ΥΓΕΙΑ

«Ο σκύλος μου βήχει σα να έχει κάτι στο λαιμό του.» Μήπως κόλλησε kennel cough;

Posted by trihes × 01/12/2014 at 17:01

Την πρώτη φορά αγχωνόμαστε πολύ, νομίζουμε ότι κάτι του στάθηκε στο λαιμό και προσπαθεί να το αποβάλλει ή ακόμα ότι πνίγεται και ότι πρέπει επειγόντως να βρούμε κτηνίατρο. Πρόκειται για μια πολύ μεταδοτική νόσο, γνωστή ως «βήχας του κυνοκομείου». Αλλά πόσο επικίνδυνη είναι;

Η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα, ή αλλιώς βήχας του κυνοκομείου (kennel cough) είναι μία πολύ μεταδοτική νόσος του αναπνευστικού συστήματος του σκύλου. Η μετάδοσή της μπορεί να γίνει με την επαφή των ζώων και των εκκρίσεών τους, μέσω του αέρα, ή ακόμα και μέσω αντικειμένων. Για το λόγο αυτό, η νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε χώρους όπου πολλά ζωάκια βρίσκονται σε στενή επαφή, όπως κυνοκομεία, εκθέσεις σκύλων, πάρκα κ.ά. Η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα δεν έχει ως αίτιό της έναν συγκεκριμένο παθογόνο μικροοργανισμό, αλλά μπορεί να προκαλείται από συνδυασμό περισσότερων, διαφορετικών ιών και βακτηρίων.

Τα συμπτώματα

Το συνηθέστερο σύμπτωμα της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας είναι ο βήχας που εμφανίζεται 3-10 ημέρες μετά τη μόλυνση του σκύλου και μπορεί να είναι από ήπιος έως πολύ έντονος και παροξυστικός. Το ζωάκι που έχει προσβληθεί βήχει περισσότερο όταν παίζει, τρέχει ή ενθουσιάζεται. Ο βήχας του συχνά μας δίνει την εντύπωση ότι κάτι έχει σταθεί στο λαιμό του. Ενίοτε, αμέσως μετά από ένα επεισόδιο βήχα το ζωάκι μοιάζει σα να προσπαθεί να κάνει έμετο, και βγάζει υδαρείς προς λευκωπές εκκρίσεις (που είναι ουσιαστικά οι αποχρέμψεις του). Σπανιότερα, ένα σκυλάκι με βήχα του κυνοκομείου μπορεί να παρουσιάσει έκκριμα από τη μύτη ή και τα μάτια του, πυρετό, ανορεξία και κατάπτωση.

Ο Dixon έχει βήχα του κυνοκομείου:

Και ο Sarge έχει βήχα του κυνοκομείου:

Η διάγνωση

Η διάγνωση της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας βασίζεται στα ευρήματα από το ιστορικό και την κλινική εξέταση. Επιπλέον, ενδέχεται να χρειαστούν αιματολογικές εξετάσεις, ακτινογραφίες θώρακος ή σπανιότερα, ειδικές εξετάσεις για την ταυτοποίηση των υπευθύνων για την νόσο μικροοργανισμών.

Η θεραπεία

Για την αντιμετώπιση της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας, και ανάλογα με τα συμπτώματα και τη σοβαρότητα του περιστατικού, χορηγούνται φάρμακα όπως:

Αντιβιοτικά για την καταπολέμηση των βακτηρίων που μπορεί να προκαλούν ή να επιπλέκουν τη νόσο
Βλεννολυτικά που βοηθούν στη ρευστοποίηση των εκκρίσεων του αναπνευστικού ώστε οι τελευταίες να αποβάλλονται ευκολότερα με τον βήχα
Βρογχοδιασταλτικά για τη διευκόλυνση της αναπνοής
Αντιφλεγμονώδη για τη μείωση της φλεγμονής του αναπνευστικού και κατά συνέπεια τον περιορισμό των συμπτωμάτων
Αντιβηχικά

Ανεξάρτητα από τη φαρμακευτική αγωγή, για να περιοριστεί ο περαιτέρω ερεθισμός της αναπνευστικής οδού και να επιταχυνθεί η ανάρρωσή του, θα πρέπει το κατοικίδιό μας:

Να μη φοράει περιλαίμιο
Να ξεκουράζεται
Να τρώει καλά και να πίνει αρκετό νερό
Να βρίσκεται σε καθαρό περιβάλλον
Να μην τρέχει
Να μη γαβγίζει επίμονα

Η πραγματοποίηση ατμόλουτρων και η χρήση υγραντήρα συμβάλλουν επίσης στη ρευστοποποίηση και ευκολότερη απομάκρυνση των εκκρίσεων του αναπνευστικού.

Είναι επικίνδυνη;

Συνήθως, η λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα έχει καλή πρόγνωση, και αυτοπεριορίζεται σε 2-3 εβδομάδες. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις, και ιδίως σε νεαρά ή ηλικιωμένα σκυλάκια καθώς και σε ζωάκια που πάσχουν από κάποια άλλη ασθένεια, η τραχειοβρογχίτιδα ενδέχεται να επιπλακεί από άλλα μικρόβια, ή και να εξελιχθεί σε πνευμονία.

διαφήμιση

Υπάρχει πρόληψη;

Για την πρόληψη της νόσου υπάρχει η δυνατότητα εμβολιασμού έναντι πολλών από τους μικροοργανισμούς που θεωρούνται υπεύθυνοι για την πρόκληση της λοιμώδους τραχειοβρογχίτιδας. Ο εμβολιασμός, ανάλογα με το σκεύασμα γίνεται είτε με ένεση (υποδόρια ή ενδομυική) είτε ενδορρινικά (στα ρουθούνια), και επαναλαμβάνεται ετησίως. Σε κάθε περίπτωση, ο τελευταίος επαναληπτικός εμβολιασμός θα πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον 5 ημέρες πριν την αναμενόμενη επαφή του κατοικιδίου μας με άλλους σκύλους ούτως ώστε η προστασία που παρέχει να έχει τεθεί σε ισχύ.

Βήχει; Τι άλλο μπορεί να είναι;

Προσοχή: Πρέπει να σημειώσουμε ότι ένα σκυλάκι που βήχει επίμονα δεν έχει εξ´ορισμού λοιμώδη τραχειοβρογχίτιδα. Ορισμένες καρδιοπάθειες, η είσοδος ξένων σωμάτων στην αναπνευστική οδό, η διροφιλαρίωση, η σύμπτωση των τοιχωμάτων της τραχείας, άλλα λοιμώδη ή νεοπλασματικά νοσήματα του αναπνευστικού και πολλές άλλες παθήσεις είναι δυνατόν να εκδηλωθούν με παρόμοια συμπτωματολογία. Πρέπει λοιπόν να συμβουλευόμαστε πάντα τον κτηνίατρό μας αν κάτι μας ανησυχεί με το ζωάκι μας και ποτέ να μη χορηγούμε σε αυτό φάρμακα με δική μας πρωτοβουλία.