TIPS, ΕΡΓΑΣΙΑ, ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ

Οι 101 ποντικοκυνηγοί – Πώς να εγκαταστήσετε αδέσποτες γάτες στο χώρο εργασίας;

Posted by trihes × 02/02/2015 at 15:38

Στο Σικάγο και το Λος Άντζελες ανακάλυψαν, ξανά, τον πιο αποτελεσματικό τρόπο απομάκρυνσης των ποντικών: τις γάτες.

Ο King και ο Prince άνοιξαν το επάγγελμα του ποντικοκυνηγού στο Σικάγο.

O King και ο Prince, δύο μπεζ ευτραφείς γάτοι, κερδίζουν με τη δουλειά τους τα προς το ζην. Εδώ και δύο χρόνια έχουν εγκατασταθεί σε ένα εργοστάσιο του Σικάγου και έχουν τη… διατεταγμένη υπηρεσία να διώχνουν τους ποντικούς. Πριν από λίγο καιρό, μαζί με άλλους 18 ομοίους τους, κατοικούσαν στο σπίτι ενός ηλικιωμένου που τους φρόντιζε. Όταν εκείνος πέθανε, οι γάτες του βρέθηκαν στο δρόμο. Ηταν άνοιξη του 2011 και εκείνες τις μέρες η εθελοντική οργάνωση Tree House Humane Society, σε συνεργασία με μια ομάδα από τον δήμο, είχε ξεκινήσει επίσημα το πρόγραμμα «Cats at work» (Εργαζόμενες Γάτες) για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ραγδαίας αύξησης των ποντικών στην πόλη. Έτσι, ο King και ο Prince έγιναν οι πρώτοι επίσημοι εργαζόμενοι γάτοι του Σικάγου. Οι εθελοντές της οργάνωσης τους μετέφεραν σε ένα κατάλυμα μέσα στο εργοστάσιο, το οποίο θα αναλάμβαναν μέχρι να συνηθίσουν το χώρο. «Στην αρχή ήταν νευρικοί. Σήμερα είναι πολύ φιλικοί με το προσωπικό και απολαμβάνουν τις βόλτες τους στο χώρο», μας είπε η κ. Jenny Schlueter, διευθύντρια ανάπτυξης και επικεφαλής του προγράμματος για τις αδέσποτες γάτες. Το πρόγραμμα «Cats at work» πλέον εφαρμόζεται σε αυλές, εργοστάσια, γκαράζ, στάβλους και αποθήκες στο Σικάγο. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει επίσημες έρευνες για το αποτέλεσμα της «εργασίας» των 101 γάτων, αλλά οι εντυπώσεις είναι πολύ θετικές. «Ένας ιδιοκτήτης εργοστασίου μάς είπε πως είχε ξοδέψει επί πολλά χρόνια δεκάδες χιλιάδες δολάρια για να ξεφορτωθεί τα ποντίκια, αλλά σε μία βδομάδα, με τις γάτες να περιπολούν στο κτίριο, τα ποντίκια εξαφανίστηκαν και δεν ξαναγύρισαν. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι στον Δήμο του Σικάγου το 2013 τα αιτήματα για καταπολέμηση τρωκτικών μειώθηκαν κατά 30% – ενώ μέχρι τότε αυξάνονταν», αναφέρει η κ. Jenny Schlueter.

Ένας…εργαζόμενος στο γκαράζ αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες. Η κομμένη άκρη στο αριστερό αυτί είναι το διεθνές σήμα ότι ο γάτος αυτός είναι στειρωμένος.

Αντίστοιχο πρόγραμμα εφαρμόζεται εδώ και 12 χρόνια στο Λος Άντζελες. Σύμφωνα με την κ. Melya Caplan, εμπνεύστρια και ιδρύτρια του ιδρύματος Voice For The Animals, έτσι αντιμετωπίζονται δύο προβλήματα: «Πρώτον, τα ποντίκια. Τι χρησιμοποιούμε για να τα διώξουμε; Παγίδες με κόλλα ή δηλητήρια, τα οποία δηλητηριάζουν τον αέρα, το έδαφος και, εν τέλει, εμάς. Όχι, όμως, και τα ποντίκια – που επιστρέφουν. Και δεύτερον, το θέμα με τις άγριες γάτες που είτε τις εγκατέλειψαν είτε γεννήθηκαν στο δρόμο και ποτέ δεν τις έχει αγγίξει άνθρωπος – άρα δεν μπορούν να υιοθετηθούν. (Σ.σ. καταλήγουν σε καταφύγια και μετά από λίγο θανατώνονται.) Με το πρόγραμμα αυτό έχεις πολλά οφέλη: σώζεις τις ζωές των γάτων, αποκτούν θέση στην κοινότητα, τα ποντίκια εξαφανίζονται και το περιβάλλον δεν επιβαρύνεται με τοξικά». Οι «εργαζόμενες γάτες» του Λος Άντζελες έχουν δοκιμαστεί σε μια αγορά λουλουδιών, σε campus σχολείων και στα αστυνομικά τμήματα Wilshire και Foothill – όπως οι αστυνομικοί περιπολούν στους δρόμους, μέσα στο Τμήμα περιπολούν οι γάτες. «Τίποτα δεν δουλεύει καλύτερα από τη φύση», σχολιάζει τα αποτελέσματα ο αστυνομικός διευθυντής Kirk Albanese.

Οι πρώτες μέρες στη δουλειά

Για να εγκατασταθούν οι γάτες στο χώρο εργασίας, χρειάζεται κάποια διαδικασία. Πόσο δύσκολη είναι; ρώτησα την κ. Schlueter. «Οι γάτες πρέπει να επανεγκατασταθούν στις νέες κατοικίες τους σε μια καθορισμένη περιοχή. Συνήθως οι άνθρωποι χρησιμοποιούν συρματόπλεγμα για να ορίσουν το χώρο (κάτω από τη βεράντα, σε αποθήκη, γκαράζ) και, αν δεν έχουν, τους εφοδιάζουμε με μεγάλα κλουβιά για σκυλιά. Κάθε γάτα χρειάζεται ένα καταφύγιο, ένα μικρό κουτί, ένα χώρο για να ηρεμεί, αλλά και για το φαγητό και το νερό της. Η επανεγκατάσταση διαρκεί 2 – 3 εβδομάδες. Στο διάστημα αυτό οι άνθρωποι που θα τις φροντίζουν στο μέλλον τις ταΐζουν την ίδια ώρα τουλάχιστον δύο φορές τη μέρα, ώστε να συνηθίσουν τη φωνή τους. Καλό είναι να βρουν κι έναν κώδικα (μια φράση ή το να χτυπούν με το κουτάλι το πιάτο). Όταν η γάτα αισθανθεί άνετα με το νέο πρόσωπο, καθώς και το περιβάλλον, και δείξει ενδιαφέρον να βγει από το κατάλυμα, θα πρέπει να την αφήσουμε να το κάνει, αλλά το κατάλυμα θα πρέπει να μείνει για μερικές εβδομάδες ακόμη – αν δεν προορίζεται για μόνιμη εγκατάσταση. Είναι σημαντικό επίσης να μη μένει γατοτροφή, αλλά και να καθαρίζονται οι ακαθαρσίες τους. Διότι κανείς δεν θέλει να προσελκύσει ποντίκια στην περιοχή». Με την ευκαιρία, αυτή είναι μια διαδικασία που πρέπει να ακολουθούμε σε κάθε μετεγκατάσταση γάτας.

Μία από τις κριτικές που έχει δεχτεί το πρόγραμμα απορρέει από το γεγονός ότι οι γάτες ταΐζονται από τους ανθρώπους και άρα εκείνες δεν θα έχουν λόγο να κυνηγήσουν τα ποντίκια για να τραφούν. Η απάντηση της κ. Schlueter είναι σαφής: «Αυτό είναι λάθος. Οι γάτες δεν κυνηγούν τα ποντίκια μόνο για να τα φάνε. Τα κυνηγούν γιατί έτσι τους λέει το ένστικτό τους. Και το πιο σημαντικό: η παρουσία μιας γάτας διώχνει τα ποντίκια εξαρχής, αφού τα τρωκτικά δεν θα πλησιάσουν ποτέ τους φυσικούς διώκτες τους». Τόσο απλό, τόσο φυσικό. Και μια πάρα πολύ καλή ιδέα…