«Μια γάτα κάνει το σπίτι πιο οικείο. Είναι ένα έργο τέχνης που κινείται, κοιμάται και διαρκώς αλλάζει». Αυτό πίστευε η Patricia Highsmith, η δημιουργός του Ripley, που είχε μέχρι και έξι γάτες στο σπίτι της. Η αλήθεια είναι ότι όσοι έχουν ζήσει την εκπληκτική εμπειρία της συμβίωσης με μια γάτα εύκολα μπαίνουν στον πειρασμό να υιοθετήσουν μια δεύτερη ή και μια τρίτη. μόνο που η πολύπλοκη προσωπικότητά της απαιτεί κάποιες σκέψεις πριν από τη δεύτερη υιοθεσία.

Οι γάτες είναι κτητικά ζώα, με πολύ έντονη την αίσθηση κυριαρχίας της περιοχής που τους ανήκει.

Δεν ήταν ποτέ αγελαία ζώα ούτε χρειάζονταν ιεραρχία για να επιβιώσουν, επομένως ο συγχρωτισμός με άλλα μπορεί να τους δημιουργήσει στρες. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που κάποιοι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να πάρουν δεύτερο ζώο. Η προσωπικότητα της γάτας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Γάτες που είναι αντικοινωνικές, κρύβονται όταν έρχονται επισκέπτες, τρομάζουν εύκολα ή αναστατώνονται με την παραμικρή αλλαγή στο σπίτι δεν θα είναι ευτυχισμένες με ένα άλλο ζώο.

Παράγοντες που επίσης πρέπει να σκεφτούμε είναι η ηλικία, το μέγεθος, το φύλο και ο χαρακτήρας τόσο της γάτας μας, όσο και αυτής που θα υιοθετηθεί.

Γιατί να πάρω δεύτερη γάτα;

• Για παρέα. Η πρώτη θα έχει περισσότερα παιχνίδια, εξάσκηση και συντροφιά. Και δεν θα είναι μόνη της όσο λείπετε διακοπές.
• Για πνευματική ισορροπία. Γάτες που ζουν με άλλες είναι πιο κοινωνικές και παρουσιάζουν λιγότερο προβληματική συμπεριφορά.
• Για ησυχία. Θα ασχολούνται λιγότερο μαζί σας – π.χ., αν ξυπνούν το βράδυ για να παίξουν, θα παίζουν μεταξύ τους.
• Για καθαριότητα. Θα περιποιούνται η μία την άλλη και σε σημεία που μία μόνη της δεν φτάνει.
• Για παρηγοριά. Στην περίπτωση που το ένα ζώο χαθεί, υπάρχει για παρηγοριά το δεύτερο. Η κατάσταση αυτή θα είναι λιγότερο οδυνηρή για ηλικιωμένους ανθρώπους.

Γιατί να μην πάρω δεύτερη γάτα;

• Χρειάζεται χρόνος. Ενώ οι σκύλοι αποφασίζουν αν θα είναι φίλοι μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες, οι γάτες θα χρειαστούν από μία εβδομάδα μέχρι 3 – 4 μήνες. Αυτό είναι το βασικό μειονέκτημα, καθώς απαιτούνται χρόνος, ενέργεια και προσπάθεια για μια ειρηνική συμβίωση. Εννοείται πως, αν δεν υπάρχει χρόνος για μία γάτα, δεν υπάρχει λόγος να υιοθετήσουμε δεύτερη.
• Χρειάζεται χώρος. Έρευνές απέδειξαν ότι γάτες που συζούν έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν εχθρική συμπεριφορά όταν έχουν τουλάχιστον 1 τ.μ. επιφάνεια και 2 μ. κάθετο χώρο. Το να έχουν πρόσβαση σε κήπο ή μπαλκόνι αυξάνει την αίσθηση ελευθερίας τους. Έχουν ανάγκη από πολλαπλές θέσεις ξεκούρασης, παρατήρησης και τουαλέτας, ώστε κάθε γάτα να έχει το χώρο που ελέγχει, χωρίς να «εισβάλλει» στο χώρο της άλλης.
• Χρειάζεται προσπάθεια. Πρέπει να χειριστούμε την κατάσταση, έτσι ώστε να μην αγχωθούν ή τραυματιστούν ψυχικά και σωματικά τα ζώα.

Τι γάτα θα είναι η δεύτερη;

Όπως στους ανθρώπους, έτσι και στις γάτες θα πρέπει να ταιριάξουμε προσωπικότητες. Οι γάτες διαφέρουν μεταξύ τους σε κοινωνικότητα, επίπεδα ενέργειας και εμπειρίες.

• Η καλύτερη επιλογή είναι ζώο άλλου φύλου και ηλικίας από το δικό μας, καθώς ο ανταγωνισμός θα είναι μικρότερος.
• Το να έχει ζήσει με άλλες γάτες είναι επίσης σημαντικό και η στείρωση και των δύο ζώων απαραίτητη. Γατάκια, έφηβοι ή νεαρά ζώα συνήθως τα πάνε καλά μεταξύ τους. Γατάκι με μια έμπειρη θηλυκή γάτα είναι καλός συνδυασμός, που μπορεί να βγάλει στην επιφάνεια τα μητρικά ένστικτα της γάτας μας. Αλλά και έφηβο γατί με ενήλικο θα τα πάει καλά. Πολλές φορές μια ώριμη, κοινωνική γάτα μπορεί να ανεχτεί και τελικά να διδάξει ένα νεότερο με προβληματική συμπεριφορά.
• Αν η γάτα μας είναι ηλικιωμένη, ένα γατάκι θα είναι πολύ ενοχλητικό. Σ’ αυτή την περίπτωση προτιμάμε ένα ενήλικο, ήρεμο ζώο. Αν πάλι είναι σίφουνας, θα πρέπει να επιλέξουμε ένα δραστήριο, νεαρό ζώο, για να μην πεθάνει από ανία.
• Αν υιοθετήσουμε δύο γάτες ταυτόχρονα, καλύτερα να πάρουμε ζώα που έζησαν μαζί στο δρόμο ή σε καταφύγιο. Η εγκατάστασή τους στο σπίτι θα είναι πολύ πιο εύκολη.
• Ένα γατάκι που μεγάλωσε στα χέρια μας από ορφανό, χωρίς επαφή με άλλες γάτες και σωστή κοινωνικοποίηση, είναι πιθανό ως ενήλικο να μην μπορεί να δεχτεί άλλο ζώο. Σ’ αυτή την περίπτωση δεν προτιμάμε ένα αδέσποτο, που μπορεί να είναι κυριαρχικό και ανταγωνιστικό, αλλά ένα γατί με πολύ ήπιο χαρακτήρα.
• Γενικά τα αρσενικά στειρωμένα γατιά θεωρούνται πολύ πιο εύκολα και καλόβολα.

διαφήμιση

Η προσαρμογή βήμα-βήμα

Πριν έρθει στο σπίτι η καινούργια γάτα, πρέπει να την εξετάσει κτηνίατρος για να βεβαιωθούμε ότι είναι υγιής. Την εμβολιάζουμε, την αποπαρασιτώνουμε και τη φέρνουμε σπίτι μόνο αφού το εγκρίνει εκείνος.

1° στάδιο

• Φέρνουμε τον καινούργιο συγκάτοικο με κλουβί μεταφοράς, που βάζουμε σε χωριστό χώρο με νερό, φαγητό και άμμο. Αφήνουμε το νέο ζώο να εξερευνήσει το χώρο (όπου δεν θα έχει πρόσβαση η πρώτη γάτα), για μερικές μέρες και να αισθανθεί ασφαλές.
• Βάζουμε το άδειο κλουβί κοντά στη γάτα μας, σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Θα το μυρίσει, θα φύγει, θα ξανάρθει, μπορεί και να του επιτεθεί, μέχρι που θα χάσει το ενδιαφέρον της. Παίζουμε μαζί της και της δείχνουμε πόσο ξεχωριστή είναι.
• Επισκεπτόμαστε την καινούργια στο χώρο της, με μια λιχουδιά. Καθόμαστε αρκετή ώρα ήρεμα και της μιλάμε. Η γάτα θα πλησιάσει όταν θα είναι έτοιμη. Το επαναλαμβάνουμε 4 – 5 φορές τη μέρα.
• Στο διάστημα αυτό, η γάτα μας μπορεί να γρυλίζει ή να μη μας πλησιάζει, γιατί θα έχουμε τη μυρωδιά της άλλης, ή να γδέρνει την πόρτα της φιλοξενούμενης. Φέρνουμε παιχνίδια, κουβερτούλες της μιας γάτας στην άλλη, για να συνηθίσουν τη μυρωδιά. Όταν σταματήσει η εχθρική συμπεριφορά, είμαστε έτοιμοι για το επόμενο στάδιο.

2° στάδιο

• Φέρνουμε τα δύο ζώα μόνο σε οπτική επαφή. Αφήνουμε την πόρτα της καινούργιας ανοιχτή με στοπ κατά 2 – 3 εκ., ώστε να μην μπορεί καμιά να περάσει, ή βάζουμε πλέγμα.

Η επαφή θα γίνει μόνο όσο είμαστε σπίτι και σίγουροι ότι η πόρτα δεν θα ανοίξει. Οι γάτες θα ακουμπήσουν μύτες, πατούσες, μπορεί να γρυλίσουν ή να προσπαθήσουν να επιτεθούν.

3° στάδιο

• Όταν μετά από μέρες συνηθίσουν η μία την παρουσία της άλλης, ανοίγουμε την πόρτα. μένουμε στο δωμάτιο της καινούργιας, ήρεμοι, και τις αφήνουμε να έρθουν σε επαφή. Είναι πιθανό να κοκαλώσουν, να κυρτώσουν τη ράχη και να τρέξει καθεμία στο χώρο ασφαλείας της. Η καινούργια ίσως περάσει πιο εύκολα στο υπόλοιπο σπίτι, αλλά η παλιά θα την κυνηγήσει. Το ίδιο θα κάνει και η νέα, όταν η παλιά μπει στο δωμάτιό της.
• Δεν δείχνουμε αδυναμία στην καινούργια γάτα και δεν τις πιέζουμε να πλησιάσουν. Θεωρούμε φυσιολογικό να κρύβονται. Θα γνωριστούν πιο εύκολα χωρίς δικές μας παρεμβάσεις.
• Αν προκύψει καβγάς, δεν επεμβαίνουμε. Χτυπάμε παλαμάκια, κάνουμε θόρυβο, ψεκάζουμε με νερό. Θα γυρίσει καθεμιά στην ασφάλειά της.
• Σε περίπτωση που οι επιθέσεις επαναλαμβάνονται, βάζουμε την καινούργια γάτα σε κλουβί φιλοξενίας μέσα στο χώρο της δικής μας και τις ταΐζουμε δίπλα-δίπλα, τη μία μέσα στο κλουβί και την άλλη έξω. Αν κάποια αρνείται να φάει, απομακρύνουμε λίγο τα πιάτα. Σε 7 – 14 μέρες επαναλαμβάνουμε με άνοιγμα του κλουβιού. μετά από μικροσυμπλοκές θα υπάρξει ανακωχή, θα ανέχονται η μία την άλλη και σιγά-σιγά θα γίνουν οι καλύτερες φίλες, ανταμείβοντάς μας για όλη την προσπάθεια.

Συμβουλές συγκατοίκησης για τις πρώτες μέρες

• Πριν έρθει η καινούργια, κάνουμε ένα «μίνι σεμινάριο» στη δική μας. Τη βοηθάμε να ξεπεράσει οποιαδήποτε κακή συνήθεια. Περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί της, επιβραβεύοντας τη σωστή συμπεριφορά της.
• Δίνουμε γενικά περισσότερη προσοχή στην «παλιά». Δεν δίνουμε υπερβολική σημασία στην «καινούργια», για να μη θεωρήσει η γάτα μας ότι την απορρίψαμε ή ότι την αγνοούμε. Πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι νιώθει άνετα στο χώρο της, τόσο πριν όσο και μετά τη νέα άφιξη.
• Έχουμε ξεχωριστές αμμοδόχους. Ακόμη καλύτερα, να έχουμε όσες οι γάτες συν μία επιπλέον. Η αμμοδόχος αποτελεί περιοχή της γάτας μας, αλλά και η καινούργια ίσως να μη θέλει να χρησιμοποιήσει την αμμολεκάνη της άλλης. Όταν συμφιλιωθούν, θα μοιράζονται κοινό δοχείο.
• Αποφεύγουμε τον ανταγωνισμό μεταξύ τους. Τους παρέχουμε ποικιλία χώρων για να κρύβονται, να νιώθουν ασφαλείς και να μην ενοχλεί η μία την άλλη. Τους δίνουμε παιχνίδια και ονυχοδρόμια για να απασχολούνται, που αργότερα θα τα μοιράζονται. Φαγητό και νερό μπορούν να είναι στην ίδια περιοχή, καθώς στις γάτες αρέσει να τρώνε παρέα. Πάντα, όμως, χωριστά πιάτα.
• Ψάχνουμε για ανησυχητικά σημάδια. Βιαστικό φαγητό που το κάνει εμετό, υπερβολικό καθάρισμα, πολύωρος ύπνος, ασυνήθιστο νιαούρισμα, ψεκασμός με ούρα είναι μερικά από τα συμπτώματα που φανερώνουν στρες.
• Χρησιμοποιούμε προϊόντα με φερομόνες, όπως το Feliway, που καθησυχάζουν τις γάτες.