ΕΡΓΑΣΙΑ, ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Ο «καλλιτέχνης» Uggie, από τα αζήτητα στο Χόλιγουντ

Posted by trihes × 12/11/2015 at 10:33

Από τον Γιώργο Τσίρο

Ο τετράποδος πρωταγωνιστής του «The Artist» αποκαλύπτει άθελά του τον παραλογισμό του σταρ σίστεμ.

Ποια είναι η πρώτη ταινία που σου έκανε εντύπωση; Πώς ήταν στο Φεστιβάλ των Καννών; Θα είσαι υποψήφιος για Όσκαρ; Απολαμβάνεις τη δημοσιότητα; Τυπικές ερωτήσεις που θα έκανε ένας νεόκοπος δημοσιογράφος σε οποιονδήποτε ανερχόμενο σταρ απολαμβάνει τη λάμψη των προβολέων, για να απαντηθούν, συνήθως, εξίσου κοινότοπα. Όμως, ο συνεντευξιαζόμενος αυτήν τη φορά δεν είναι οποιοσδήποτε ηθοποιός, όπως οι ερωτώντες δημοσιογράφοι δεν είναι πρωτάρηδες, αλλά καταξιωμένοι εκπρόσωποι μεγάλων Μέσων. Διότι μόνο τέτοιοι έχουν την ευκαιρία και την τιμή να βρεθούν τετ α τετ με το πιο συζητημένο τετράποδο της κινηματογραφικής σεζόν, τον Uggie.

Ασφαλώς, ούτε και οι απαντήσεις θα μπορούσαν να είναι τυπικές. Στην πρώτη ερώτηση, έκανε μια στροφή γύρω από τον εαυτό του και γάβγισε μία φορά, αφήνοντας να εννοηθεί (τουλάχιστον έτσι μεταφράστηκε) ότι η ταινία που τον «σημάδεψε» ήταν ο «Γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες». Στις Κάννες πέρασε καλά, εξ ου και στάθηκε όρθιος στα πίσω πόδια και έβγαλε ένα ζωηρό γάβγισμα, ενώ τις πιθανότητές του για οσκαρική υποψηφιότητα τις εκτιμά στα δύο γαβγίσματα, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Πιο αποκαλυπτικός υπήρξε αναφορικά με την όψιμη διασημότητά του: έσκυψε τη μουσούδα του και «κρύφτηκε» με το πόδι, επιδεικνύοντας σεμνότητα σπάνια για έναν αστέρα τέτοιου μεγέθους.

Αν έχετε δει την ταινία «The Artist», τότε οι απαντήσεις του Uggie κάτι σας θυμίζουν. Είναι μέρος του ίδιου «υποκριτικού» ρεπερτορίου που ξεδίπλωσε στην οθόνη, κερδίζοντας τη συμπάθεια του κοινού, την αναγνώριση των κριτικών κι ένα σωρό διακρίσεις: «Σκυλοφοίνικα» στις Κάννες (Palm Dog, το αντίστοιχο των βραβείων ερμηνείας), ειδική μνεία στα Βραβεία Lumiere, διπλή υποψηφιότητα για τα «Χρυσά Κολάρα» που θα απονεμηθούν στις 13 Φεβρουαρίου στο Χόλιγουντ (εμφανιζόταν φέτος και στην ταινία «Νερό για ελέφαντες» με τον νεαρό γόη Ρόμπερτ Πάτινσον). Και, φυσικά, χιλιάδες θαυμαστές πεπεισμένους ότι ο «κουρασμένος» θεσμός των Οσκαρ έχει πολλά να κερδίσει αν κλείσει το μάτι στη σοβαροφάνεια και απονείμει στον Uggie ένα βραβείο ερμηνείας: Consider Uggie τιτλοφορείται η σχετική σελίδα στο Facebook, για όσους ενδιαφέρονται να προσυπογράψουν. Από κοντά και ο σεβαστός συμπρωταγωνιστής του στο «The Artist», Χιου Κρόμγουελ, να διατυπώνει το αίτημα θέσπισης ενός ειδικού Οσκαρ αναγνώρισης των τετραπόδων του σινεμά, που πολλές φορές στο παρελθόν δεινοπάθησαν για τις ανάγκες μιας ταινίας.

Αυτό μοιάζει η πιο λογική πρόταση μέσα στο θέατρο του παραλόγου που εκτυλίσσεται γύρω από τον Uggie. Ο οποίος κυκλοφορεί με λιμουζίνες, μπαίνει στα πιο «πριβέ» πάρτι, περπατάει στα κόκκινα χαλιά, υποδέχεται δημοσιογράφους σε σουίτες ξενοδοχείων, βιντεοσκοπείται για το site του μοδάτου περιοδικού W και φωτογραφίζεται καλλιτεχνικά για το Holywood Reporter, επισκέπτεται τα γραφεία του Guardian και εμφανίζεται σε δημοφιλή τοκ σόου στην Αγγλία και την Αμερική, όπου του δίνεται η ευκαιρία να αποκαλύψει το πιο δύσκολο κόλπο του, το οποίο δεν προβλεπόταν από το σενάριο του «The Artist»: κάνει σκέιτμπορντ.

Το αποτέλεσμα είναι κάθε φορά το ίδιο: παριστάμενοι και θεατές παραδίδονται αμαχητί στο χάρισμα του ξεχωριστού Τζακ Ράσελ, αφήνουν μακρόσυρτα «αααα» θαυμασμού, χειροκροτούν, γελάνε, μετατρέπονται στιγμιαία σε εξάχρονα παιδιά -όπως η μικρή κόρη του εκπαιδευτή του Uggie, το μόνο εξάχρονο παιδί στον κόσμο που έχει το προνόμιο να παίζει μαζί του και στην «αληθινή» ζωή- και αφήνουν τη λογική να πάει περίπατο, ακόμη και όταν ο εν λόγω εκπαιδευτής, Ομαρ φον Μίλερ, δηλώνει με απόλυτη σοβαρότητα ότι θεωρεί τον Uggie «πραγματικό ηθοποιό». Στον αντίποδα, όσοι επισημαίνουν ότι «το κίνητρο ενός πραγματικού ηθοποιού δεν μπορεί να είναι ένα κομματάκι λουκάνικο» -το σκεπτικό με το οποίο η επιτροπή των βρετανικών βραβείων BAFTA που απέκλεισε τον Uggie από τις υποψηφιότητές της- κινδυνεύουν να χαρακτηριστούν σοβαροφανείς κουμπωμένοι και ξενέρωτοι που χαλάνε το πάρτι.

Προς Θεού, ο γράφων δεν έχει καμία τέτοια διάθεση. Το «The Artist» ομολογουμένως μας πρόσφερε δύο από τις πιο διασκεδαστικές, συγκινητικές και αισιόδοξες κινηματογραφικές ώρες της χρονιάς, και ο Uggie (που μόνο στο 5% των σκηνών δράσης ντουμπλαρίστηκε, λόγω της προχωρημένης του ηλικίας, από δύο νεότερα ρασελάκια ονόματι Ντουντ και Ντας) είναι τρισχαριτωμένος, πειστικότατος ως παρτενέρ και φύλακας άγγελος του κεντρικού ήρωα, βγάζοντας με το παραπάνω τα 35.000 δολάρια της φημολογούμενης αμοιβής του.

Από τα αζήτητα στο Χόλιγουντ

Η πραγματική ιστορία του Uggie, επιπλέον, θα μπορούσε κάλλιστα να εμπνεύσει ένα ωραιότατο σενάριο ταινίας για όλη την οικογένεια: σε ηλικία επτά μηνών παραδόθηκε από το αφεντικό του στον μπόγια, επειδή ήταν υπερβολικά ζωηρός και δάγκωσε μια κατσίκα στον κήπο. Ο Μίλερ τον έσωσε από τη μάντρα, «διέκρινε τις δυνατότητές του» και βάλθηκε να τον εκπαιδεύσει, εντάσσοντάς τον σε έναν κατ’ οίκον θίασο που αριθμεί σήμερα οκτώ σκυλιά, δύο γάτες, μερικά περιστέρια και έναν παπαγάλο. Ο Uggie έφτασε σχεδόν δέκα ετών για να κερδίσει το ρόλο της ζωής του και να αφήσει, τρόπος του λέγειν, το στίγμα του στον μάταιο κόσμο του θεάματος, προτού η βιολογική φθορά τον καταβάλει. «Δυστυχώς, μόνο μικροί ρόλοι τον περιμένουν πια», ομολογεί με ίχνη θλίψης ο Μίλερ, την ώρα που οι πιο παρατηρητικοί δημοσιογράφοι επισημαίνουν ότι το σκυλάκι συχνά εμφανίζει τρέμουλο (νευρολογικό σύμπτωμα γήρατος, που χαρακτηρίζει τις μικρόσωμες ράτσες), ενώ άλλες φορές αποκοιμιέται ροχαλίζοντας εξαντλημένο εν μέσω των «υποχρεώσεών» του.

διαφήμιση

Τελικά, τι είναι αυτό που κάνει τον Uggie να ξεχωρίζει από την «αγέλη» των ταλαντούχων σκύλων του θεάματος; Ενα βασικό χαρακτηριστικό που επισημαίνεται από όλους όσοι έχουν δουλέψει μαζί του, είναι ότι δείχνει να απολαμβάνει την πολυκοσμία και τον σαματά των γυρισμάτων. Εκεί που άλλα σκυλιά αποσυντονίζονται ή φοβούνται, εκείνος παραμένει συγκεντρωμένος στις φωνητικές του εντολές, σαν άριστος επαγγελματίας ή «γεννημένος σόουμαν», φέρνοντας εις πέρας τη σκηνή, ο κόσμος να χαλάσει. Το άλλο, που επισημαίνει η Σάρα Κλίφορντ, ιδιοκτήτρια του πρακτορείου τετράποδων ταλέντων Animal Savvy, η οποία του εξασφάλισε το ρόλο στο «The Artist», είναι ότι δεν είναι υπερβολικά εκπαιδευμένος: «Πολλά σκυλιά στη δουλειά μας έχουν ρεπερτόριο 100 και πλέον κόλπων», λέει. «Ο Uggie έχει μόνο 20 και γι’ αυτό μπορεί να τα εκτελεί με τόση φυσικότητα». Tο τρίτο είναι μάλλον η αδυναμία του στα λουκάνικα, με τα οποία παροτρύνεται στο ξεκίνημα κάθε σκηνής και ανταμείβεται στο τέλος της. Τουλάχιστον αυτά είναι εξασφαλισμένα, σε αντίθεση με την προσοχή του κοινού, που θα στραφεί, αργά ή γρήγορα, στο επόμενο ξεχωριστό πλάσμα…