Από το ένα δωμάτιο στο άλλο, από το σαλόνι στη βεράντα και, φυσικά, στην τουαλέτα να μας κοιτάζουν με απορία, τα σκυλιά αισθάνονται την ανάγκη να βρίσκονται διαρκώς κολλημένα στα πόδια μας, όπου κι αν βρεθούμε, ακόμη και όταν είμαστε στο χώρο που γνωρίζουν και ορίζουν καλύτερα: το ίδιο μας το σπίτι. Γιατί; Είναι μια μορφή ανασφάλειας που καλύπτουν με τη διαρκή παρουσία μας στο οπτικό τους πεδίο; Είναι υποχρέωση προστασίας;
Αγελαία συμπεριφορά; Ή λίγο από όλα τα παραπάνω;
Αν και οι ερμηνείες της συμπεριφοράς είναι, λίγο-πολύ, συγκλίνουσες, οι απόψεις διίστανται σε ό,τι έχει να κάνει με την αντιμετώπισή της. Κάποιοι εκπαιδευτές θα σας συμβουλεύσουν να την αποθαρρύνετε, προσφέροντας στο σκυλί σας διαφορετικά, ενδιαφέροντα ερεθίσματα, ώστε να «απογαλακτιστούν» σταδιακά από την ανάγκη της διαρκούς παρουσίας σας. Κάποιοι άλλοι θα σας πουν ότι η απόφασή σας εξαρτάται από το εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για τον οποίο το σκυλί σας δεν πρέπει να σας ακολουθεί παντού: αν είναι πολύ γέρικο και ταλαιπωρείται με τις διαρκείς μετακινήσεις, αν ο σύντροφός σας δυσανασχετεί ή εάν οι συνθήκες επιβάλλουν την παρουσία του σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο, π.χ. για λόγους προστασίας ενός συγκεκριμένου χώρου.
Πολύ νωρίς, από τη δεκαετία του ’30 κιόλας, ο Ολλανδός ηθολόγος Νίκολας Τίνμπεργκεν είχε πειραματιστεί πάνω σ’ αυτή την ενδιαφέρουσα συνήθεια των σκύλων. Διαπίστωσε μάλιστα ότι τα σκυλιά προτιμούν να ακολουθούν το «Alpha Male» (Κυρίαρχο Αρσενικό) πρόσωπο της οικογένειας -τον αδιαφιλονίκητο «αρχηγό» της σπιτικής αγέλης-, ακόμη και όταν άλλα πρόσωπα, προσφιλή στο ζώο, έχουν κάτι καλύτερο να προτείνουν: μια λιχουδιά, παιχνίδι κ.λπ. Αυτό τον οδήγησε στο συμπέρασμα ότι τα σκυλιά θέλουν να βρίσκονται πάντα δίπλα στο αφεντικό τους όχι από συνήθεια, αλλά από γονιδιακή προδιάθεση. Όντας ζώα που νιώθουν ασφαλή μόνο μέσα στην ομάδα, θεωρούν πως, όταν ο αρχηγός μετακινείται, πρέπει να τον ακολουθήσουν για να μη διασπάσουν τη συνοχή της αγέλης. ∆εν έχει σημασία αν δεν γνωρίζουν το λόγο. Ο αρχηγός «ξέρει».
Σήμερα, η θεωρία του «Κυρίαρχου Αρσενικού» αμφισβητείται εξ ολοκλήρου και ανοιχτά από πολλούς ειδικούς, και οι ίδιοι προτείνουν μια άλλη εξήγηση: τα σκυλιά σάς ακολουθούν επειδή ξέρουν ότι κάθε στιγμή παρουσίας δίπλα σας είναι μια δυνητική ευκαιρία υλικής ανταμοιβής.
Με άλλα λόγια, επειδή εσείς είστε εκείνος που τα ταΐζει, τα βγάζει βόλτα, παίζει μαζί τους, τα σκυλιά σας σκέφτονται ότι, όσο πιο συχνά βρίσκονται κολλημένα επάνω σας, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να τους συμβεί κάτι ευχάριστο.
Προσωπικά, πιστεύω ότι η απαξίωση της θεωρίας του «Κυρίαρχου Αρσενικού» είναι μια μόδα που εκπορεύεται από την ανάγκη να εμφανίζουμε, πού και πού, μια καινούργια ιδέα που αμφισβητεί τα κατεστημένα. Τα δικά μου σκυλιά ήξεραν (μια και ήμουν πάντοτε πολύ τυπικός και αυστηρός με τις ώρες του ταΐσματός τους) πολύ καλά πότε θα φάνε και πότε θα βγουν έξω από το σπίτι. Ωστόσο, ποτέ δεν έπαψαν να με ακολουθούν κατά πόδας, ακόμη και όταν έμενα σε ένα σπίτι τόσο μικρό, ώστε από το κέντρο του είχε κανείς απόλυτη εποπτεία και της κάθε «απομακρυσμένης» γωνιάς του.
Κι αν αισθάνεστε άβολα νομίζοντας ότι κάθε φορά που αλλάζετε «πόστο» ξεβολεύετε τα σκυλιά σας (κάποιοι φτάνουν μέχρι το σημείο να αποφεύγουν τις μετακινήσεις στο σπίτι όταν τα σκυλιά τους κοιμούνται, για να μην τα ξυπνήσουν και τα αναγκάσουν να τους πάρουν στο κατόπι), θα πρέπει να αναθεωρήσετε: για τον τετράποδο σύντροφό σας πολύ σημαντικότερο και από έναν μακάριο ύπνο ή μια ευκαιρία ξεκούρασης είναι η επαφή μαζί σας. Ακόμη κι αν τα κίνητρά του είναι ενστικτώδη και αναπόδραστα, μη μου πείτε ότι δεν σας κάνουν να αισθάνεστε πολύ σπουδαίος!
διαφήμιση
Πώς αντιλαμβάνονται οι σκύλοι τον κόσμο;
«Ζω. Το ξέρω όμως;» Έχουν υπαρξιακά οι τετράποδοι;
Πόσο «ανθρώπινα» μπορώ να νιώσω;
Σκυλιά που εντοπίζουν καρκίνους
Στη δύση της σκυλίσιας ζωής μου
Δεν ειναι ολα τοσο ροδινα και ευχαριστα να μας ακολουθει κατα ποδας το σκυλι μας οταν μαλιστα ειναι ενα μεγαλοσωμο σκυλι.
Καποια στιγμη γινεται κουραστικο να μην μπορεις να περπατησεις ανετα μεσα στο σπιτι φοβουμενος μην το πατησεις και δρασκελιζοντας ακριβως για να μην το πατησεις.
ναι χαιρομαι που ειναι δεμενο μαζι μου και με αγαπαει αλλα πιστεψτε με δεν νοιωθω σπουδαια οπως λεει το παραπανω κειμενο επειδη ο σκυλος μου ειναι τοσο πολυ προσκολημενος που παντα μεσα στο σπιτι περπαταω μετ εμποδιων παντα υπαρχει μια σκια απο πισω μου που με ακολουθει σε καθε βημα μεσα στο σπιτι που μεγαλο δεν το λες , και μπερδευεται στα ποδια μου.
Ακομα και οταν βγαινουμε εξω καθομαι θα καθησει , σηκωνομαι θα σηκωθει.
Για να παει δεκα βηματα απο κει που καθομαι πρεπει να σηκωθω να περπατησω διπλα του για να απομακρυνθει δεκα βηματα απ την καρεκλα μου.και δεν ειναι φοβικο απλως ειναι προσκολημενο.
Μονο οταν δει γατα θα απομακρυνθει και θα την κυνηγησει και θα απομακρυνθει απο εμενα.
δεν ειναι λοιπον τοσο ροδινα οπως τα λετε να μας ακολουθει το σκυλι μας και εμεις να νοιωθουμε σπουδαιοι κι ολας απ αυτο…….
Γεια σας κ απο εμενα!εχω εδω και 2μιση χρονια ενα μακτεζακι αρσενικο!ειναι πολυ καλο φιλικο κ ευγενικο κ πανω απο ολα πανεξυπνο!δεν με δυσκολευει σε τιποτε απο τοτε π τον πηραμε κ γενικα μαθαινει εντολες πολυ ευκολα!ωστοσο.τωρα π ειμαι εγκυος η κατασταση νιωθω οτι δεν παει καλα..απο τον 2ο μηνα κυησης προσπαθησα λιγο ν τον περιιρισω γ ν ναι η ζωη ολων μας στο σπιτι πιο ευκολη πριν ερθει το μωρο κ συνδεσει τπν ερχομο του μωρου με τους περιορισμους του.του μαθα ν μην ανεβαινει στον κσναπε π ο αντρας μ τον ανεβαζε κ κοιμουνταν μαζι κι εγω επισης..του μαθα ν καθεται πισω στο αμαξι κ ν μην χοροπηδαει σαν τρελο πισω κ μπροστα γ ν μην τραυματισει την κοιλια μου κ αλλα τετοια λιγοτερο σημαντικα.προσπαθησα ν μην του δινω τοσααα πολλα χαδια οσα πριν γιατι φοβαμαι πως θ ζηλευε το μωρο μετα κ θ χαμε θεμα αν αποτομα προσπαθουσα ν του αλλαξω την καθημερινοτητα του..ομως τελικα οσο πλησιαζει η ωρα ν γεννησω κ περνανε οι μηνες βλεπω οτι πτοσκολλαται επανω μου υπερβολικα πολυ.. ετσι αλλαξα τακτικη γ μερες κ τον χαιδευα πιο πολυ κ του μιλουσα γ ν μην νιωθει σρεςς ομως κ παλι ειδα οτι τα πραγματα δυσκολευαν.συγκεκριμενα με ακολουθει παντου κ συνεχεια με μυριζει κ ειδικα σε επιμαχα σημεια παρολο π καθε τρεις κ λιγο κανω μπανιο .στην τουαλετα οποτε παω προαπαθει ν γλυψει μετα την λεκανη κ συνεχεια κλειδωνουμε τα μπανια καθαριζω με χλωρινες κ κατεβαζουμε καπακια!ζουμε μεγαλες στιγμες γενικα!!!επισης προσπαθει με καθε ευκαιρια οποτε με πσιρνει απο πισω κανει σεξ στο ποδι μου!!!ακρως ενοχλητικο κ αυτο!δεν τρωει οποτε ειναι μονος του κ ριχνει φαγητο κ νερο κατω οποτε λειπουμε αλλα αυτο το κανε κ πολυ πιο πριν..προαφανως διαισθανεται οτι κατι γινεται κ προσπσθει ν ερθει κοντα μου παση θυσια ειτε τον χαιδευω ειτε τον επιπληττω.. ξερω οτι πιθανη στειρ ση ισως ν βοηθουσε την κατασταση αλλα ο συζυγος δεν θελει..δεν θελω ν φυγει απο το σπιτι ο σκυλος μ φυσικα αλλα η ολη κατασταση με στρεσαρει πολυ κ φοβαμαι πως κ νε το μωρο θ φρικαρει πιο πολυ..φοβαμαι μην το γλυφει πραγμα π κανει με μανια συχνα κ μην προσπαθησει ν του κανει καμια αναρμοστη κινηση π προσπαθει τωρα ν κανει στο ποδι μου…!τι ν κανω!?εχω ακομη καιρο μεχρι ν γεννησω κ θελω ν τον ξεστρεσαρω νωρις πριν ειναι αργα η ν τον εκπαιδευσω για αυτο που θ ρθει…
Καταρχήν δεν πρέπει να αλλάξει η καθημερινότητα του ζώου και η ρουτίνα. Όσο λιγότερο αλλάξει τόσο πιο εύκολα θα δεχτεί το νέο μέλος. Επίσης αδιαφορία. Επίσης ψυχραιμία και καθόλου ανησυχία. Διαβάστε το σχετικό άρθρο και θα προσπαθήσουμε σύντομα να ανεβάσουμε ένα άρθρο ειδικά για την νέα άφιξη, εννοούμε του μωρού. Θα ζητήσω και από τη Marilyn Peters να μας εξηγήσει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά που περιγράφετε.
Η μεγάλη αξία της… αδιαφορίας για το σκύλο μας!
Καλώς να έρθει το μωρό και καλότυχο να είναι!
Η συγκατοίκηση πάντως θα πάει μια χαρά. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το μεγάλωμα παιδιών μαζί με τετράποδους.
Καλημέρα. Έχω ένα ημίαιμο κυνηγόσκυλο. Χρόνισε αρχές Οκτώμβρη και γνωρίζω ότι μπήκαμε στη φάση της εφηβείας. Σε γενικές γραμμές είναι σκυλί απίστευτα έξυπνο, ζωηρό και καταλαβαίνει τι επιτρέπεται και τι όχι.
Το μόνο αρνητικό του είναι το κλάμα και το γάβγισμα όταν τον αφήνω σπίτι μόνο του.
Από τις 5 ώρες πχ που θα λείψω θα κλαίει και θα γαβγίζει τις 4.
Τι να κάνω? Είναι κολλημένος πάνω μου γιατί ο αρραβωνιαστικός μου είναι ναυτικός και λείπει μήνες στη θάλασσα και είναι φυσικό να έχει προσκολληθεί σε μένα. Όμως επειδή να μετακομίσουμε, λόγω του μικρού δεν μπορούμε να μείνουμε σε πολυκατοικία. Υπάρχει καμία λύση? Ένας εκπαιδευτής θα μπορέσει να με βοηθήσει?
Σας ευχαριστώ….
Κάνε ένα ψάξιμο κι εδώ
http://www.stardogs.gr/portal/arthra/ekpaidefsi?start=10
Υπάρχει κι εδώ
https://trihes.gr/%CE%B4%CF%85%CF%83%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CF%8D%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84/
Γειά σας,
Πριν κανά δυό μήνες ακολούθησαν δύο κουτάβια την αδερφή μου,τα οποία τα καθαρίσαμε,τους κάναμε εμβόλια κλπ.Μετά από μεγάλη προσπάθεια βρήκαμε στον έναν σπιτάκι,ενώ τον άλλο τον έχουμε ακόμη(και σκεφτόμαστε σοβαρά να τον κρατήσουμε).Μέσα σε όλα τα θέματα-μιας και είναι μόνο 5μιση μηνών ημίαιμος βίσλα ή λαμπραντόρ-το σοβαρότερο ζήτημα είναι ότι δεν μπορούμε με τίποτα να τον αφήσουμε μόνο!!θέλει εμένα ή την αδερφή μου ή ακόμα καλύτερα και τις δύο κοντά του αλλιώς δεν σταματά να κλαίει ή να φωνάζει σε σημείο που μας έχουν τηλεφωνήσει γείτονες.Το απλά να σε έχει από κοντά στο σπίτι είναι το λιγότερο.Εδώ δεν μπορούμε να πάμε σε δουλειά ή βόλτα κ.ο.κ. Ήμαστε ανά βάρδιες και κάτι πρέπει να γίνει.Του είχα βάλει στο κρεβατάκι του ένα ρούχο μου να το μυρίζει αλλά πάλι τα ίδια άμα φύγουμε.Ακόμη και ας είμαι π.χ μαζί του ή η αδερφή μου και η άλλη πάει να φύγει για λίγο θα παραπονεθεί.Γκρίνια,φωνές.Ενώ όταν πάμε στο δωμάτιο χαρές,ηρεμία.Αυτό(το σχετικό με το θέμα).Επιπλέον είναι πολύ επίμονος και μερικές φορές δεν δείχνει σεβασμό όσο κ αν τον μαλώσουμε π.χ δαγκώνει άσχημα,θα τον μαλώσουμε και θα αγριοφωνάξει.Τον λατρεύουμε αλλά δύσκολος και δεν ξέρουμε πώς να του τα κόψουμε τα παραπάνω.
Αγαπητη Γιωτα τα beagle ειναι ιδιαιτερα σκυλια.Εχω και εγω ενα στην ζωη μου. Τον εχουμε 1 χρονο απο καταφυγιο και ειναι τωρα σχεδον 3 χρονων.Υπακουουν στην λιχουδια και μαθαινουν οταν υπαρχει κινητρο. Ειναι πολυ μικρο ακομα για να γινει το σκυλι που περιγραφεις. Εμας σκεψου πως ειναι στειρωμενος και ειναι ενα σκυλι που ολο κοιμαται και δεν ξερουμε που βρισκεται καποιες φορες. Δωσε του αγαπη και πειθαρχια, λεγε του παντα τις ιδιες εντολες και θα δεις που καποια στιγμη δια μαγειας θα ακουσει. Γενικα παντως παρατηρω πως τα ηρεμα σκυλια εχουν ηρεμα αφεντικα. Οποτε αν εισαι νευρικη το σκυλι ειναι νευρικο. Καλη τυχη με το πεισματαρικο beaglaki σου.
«μη μου πείτε ότι δεν σας κάνουν να αισθάνεστε πολύ σπουδαίος!»
Σώωπα καλέ! Σοβαρά;
Γιωτα δεν ξερω εαν σου εχει απαντησει καποιος αλλα καλο θα ηταν πρωτα να το δει ο κτηνιατρος για να εχεις μια τεκμηριωμενη αποψη του αν ειναι κουφο το μπιγκλακι σου η σου κανει ναζια και μετα σ’εναν καταλληλο εκπαιδευτη για να σου δειξει πως μπορειτε να συνυπαρξετε μαζι χωρις προβληματα ακομα κι αν ειναι τελικα κουφο.Γινεται ακριβως οπως και με τους ανθρωπους χρησιμοποιωντας τα χερια σου για να δωσεις τις εντολες που θελεις να του μαθεις.Υπομονη θελει και ορεξη,ειναι μια υπεροχη παρεα και δεν παιζει κανεναν απολυτως ρολο αν ειναι η δεν ειναι κουφο,την ιδια γλυκα εχουν ολα.Ευχομαι τα καλυτερα.
Ψαχνουν τον αρχηγο ναι σιγουρα, αλλα οχι παντα το αρσενικο.. Νομιζω θα συμφωνησουν πολλοι μαζι μου στο οτι οι αντρες ειναι πιο πειθαρχημενοι συνηθως απτις γυναικες. Αυτο που αναζητουν τα σκυλια σε εναν αρχηγο ειναι η αποφασιστηκοτητα κ η σιγουρια, ετσι νιωθουν ασφαλεια, οτι δεν μπορει ν πειραξει κανεις την αγελη. Ετσι ακολουθουν (κ μεταφορικα κ κυριολεκτικα) αυτον που τς προσφερει σιγουρια κ σταθεροτητα. Αυτα ειναι κατα κυριο λογο χαρακτηριστηκα των αντρων εκ φυσεως, αλλα καποιες φορες, σε σταθερες συμπεριφορες απεναντι στα ζωα, αυτα το αναγνωριζουν κ σε γυναικες. Σημασια δεν εχει αν ειναι αντρας η γυναικα λοιπον, σημασια για αυτα εχει αν κανει για αρχηγος βαση συγκεκριμενων κριτηριων.. Στο σπιτι μου γ παραδειγμα ο αρχηγος γι αυτα ειμαι εγω. Ακομα κ τ σκυλι της μαμας μ που το εχει κ το νταντευει και κοιμουνται μαζι κ ασχολειται αυτη κυριως μαζι τ, πηγαινει σε αυτην μονο οταν θελει ν κοιμηθει η ν παει βολτα. Αν δεν ξυπνησω εγω δεν βγαινουν απτο δωματιο κι οταν περπαταω στο σπιτι εχω 3 σκυλια καταποδας! Απλα χρειαζονται πειθαρχια γτ εμεις οι γυναικες, απο τα δικη μας ξεχωριστη φυση, τα κακομαθαινουμε!!
Καλέ κι εγώ το κάνω αυτό όταν υπάρχει άλλος άνθρωπος στο σπίτι… Χα, χα!
Υπάρχει περίπτωση να ισχύει η θεωρία του …”κυρ’ιαρχου” θηλυκου??? Η αγαπημενη μου Luna ένα golden retriever σχεδόν 2ετων ειναι στην κυριολεξια η ..ουρά μου …ειμαστε 6 άτομα στο σπίτι , τα 4 παιδιά …όλοι μπορεί να ειναι στην κουζινα και εγω στο μπάνιο ή σε ενα δωμάτιο ..η Luna θα ειναι απέξω από το μπανιο περιμένοντας ή δίπλα μου όπου βρίσκομαι …καμια φορά που μπορεί να ειναι εμπρός μου …κάνει πίσω ή άκρη να περάσω μπροστά και μετά με ακολουθεί ..αν την πιέσω να προχωρήσει δυσανασχετεί και προσπαθεί να περάσει πίσω μου!!!!!!!!!!!!!!!! τι να συμβαίνει με αγαπάει τόοοσο πολύ τελικά , όσο εγώ???
Χαχαχα. Εννοείται ότι σε αγαπάει τόσο πολύ και ακόμα περισσότερο!
Προσωπικα, δεν διαφωνω καθολου με την θεωρια του “κυριαρχου αρσενικου”! Την σκυλιτσα μας την μαζεψα περιπου 2 χρονια απο τον δρομο, την φροντιζα στην αρχη αποκλειστικα εγω και στην συνεχεια μοιρασα τις ευθυνες με την μαμα μου. Λογω πολλων ωρων απουσιας μου απο το σπιτι, εχυον τυχει ολοκληρες εβδομαδες η μαμα μου να την ταιζει, να την βγαζει βολτα και της δινει και πολλα ”μεζεδακια”. Εγω την παιρνω βολτες με το αυτοκινητο, σε σπιτια φιλων, κλπ. Παρ’ολα αυτα, ο ΜΟΝΟΣ που ακολουθει μεσα στο σπιτι, τον περιμενει εξω απ΄το μπανιο και κοιμαται αποκλειστικα και μονο στα ποδια του, ειναι ο μπαμπας μου! Πως το εξηγειτε αυτο??!
Απλές προτιμήσεις και αδυναμίες όπως έχουμε κι εμείς οι άνθρωποι… 🙂
Επίσης, θα ήταν ωραίο αν ο αρθρογράφος μπορούσε να αντιπαραβάλει τα δικά του Επιστημονικά επιχειρήματα στις έρευνες που έχουν γίνει και αποδεικνύουν ότι οι σκύλοι (και οι λύκοι) δεν είναι αγελαία ζώα.Και όχι να μιλά για μόδες και προσωπικές ατεκμηρίωτες απόψεις.Μάλλον η τελευταία φράση τα λέει όλα “σας κάνουν να αισθάνεστε πολύ σπουδαίος”….μας αρέσει να αισθανόμαστε σπουδαίοι και κυρίαρχοι και γι’ αυτό δεν μπορούμε να χωνέψουμε ότι η θεωρία του Άλφα δεν ισχύει.
Εν πάση περίπτωση, κι επειδή πρέπει να είμαστε και ανοιχτόμυαλοι, όταν ο αρθρογράφος κάνει τις δικές του επιστημονικές μελέτες και έρευνες που θα υποστηρίζουν τη θέση του, τότε ας βγει να μας τις ανακοινώσει για να μας πείσει.
Συμφωνώ απόλυτα φίλε Ε.Ρ. Έτσι ακριβώς είναι.
γεια σας,,,εχω ενα beagle 5 μηνων…νομιζω οτι εχει προβλημα ακοης…δεν ανταποκρινεται στους ηχους,,,,ονομα δεν ακουει και γενικα ειναι πολυ ανησυχο…τι μπορω να κανω για να μπορεσει να μαθει καποια πραγματα??????