Πώς ορίζουμε στο σπίτι μας το dt; Ως το χρονικό διάστημα που χρειαζόταν μια μπουκιά φαγητό να βρεθεί από το πάτωμα ή το πιάτο στο στομάχι της Γιέκης. Υπήρχε, όμως, ένα πλάσμα του οποίου το φαγητό η Πατατούλα (είπαμε, το παρατσούκλι της Γιέκης, επειδή ήταν παχουλή) σεβόταν απόλυτα. Ο Mπρέιβ είναι ένας από τους πρωινούς μας φίλους που μας περίμενε -και με περιμένει ακόμα- κάθε, μα κάθε πρωί επί 10 χρόνια στα δύο αγαπημένα του σημεία του πεζοδρόμου: έξω από το σύστημα προσκόπων ή στο περίπτερο. Οι πρωινές εκείνες συναντήσεις ήταν οι μοναδικές φορές που έβλεπα την κοκερίνα μου να παρακολουθεί κάποιο άλλο τετράποδο να τρώει χωρίς να ορμάει. μόλις τελείωνε εκείνος το κολατσιό του και όταν η εφημερίδα πάνω στην οποία ήταν σερβιρισμένο (για να μη λερώνουμε το πεζοδρόμιο) κατέληγε στον διπλανό κάδο, οι δυο τους (Mπρέιβ και Γιέκη) περίμεναν καθισμένοι το μπισκότο – που για τον ένα ήταν επιδόρπιο και για την άλλη η επιβράβευση για την υπομονή της. Προσπάθησα, και ακόμη προσπαθώ, να καταλάβω το λόγο αυτής της διάκρισης. Γιατί συνέβαινε ιδιαίτερα με τον Mπρέιβ; Η μόνη εξήγηση είναι ότι (άγνωστο γιατί) τον είχε επιλέξει για αρχηγό.
Είναι ένα εξαιρετικό σκυλί. Έχει, φυσικά, τις ιδιοτροπίες του: οι φίλοι του έχουν καταταγεί ανάλογα με τις… προσφορές τους. Από μένα δεν παίρνει ποτέ μπισκότο σκέτο· μόνο μετά την κονσέρβα του. Από τη Γεωργία δεν παίρνει ούτε φαγητό ούτε μπισκότο· μόνο στικς για τα δόντια. Δεν είναι το σκυλί που του αρέσει να το χαϊδεύουν – ύστερα από τόσα χρόνια, μου επιτρέπει να του χαϊδέψω το κεφάλι, αλλά μόνο μετά το τέλος της τελετουργίας μας. Τις Κυριακές παίζει πανευτυχής με τους φίλους του (τα προσκοπάκια) και σιγοντάρει με ύφος ψάλτη τον ήχο της καμπάνας. Φυσικά, η ζωή του στους δρόμους δεν είναι ανέφελη. Κάποια φορά που άλλαξε στέκι και κατέβηκε πιο χαμηλά, τον χτύπησε ένα αυτοκίνητο (που έτρεχε ιλιγγιωδώς μέσα στην πόλη). Ο Mπρέιβ έφυγε τρέχοντας μετά το ατύχημα (όπως και ο οδηγός που δεν σταμάτησε). Τον χάσαμε για λίγες μέρες και εμφανίστηκε ξανά όταν πια είχε γίνει καλά. Δεν ξέρω πού κουρνιάζει όταν έχει κρύο ή βροχή, ποτέ πάντως δεν τον έχω δει βρεγμένο. Κάπου θα έχει το καταφύγιό του.
Δεν θυμάμαι πια πότε ακριβώς τον πρωτοσυναντήσαμε. Στην αρχή ο Δημήτρης, ο γυμναστής, του είχε βγάλει το όνομα «περιπολάρχης», επειδή βάδιζε με την ουρά όρθια πάνω-κάτω στην, απολύτως ορισμένη, περιοχή του. Ο «αστικός μύθος» θέλει να τον έχει φέρει κάποιος πρόσκοπος, γιατί οι γονείς του δεν τον άφησαν να τον κρατήσει στο σπίτι (το παιδί αυτό θα είναι σήμερα κοτζαμάν άντρας). Το σκυλί έμεινε στην αυλή του συστήματος και σιγά-σιγά μεγάλωσε την περιοχή «ευθύνης» του. Εντάχθηκε στη μεγάλη οικογένεια της Ένωσης Προστασίας Αδέσποτων Ακρόπολης και, με τη βοήθεια του προγράμματος του δήμου, εξασφάλισε την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη.
Κάθε πρωί, μετά τη συνάντησή μας και το κολατσιό του, ξαπλώνει δίπλα στο περίπτερο -αν έχει και λιακάδα ακόμα καλύτερα- μέχρι την ώρα που έρχεται η Ξένια, η κοπέλα που έχει κατάστημα με τουριστικά είδη. Είναι περίεργο, αλλά κάθε πρωί, τη σωστή ώρα, κατεβαίνει όσο του επιτρέπει… ο εαυτός του, πάντα εντός περιοχής, και περιμένει την Ξένια καθώς εκείνη ανηφορίζει από τη στάση του μετρό. Τη συνοδεύει μέχρι το μαγαζί της (όπου πάντα υπάρχει φαγητό για εκείνον) και μένει εκεί, συχνά μέχρι το απογευματάκι. Τις υπόλοιπες ώρες δεν ξέρω πού βρίσκεται (λείπω στη δουλειά). Κάποια βράδια πάντως, επιστρέφοντας, τον έχω δει να κατηφορίζει στον πιο κάτω πεζόδρομο με τα εστιατόρια – για ευνόητους λόγους.
Αν κάποιο πρωινό δεν με περιμένει στο καθορισμένο ραντεβού, είναι γιατί μόλις έχει έρθει ο φίλος του ο περιπτεράς και ασχολείται μαζί του – ξεχνώντας κολατσιό και μπισκότα. Φροντίζουν, όμως, να με ενημερώσουν οι υπόλοιποι πρωινοί περιπατητές του πεζοδρόμου (που έχουμε γνωριστεί πια μετά από τόσα χρόνια): «Ο Mπρέιβ σε περιμένει πίσω από το περίπτερο» ή «το σκυλί είναι πιο κάτω».
Αυτή, με λίγα λόγια, είναι η καθημερινότητα ενός αδέσποτου φίλου μου. «Αδέσποτου»; Λάθος έκφραση. Ο «αρχηγός» της Γιέκης είναι ένας από τους κατοίκους της γειτονιάς μας.
διαφήμιση
Περισσότερη Γιέκη…
Οι τέλειες δικαιολογίες μιας… Σκρουτζ
ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΣΧΟΛΙΑ