Είναι αρκετή ώρα κουλουριασμένη στο καλαθάκι της. Κοιμάται βαθιά. Και, ξαφνικά, η αναπνοή της γίνεται γρήγορη και ακανόνιστη. Οι μύες του προσώπου της συσπώνται. Σηκώνει το πόδι της λες και προσπαθεί να διώξει μια ακαθόριστη απειλή, να απομακρύνει έναν αόρατο εχθρό. Αρχίζει να κλαίει. Και είναι το κλάμα της δυνατό και σπαρακτικό. Ποιες εικόνες να τη βασανίζουν στον ύπνο της; Τι να θυμάται άραγε; Εκείνη τη φθινοπωρινή καταιγίδα στη Νέα Σμύρνη, τότε που τα ορμητικά νερά θα την είχαν παρασύρει -μωρό ήταν ακόμη-, αν δεν την είχε δει και δεν την είχε πάρει στην αγκαλιά του την τελευταία στιγμή ένας φιλόζωος νεαρός; Το πρώτο της σπίτι; Ότι, λίγο μετά, βρέθηκε ξανά μόνη και απροστάτευτη στο δρόμο; Τους σκύλους που την κυνηγούσαν; Τις κλωτσιές που εισέπραττε από «ανθρώπους», όποτε βρισκόταν στο διάβα τους; Την πρώτη της γέννα σ’ ένα παρτέρι και την αγωνία να βρει τροφή για να μπορέσει να θηλάσει τα μικρά της; Το φόβο, την πείνα, τις πληγές του παρελθόντος – στο σώμα και στην ψυχούλα της;
Οκτώ χρόνια ζει μαζί μας η Ρίνα και δεν έχει σταματήσει να βλέπει εφιάλτες. Ολη η φροντίδα και η αγάπη μας, τα χάδια, οι λιχουδιές και η ασφάλεια που βρήκε στο νέο της σπίτι δεν έχουν σταθεί ικανά να σβήσουν εντελώς από τη μνήμη της τον πόνο από τις οδυνηρές εμπειρίες της παλιάς ζωής της – της μοναχικής, της αδέσποτης. Και δεν είναι μάλλον τυχαίο ότι τα δύο «αδέλφια» της, που από την ημέρα που γεννήθηκαν ζουν σε ένα απολύτως προστατευμένο περιβάλλον, σχεδόν ποτέ δεν βλέπουν εφιάλτες. Όνειρα, ναι. Αλλά ο ύπνος τους είναι ήσυχος και χαλαρός – όπως ολόκληρη η ζωή τους μέχρι σήμερα.
Οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν ότι οι γάτες έχουν ύπνο πολύ πλούσιο σε όνειρα. Πόσω μάλλον όταν το στάδιο REM, κατά τη διάρκεια του οποίου (και άνθρωποι, και ζώα) ονειρευόμαστε, διαρκεί σε αυτές τρεις φορές περισσότερο από ό,τι στους ανθρώπους. Βέβαια, σύμφωνα με τον Γάλλο Μισέλ Ζουβέ, τον επιστήμονα που αφιέρωσε τη ζωή του στη μελέτη του μυστηρίου που περιβάλλει τον ύπνο και τα όνειρα των θηλαστικών, οι περισσότερες γάτες ονειρεύονται σκηνές από την αγαπημένη τους ενασχόληση: το κυνήγι. Κι ας αφιερώνουν σε αυτό, κατά μέσον όρο, μόλις τρεις ώρες ημερησίως. Το υπόλοιπο πρόγραμμα του εικοσιτετραώρου τους συνήθως περιλαμβάνει, επίσης, πέντε ώρες προσωπικής περιποίησης (ναι, μιλάμε για το πλύσιμό τους) και δεκαέξι ώρες ύπνου!
διαφήμιση
Όμως, η Ρίνα δεν είναι μια γάτα σαν όλες τις άλλες. Είναι ένα ζώο που έμελλε στα πρώτα χρόνια της ζωής του να κακοποιηθεί, να ταλαιπωρηθεί, να γνωρίσει την κακή πλευρά των ανθρώπων. Και μπορεί, όταν είναι ξύπνια, να απολαμβάνει κάθε στιγμή μαζί μας (το γουργουρητό της είναι αψευδής μάρτυς), όμως όταν κοιμάται, το υποσυνείδητό της θυμάται. Και υποφέρει. Θα καταφέρουμε ποτέ να την κάνουμε να διαγράψει από τη μνήμη της κάθε επώδυνη ανάμνηση; Αυτό είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Και η μεγαλύτερη, ίσως, πρόκληση του να μοιράζεται κανείς τη ζωή του με ένα ζώο…
Το επόμενο μάθημα: Η ζήλια τους είναι… μεταδοτική
Χάσατε τα προηγούμενα Μαθήματα Γάτας;
Μάθημα 5°: Δύσκολοι αποχαιρετισμοί
Μάθημα 4°: Ζημιάρες γάτες, ευτυχισμένοι άνθρωποι
Μάθημα 3°: Ποιος επιμένει ότι είναι μοναχικά ζώα;
Μάθημα 2°: Το «Ψι-Ψι-Ψι» βλάπτει την επικοινωνία
Μάθημα 1°: Η εμπιστοσύνη µιας γάτας «κοστίζει» ακριβά…
Εμένα ο δικός μου σπάνια πετάγεται στα όνειρα του ή παραμιλάει αλλά συμβαίνει κάποιες φορές κι αυτό. Μεγάλωσε από μωρό στο σπίτι, δεν έζησε αδέσποτο παρά μόνο ενάμιση μήνα από τότε που γεννήθηκε, κι έτσι δεν έχει άσχημες αναμνήσεις!