«Θυµάµαι ήταν άνοιξη. Ηµουν δεν ήµουν δύο χρόνων. Ο άνθρωπος που µου έφερνε άχυρο µε πήρε από την αυλή και πήγαµε στη θάλασσα. Οταν φτάσαµε, εντυπωσιάστηκα απ’ όλο αυτό το µπλε. Μέχρι τότε το αγνάντευα µόνο από µακριά. Πού να φανταζόµουν ότι στο εξής θα ήταν το µόνο που θα έβλεπα! Με έβαλε µε δυσκολία σε µια βάρκα και βγήκαµε στα ανοιχτά. Κουνούσε πολύ και παραπατούσα, αλλά προσπάθησα να κρατήσω την ψυχραιµία µου. Επειτα από µια σύντοµη διαδροµή, που εµένα µου φάνηκε αιώνας, φτάσαµε στο νησάκι Πυθού, απέναντι από το Παλαιό Τρίκερι. Η βάρκα δεν µπορούσε να προσδέσει, κι έτσι ο άνθρωπος πήδηξε στο νερό και άρχισε να τραβάει κι εµένα. Αντιστάθηκα µε όλη µου τη δύναµη, αλλά δεν τα κατάφερα και έπεσα κι εγώ στη θάλασσα. Πανικόβλητος έφτασα στη στεριά και περίµενα να δω τι θα κάνουµε. Τριγύρω δεν έβλεπα ψυχή. Ούτε άλλους γαϊδάρους, ούτε ζώα, ούτε ανθρώπους. Μόνο χώµα, πέτρες και θάµνους. Γεµάτος απορία, τον αναζήτησα µε το βλέµµα. Τον είδα να µπαίνει στη βάρκα και να αποµακρύνεται. Στεκόµουν στην ακρογιαλιά, πιστεύοντας ότι θα επιστρέψει για να µε πάρει. Εµεινα εκεί όλη νύχτα. Και όσες ακολούθησαν. Ξηµέρωνε και νύχτωνε ξανά και ξανά και δεν εµφανιζόταν κανείς. Πεινούσα, αλλά δεν ήθελα να φύγω από την παραλία. Αν ερχόταν να µε πάρει και δεν µε έβρισκε; Με τον καιρό άρχισα σιγά-σιγά να ξεµακραίνω για να βρω τροφή. Ετρωγα στα κλεφτά ό,τι πράσινο έβρισκα, έχοντας τα αυτιά µου τεντωµένα να τον ακούσω που θα επιστρέψει. Οι µέρες µου περνούσαν µέσα στη σιωπή. Είχε µπει πια καλοκαίρι όταν άκουσα µια βάρκα να πλησιάζει. Ετρεξα στην ακρογιαλιά. Ηξερα ότι δεν µε είχε ξεχάσει. Αντί γι’ αυτόν, όµως, είδα τουρίστες να αποβιβάζονται. Οταν µε είδαν, ξαφνιάστηκαν. Μετά άρχισαν να µε φωτογραφίζουν. Με πλησίασαν, µε φίλεψαν, αλλά, µόλις έδυσε ο ήλιος, έφυγαν και µε άφησαν πίσω. Σχεδόν κάθε µέρα ερχόταν κόσµος. Με φρόντιζαν, µου µιλούσαν, µου έφτιαξαν ακόµη και µια αυτοσχέδια κατασκευή για να αποθηκεύεται το βρόχινο νερό. Στο τέλος της ηµέρας, όµως, όλοι έφευγαν. Κι εγώ έµενα. Οταν ερχόταν η ώρα της αναχώρησης, έµπαινα στη θάλασσα µέχρι την κοιλιά και τους φώναζα, γκάριζα δηλαδή µε όλη µου τη δύναµη, να µε πάρουν µαζί τους. Μάταια! Ο χειµώνας που ήρθε ήταν βουτηγµένος στο κρύο, τη βροχή, την πείνα και την ερηµιά. Ηµουν ολοµόναχος στη µέση του πουθενά. Τα χρόνια µου κυλούσαν µε την προσµονή των καλοκαιριών. Ηταν πια Οκτώβρης του 2010. Οταν άκουσα τον ήχο του καϊκιού, έτρεξα στην ακρογιαλιά. Επισκέπτες; Τέτοια εποχή; Φαίνονταν πολύ χαρούµενοι που µε έβλεπαν. Αλλά δεν έµοιαζαν µε τουρίστες. Με χάιδεψαν, µου έδωσαν καρότα και µου πέρασαν ένα πρόχειρο καπίστρι. Αυτό είχε να γίνει από τότε που ήµουν δύο χρόνων! Με έβαλαν στο νερό και µε οδήγησαν στο καΐκι. Η καρδιά µου κόντευε να σπάσει. Ηθελαν να µε πάρουν µαζί τους. Τους άκουσα που προβληµατίζονταν για το πώς θα µε ανέβαζαν στη βάρκα. Προσπάθησα να συνεργαστώ όσο περισσότερο µπορούσα. Από τη συγκίνηση έτρεµα ολόκληρος. Σκαρφάλωσα στο καΐκι και δεν ξανακοίταξα πίσω µου. [caption id="attachment_355" align="alignright" width="200"] Ο χήνος Χένρι και τα πρόβατα τον ενοχλούν συνεχώς. Photo courtesy of Amalia Notara[/caption] Είµαι πια δώδεκα χρόνων. Ζω σε µια φάρµα έξω από τη Λιβαδειά και έχω για παρέα κάθε λογής ζώα. Απ’ όλους έχω ξεχωρίσει τη Λίλλυ. Αυτή η στρουµπουλή γουρουνίτσα µε έχει τρελάνει. Περνάµε πολλές ώρες µαζί. Με τα πρόβατα και τον Χένρι το χήνο, πάλι, όλο διαφωνούµε, αλλά δεν παραπονιέµαι. Το φαγητό εδώ είναι άφθονο και δεν πλήττω ποτέ. Τα µεσηµέρια παρακολουθώ το µαγείρεµα από το παράθυρο της κουζίνας και τσιµπάω και τα καροτάκια µου. Τα απογεύµατα είναι η ώρα της µουσικής. Οι άνθρωποι που µε φροντίζουν µου παίζουν φλογέρα κι εγώ τους συνοδεύω τραγουδώντας. Τώρα τελευταία πήρε τ’ αυτί µου ότι θα φέρουν και µια γαϊδουρίτσα. Ανυποµονώ!»     Ιστορικά στοιχεία Ο Περικλής έζησε στο ξερονήσι Πυθού στο Πήλιο δέκα ολόκληρα χρόνια. Σώθηκε χάρη στην επιµονή της δικηγόρου Αµαλίας Νοταρά και του συζύγου της Αρη Γεωργιάδη. Οταν η συνάδελφος της Αµαλίας, Αρτεµη Κουτσορόδη, τους µίλησε για τον εξόριστο γάιδαρο του Πηλίου, έκαναν τα πάντα για να τον πάρουν από εκεί. Η επιχείρηση διάσωσης οργανώθηκε από τον Ελληνικό Σύλλογο Προστασίας Ιπποειδών (ΕΣΠΙ, www.greekhorseprotection.gr) και χρειάστηκε πέντε εβδοµάδες. Μαζί µε την Αµαλία και τον Αρη, την αποστολή έφεραν σε πέρας η εκπαιδεύτρια αλόγων Αθηνά Βαβαγιάννη, ο Βλάσης Αργυρογιάννης και ένας ακόµη εθελοντής. Σήµερα ο Περικλής ζει χορτάτος και υγιής στο αγρόκτηµα της Τζούντι και του Γιάννη Νοταρά έξω από τη Λιβαδειά. ∆εν εργάζεται και έχει το ελεύθερο να κυκλοφορεί όπου και όπως του αρέσει. Εάν ο δρόµος σας σας βγάλει ποτέ στην Πυθού, κοιτάξτε λίγο πιο προσεκτικά και θα βρείτε µια πινακίδα που ενηµερώνει τους επισκέπτες ότι εκεί έζησε ο Περικλής. Φωτογραφίες του υπάρχουν ακόµη και στο Google Maps.   Κι άλλοι ξεχωριστοί τετράποδοι ΟΣΚΑΡ ΦΟΞ: Γάτος ταξίδεψε Αθήνα-Ζυρίχη στη ρόδα αεροπλάνου και επέζησε ΣΑΡΔΕΛΑ: Η τετράποδη πρωταγωνίστρια του «Ράδιο Αρβύλα» ΤΑΪ: η τετράποδη θεραπεύτρια ΛΑΪΚΚΟΥ: ένα ξεχωριστό ελκυθρόσκυλο ΜΟΡΙΣ: Ο γάτος που ήθελε να γίνει δήμαρχος ΜΙΜΗΣ: Ο εισβολέας της µιας σπιθαμής   [caption id="attachment_354" align="alignnone" width="945"] Photo courtesy of Amalia Notara[/caption]   [mc4wp_form id="62201"]

Ερώτηση:  «Έχουμε τη Μίλλυ (ηµίαιµη σκυλίτσα 13 ετών, 20 κιλών, στειρωµένη κ.λπ., ακόμα ακμαία και ζωηρή). Εδώ και δύο μήνες υιοθετήσαμε μια νεαρή γάτα από το δρόμο (8 - 9 μηνών σήμερα). Τη στειρώσαμε, την εµβολιάσαµε, όλα καλά. Η σκυλίτσα δεν μπορεί να δεχτεί την παρουσία της γάτας. Θέλει να πάει προς το μέρος της µε άγριες διαθέσεις, κάθεται µε τις ώρες στην κλειστή μπαλκονόπορτα κοιτώντας έξω τη γάτα. Όταν η γάτα μπαίνει στο σπίτι, η σκυλίτσα «κλαίει», επειδή δεν την αφήνουμε να πλησιάσει. Δεν ξέρω αν είναι θέμα κυριαρχίας χώρου ή ζήλιας ή αν απλώς το ένστικτό της της λέει «κυνήγα τη!». Το ερώτημα είναι: Μπορεί µε τον καιρό να συνηθίσει και να μην τη βλέπει ως εχθρό ή παρείσακτο ή θήραµα (δεν έχω αποφασίσει ως τι ακριβώς τη βλέπει) και να συµβιώνουν στην ίδια βεράντα; Υπάρχει τρόπος να «της μάθουμε» πως η γάτα είναι φίλη της; Αν κάνουμε απλώς υπομονή, θα τη δεχτεί λόγω καθημερινής παρουσίας ή πρέπει να κάνουμε κάτι συγκεκριμένο;»   Απαντά η σύμβουλος συµπεριφοράς Marilyn Peters: Ένας σκύλος 13 ετών που για πρώτη φορά μοιράζεται το χώρο του µε μια γάτα είναι αναμενόμενο να διχαστεί στην αρχή. Πρέπει να διευκρινιστεί η διάθεσή της. Είναι όντως επιθετική ή απλώς θέλει να την περιεργαστεί ή μήπως και να παίξει; Πριν έρθει η συγκεκριμένη γάτα στο σπίτι σας, πώς ήταν η σχέση της σκυλίτσας µε τις γάτες; Αν έχει όντως την τάση να τις κυνηγά, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Θα σας πρότεινα να κάνετε σύντομες καθημερινές συναντήσεις, όπου κάποιος θα κρατάει τη γατούλα αγκαλιά, ενώ η Μίλλυ θα «λούζεται» µε αγάπη και λιχουδιές, έτσι ώστε να συσχετίσει την παρουσία της γάτας µε υπέροχα, θετικά πράγματα. Η ώρα του φαγητού είναι επίσης σημαντική. Να τρώνε στον ίδιο χώρο, αλλά μακριά ο ένας από τον άλλο. Αν χρειαστεί, δέστε τη σκυλίτσα κάπου στην κουζίνα. Η ανάπτυξη της σχέσης τους θα πάρει λίγο χρόνο. Μέχρι να γίνουν καλοί φίλοι, είναι σημαντικό να είναι πάντα υπό παρακολούθηση. Διαβάστε επίσης: Πώς θα πάψουν να τρώγονται «σαν το σκύλο µε τη γάτα» και θα... αγαπηθούν! Άλλες ενοχλητικές συνήθειες ενήλικων σκύλων... Άργησε να βγει από το σπίτι & είναι επιθετικός προς τους αγνώστους Δεν θέλει την καινούργια γάτα! Κάτι πιτσιρικάδες τον «αγρίεψαν» και πλέον αγριεύει σε όσους δεν συμπαθεί. Φοβάται και περιπλανιέται Γαβγίζει στους πάντες Γαβγίζει στο κουδούνι «Καβαλάει» άλλους σκύλους, έπιπλα, πράματα, τα παιδιά, εσάς!   [mc4wp_form id="62201"]

[caption id="attachment_333" align="aligncenter" width="650"] Photo courtesy of Anastasia Voutyropoulou | www.anastasiav.com[/caption] Θα χρειαστείτε: µεγαλούτσικα βότσαλα ή πέτρες ή χαλίκια ή κοτετσόσυρµα Οι γάτες σας, ακόμα κι αν διαθέτουν την καθαρότερη αµµολεκάνη του κόσμου, δεν μπορούν να αντισταθούν στο µαλακό φρεσκονοτισµένο χώµα. Γι’ αυτό άλλωστε βρίσκουν στις γλάστρες σας την ιδανική φυσική τουαλέτα. Οµως, όσο εκείνες ανακουφίζονται, τα φυτά σας δυσφορούν και µαραίνονται. Για να τις αποθαρρύνετε, καλύψτε όλη την επιφάνεια του χώµατος της γλάστρας µε µεγαλούτσικα, ακανόνιστα βότσαλα, χαλίκια ή πέτρες. Οχι µόνο εµποδίζουν το σκάψιµο, αλλά δίνουν και ένα όµορφο αισθητικά αποτέλεσµα. Εναλλακτικά, φτιάξτε για τη γλάστρα ένα «καπάκι» από κοτετσόσυρµα και τοποθετήστε το έτσι, ώστε να µην ακουµπάει στο χώµα. Η γάτα δεν θα νιώθει ασφαλής να περπατάει επάνω του και, επιπλέον, δεν θα µπορεί να σκάψει.   Περισσότερες ΙΔΕΕΣ ΙΔΕΑ - Ανακουφίστε τα πονεμένα ούλα του κουταβιού σας ΙΔΕΑ – Πόσο ζυγίζει; ΙΔΕΑ – Κρατήστε τα πεζοδρόμια καθαρά, δένοντάς το φιόγκο! ΙΔΕΑ - Πώς θα αναπληρώσετε την έλλειψη της μαμάς του; ΙΔΕΑ – Ένα σπιτικό φωτογραφικό στούντιο ΙΔΕΑ - Ποτέ δεν θα ξαναχάσει τη μεταλλική του ταυτότητα ΙΔΕΑ - Το κόψιμο νυχιών μπορεί να αποδειχτεί αιματηρή υπόθεση ΙΔΕΑ - Εσείς θα βάζατε έναν άγνωστο στο σπίτι σας; ΙΔΕΑ – Χοντρός τετράποδος, ένοχος συγκάτοικος ΙΔΕΑ – Πώς θα αναπληρώσετε την έλλειψη της μαμάς του;   [mc4wp_form id="62201"]

Είναι τόσοι οι φίλοι και οι γνωστοί που εξέφρασαν την επιθυμία να υιοθετήσουν ένα παιδί της πολυαγαπημένης σκυλίτσας ή γατούλας μας, που είμαστε σίγουροι ότι θα βρούμε σπίτι για όλα τα μωρά της. Παρότι πολλοί εκφράζουν ενδιαφέρον τώρα, οι περισσότεροι θα αλλάξουν γνώμη αργότερα. Σίγουρα θα υπάρξουν αρκετές ακυρώσεις. Αν επιμένετε να γεννήσει, τουλάχιστον για να είστε καλυμμένοι, χρησιμοποιήστε την τεχνική του overbooking, υπολογίζοντας τέσσερις ενδιαφερομένους για κάθε ζώο που θα γεννηθεί. Στην περίπτωση τσοπανόσκυλων, λυκόσκυλων και κυνηγόσκυλων, που συχνά γεννούν 12 κουτάβια, για να εξασφαλίσετε σπίτια σε όλα, αυτό σημαίνει 50 ενδιαφερόμενους! Καλή σας τύχη. Συμβουλή: Πριν αποφασίσετε να ζευγαρώσετε το σκύλο ή τη γάτα σας σκεφτείτε: Ο υπερπληθυσμός των σκύλων και των γατιών δημιουργείται «μια γέννα τη φορά». [mc4wp_form id="62201"]

  Όποιος έχει μάθει να θεωρεί τη ζωή ενός σκύλου η μίας γάτας ευτελή, κινδυνεύει να οδηγηθεί σε αντίστοιχα συμπεράσματα για ευτελείς ανθρώπινες ζωές. Και η τραγική αλήθεια είναι ότι το 90% των κατά συρροή δολοφόνων, ξεκίνησαν την «καριέρα» τους βασανίζοντας και κακοποιώντας ζώα… Παιδάκια που φαίνονται αθώα, αλλά πίσω από τη πλάτη των γονιών τους χώνουν τη γάτα του σπιτιού στη κατάψυξη ή στο φούρνο… Το άταχτο αγοράκι που αποφασίζει να βάλει φωτιά στη ουρά του σκύλου για να δει πόσο γρήγορα καίγεται… Και οι γονείς, μέσα στην άγνοιά τους, δεν βλέπουν ότι αν δεν το τρέξουν γρήγορα στον ψυχολόγο …το παιδάκι τους ίσως μπει στο μέλλον πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι ευχαρίστηση μπορεί να νοιώσει κάποιος όταν βασανίζει ένα ανυπεράσπιστο σκυλί η γατί. Ίσως την ίδια ευχαρίστηση που θα ένοιωθε αν αντί για το σκυλί στη θέση του βρισκόταν ένα μικρό παιδί η ένας ανήμπορος ενήλικας; Γιατί η ζωή ενός σκύλου η μίας γάτας έχει λιγότερη σημασία από τη ζωή ενός ανθρώπου; Τον ίδιο πόνο δεν θα αισθανθούν; Ο Θάνατος είναι διαφορετικός; Για σκεφτείτε για ένα λεπτό, πως θα ήτανε αν σας δένανε πίσω από ένα αυτοκίνητο και σας σέρνανε για κάνα δυο χιλιόμετρα στη καυτή άσφαλτο ή στο χώμα. Αν αποφάσιζε κάποιος να σας κόψει τα αυτιά με ένα ψαλίδι, επειδή μάλλον ήταν μεγάλα και τον ενοχλούσαν… Αν την ώρα που κάνατε αμέριμνος τη βόλτα σας στη εξοχή… αποφάσιζε κάποιος να δοκιμάσει τη καινούργια του καραμπίνα στην πλάτη σας… Αν ο γείτονας σας ξυπνούσε ένα πρωί και αποφάσιζε ότι δεν του αρέσει η μούρη σας… και σας πέταγε ένα λίτρο καυστικό υγρό για να μην τη βλέπει πια μπροστά του. Αν ο περίεργος ένοικος του πάνω διαμερίσματος δυσανασχετούσε με τις φωνές και τα παιχνίδια των ανήλικων παιδιών σας και αποφάσιζε να τα κεράσει μία τυρόπιτα με ποντικοφάρμακο… Αν η οικογένεια σας αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα και για να μειώσει λίγο τα έξοδά ...αποφάσιζε να σας ξεφορτωθεί και ξαφνικά βρισκόσασταν στο δρόμο... χωρίς να μπορείτε να επιστρέψετε. Και αν, τέλος, τα παιδιά σας αποφάσιζαν ότι στα βαθιά γεράματά σας τους είστε μάλλον βάρος… και σας πέταγαν στη θάλασσα με μία πέτρα δεμένη στο λαιμό… Για σκεφτείτε τα αυτά για ένα λεπτό…     [mc4wp_form id="62201"]

Σαν παιδί θυμάμαι ότι γενικά έσπαγα τα νεύρα της μάνας μου με τη περιέργειά μου… Έπρεπε να μαθαίνω τα πάντα… γιατί αυτό… γιατί εκείνο… γιατί το άλλο… σε σημείο τόσο εκνευριστικό για τους γύρω μου… που πιστεύω ότι σε κάποια φάση της ζωής μου… η μητέρα μου πρέπει να έφτασε να σκεφτεί, σαν λύση απελπισίας, ακόμα και την ανταλλαγή μου με κάποιο άλλο παιδί… λιγότερο περίεργο… Και βέβαια… η φράση που έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλό μου από παιδί είναι η γνωστή σε όλους μας: «Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα…» Αυτό μου έλεγαν όλοι… κάθε φορά που άρχιζα τις ατελείωτες ερωτήσεις μου… πράγμα που δεν με πτόησε στο ελάχιστο γιατί όπως καταλαβαίνετε έπρεπε να μάθω… καταρχήν γιατί μία γάτα καταλήγει να νιαουρίζει στα πόδια του Αγιου Πέτρου… μόνο και μόνο επειδή είναι περίεργη… Με τα χρόνια αυτό που διαπίστωσα είναι ότι ….όντως η περιέργεια έχει φέρει τις γάτες σε πολύ δύσκολη θέση, παραπάνω από μία φορά…στη ζωή τους. Από την άλλη αναρωτιέμαι γιατί αυτό συμβαίνει στις γάτες, που στο κάτω-κάτω είναι πιο προσεκτικές στο παιχνίδι της επιβίωσης, και όχι στους σκύλους, που μεταξύ μας είναι και λίγο χάπατα… σε κάτι τέτοια θέματα. Και η αλήθεια είναι ότι οι γάτες… ενώ έχουν μέσα τους πολύ ανεπτυγμένο το ένστικτό της επιβίωσης …όσο εύκολα μπορούν να αντισταθούν σε κάποια δηλητηριασμένη λιχουδιά… τόσο δύσκολο είναι για αυτές να αντισταθούν να μην κυνηγήσουν οτιδήποτε κουνιέται… πετάει… πεταρίζει ή σκούζει… Και εξαιτίας αυτού του αρχέγονου κυνηγετικού ένστικτου που διαθέτουν… καταλήγουν κλεισμένες μέσα σε ντουλάπια και ψυγεία, και εγκλωβισμένες μέσα σε σωλήνες και φωταγωγούς… Ένα περιστέρι που αποφάσισε να ξεκουραστεί στα κάγκελα της βεράντας… μπορεί εύκολα να στείλει μία γάτα… σε κλάσματα δευτερολέπτου… 6 ορόφους πιο κάτω… Ένα ποντίκι που τρέχει πανικόβλητο… μπορεί να τη στείλει κατευθείαν στις ρόδες ενός αυτοκινήτου… ή στα σαγόνια ενός περαστικού σκύλου… Και σε τέτοιες περιπτώσεις… η αλήθεια είναι ότι τελικά… Η περιέργεια είναι σίγουρο ότι μπορεί να σκοτώσει μία γάτα…   Διαβάστε επίσης Γάτες σε ελεύθερη πτώση Ατυχήματα στο σπίτι Έχετε ακούσει για το «πολυώροφο σύνδρομο»;   [mc4wp_form id="62201"]

Ερώτηση: «Ένα από τα σκυλιά µου, θηλυκό, παρουσιάζει πολύ συχνά μύκητες στο δέρμα, οι οποίοι εμφανίζονται ξανά μόλις σταματήσει η αγωγή (σιρόπι, χάπια και φαρμακευτικό σαμπουάν). Την πρώτη φορά, που ήταν η χειρότερη, όλο της το σώμα ανέδιδε άσχημη μυρωδιά. Τώρα έχει σε αρκετά σημεία το μολυβί, γκρίζο χρώμα. Γενικότερα, από πολύ μικρή είχε ξηροδερμία και βγάζει κρεατοελιές, όχι όµως αυτό το πρόβλημα που υπάρχει τώρα. Έχω αναζητήσει πληροφορίες στο Διαδίκτυο, της άλλαξα τροφή ώστε να περιέχει περισσότερα ω3 λιπαρά, όµως το πρόβλημα εξακολουθεί και το θέμα είναι ότι πρέπει να την κρατώ σε απομόνωση από τα άλλα σκυλιά, πράγμα που τη στενοχωρεί. Τι μπορώ να κάνω;»   Απαντά η κτηνίατρος Φέη Ζερβουδάκη: Η συνηθέστερη μυκητίαση που προκαλεί στους σκύλους δερματίτιδα µε δυσάρεστη οσμή, κοκκίνισμα, φαγούρα, πάχυνση και αλλαγή της χροιάς του δέρματος είναι η δερματίτιδα από ζυµοµύκητες του γένους Malassezia. Η μυκητίαση αυτή είναι επακόλουθο κάποιου πρωτογενούς προβλήματος. Η αλλεργική, βακτηριδιακή ή παρασιτική δερματίτιδα, ορισμένες ενδοκρινοπάθειες και μεταβολικά νοσήματα, καθώς και οι διαταραχές της κερατινοποίησης, είναι μερικές από τις πρωτογενείς παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να ευνοήσουν την υπερανάπτυξη του μικροοργανισμού αυτού. Η δερματίτιδα από Malassezia δεν είναι μεταδοτική και δεν υπάρχει λόγος απομόνωσης της σκυλίτσας σας από τα άλλα σκυλάκια του σπιτιού. Η διάγνωσή της βασίζεται στο ιστορικό, στην κλινική εικόνα και στις εργαστηριακές εξετάσεις. Η απλούστερη εργαστηριακή εξέταση που χρησιμοποιείται στην περίπτωση αυτή είναι η κυτταρολογική και περιλαμβάνει τη λήψη δειγμάτων από την επιφάνεια του πάσχοντος δέρματος και την εξέτασή τους στο μικροσκόπιο μετά από ειδική επεξεργασία. Η θεραπεία βασίζεται πράγματι στη χορήγηση αντιµυκητιασικών φαρμάκων από το στόμα, καθώς και στην εφαρμογή τοπικής αγωγής µε διαλύματα ή σαμπουάν, ανάλογα µε την έκταση και τη σοβαρότητα του προβλήματος. Σε χρόνιες και υποτροπιάζουσες περιπτώσεις, σαν τη δική σας, τα φάρμακα αυτά χορηγούνται και προληπτικά σε προσαρμοσμένα δοσολογικά σχήματα. Ανεξάρτητα όµως από την αντιµυκητιασική αγωγή, θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην αναζήτηση τυχόν πρωτογενών προβλημάτων, που, όπως προαναφέραμε, σχεδόν πάντα κρύβονται πίσω από αυτήν τη δερματίτιδα και ευνοούν την ανάπτυξή της.   Διαβάστε επίσης Ατοπική δερματίτιδα: η συχνότερη αιτία φαγούρας στο σκύλο και στη γάτα Μύκητες στο τρίχωμα του σκύλου ή της γάτας; Για να απαλλαγούμε οριστικά είναι απαραίτητος και ο καθαρισμός του χώρου.   [mc4wp_form id="62201"]

Το ξέρατε ότι πάνω από το 50% των ασθενειών των κατοικιδίων οφείλονται σε καθαριστικά; Από τα πιο τοξικά προϊόντα είναι τα καθαριστικά φούρνων, τουαλέτας και αποχετεύσεων, οι ταµπλέτες πλυντηρίου πιάτων, τα χηµικά για πισίνες και, φυσικά, όλες οι χλωρίνες. Την επόμενη φορά που θα χρειαστούμε προϊόντα καθαρισμού για το σπίτι είναι σημαντικό να αποφύγουμε όσα περιέχουν: φαινόλες, ισοπροπυλική αλκοόλη, χλώριο, αµµωνία, φορµαλδεΰδη, φθαλικές ενώσεις, υπερχλωροαιθυλένιο. Οι ουσίες αυτές κατηγορούνται για καρκίνο, αναιµία, νεφρική βλάβη των ανθρώπων. Ας φανταστούµε, λοιπόν, τι µπορεί να προκαλέσουν σε µικρότερους οργανισµούς που μάλιστα, λόγω τρόπου ζωής, είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε αυτές: ζουν πιο κοντά στο πάτωµα, ξαπλώνουν σ’ αυτό, γλείφουν το τρίχωµα και τις πατούσες τους. [mc4wp_form id="62201"]

  Θα χρειαστεί αρκετό τρέξιμο και επιμονή, αλλά αν κάνετε όλα όσα σας προτείνουμε οι πιθανότητες να βρεθεί το ζώο είναι εξαιρετικά υψηλές. Μάλιστα, όσο νωρίτερα ξεκινήσει η εκστρατεία αναζήτησής του τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να γυρίσει σύντομα κοντά σας. Για αυτό, μη χάνετε άλλο χρόνο. 1. Αν έχει μικροτσίπ μην επαναπαύεστε. Σύμφωνα με το νέο Νόμο 4039/2012, σκύλοι ΚΑΙ γάτες, υποχρεούνται να φέρουν μικροτσίπ. Κι εσείς, σε περίπτωση απώλειας, υποχρεούστε να ενημερώσετε άμεσα τον κτηνίατρό σας καθώς και τον Κτηνιατρικό Σύλλογο που, προς το παρόν, διατηρεί τη βάση ηλεκτρονικής ταυτοποίησης. Καλέστε ΟΙ ΙΔΙΟΙ (Τηλ.: 210-52 02 901, 210-52 26 769, Φαξ: 210-52 02 935, www.hva.gr) για να βεβαιωθείτε ότι τα στοιχεία του ζώου είναι καταχωρημένα και τα τηλέφωνα τα σωστά. Αν δε βρεθεί το μικροτσίπ στη βάση δεδομένων, επιμείνετε να γίνει ΑΜΕΣΑ η καταχώρηση και ταυτόχρονα η δήλωση απώλειας. * Μη στηρίζετε τις ελπίδες επανασύνδεσης με το κατοικίδιό σας αποκλειστικά στο μικροτσίπ (ίσως αυτός που βρήκε το ζώο να μη γνωρίζει καν «τι είναι μικροτσίπ») ούτε στην κονκάρδα με το τηλέφωνο (μπορεί να έχει χαθεί). Για να έχετε μεγαλύτερες ελπίδες εύρεσης: 2. Ενημερώστε το Δήμο σας, τους γειτονικούς Δήμους και όλα τα φιλοζωικά σωματεία ή ομάδες που δραστηριοποιούνται στην ευρύτερη περιοχή. Το ζώο σας μπορεί να είναι ήδη αρκετά μακριά, αν ακολούθησε κάποιον. 3. Φτιάξτε εκατοντάδες (χωρίς υπερβολή) αφίσες με μια χαρακτηριστική φωτογραφία του καθώς και περιγραφή που να περιλαμβάνει τα πιο χαρακτηριστικά του στοιχεία: φύλο, χρώμα, τύπο τριχώματος, μέγεθος, ηλικία. Επιλέξτε τηλέφωνα επικοινωνίας όπου θα σας βρίσκουν κατά τη διάρκεια της μέρας ή, έστω, θα μπορούν να αφήσουν μήνυμα. Αν δεν απαντάτε στις κλήσεις, ίσως αφήσουν πάλι το ζώο στο δρόμο. 4. Τοποθετείστε τις αφίσες σε κτηνιατρεία (στα πιο μακρινά πάρτε τηλέφωνο και στείλτε τις με φαξ). Επίσης, σε pet shops, πάρκα, δημαρχεία, σχολεία, στάσεις λεωφορείων, σκουπιδοτενεκέδες και γενικά σε σημεία όπου συχνάζει και στέκεται κόσμος. Φροντίστε να τις ανανεώνετε πριν βραχούν, σκιστούν ή ξεθωριάσουν. 5. Σε έντυπα και εφημερίδες αγγελιών βάλτε αγγελίες άμεσα. Ειδοποιήστε τη στήλη Κ9 του περιοδικού «Κ» της Καθημερινής (k9@kathimerini.gr) επισυνάπτοντας χαρακτηριστική και πρόσφατη φωτογραφία του ζώου. 6. Στο διαδίκτυο, βάλτε αγγελίες σε ιστοσελίδες, επισυνάπτοντας φωτογραφία. Αν οι ίδιοι δεν γνωρίζετε από νέες τεχνολογίες, ζητείστε βοήθεια από κάποιον άλλο. Αποταθείτε στα: paratrixa.skai.gr zoosos.gr www.allaboutpets.gr Επισκεφθείτε τακτικά τις ίδιες ιστοσελίδες για να ελέγξετε τα «Βρέθηκε» και τα «Χαρίζεται». Ανανεώνετε συχνά την αγγελία σας ώστε να βρίσκεται ψηλά στη λίστα. 7. Ειδικά στο facebook: Φτιάξτε ένα άλμπουμ ή μια ειδική σελίδα για το χαμένο σας ζώο. Φροντίστε οι φωτογραφίες να είναι «public», να μπορούν δηλαδή να εμφανιστούν σε όλους και όχι μόνο στους δικούς σας φίλους. Είναι πολύ σημαντικό γιατί μόνο έτσι θα επιτρέπει σε φιλοζωικές σελίδες και τρίτους να προωθήσουν το σχετικό άλμπουμ ή σελίδα ώστε να φτάσει γρήγορα σε χιλιάδες χρήστες. Εχοντας μια μόνο ανάρτηση (το άλμπουμ ή τη σελίδα) θα μπορείτε να βλέπετε όλα τα σχετικά σχόλια και να λάβετε άμεσα σημαντικές πληροφορίες για την υπόθεση. Αντίθετα αν υπάρχουν περισσότερα σχετικά posts δεν θα έχετε τη δυνατότητα να τα διαχειριστείτε όλα οι ίδιοι. Ενώστε την ανάρτησή σας με το twitter. Zητήστε retweet από φίλους και γνωστούς με πολλούς followers. 8. Στείλτε ανακοίνωση μέσω email στους φίλους σας, επισυνάπτοντας χαρακτηριστική φωτογραφία και αφίσα με την παράκληση να προωθήσουν και να βοηθήσουν στην αφισοκόλληση. 9. Καλέστε ραδιοφωνικές ή τηλεοπτικές εκπομπές. Η παραγωγός Χριστίνα Βίδου στην εκπομπή «ζωή.gr», στο ΣΚΑΙ 100,3 (τηλ.2104800170-4), είναι πάντα πρόθυμη να σας βοηθήσει και το ίδιο ίσως είναι διατεθειμένοι να κάνουν παραγωγοί και σε άλλους σταθμούς, με λίγη επιμονή και πίεση. 10. Αν το ζώο που χάθηκε είναι καθαρόαιμο, ειδοποιήσετε τον επίσημο όμιλο της φυλής καθώς και γνωστούς εκτροφείς. Ίσως αυτός που τον βρήκε είναι λάτρης της συγκεκριμένης φυλής και άρα πιθανό να αποταθεί εκεί για βοήθεια και συμβουλές. Θα βρείτε τη λίστα των κυνοφιλικών ομίλων στην ιστοσελίδα: www.koe.gr.     Διαβάστε επίσης Ποτέ δεν θα ξαναχάσει τη μεταλλική του ταυτότητα Πώς ο σκύλος να μην «πετάγεται» μόλις ανοίγει η πόρτα Γιατί ο σκύλος μου δεν έρχεται όταν τον φωνάζω; ΧΑΛΤΙ – Το θαυματουργό κολάρο για να μην τραβάει στη βόλτα Γάτες σε ελεύθερη πτώση     [mc4wp_form id="62201"]

Ερώτηση: «Έχω ένα ηµίαιµο θηλυκό σκυλάκι, περίπου 3 χρόνων. Είναι µικρόσωµη και ζει σε μεγάλο κήπο. Δεν έχει γίνει ακόμα στείρωση. Την έχουμε περίπου 2½ χρόνια. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης την κακομεταχειριζόταν, µε συνέπεια από τότε που την αποκτήσαμε να φοβάται και τον παραµικρό θόρυβο, καθώς και οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο εκτός από εµένα και τη μητέρα µου. Γι’ αυτό δεν έχει γίνει ακόμα η εκπαίδευσή της. Επίσης, τα βράδια πηδάει τα κάγκελα του σπιτιού και περιφέρεται έξω. Θα μπορούσα να κάνω κάτι γι’ αυτό;» Απαντά η εκπαιδεύτρια Έφη Παπαδοπούλου Πιθανότατα της είχε συμβεί κάτι τραυματικό κατά τη διάρκεια της πρώτης φοβικής περιόδου (ηλικία 8 - 11 εβδομάδων), δηλαδή πριν την αποκτήσετε. Ένας εκπαιδευτής, εκτός από την υπακοή σε εντολές, θα μπορέσει να σας βοηθήσει και µε τα προβλήματα συµπεριφοράς, όπως και µε τις φοβίες της. Σίγουρα η σκυλίτσα θα πρέπει να στειρωθεί, εφόσον κυκλοφορεί ελεύθερη, πριν συμβεί μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Σε κάθε περίπτωση, για την ασφάλειά της, δεν θα έπρεπε να περιφέρεται μόνη της ούτε επιτρέπεται από το νόμο. Για να περιορίσει το σκασιαρχείο, εκτός από τη στείρωση, δοκιμάστε επίσης τα εξής: Σιγουρευτείτε ότι τη βγάζετε βόλτα αρκετή ώρα κάθε μέρα, πάντα συνοδευόμενη. Υψώστε την περίφραξη, ώστε να μην μπορεί να βγει. Η πρόληψη είναι πάντα η καλύτερη αντιμετώπιση. Κοιμίστε την μέσα τα βράδια. Με αυτόν τον τρόπο την προφυλάσσετε από τη σκνίπα που μεταδίδει το καλααζάρ, τα αυτοκίνητα, αλλά και από κάποιους που θα μπορούσαν να τη βλάψουν.   Άλλες ενοχλητικές συνήθειες ενήλικων σκύλων... Καβγατζής χωρίς αιτία. Πώς θα αποτρέψουμε την αδικαιολόγητη επιθετικότητα; Άργησε να βγει από το σπίτι & είναι επιθετικός προς τους αγνώστους Δεν θέλει την καινούργια γάτα! Κάτι πιτσιρικάδες τον «αγρίεψαν» και πλέον αγριεύει σε όσους δεν συμπαθεί. Γαβγίζει στους πάντες Γαβγίζει στο κουδούνι «Καβαλάει» άλλους σκύλους, έπιπλα, πράματα, τα παιδιά, εσάς!   [mc4wp_form id="62201"]

[caption id="attachment_54428" align="aligncenter" width="300"] Παλιά μέθοδος επικοινωνίας...[/caption] Επικοινωνήστε μαζί μας στο: trihes.gr @ gmail.com   Αν έχετε απορίες σχετικά με τον τετράποδο φίλο σας ρωτήστε μας! Αν ενδιαφέρεστε για συνεργασία ή παρουσία της επιχείρησής σας στις ΤΡΙΧΕΣ επισκεφθείτε την σελίδα μας mediakit.

Πώς προκαλείται Από ακάρεα, µόλυνση από βακτηρίδια ή µύκητες, ξένα σώµατα (συνήθως άγανα) ή νεοπλάσµατα. Ορισµένες φυλές σκύλων, εξαιτίας της κατασκευής των αυτιών τους, έχουν µεγαλύτερη προδιάθεση στην εµφάνιση ωτίτιδας. Σκύλοι µε κατεβασµένα πτερύγια, όπως τα Κόκερ Σπάνιελ και τα Σέτερ, την εµφανίζουν συχνότερα, επειδή το άνοιγµα του αυτιού δεν αερίζεται καλά. Για τον ίδιο λόγο, επιρρεπείς σε ωτίτιδα είναι και φυλές σκύλων µε αυξηµένη τριχοφυΐα µέσα στο αυτί, όπως τα Σιχ Τζου και τα Πουντλ. Επιπλέον, ορισµένες ασθένειες όπως η ατοπία, ο υποθυρεοειδισµός, η ιδιοπαθής σµηγµατόρροια κ.ά. αυξάνουν την ευαισθησία του κατοικιδίου µας στην εµφάνισή της. Επειδή το αυτί χωρίζεται σε τρία µέρη -το έξω, το µέσο και το έσω-, κάθε φλεγµονή που το προσβάλλει ονοµάζεται αντίστοιχα έξω, µέση και έσω ωτίτιδα. Πώς εκδηλώνεται Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι σκύλοι και οι γάτες παρουσιάζουν έξω ωτίτιδα. Αυτή εκδηλώνεται µε ξύσιµο των αυτιών, τίναγµα του κεφαλιού, κοκκίνισµα και έκκριµα στο αυτί, το οποίο συχνά µυρίζει δυσάρεστα. Αν η φλεγµονή εξελιχθεί, θα προσβληθεί το µέσο και στη συνέχεια το έσω αυτί. Τότε τα συµπτώµατα θα είναι εντονότερα και το κατοικίδιό µας µπορεί να εµφανίσει δυσκολία στο άνοιγµα του στόµατος ή στη µάσηση, κλίση του κεφαλιού προς την πλευρά του αυτιού που πάσχει και αστάθεια στο βάδισµα.   ∆ιάγνωση Ο κτηνίατρος θα εξετάσει τα αυτιά του µικρού µας φίλου µε ωτοσκόπιο ώστε να εκτιµήσει την ακεραιότητα του τυµπάνου, αλλά και να διαπιστώσει αν στον ακουστικό πόρο βρίσκονται άγανα (αγκάθια φυτικής προέλευσης) ή νεοπλάσµατα. Επίσης, θα εξετάσει το έκκριµα στο µικροσκόπιο για να διαπιστώσει το είδος της µόλυνσης (µύκητες, βακτήρια, παράσιτα). Σε περιπτώσεις όπου η ωτίτιδα είναι πολύ σοβαρή, δεν υποχωρεί ή υποτροπιάζει συχνά, ενδέχεται να χρειαστούν επιπλέον εξετάσεις, όπως καλλιέργεια του ωτικού εκκρίµατος, ακτινογραφίες, βιοχηµικές ή και ενδοκρινολογικές εξετάσεις κ.ά.   Πώς αντιµετωπίζεται Η απλή έξω ωτίτιδα θεραπεύεται µε χορήγηση τοπικής αγωγής στα αυτιά. Θα χρειαστεί να εφαρµόζουµε ένα τοπικό διάλυµα, µία µε δύο φορές την ηµέρα, για τις επόµενες µία µε δύο εβδοµάδες. Σε ορισµένες περιπτώσεις, ο κτηνίατρος θα επιλέξει να χορηγήσει και φάρµακα από το στόµα, ενώ σε σοβαρότερες ή επίµονες ωτίτιδες ενδεχοµένως να χρειαστεί βαθιά έκπλυση του έξω ακουστικού πόρου µε τη χορήγηση γενικής αναισθησίας. ∆εν πρέπει να ξεχνάµε να ενηµερώνουµε τον κτηνίατρό µας για την πορεία της αγωγής και να ακολουθούµε πάντα τις οδηγίες του.   Πώς εφαρµόζουµε την αγωγή Σε χώρο εκτός σπιτιού ή σε χώρο που καθαρίζεται εύκολα, όπως το µπάνιο. Φοράµε πρόχειρα ρούχα ή κάποια ποδιά επειδή, µετά την ένσταξη του διαλύµατος, το ζωάκι µας θα τινάξει το κεφάλι του και µπορεί να λερωθούµε. Κρατάµε απαλά όρθιο το πτερύγιο του αυτιού και προσαρµόζουµε το ακροφύσιο µέσα στο αυτί. Προσθέτουµε την ποσότητα του φαρµάκου που µας έχει συστήσει ο κτηνίατρός µας. Πριν προλάβει να τινάξει το κεφάλι του, κάνουµε µαλάξεις στη βάση του αυτιού για µισό έως ένα λεπτό, ώστε να ακούσουµε τον χαρακτηριστικό ήχο του υγρού που θα κυκλοφορεί.   Πώς θα προλάβουμε την ωτίτιδα Τι κάνουµε: Ελέγχουµε τακτικά τα αυτιά του για συµπτώµατα όπως κοκκίνισµα, έκκριµα, δυσοσµία. Επειτα από κάθε βόλτα εξετάζουµε για τυχόν άγανα πριν αυτά προωθηθούν βαθύτερα. Καθαρίζουµε τα αυτιά του κάθε µία-δύο εβδοµάδες, ανάλογα µε την ευαισθησία του και µε βάση τις συστάσεις του κτηνιάτρου. Χρησιµοποιούµε ένα στεγνό µπαλάκι από καθαρό βαµβάκι ή κάποιο από τα ειδικά καθαριστικά σκευάσµατα που κυκλοφορούν στο εµπόριο. Το καθαριστικό υγρό εφαρµόζεται µε τον ίδιο τρόπο που κάνουµε και την τοπική αγωγή. Μετά από κολύµπι στεγνώνουµε καλά τα αυτιά του, ενώ µπορούµε να χρησιµοποιήσουµε ξηραντικές ουσίες που µειώνουν την υγρασία στο αυτί, κάνοντας έτσι λιγότερο ευνοϊκές τις συνθήκες για ανάπτυξη µικροοργανισµών στην περιοχή. Τι δεν κάνουµε: ∆εν χρησιµοποιούµε µπατονέτες. Προωθούν το έκκριµα βαθύτερα µέσα στο αυτί, ενώ µια απότοµη κίνηση του κατοικιδίου µας εκείνη τη στιγµή µπορεί να οδηγήσει σε τραυµατισµό του. ∆εν βρέχουµε τα αυτιά του στο λούσιµο. Για να το πετύχουµε αυτό, είτε αποφεύγουµε το λούσιµο του κεφαλιού είτε εφαρµόζουµε ένα µεγάλο κοµµάτι βαµβάκι µέσα σε κάθε αυτί, που θα απορροφήσει το νερό πριν αυτό πάει βαθύτερα. ∆εν χρησιµοποιούµε έλαια ή οινόπνευµα. ∆εν χορηγούµε φάρµακα πριν συµβουλευτούµε τον κτηνίατρό µας. Κάποια φάρµακα µπορούν να βλάψουν σοβαρά το σκύλο ή τη γάτα µας, ιδίως αν το τύµπανο του αυτιού έχει τρυπήσει. ∆εν αφαιρούµε τις τρίχες από το εσωτερικό του αυτιού όταν αυτό δεν έχει κάποιο πρόβληµα. Η διαδικασία ερεθίζει το δέρµα και οι προκαλούµενοι µικροτραυµατισµοί ευνοούν την ανάπτυξη ωτίτιδας.   Διαβάστε επίσης Νερό στα αυτιά; Να αφαιρώ τις τρίχες από τα αυτιά του σκύλου μου για να προλάβω την ωτίτιδα; Είναι ο σκύλος σας υγιής; Μυρίζει… σκυλίλα; Ατοπική δερματίτιδα: η συχνότερη αιτία φαγούρας στο σκύλο και στη γάτα Άγανα: Ο ύπουλος εχθρός του καλοκαιριού     [mc4wp_form id="62201"]

Απαντά η γκρούµερ Φλώρα Σαρτζετάκη: Όταν ο σκύλος έχει όρθια αυτιά, τα διπλώνουμε είτε προς τα εμπρός είτε προς τα κάτω (ό,τι βολεύει περισσότερο, ανάλογα µε το μέγεθος και το σχήμα) για να τα κλείσουμε, όσο γίνεται, και µε το ένα δάχτυλο πιέζουμε ακριβώς στην τρύπα του αυτιού, πάνω από το πτερύγιο, ώστε να εμποδίσουμε την είσοδο του νερού. Αν ο σκύλος έχει πεσμένα αυτιά, απλώς φροντίζουμε να τα κρατάµε κολλημένα στο κεφάλι (συνήθως στο μάγουλο). Το πιο σημαντικό όµως είναι, ανεξάρτητα από το σχήμα των αυτιών, να κρατάµε το κεφάλι του σκυμμένο προς τα κάτω και εμπρός, ώστε το νερό να φεύγει και να μην εισχωρεί στα αυτιά, αλλά ούτε και στη μύτη του ζώου. Περισσότερες πληροφορίες για τα αυτιά του και την περιποίησή τους θα βρείτε εδώ. [mc4wp_form id="62201"]

[caption id="attachment_181" align="alignleft" width="848"] Το ζύγισμα του Σάκε είναι βαριά υπόθεση. Credit: Αναστασία Βουτυροπούλου[/caption]   Θα χρειαστείτε: ζυγαριά και γνώσεις αριθμητικής. Για µεγαλόσωµα ζώα απαιτούνται 2 ζυγαριές και δύο επιπλέον άτοµα - εµπιστοσύνης εννοείται, για να κρατήσουν το βάρος σας μυστικό. Είναι σηµαντικό να παρακολουθούµε το βάρος του σκύλου ή της γάτας µας, γιατί η παχυσαρκία επιβαρύνει τη διάθεση και την υγεία του. Για να το ζυγίσουµε, όµως, πρέπει να το ανεβάσουµε στη ζυγαριά, και εδώ είναι που αρχίζουν τα «τεχνικά» προβλήµατα. Τα τετράποδά µας, ακόµα κι αν θέλουν να ακολουθήσουν την προτροπή µας και να ανέβουν στη σπιτική ζυγαριά, συνήθως δυσκολεύονται να ισορροπήσουν στην επιφάνειά της και µε τα τέσσερα πόδια. Τουλάχιστον ένα µένει πάντοτε έξω, για να µη µιλήσουµε για την ουρά, που εξ ορισµού βγαίνει απέξω... Για να τα καταφέρετε, σας προτείνουµε µια απλή µέθοδο σπιτικού ζυγίσµατος, που ταυτόχρονα ξεσκονίζει και τις ικανότητές σας στην αριθµητική: Ανεβείτε στη ζυγαριά και καταγράψτε το βάρος σας (µε τα ρούχα). Πάρτε το ζώο στην αγκαλιά σας, ανεβείτε ξανά στη ζυγαριά και καταγράψτε το νέο, συνολικό βάρος. Αφαιρέστε το δικό σας βάρος από το συνολικό και θα βρείτε πόσο ζυγίζει το ζώο. Επειδή ως διαδικασία έχει πλάκα, επωφεληθείτε από την αγάπη των παιδιών για τα ζώα, προκειµένου να κεντρίσετε το ενδιαφέρον τους για την πράξη της... αφαίρεσης. Οσο για τα µεγαλόσωµα ζώα, κανονικά θα σας προτείναµε να τα ζυγίζετε στις ειδικές ζυγαριές των κτηνιάτρων. Εάν επιµένετε, όµως, στο σπιτικό ζύγισµα, θα χρειαστείτε δύο ζυγαριές, τρία άτοµα και πιο προχωρηµένες γνώσεις προσθαφαίρεσης. Τα δύο άτοµα ζυγίζονται και εν συνεχεία προσθέτουµε τα αποτελέσµατα. Μετά, παίρνουν ταυτόχρονα το σκύλο αγκαλιά, ο ένας τα µπροστινά πόδια και ο άλλος (ο πιο αδύναμος) τα πίσω, και ξανανεβαίνουν στη ζυγαριά, αθροίζοντας πάλι τα αποτελέσµατα. Το βάρος του ζώου προκύπτει αφαιρώντας το πρώτο άθροισµα από το δεύτερο. Το... τρίτο άτοµο θα βοηθάει στη διαδικασία του ζυγίσµατος, καταγράφοντας τις ενδείξεις των ζυγαριών. Απλό; Σίγουρα όχι, αλλά πολύ διασκεδαστικό! Και µια υπόδειξη: φροντίστε ο πιο δυνατός να σηκώσει το µπροστινό µέρος του ζώου. Όπως διαπιστώσαµε, φαίνεται να είναι αρκετά βαρύτερο από το πίσω... Διαβάστε επίσης Πόσο κοντά είναι στο «ιδανικό βάρος»; Επίσης, 10 συμβουλές για να αδυνατίσει χωρίς να πεινάει.   Περισσότερες ΙΔΕΕΣ ΙΔΕΑ – Χοντρός τετράποδος, ένοχος συγκάτοικος ΙΔΕΑ – Κρατήστε τα πεζοδρόμια καθαρά, δένοντάς το φιόγκο! ΙΔΕΑ - Πώς θα αναπληρώσετε την έλλειψη της μαμάς του; ΙΔΕΑ – Ένα σπιτικό φωτογραφικό στούντιο ΙΔΕΑ - Ποτέ δεν θα ξαναχάσει τη μεταλλική του ταυτότητα ΙΔΕΑ - Το κόψιμο νυχιών μπορεί να αποδειχτεί αιματηρή υπόθεση ΙΔΕΑ - Εσείς θα βάζατε έναν άγνωστο στο σπίτι σας;   [mc4wp_form id="62201"]

  Ερώτηση: «Στην περιοχή όπου ζω έχουν αυξηθεί σημαντικά τα ποντίκια. Έχω δύο σκυλιά και φοβάμαι, όπως καταλαβαίνετε, να χρησιμοποιήσω ποντικοφάρµακα ή κάποια εταιρεία µυοκτονίας (δεν εμπιστεύομαι ότι τα φάρμακά τους θα είναι φιλικά προς τα κατοικίδια). Παλεύουμε µε φάκες, αλλά δυστυχώς δεν είναι αρκετό. Έχετε να προτείνετε κάτι; Η δημοτική αρχή, όπως είναι αυτονόητο, δεν ενδιαφέρεται. Ευχαριστώ, Μια απελπισμένη κάτοικος Κηφισιάς.»   Απαντά η Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία Δεν υπάρχει πιο δραστική λύση για τα ποντίκια από τις γάτες, οι οποίες αποτελούν φυσικό εχθρό τους. Για να προσκαλέσετε τις γάτες στη γειτονιά σας, βάλτε γατοτροφή σε ξηρή μορφή σε διάφορα σημεία περιμετρικά του σπιτιού σας. Αν τα ζώα σας δεν συμπαθούν τις γάτες και υπάρχει περίπτωση να τις κυνηγήσουν ή να τις σκοτώσουν, τότε βάλτε την τροφή λίγο πιο μακριά. Σε χρόνο μηδέν οι κυρίες που κρύβονται τώρα, λόγω των σκύλων, θα πλησιάσουν και µε χαρά θα κυνηγήσουν τα ποντίκια. Είναι καλή ιδέα να το κάνετε σε συνεννόηση µε τους γείτονες. Σε περίπτωση που κάποιοι παραπονεθούν, μπορείτε να απαντήσετε µε επιχειρήματα: Στο επιχείρημα ότι «επειδή τις ταΐζετε δεν θα κυνηγούν», εξηγήστε πως η γάτα κυνηγά για ευχαρίστηση, ανεξαρτήτως του αν είναι χορτάτη ή όχι. Θα κυνηγήσει όµως εκεί όπου θα βρίσκει φαγητό. Προς το παρόν, κυνηγά τα ποντίκια από τους κάδους, διότι εκεί βρίσκει τροφή. Όταν όµως της το προσφέρετε εσείς, θα αφήσει ευχαρίστως τους κάδους και θα μεταφέρει το πεδίο δράσης της στην περιοχή σας. Αν τεθεί θέμα μικροβίων ή αποβολής σε περίπτωση εγκυμοσύνης, ενημερώστε τους πως η λεπτοσπείρωση, που μεταδίδεται από τα ούρα μολυσμένων ποντικών, είναι ο πραγματικός κίνδυνος που τους αφορά. Αν ισχυριστούν πως «οι γάτες κοιμούνται όλη την ημέρα και δεν κυνηγάνε», ισχύει πράγματι. Οι γάτες κυνηγάνε κυρίως τη νύχτα, όσο εμείς κοιμόμαστε, και καλό είναι να μην το ακούσουν αυτό, γιατί, για να τους το αποδείξουν, μπορεί να τους αφήσουν και ένα νεκρό ποντικάκι δώρο μπροστά στο σπίτι τους και δεν πιστεύουμε να τους αρέσει. Οι γάτες είναι πολύ ευαίσθητες στην κακή κριτική. Εφόσον αποφασίσετε να ζητήσετε βοήθεια από τις γάτες, αυτό που πρέπει οπωσδήποτε να φροντίσετε είναι να στειρωθούν, διαφορετικά θα πολλαπλασιαστούν κάτι που μπορεί να δυσαρεστήσει κάποιους και να αρχίσουν να πετάνε φόλες. Αντίθετα από ό,τι πολλοί πιστεύουν, η στείρωση δεν επηρεάζει καθόλου την ικανότητά τους να κυνηγούν. Μόνον έτσι θα επιτύχετε δραστική μείωση των ποντικών, κρατώντας ταυτόχρονα σταθερό τον πληθυσμό των ποντικοκυνηγών. Δείτε τι διαδικασία χρειάζεται να ακολουθήσετε για να γίνει η εγκατάσταση των γατιών με επιτυχία.   Διαβάστε επίσης Είσαι έγκυος; Μην πετάς τη γάτα! Οι 101 ποντικοκυνηγοί – Πώς να εγκαταστήσετε αδέσποτες γάτες στο χώρο εργασίας; Γέμισε το σπίτι ψύλλους! Είναι καλό οι γάτες να στειρώνονται Ποιος έκοψε το αυτί στο γατί της γειτονιάς; Κάθε πότε μένει έγκυος η γάτα; Αλητεία και στείρωση «Έχω λόγο που δεν τη στειρώνω»   [mc4wp_form id="62201"]