Ο γάτος που δεν ήθελα κατέφθασε στα χέρια µου ένα απόγευμα του Οκτώβρη μέσα σε µια κούτα. Ήταν περίπου τριάντα ημερών. «Νοµίζω πως κάτι έχουν τα µάτια του», είπε το παιδάκι που κρατούσε την κούτα. Όντως, κάτι είχαν τα µάτια του: δεν υπήρχαν! Η ρινοτραχειίτιδα* είχε κάνει για µία ακόμα φορά το «θαύμα» της.

∆ύο μήνες μετά και αρκετές κτηνιατρικές επισκέψεις αργότερα, καθίσαμε αντίκρυ µε τον Μίµη στο σαλόνι και κοιταζόμασταν. Αν και χωρίς µάτια -τα είχαµε ράψει για να είναι ομορφούλης-, ο Μίµης ήμουν σίγουρη ότι µε κοίταζε. ‘Εγερνα ελαφρώς δεξιά και ο Μίµης ακολουθούσε την κίνησή µου µε το κεφάλι. Έκανα πίσω και ο Μίµης τέντωνε τις άκρες των αυτιών του μπροστά. Σηκωνόμουν από τον καναπέ και πεταγόταν σαν ελατήριο ακολουθώντας µε µε ακρίβεια χιλιοστού. Γύριζα να τον δω και µε «κοίταζε» κατάματα. Τον περιεργαζόμουν για ώρες και αναρωτιόμουν πώς το κάνει.

∆εν ξέρω πότε ακριβώς, αλλά υποθέτω ότι ήταν την πρώτη φορά που ο Μίµης έκανε µια μικρή στάση στο σπίτι πριν χρειαστεί να ξαναµείνει επί μακρόν στον κτηνίατρο, που πήρα την απόφαση να τον αντιμετωπίζω σαν ένα οποιοδήποτε άλλο γατί. Όχι υπερπροστατευτισµοί, όχι λύπηση. Ο Μίµης δεν αντιλαμβάνεται την αναπηρία του ως κοινωνικό μειονέκτημα. Γι’ αυτόν έτσι είναι η ζωή και, ευτυχώς, οι άλλες γάτες δεν έχουν την ανθρώπινη ευγένεια να του υποδεικνύουν συνεχώς ότι είναι διαφορετικός. Επομένως, όσο θα ήμασταν συνοδοιπόροι στη ζωή, δεν θα το έκανα ούτε εγώ.

Με τον ίδιο τρόπο ήλπιζα πως θα τον αντιμετώπιζαν κι αυτοί που θα τον υιοθετούσαν. Έγραψα, λοιπόν, µια νόστιμη αγγελία και την ανάρτησα στο Διαδίκτυο. Χαμός! Like, share, σχόλια! Αλλά το τηλέφωνο δεν χτύπησε ούτε µία φορά. Κι έτσι απλά, διαπίστωσα αυτό που ήδη γνώριζα: όσο νόστιμη κι αν είναι µια αγγελία, οι Έλληνες έχουν δυσανεξία στα ζώα µε αναπηρία. Σύντομα, ο Μίµης αποφάσισε να σταματήσει το ψάξιμο και να υιοθετήσει εµένα.

Εγώ, όµως, είχα μόλις µετακοµίσει. Είχα αφήσει συνειδητά στο πατρικό µου τις δύο μεγάλες γατίσιες αγάπες της ζωής µου και είχα πάρει απόφαση ότι δεν θα αποκτούσα άλλο κατοικίδιο. Τι θα έκανα τώρα µε αυτόν τον τριχωτό εισβολέα της µιας σπιθαμής που ζητούσε µε το-έτσι-θέλω να ανατρέψω τα σχέδιά µου;

διαφήμιση

Συνεχίζεται…

* Νόσημα πολύ μεταδοτικό μεταξύ των γατών, που εκδηλώνεται µε φτέρνισμα, ρινικό έκκριμα, αναπνευστικά προβλήματα και αλλοιώσεις στα µάτια. Αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, οι αλλοιώσεις στα µάτια είναι µόνιµες.

Τα νέα επεισόδια της ζωής του Μίμη
Πιο ψηλά από όσο φαντάζεσαι (Επεισ. 2)
Ευτυχώς που δεν γαβγίζει! (Επεισ. 3)
Ευτυχώς που δεν γαβγίζει! – Μέρος 2 (Επεισ. 4)
Μας ψεκάζουν! – Eποχική παρένθεση στις περιπέτειες του Μίμη
Ευτυχώς που δεν γαβγίζει! – Μέρος 3ο (Επεισ. 5)