικο»

Στη γειτονιά μου έχουμε δύο μπακάλικα. Σούπερ μάρκετ είναι το σωστό, αφού δεν έχουν μόνο φαγητό, αλλά και σκεύη και άλλα χρηστικά αντικείμενα, καθώς και είδη ένδυσης. Αλλά προτιμώ τη […]

by × 24/10/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Στα Κύθηρα με τον Χανς και τον Χ.

Γενάρης, με πολύ κρύο και ξεκινάμε για τα Κύθηρα. Θα μας φιλοξενήσει ο Χ., που είναι ελαιοπαραγωγός. Η Κ. με προειδοποιεί, πρέπει να προσέχω κάθε μου βήμα «στο ξένο σπίτι». […]

by × 05/08/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Το πρώτον της ζωής μου ταξείδιον (Μέρος 2ον)

Μετά την πρώτη, κουραστική αλλά πολύ γοητευτική μέρα, καταλήξαμε σ’ ένα χωριό μες στα βουνά. Κοιμήθηκα για πρώτη φορά σε ξενοδοχείο. Είχα το καλαθάκι μου με όλα μου τα σεπρεπά, […]

by × 13/06/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

«Το πρώτον της ζωής μου ταξείδιον»*

Είμαι ασεβής, λέει η Κ., με τις παραφράσεις μου, αλλά εμένα μ’ αρέσει αυτός ο τίτλος. Ένα κλείσιμο ματιού είναι. Είναι χειμώνας, κάνει κρύο, και στο σπίτι έχουμε φούριες. Βαλίτσες […]

by × 30/05/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Η εξαδέλφη Φλο

Η δικιά μου, η Κ., δεν έχει αδέλφια και συνεπώς κι εγώ δεν έχω θείους και θείες. Έχει όμως δύο-τρεις φίλες «σαν αδελφές», κι έτσι και εγώ δικαιούμαι να έχω […]

by × 12/05/2014 × 0 comments

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Η «βάφτισή» μου

Δεν ήμαστε ούτε πέντε λεπτά στο σπίτι της και άρχισε να πανικοβάλλεται. «Πού έμπλεξα; Τι θα κάνω τώρα;» κ.λπ. κ.λπ. Καταλαβαίνοντας ότι η θέση μου ήταν επισφαλής, της έγινα στην […]

by × 24/03/2014 × 1 comment

ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

Ξαφνικά πέρυσι το καλοκαίρι…

Είναι Παρασκευή 29 Αυγούστου 2007, ντάλα μεσημέρι: η ώρα του φαγητού. Ακολουθώ μια κυρία, ελπίζοντας να µου δώσει κάτι φαγώσιμο, αλλά τζίφος. Απογοητεύομαι και αποφασίζω να γυρίσω στα λημέρια µου, […]

by × 13/03/2014 × 0 comments