Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com
Λίγοι µπορούν να αντισταθούν στο βλέµµα και στην άτσαλη χάρη ενός όµορφου κουταβιού. Ακόµα λιγότεροι, όµως, µπορούν να αγνοήσουν το βλέµµα ευγνωµοσύνης και την αφοσίωση ενός σκύλου που διασώθηκε και υιοθετήθηκε σε µεγαλύτερη ηλικία. Αλλά και πρακτικά, η επιλογή ενός ενήλικου ζώου έχει πλεονεκτήµατα και η συµβίωση µαζί του µπορεί να αποτελέσει µια µοναδική
εµπειρία ζωής.
Οι κυριότερες διαφορές που έχει ένα ενήλικο σκυλί σε σχέση µε ένα κουτάβι:
- Εχει ήδη µάθει να λερώνει σε εξωτερικό χώρο και δεν θα προκαλεί «ατυχήµατα» στο σπίτι.
- Συνήθως είναι πιο ήρεµο. Η εφηβεία έχει παρέλθει, και µαζί οι ορµονικές διαταραχές και η υπερκινητικότητα της νεότερης ηλικίας.
- Εχει ήδη κοινωνικοποιηθεί και εξοικειωθεί µε την κίνηση στο δρόµο, τα άλλα ζώα, τους έντονους θορύβους, τα ακραία καιρικά φαινόµενα κ.λπ. Πιθανότατα θα δεχτεί και θα συνηθίσει αµέσως τη βόλτα µε το αυτοκίνητο, το λουρί και την επίσκεψη στον κτηνίατρο.
Το σηµαντικότερο µειονέκτηµα που έχουν τα ενήλικα ζώα που σώζουµε από το δρόµο είναι η συσσώρευση προβληµατικών συνηθειών και φόβων λόγω δύσκολων βιωµάτων του παρελθόντος. Θα χρειαστεί συγκεκριµένη φροντίδα στην αρχή της συµβίωσής του µαζί σας, έτσι ώστε να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα, να απαλλαγεί από τυχόν φοβίες και να εξοικειωθεί µε το περιβάλλον σας χωρίς να του δηµιουργηθούν καινούργιες. Στόχος σας, σε κάθε βήµα, θα είναι να νιώσει ασφάλεια.
Φυσικά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αντιµετωπίσετε τέτοια προβλήµατα. Πολλά σκυλιά ανακουφίζονται τόσο από την ασφάλεια και την αγάπη που λαµβάνουν, ώστε εγκλιµατίζονται πολύ γρήγορα, δείχνοντας µάλιστα µεγάλη εκτίµηση προς τους διασώστες τους.
Από πού προήλθε;
Το ιστορικό του κάθε ζώου έχει µεγάλη σηµασία, γιατί αυτό καθορίζει τη συµπεριφορά, τις συνήθειες, τους φόβους και την ικανότητα προσαρµογής του. Με βάση αυτό, µπορούµε να χωρίσουµε τα σκυλιά σε τέσσερις βασικές κατηγορίες:
1. Εχει περάσει πολύ καιρό στους δρόµους;
Το µαζέψατε διότι το λυπηθήκατε ή κινδύνευε ή ήταν άρρωστο ή είχε τραυµατιστεί. ?ηµιουργήστε ασφαλές περιβάλλον και εµπιστοσύνη. Πρέπει σιγά-σιγά να µάθει να χαλαρώνει, να µην κοιµάται «µε το ένα µάτι ανοιχτό». Ο φόβος και η ανασφάλεια που βίωσε στους δρόµους είναι συνήθως εµφανή. Μπορεί λοιπόν στην αρχή να κρύβεται, να µην τρώει πολύ και να θέλει να κάθεται µόνο του. Τις πρώτες µέρες ή τον πρώτο καιρό µπορεί να υπάρχει µια τάση φυγής για επιστροφή στα γνωστά ληµέρια. Εχετε το νου σας µην το σκάσει.
2. Διασώθηκε από κακοποίηση;
Οι αντιδράσεις ενός σκύλου που έχει υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση από ανθρώπινο χέρι, πριν από τη διάσωσή του, µπορεί να είναι δύο, ανάλογα το σκύλο: αν είναι εξωστρεφής, θα εκφράζει θυµό και επιθετικότητα. Αν είναι εσωστρεφής, θα ξεσπάει στον εαυτό του µε στερεοτυπικές συµπεριφορές που ίσως καταλήγουν σε αυτοτραυµατισµό, θα είναι πιο µαζεµένο, φοβικό και καταθλιπτικό, χωρίς χαρά για ζωή. Και εδώ προέχει το χτίσιµο εµπιστοσύνης και η δηµιουργία αισθήµατος ασφάλειας.
Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com
3. Εχει ζήσει αποµονωµένο ή δεµένο;
Αν παρέµεινε κλεισµένο σε κλουβί, αυλή, µπαλκόνι ή δεµένο για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δεν έχει µάθει ούτε τα βασικά, όπως για παράδειγµα το πώς να λερώνει σωστά, δηλαδή έξω από το χώρο όπου µένει. Τα κύρια χαρακτηριστικά των σκύλων αυτών είναι η έλλειψη κοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα η απίστευτη, σχεδόν κουταβίσια, ανάγκη για επαφή και προσοχή. Είναι ατσούµπαλα, πηδάνε επάνω µας, µας γλείφουν παντού, µας γδέρνουν – συµπεριφορές που δείχνουν άγνοια ορίων. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει κάποιος να ασχοληθεί µε τα βασικά της διαπαιδαγώγησης, αντιµετωπίζοντας το σκυλί σαν να είναι κουτάβι. Ολα από την αρχή. Προβλήµατα που µπορεί να ανακύψουν είναι το άγχος του αποχωρισµού ή συµπεριφορές που έχουν στόχο να τραβήξουν την προσοχή µας. Λόγω έλλειψης κοινωνικοποίησης είναι πιθανόν να υπάρχουν φοβίες ή και επιθετικές τάσεις προς άλλα σκυλιά κυρίως, αλλά και προς οτιδήποτε τους είναι άγνωστο. Θα δείχνουν επίσης υπερβολικό ζήλο για τη φύλαξη του χώρου τους.
4. Βίωσε πολλές αλλαγές περιβάλλοντος;
Η περίπτωση αυτή είναι πολύπλοκη, διότι το ιστορικό που θα λάβετε θα έχει πάντα κενά. Το σίγουρο είναι πως το ζώο έχει υποστεί διάφορων ειδών χειρισµούς και νοοτροπίες που, προφανώς, απέτυχαν, αλλιώς δεν θα έφτανε στο δικό σας σπίτι. Η εµπειρία αυτή συνήθως δηµιουργεί στο ζώο πολλές ανασφάλειες και αίσθηση εγκατάλειψης. Είναι φυσικό να θεωρεί και το δικό σας σπίτι κάτι προσωρινό. Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστηµα µέχρι να καταλάβει το ζώο ότι «το δικό σας σπίτι διαφέρει». Και σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος κάνει ό,τι µπορεί για να σας ευχαριστήσει (χωρίς να γνωρίζει όµως τι, αφού απέτυχε στο παρελθόν). Υπάρχει και εδώ µεγάλη προσκόλληση, καθώς και πιθανότητες για εµφάνιση άγχους του αποχωρισµού.
Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com
Περίοδος προσαρµογής – 9 Κανόνες για να προσαρμοστεί γρηγορότερα στο νέο περιβάλλον
Όπως κάθε νέο μέλος σε μια οικογένεια, έτσι και ο σκύλος θα μπει σταδιακά στη ρουτίνα του σπιτιού, θα μάθει τη θέση του σε αυτό και θα προσαρμοστεί στους κανόνες και στις απαγορεύσεις. με υπομονή και ακολουθώντας απαράβατα τους παρακάτω κανόνες, θα τον βοηθήσετε να προσαρμοστεί γρηγορότερα, να σας εμπιστευτεί και, με τον καιρό, θα δημιουργήσετε έναν υπέροχο δεσμό μαζί του:
1. Πρέπει να υπάρχει ησυχία στο σπίτι, χωρίς να πηγαινοέρχεται πολύς κόσμος. Ο σκύλος θα χρειαστεί το χρόνο του για να εξοικειωθεί με το χώρο, τις μυρωδιές, τους θορύβους και την παρουσία των ανθρώπων. Κρατήστε λοιπόν μακριά τους επισκέπτες για λίγες μέρες, μέχρι να ξεθαρρέψει ο καινούργιος σας συγκάτοικος.
2. Αν έχει κρυφτεί, αφήστε τον στην κρυψώνα του. Δώστε του όσο χρόνο χρειάζεται, χωρίς να κάνετε προσπάθειες να τον βγάλετε από εκεί. Θα βγει μόνος του, όταν αισθανθεί σιγουριά. Βάλτε του κοντά (στο ίδιο δωμάτιο) το φαγητό και το νερό του και «ξεχάστε τον» – όσο δύσκολο κι αν είναι για σας.
3. Διαμορφώστε μια καθημερινή ρουτίνα μαζί του, συμπεριλαμβάνοντας και τις βόλτες, την οποία θα κρατήσετε σταθερή για να μπορεί να προβλέψει την ημέρα του και τις κινήσεις σας. Θα πρέπει στην αρχή να βγαίνει συχνά (5 – 6 φορές την ημέρα), για να του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις ανάγκες του, διότι ακόμα και αν ξέρει να κρατιέται, θα χρειαστεί λίγη εξάσκηση μέχρι να προσαρμοστεί στο δικό σας πρόγραμμα. Εάν λερώσει μέσα, μη δώσετε σημασία στο γεγονός. μαζέψτε τα χωρίς να σας πάρει είδηση.
4. Μην τον φορτώνετε με πολλά καινούργια ερεθίσματα. Κρατήστε τις βόλτες χαλαρές και σύντομες, αποφεύγοντας να τον φέρετε σε επαφή με πράγματα τα οποία ενδέχεται να μη γνωρίζει και να τον αγχώσουν – όπως βόλτα με το αυτοκίνητο, με φίλους σας για καφέ, πλύσιμο και στέγνωμα.
5. Παρακολουθείτε τις αντιδράσεις του καθημερινά για να καταλάβετε περισσότερα πράγματα για εκείνον, όπως πώς αντιδρά με άλλους σκύλους, με γάτες, σκουπίδια, σκουπιδιάρικα, ομπρέλες, σειρήνες, καπέλα, μπαστούνια κ.λπ. Σημειώστε πότε εμφανίζει σημεία δυσφορίας, αναστάτωσης ή πανικού. Θα πρέπει να τα δουλέψετε μαζί, ένα-ένα, ώστε να τα συνηθίσει και να εξοικειωθεί.
διαφήμιση
6. Μην τον αφήνετε χωρίς λουρί στη βόλτα ή σε μέρος του σπιτιού ή του κήπου από όπου μπορεί να δραπετεύσει. μας φαίνεται περίεργο, αλλά είναι στη φύση του: όσο δύσκολα και να έχει περάσει πριν έρθει σε εσάς, επέζησε. Θα προτιμήσει το οικείο από το άγνωστο και θα προσπαθήσει να γυρίσει σε αυτό.
7. Μάθετέ του να μένει μόνος. Αφήστε τον καθημερινά για μικρά χρονικά διαστήματα μόνο του, αρχικά στο χώρο του και αργότερα στο σπίτι. Αυξήστε σταδιακά τη διάρκεια.
8. Μην ασχολείστε συνέχεια μαζί του.
9. Μην του δείχνετε «πόσο τον λυπάστε…». Δεν τον αποζημιώνετε έτσι για όλα όσα έχει περάσει. Οι σκύλοι αντιλαμβάνονται όλη αυτή τη συμπόνια ως ανοχή και αδυναμία εκ μέρους σας. Η υπερβολική συναισθηματική φόρτιση πιθανότατα θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα και περισσότερο άγχος.
Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com
Πότε µπορούµε να του φερθούµε σαν ένα κανονικό σκυλί;
Αν τηρήσετε τους παραπάνω κανόνες για τουλάχιστον 2 – 3 εβδοµάδες και ο σκύλος παραµένει επιφυλακτικός, αντικοινωνικός, ανασφαλής ή αποφεύγει την επαφή µαζί σας, τότε καλό θα είναι να συµβουλευτείτε έναν ειδικό. Υπό κανονικές συνθήκες όµως, θα έχετε αρχίσει πια να επικοινωνείτε. Θα καταλαβαίνετε τι θέλει, θα καταλαβαίνει και εκείνος εσάς. Θα σας αναζητά µέσα στο σπίτι, θα δείχνει ενδιαφέρον για τις κινήσεις σας αλλά και για ό,τι συµβαίνει γύρω του. Θα είναι πολύ πιο εξωστρεφής και θα ζητάει περισσότερη επαφή, ξεκινώντας o ίδιος συναναστροφές για χάδια και παιχνίδια. Αν κρυβόταν, δεν θα κρύβεται πια. Θα έχει εµπεδώσει την καθηµερινή του ρουτίνα και θα περιµένει µε ανυποµονησία, στην καθορισµένη ώρα, το φαΐ και τις βόλτες. Και θα το νιώθετε κι εσείς πως είναι πλέον έτοιµος για καινούργιες εξορµήσεις και εµπειρίες.
Διαβάστε επίσης
Πρώτη µέρα του «καινούριου» σκύλου στο σπίτι;
Κοινωνικοποιείται ο ενήλικος σκύλος;
Κάθε ημίαιμο είναι μοναδικό, ένα όπως κανένα… (άλλο)!
Πότε δύο σκυλιά είναι καλύτερα από ένα;
Πώς να διαλέξω σκύλο για το σκύλο μου;
Ψάχνετε τετράποδο σύντροφο; 56 Φιλοζωικά Σωματεία ανά περιοχή για να απευθυνθείτε στο πλησιέστερο!
Pingback: ΤΡΙΧΕΣ – Εκμεταλλευόμαστε το «Μένουμε σπίτι» μαζί με τους αγαπημένους μας σκύλους
Εγώ μια φορά ηχα υιοθετήσει ενα σκύλο Δαλματίας 2,5 χρόνων. Την δια μέρα που τον υοθετησαμε το Ραουλ τον πήγαμε μια βόλτα ηταν πολύ ήσυχος. Το βράδυ δεν εκλεγε καθολου. Πέρασε λοιπον η ανοιχτά περασε το πρωι, ήρθε το μεσημερη και παει εξω ο πατέρας μου να τον δει και ΗΠΑ ναπαω κι εγώ πάω λυπων κι εγώ κάθεται λίγο να τον χαιδεψει ο πατέρας μου και ξαφνικα του πετάει μια δυνατή κουτούκια κοντά στο μάτι και σαν πολύ γυμνασμενος που ηταν του ματωσε λίγο. Μετα γαβγίζε για πολύ ωρα ως που γύρισε η μητέρα μου απο τη δουλειά και μας άνοιξε να μπούμε μέσα. Ο πατέρας μου τώρα ηταν ησηχος, πέταξε μια σκουπα στο Ραούλ Μπέικερ κι αυτός μέσα και όλα καλά. Μετα περνούμε τηλέφωνο τον κτηνιατρο και μα λεει πως φτεει η ηληκια και απο τοτε δε ξανά πείρα ποτε ενηληκο σκύλο. Νόμος τώρα που διάβασα το άρθρο σας είπα μήπος δεν εφτεγε η ηλικία αλλά μιπος ηταν παλαβος. Να ξανά πάρω ενήλικο σκύλο?
Εγώ εδώ και τρεισήμισι μήνες ενα καθαρόαιμο κουτάβι κόλει
Και μόλις υοθέτησα ενα καθαρόαιμο κουτάβι 1,2 μηνών,
Αλλά το κόλει επειδή είναι μεγαλύτερό παίζει πολύ άγαρμπα με το κουτάβι και φοβάμαι μην το πηεσει και το λειώσει. Να ανεισηχω?
Θέλει λίγη προσοχή στην αρχή. Μην τα αφήνετε μαζί όταν δεν είστε μπροστά και προσπαθήστε να εκτονώνετε το μεηαλύτερο ζώο πριν τα φέρετε σε επαφή.
Γεια σας. Βρήκα ενα γερμανικο ποιμενικο 1,5 χρονων το οποιο οι ιδιοκτητες του το ειχαν δεμενο στην αυλη για ολη σχεδον την μεχρι τωρα ζωή του. Η εκπαιδευτρια του-γιατι εχει την βασικη εκπαιδευση-κινητοποιηθηκε για να σωθει το σκυλακι. Σκεφτομαι να το υιοθετησω, το προβλημα μου ειναι οτι εχω μια γατα 6 χρονων, η οποία μεγάλωσε απο μωρο, την βρηκα στα σκουπιδια ήταν δεν ηταν ενος μηνα-με τον πρωτο γατο που ειχα υιοθετησει κ ήταν ήδη 6 χρονων όταν γνωριστηκαν, τον οποίο δυστυχώς ενα μηνα πριν κλείσει τα 11 τον εχασα απο καρκίνο, τον Νοεμβρη που μας περασε. Επειδη η απώλεια ηταν αβασταχτη κ ο πονος υπαρχει ακομα, όλη η αγάπη κ η προσοχή επεσε στο μικρο μας με αποτελεσμα να μην της χαλαμε ποτε χατιρι. θα μπορουσατε να μου δωσετε μια συμβουλη γιατι πραγματικα θελω να υιοθετησω το σκυλακι. Σας ευχαριστω.
Καταρχήν συγχαρητήρια για τον υπεύθυνο τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζετε την απόφαση αυτή. Προτεραιότητα είναι φυσικά η ασφάλεια και των δυο ζώων. Θα πρέπει να έρθουν με πολλή προσοχή και με πολύ αργό ρυθμό σε επαφή ώστε να αποφύγετε τυχόν κακές εμπειρίες κατά τη γνωριμία. Μην βιάζεστε. Και ακόμα και αφού συγουρευτείτε ότι τα ζώα τα πάνε καλά, μην επαναπαύεστε. Στη θέση σας δεν θα άφηνα μόνα τα δύο ζώα στον ίδιο χώρο για τουλάχιστον 6 μήνες. Δείτε το σχετικό μας άρθρο και αν έχετε πρόσθετες απορίες με χαρά να προσπαθήσουμε να τις λύσουμε. Καλή επιτυχία στη συμφιλίωση των 2 ζώων.
Το άρθρο μας: Ταιριάζοντας τους αταίριαστους, το σκύλο με τη γάτα
Σας ευχαριστω πολυ για την απαντηση σας. Το αρθρο ειναι πραγματικα πολύ ενημερωτικό κ οι συμβουλες σας μεγάλη βοηθεια. Σήμερα θα γίνει η υιοθεσια..για οποιαδηποτε απορία θα σας στείλω μηνυμα. Κ πάλι σας ευχαριστώ.
Βρήκα πρόσφατα στον δρόμο ένα Πιτ μπυλ θηλυκο ενηλικο. .. ξέρει βασική υπακοή …τουαλέτα …όλη την ώρα θέλει χαδια και είναι πολύ ήρεμη … δεν δείχνει να την τρομάζει κάτι ιδιαιτερα! Δείχνει πολύ σίγουρη …μας δοκιμάζει και προσπαθεί να μας μάθει…. ! Είναι πολύ γλυκιά και καλη! Την έχει η μητέρα μου … στο σπίτι της! Το πρόβλημα μ είναι ότι έχω δύο σκυλιά ζευγάρι Τζακ Ράσελ …ενήλικα και αυτά και φοβάμαι τις αντιδράσεις και δεν τα έχω φέρει ακόμα σε επαφή. …μήπως γνωρίζεται πως θα μπορούσε να γίνει η γνωριμία τους όσο το δυνατόν πιο καλα?? Να τα έφερνα ας πουμε ένα ένα … σε επαφη?? Για να μην λειτούργησουν επιθετικά και τα δύο μαζί πάνω της?? Δεν ξέρω τι να κάνω για καλύτερα αποτελεσματα! Ευχαριστω!
Καλύτερα είναι η επαφή να γίνει σε ουδέτερο χώρο. Όπως θα γνώριζαν ένα άλλο σκυλί, πχ στη διάρκεια της βόλτας ή στο πάρκο. Υποθέτουμε ότι και τα τρία σκυλιά είναι κοινωνικά με άλλα ζώα, σωστά; Ρίξε μια ματιά εδώ: ΙΔΕΑ – Η πρώτη συνάντηση μετράει, αν θέλετε δυο σκύλοι να γίνουν φίλοι.
Τα σκυλάκια μου δεν είναι κοινωνικά ιδιαίτερα. ..ανάλογα τα κέφια τους…αυτή που βρήκα ειναι πολύ ομως…. επιχείρησα βόλτα μαζί με το θηλυκό μου …το πιτ μπουλ δεν έδωσε καμιά σημασια. Η δικιά μου πάλι ενώ έδειχνε Εντάξει ο όταν έσκυψα να τις χαϊδέψω τσαντιστηκε και της αγριεψε… μετα φυγαμε εμεινα πισω με το πιτμπυλ και ο ανδρας μου με το Τζακ Ράσελ μπήκαν στο αυτοκίνητο και φεύγοντας έβγαλε το κεφάλι από το αυτοκίνητο και έβγαλε μια φωνή αου σαν λυκου… Επειδή έμεινα πίσω με την άλλη λογικά ζηλεψε… και με φωναζε… θα κάνω και άλλες προσπαθειες και θα δειξει! Το πιτμπυλ πάντως την άφηνε να την μυρίζει ανενοχλητα!!!
Τις τελευταιες ημερες πηρα εναν σκυλο αρκετα μεγαλοσωμο απο τον δρομο και τον πηγα σπιτι.Αυτο εγινε Σαββατο βραδυ.Τη Δευτερα το πρωι αφου πηγα στη δουλεια μου με ειδοποιησαν οτι ανοιξε τρυπα στο συρμα κι εφυγε.Το βραδυ της Δευτερας πηγε ο αντρας μου τον βρηκε αμεσως γιατι ξερουμε που συχναζει,του μιλησε και μπηκε μονος του στο αμαξι.Τον εφερε σπιτι εφαγε κι αφου εκατσε καμια ωρα αρχισε να χτυπαει την πορτα της αυλης.Του ανοιξαμε κι εφυγε.Εμεινε μια ολοκληρη νυχτα και μερα εκτος σπιτιου.Το απογευμα της Τεταρτης με πηρε τηλεφωνο ενας φιλος να μου πει οτι ηταν στο περιπτερο του που πηγαινε συχνα σαν αδεσποτος.Πηγα τον πηρα πηγαμε σπιτι και τον εδεσα.Αρχισε εκλαιγε και ουρλιαζε για να τον λυσω.Μου ραγισε την καρδια οπως τον ακουγα και τον αφησα παλι ελευθερο.Υστερα πηγα στο μαγαζι μου γιατι ειχα καποιες δουλειες και τον βλεπω απ’εξω.Τον βαζω μεσα και κοιμοταν μεχρι τις 12 που εφυγα με τον αντρα μου.Εκανα μια προσπαθεια μηπως ερχοταν μαζι στο αμαξι αλλα δεν μπηκε κι εκει που το πηρα αποφαση αρχισε να τρεχει πισω απο το αυτοκινητο αλλα δεν ηρθε μεχρι το σπιτι.Τι να κανω;Εχω στενοχωρηθει παρα πολυ.Ηθελα να τον γλυτωσω απ’το δρομο και τους κινδυνους.Να σημειωθει πως στο σπιτι εχω αλλα 3 σκυλια.2 μεσα στο σπιτι αρσενικα και ενα θηλυκο εξω στην αυλη.Σας παρακαλω βοηθηστε με.Πως να τον καταφερω να μεινει μαζι μας και να ξεχασει την αλητικη ζωη;Συγγνωμη για το μακροσκελες μηνυμα.
Υιοθέτησα πριν 3,5 χρόνια ένα ημίαιμο κόλλει που βρέθηκε να γυρίζει μόνη της σε μια παραλία. Είναι υπερβολικά καλή, με ανθρώπους, με γάτες, άλλους σκύλους. Δεν αγριεύει, δεν γαβγίζει. Θέλει μόνο παρέα και χάδια. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν παίζει καθόλου. Ποτέ. Μόνο αν της δώσεις μια χαρτοσακούλα να την κάνει χαρτοπόλεμο. Είναι ευτυχισμένη άραγε? Δεν θέλω να την πιέσω. Την αφήνω να κάνει ότι θέλει. Υπάρχει κάποιος τρόπος να τη μάθω να παίζει ώστε να περνάμε πιο δημιουργικό χρόνο μαζί? Για κείνη το λέω όχι για μένα.
Τι υπέροχη ανησυχία! Να’ταν κι άλλα σκυλάκια το ίδιο τυχερά και ευτυχισμένα!
Είναι γεγονός ότι δεν είναι όλα τα σκυλιά το ίδιο παιχνιδιάρικα. Κάποια, συνήθως θηλυκά είναι πιο σοβαρά, πιο… ώριμα. Ίσως δεν έχεις βρει ακόμα το κουμπί της πάντως. Δεν αρέσουν σε όλα τα σκυλιά τα ίδια παιχνίδια. Έχεις δοκιμάσει να παίξεις μαζί της τραβώντας ένα σκοινί ή πανί με κόμπους (το παιχνίδι της διελκιστίνδας); Ενθουσίασέ την, πρώτα, κουνώντας το μπροστά της και παροτρύνοντάς τη με ενθουσιασμό να το δαγκώσει και δοκίμασε να τραβήξεις κάθε τόσο μαλακά. Προσπαθεί λιγάκι να το κρατήσει με το στόμα της ή το αφήνει στην πλήρη κατοχή σου; Αν το πάρει, έστω κσι δειλά, επιβράβευσέ την και κάνε πως την κυνηγάς! Δοκίμασε επίσης να της κρύψεις μια λιχουδιά κάπου στο σπίτι και να την παροτρύνεις να ψάξει. Ή να κρυφτείς εσύ. Διάβασε επίσης το θέμα μας για τη μπάλα, μήπως σε βοηθήσει λιγάκι: Σκύλε, φέρε πίσω την μπάλα!
Τέλεια ιδέα, να γράψουμε ένα θέμα, μάθε τον ενήλικο σκύλο σου να παίζει μαζί σου. Ευχαριστούμε Δέσποινα! Μου θύμισες και την Τεκίλα που της άρεσε το παιχνίδι της ισορροπίας, δηλαδή να ανεβαίνει σε σκάλες οικοδομής και να περπατάει σε στενές τάβλες! 🙂 Κλέα
Και εγώ υιοθέτησα τον σκύλο μου στα 3 του χρόνια και δεν δίνει την παραμικρή σημασία σε κανένα κοινό παιχνίδι ως τώρα. Το μόνο που έχω βρεί και κάνουμε είναι να κρύβομαι μέσα στο σπίτι, να σφυρίζω και να ψάχνει να με βρεί. Ενα άλλο που κάνουμε είναι να του βάζω κάτω απο ένα χαλάκι μια λιχουδιά και προσπαθεί μετά να την ξετριπώσει. Τέλος, μέσα σε ένα ρολό απο χαρτί υγείας βάζω μια λιγουδιά και κλείνω ελαφρά και τα δύο ανοίγματα… αυτό τον τρελαίνει γιατί κυλάει κι όλας!Ελπίζω να μην τον βασανίζω…!:Ρ
Δεν τον βασανίζεις καθόλου Τζωρτζίνα. Κάνεις… τέλεια!
Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φυλές (και τύποι σκύλων) είναι πιο «σοβαρές» από άλλες, πχ. ένα μεγαλόσωμο τσοπανόσκυλο δεν είναι όσο παιχνιδιάρικο είναι ένα Μπόξερ ή ένα Λαμπραντόρ ή ένα Τεριέ, απλά γιατί δεν «φτιάχτηκε» για να παίζει.
Άλλα ζώα λατρεύουν το μπαλάκι και άλλα το τράβηγμα της διελκυστίνδας. Δεν είναι στην φύση όλων των σκύλων να παίζουν όλων των τύπων τα παιχνίδια, όπως και δεν αρέσει σε όλους τους ανθρώπους να παίζουν ποδόσφαιρο! Κάποιοι προτιμούμε το τρέξιμο, την πάλη, το κολύμπι, το κέντημα ή άλλοι τα extreme sports.
Μπορούμε όμως εμείς να ανακαλύψουμε τα ενδιαφέροντά του σκύλου μας και να τον ξεσηκώσουμε σε έναν βαθμό, εφόσον έχουμε έναν ισχυρό δεσμό και καλή επικοινωνία μαζί του. Και ουσιαστικά αυτό μου φαίνεται ότι κάνεις εσύ με το σκύλο σου! Μπράβο.
Κλέα