Αναζήτηση αγγελιών

Είναι καλύτερα να ξεκινήσεις την αναζήτησή σου συμπληρώνοντας ένα πεδίο μόνο. Αν βρεθούν πολλές αγγελίες μπορείς να προχωρήσεις σε πιο εξειδικευμένη αναζήτηση!


[caption id="attachment_154" align="aligncenter" width="638"] Photo courtesy of Anastasia Voutyropoulou | www.anastasiav.com[/caption] Θα χρειαστείτε: 1 αναλογικό ρολόι, 1 θερµοφόρα ή 1 πλαστικό µπουκάλι, ζεστό νερό, 1 κουβερτούλα, 1 κρεβατάκι, προαιρετικά 1 επιτραπέζιο φωτιστικό Οι πρώτες νύχτες στο σπίτι θα είναι δύσκολες για το νέο σας κουτάβι ή γατάκι. Για να σταµατήσει το γοερό κλάµα, φροντίστε να το καθησυχάσετε, δηµιουργώντας συνθήκες που αναπληρώνουν την έλλειψη της µαµάς του. Πριν λοιπόν το βάλετε για ύπνο, τοποθετήστε στο κρεβατάκι του, κάτω από τα σκεπάσµατα (ώστε να µην πάθει κάποιο έγκαυµα) µια θερµοφόρα µε ζεστό νερό - εάν δεν διαθέτετε θερµοφόρα, χρησιµοποιήστε ένα πλαστικό µπουκαλάκι- και ένα αναλογικό ρολόι. Η ζέστη υποκαθιστά τη θερµότητα που εκπέµπει το σώµα της µητέρας του, ενώ το ρυθµικό τικ τακ του ρολογιού µοιάζει µε το χτύπο της καρδιάς της. Εάν το ζωάκι είναι νεογέννητο, κινδυνεύει να πεθάνει από υποθερµία (ακόµα και όταν ο καιρός είναι καλός). Γι’ αυτό πάνω από το κρεβατάκι του χρειάζεται να τοποθετήσετε και ένα επιτραπέζιο φωτιστικό (κατά προτίµηση µε εύκαµπτο βραχίονα, ώστε να κατευθύνετε εσείς τη δέσµη του φωτός), το οποίο θα ανάβετε κάθε φορά που αντιλαµβάνεστε ότι κρυώνει. Προσοχή, όµως, ώστε το φως να µην πέφτει απευθείας πάνω του. Επιπλέον, προσέξτε µην το παρακάνετε, γιατί και η υπερθερµία µπορεί να οδηγήσει γρήγορα σε αφυδάτωση και θάνατο. Και κάτι τελευταίο: Όταν θα πάτε να παραλάβετε το νέο σας κουτάβι ή γατάκι, για να το φέρετε σπίτι, φροντίστε να είναι πρωί, ώστε µέχρι να πέσει για ύπνο το βράδυ να έχει λίγο χρόνο να αρχίσει να συνηθίζει εσάς και το νέο του περιβάλλον.   Διαβάστε επίσης Πρώτη µέρα του «καινούριου» σκύλου στο σπίτι; Πώς θα κρατήσουμε τα νεογέννητα κουτάβια ή γατάκια στη ζωή Δεν μασουλάω πια έπιπλα ούτε παντόφλες, κι ας είμαι ακόμα κουτάβι! Πώς θα μάθουμε στο κουτάβι μας να παίζει χωρίς να μας δαγκώνει; Πώς να μάθω στο κουτάβι μου να πηγαίνει «τουαλέτα»; 3 πολύτιμες συμβουλές ώστε το κουτάβι μας να γίνει «Σούπερ Σκύλος» όταν μεγαλώσει   Περισσότερες ΙΔΕΕΣ ΙΔΕΑ - Ανακουφίστε τα πονεμένα ούλα του κουταβιού σας ΙΔΕΑ – Πόσο ζυγίζει; ΙΔΕΑ – Κρατήστε τα πεζοδρόμια καθαρά, δένοντάς το φιόγκο! ΙΔΕΑ - Πώς θα αναπληρώσετε την έλλειψη της μαμάς του; ΙΔΕΑ – Ένα σπιτικό φωτογραφικό στούντιο ΙΔΕΑ - Ποτέ δεν θα ξαναχάσει τη μεταλλική του ταυτότητα ΙΔΕΑ - Το κόψιμο νυχιών μπορεί να αποδειχτεί αιματηρή υπόθεση ΙΔΕΑ - Εσείς θα βάζατε έναν άγνωστο στο σπίτι σας; ΙΔΕΑ – Χοντρός τετράποδος, ένοχος συγκάτοικος ΙΔΕΑ – Σώστε τις γλάστρες από τις γάτες   [mc4wp_form id="62201"]

Από την αρχή της κοινής πορείας σκύλου και ανθρώπου ο σκύλος αξιοποιήθηκε σε καθήκοντα κυνηγιού και φύλαξης, και αυτό επιβεβαιώνεται αν ψάξουμε τις ρίζες των περισσότερων φυλών. Με το πέρασα των χρόνων και την εξέλιξη της τεχνολογίας, ο άνθρωπος βρήκε άλλους τρόπους για να αισθάνεται ασφαλής, ενώ το κυνήγι κατέληξε ένα αμφιλεγόμενο χόμπι. Οµως, παρά τα εξελιγμένα συστήματά ασφαλείας, ο σκύλος παραμένει σταθερή αξία σε θέματα ασφάλειας και θα σας προστατεύει, εκτός αν τον βλέπετε σαν αντικλεπτικό. Παρότι η αξία του σκύλου - φύλακα είναι δεδομένη και βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση του κόσμου, υπάρχει και η αντίθετη άποψη, που δεν θέλει τους σκύλους να εκπαιδεύονται για φύλακες. Οι αντιρρήσεις στηρίζονται στο επιχείρημα ότι κατά την εκπαίδευση ασκείται βία και πως ένα ζώο συντροφιάς δεν έχει λόγο να είναι φύλακας. Είναι λογικό να υπάρχουν αυτές οι απόψεις, γιατί ως σκύλοι - φύλακες, εν γένει, προβάλλονται ζώα µε αντικοινωνική συµπεριφορά στα όρια του επικίνδυνου, αποτέλεσμα μιας βάρβαρης εκπαίδευσης γεμάτης στερήσεις, κακουχίες και έλλειψης ανθρωπινής συναναστροφής. ∆υστυχώς, η εικόνα αυτή προβλήθηκε συστηματικά και ως τρόπος εκπαίδευσης. Το λάθος βρίσκεται ακριβώς εδώ. Οι ερασιτεχνικές προσπάθειες ορισμένων ιδιοκτητών, αλλά και οι «μέθοδοι» κάποιων που έκαναν ένα πέρασμα από το χώρο σαν εκπαιδευτές, μαζί µε μύθους και δοξασίες, στοιχειώνουν την εκπαίδευση του σκύλου - φύλακα: «∆έσ’ τον µε κοντή αλυσίδα», «δώσ’ του ωµό κρέας», «να μην τον βλέπει άνθρωπος», «ρίξ’ του ξύλο να συνηθίζει», «λίγο φαγητό, λίγο νερό, να σκληραγωγηθεί» είναι μερικές µόνο από τις «δοκιμασμένες», δήθεν επιστημονικές, αντιλήψεις που επικρατούν. Και φυσικά δαγκώματα, πολλά δαγκώματα, µε κορυφαία την κλασική πλέον ατάκα: «Φέρ’ τον να κάνει μερικά δαγκώματα για να γίνει φύλακας». Όλα αυτά, και πολλά άλλα που καµία σχέση δεν έχουν µε την πραγματική εκπαίδευση του σκύλου - φύλακα, έχουν δώσει δικαίως αφορμή για αρνητικά σχόλια. Ο σωστός τρόπος Για να γίνει ένας σκύλος αξιόπιστος φύλακας, επιδιώκουμε να είναι: Όσο το δυνατόν πιο κοινωνικοποιημένος (µε έμφαση σε παιδιά και ηλικιωμένους). Ήρεμος και σταθερός χαρακτήρας, χωρίς εκρήξεις. Καχύποπτος µε τους ξένους, αλλά εγκρατής, να μην «τσιμπάει» δηλαδή σε προκλήσεις. Μέσα από την εκπαίδευσή του θα αποκτήσει αυξημένη κριτική ικανότητα, σωματική ρώμη, καλή φυσική κατάσταση και ικανότητα να αντιμετωπίζει περιστατικά. Εννοείται πως πρέπει να του παρέχουμε άριστες συνθήκες διαβίωσης και να φροντίζουμε σχολαστικά την υγεία του. Ακόμα όµως κι αν κάποιος μπορεί να προσφέρει τις παραπάνω συνθήκες, δεν είναι ο καθένας ικανός να έχει σκύλο προστασίας και είναι ευθύνη του εκπαιδευτή να διαπιστώσει αν το άτομο είναι κατάλληλο και αν συντρέχουν λόγοι να έχει τέτοιο σκύλο. Συμπερασματικά, το να εκπαιδευτεί ο σκύλος για φύλακας είναι ασφαλές, αρκεί ο εκπαιδευτής να γνωρίζει το αντικείμενο, να δουλεύει µε σκηνοθετημένα περιστατικά, να μην ασκεί βία, να αγαπά τους σκύλους και ο ιδιοκτήτης να µη βλέπει το σκύλο σαν αντικλεπτικό.   [mc4wp_form id="62201"]

[caption id="attachment_495" align="aligncenter" width="650"] Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com[/caption]   Όπως κάθε νέο μέλος σε μια οικογένεια, έτσι και ο σκύλος θα μπει σταδιακά στη ρουτίνα του σπιτιού, θα μάθει τη θέση του σε αυτό και θα προσαρμοστεί στους κανόνες και στις απαγορεύσεις. με υπομονή και ακολουθώντας απαράβατα τους παρακάτω κανόνες, θα τον βοηθήσετε να προσαρμοστεί γρηγορότερα, να σας εμπιστευτεί και, με τον καιρό, θα δημιουργήσετε έναν υπέροχο δεσμό μαζί του: 1 Πρέπει να υπάρχει ησυχία στο σπίτι, χωρίς να πηγαινοέρχεται πολύς κόσμος. Ο σκύλος θα χρειαστεί το χρόνο του για να εξοικειωθεί με το χώρο, τις μυρωδιές, τους θορύβους και την παρουσία των ανθρώπων. Κρατήστε λοιπόν μακριά τους επισκέπτες για λίγες μέρες, μέχρι να ξεθαρρέψει ο καινούργιος σας συγκάτοικος. 2 Αν έχει κρυφτεί, αφήστε τον στην κρυψώνα του. Δώστε του όσο χρόνο χρειάζεται, χωρίς να κάνετε προσπάθειες να τον βγάλετε από εκεί. Θα βγει μόνος του, όταν αισθανθεί σιγουριά. Βάλτε του κοντά (στο ίδιο δωμάτιο) το φαγητό και το νερό του και «ξεχάστε τον» - όσο δύσκολο κι αν είναι για σας. 3 Διαμορφώστε μια καθημερινή ρουτίνα μαζί του, συμπεριλαμβάνοντας και τις βόλτες, την οποία θα κρατήσετε σταθερή για να μπορεί να προβλέψει την ημέρα του και τις κινήσεις σας. Θα πρέπει στην αρχή να βγαίνει συχνά (5 - 6 φορές την ημέρα), για να του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις ανάγκες του, διότι ακόμα και αν ξέρει να κρατιέται, θα χρειαστεί λίγη εξάσκηση μέχρι να προσαρμοστεί στο δικό σας πρόγραμμα. Εάν λερώσει μέσα, μη δώσετε σημασία στο γεγονός. μαζέψτε τα χωρίς να σας πάρει είδηση. 4 Μην τον φορτώνετε με πολλά καινούργια ερεθίσματα. Κρατήστε τις βόλτες χαλαρές και σύντομες, αποφεύγοντας να τον φέρετε σε επαφή με πράγματα τα οποία ενδέχεται να μη γνωρίζει και να τον αγχώσουν - όπως βόλτα με το αυτοκίνητο, με φίλους σας για καφέ, πλύσιμο και στέγνωμα. 5 Παρακολουθείτε τις αντιδράσεις του καθημερινά για να καταλάβετε περισσότερα πράγματα για εκείνον, όπως πώς αντιδρά με άλλους σκύλους, με γάτες, σκουπίδια, σκουπιδιάρικα, ομπρέλες, σειρήνες, καπέλα, μπαστούνια κ.λπ. Σημειώστε πότε εμφανίζει σημεία δυσφορίας, αναστάτωσης ή πανικού. Θα πρέπει να τα δουλέψετε μαζί, ένα-ένα, ώστε να τα συνηθίσει και να εξοικειωθεί. 6 Μην τον αφήνετε χωρίς λουρί στη βόλτα ή σε μέρος του σπιτιού ή του κήπου από όπου μπορεί να δραπετεύσει. μας φαίνεται περίεργο, αλλά είναι στη φύση του: όσο δύσκολα και να έχει περάσει πριν έρθει σε εσάς, επέζησε. Θα προτιμήσει το οικείο από το άγνωστο και θα προσπαθήσει να γυρίσει σε αυτό. 7 Μάθετέ του να μένει μόνος. Αφήστε τον καθημερινά για μικρά χρονικά διαστήματα μόνο του, αρχικά στο χώρο του και αργότερα στο σπίτι. Αυξήστε σταδιακά τη διάρκεια. 8 Μην ασχολείστε συνέχεια μαζί του. 9 Μην του δείχνετε «πόσο τον λυπάστε...». Δεν τον αποζημιώνετε έτσι για όλα όσα έχει περάσει. Οι σκύλοι αντιλαμβάνονται όλη αυτή τη συμπόνια ως ανοχή και αδυναμία εκ μέρους σας. Η υπερβολική συναισθηματική φόρτιση πιθανότατα θα προκαλέσει περισσότερα προβλήματα και περισσότερο άγχος.   Πότε μπορούμε να του φερθούμε σαν ένα κανονικό σκυλί; Αν τηρήσετε τους παραπάνω κανόνες για τουλάχιστον 2 - 3 εβδομάδες και ο σκύλος παραμένει επιφυλακτικός, αντικοινωνικός, ανασφαλής ή αποφεύγει την επαφή μαζί σας, τότε καλό θα είναι να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Υπό κανονικές συνθήκες όμως, θα έχετε αρχίσει πια να επικοινωνείτε. Θα καταλαβαίνετε τι θέλει, θα καταλαβαίνει και εκείνος εσάς. Θα σας αναζητά μέσα στο σπίτι, θα δείχνει ενδιαφέρον για τις κινήσεις σας αλλά και για ό,τι συμβαίνει γύρω του. Θα είναι πολύ πιο εξωστρεφής και θα ζητάει περισσότερη επαφή, ξεκινώντας o ίδιος συναναστροφές για χάδια και παιχνίδια. Αν κρυβόταν, δεν θα κρύβεται πια. Θα έχει εμπεδώσει την καθημερινή του ρουτίνα και θα περιμένει με ανυπομονησία, στην καθορισμένη ώρα, το φαΐ και τις βόλτες. Και θα το νιώθετε κι εσείς πως είναι πλέον έτοιμος για καινούργιες εξορμήσεις και εμπειρίες. Αν είχε αρνητικές εμπειρίες στο παρελθόν και φοβάται τους άλλους σκύλους διαβάστε: Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;   Διαβάστε επίσης Ποιο ημίαιμο μας ταιριάζει; Πώς να επιλέξω ημίαιμο κουτάβι για τα παιδιά μου; Κάθε ημίαιμο είναι μοναδικό, ένα όπως κανένα… (άλλο)! 3 σημαντικοί λόγοι για να υιοθετήσω ενήλικο σκύλο Υιοθετώντας ενήλικο σκύλο «Μαμά, θα μου πάρεις ένα ζωάκι;» Είναι το παιδί σας έτοιμο για κατοικίδιο; Κι, εδώ που τα λέμε, είστε εσείς;   [mc4wp_form id="62201"]

Τα τελευταία χρόνια όλοι είµαστε επιφυλακτικοί απέναντι στα προϊόντα που περιέχουν χηµικά, όπως είναι τα είδη καθαρισµού. Αυτό που ίσως δεν έχουµε προσέξει είναι πως τα ζώα µας είναι ακόµη πιο εκτεθειµένα στις επικίνδυνες ουσίες. Είναι πιο κοντά στο πάτωµα, ξαπλώνουν σ’ αυτό, γλείφουν το τρίχωµα και τις πατούσες τους. Η δε όσφρησή τους είναι πολύ πιο ανεπτυγµένη, άρα η ενόχληση από τα χηµικά είναι ακόµη µεγαλύτερη. Είναι µάλιστα επικίνδυνα και µετά τη χρήση τους, καθώς οι εκποµπές αερίων συνεχίζονται για ώρες. Συνεπώς, θα πρέπει να βρούµε και να εφαρµόσουµε ακίνδυνους τρόπους καθαριότητας. Θα αγοράσουµε προϊόντα οικολογικά, που φτιάχνονται από ακίνδυνα υλικά, ή θα παρασκευάσουµε τα δικά µας. Σας προτείνουµε τα πιο απλά: Το φυσικό άσπρο ξίδι: είναι απολύτως ασφαλές, βγάζει τα λίπη και τις βρωµιές και δεν έχει έντονη µυρωδιά. Το αναµειγνύουµε µε νερό, σε αναλογία µισό-µισό, και κάνει όλες τις επιφάνειες να λάµπουν. Η µαγειρική σόδα: είναι θαυµατουργή και πάµφθηνη. Αφαιρεί τις µυρωδιές από τα χαλιά, αρκεί να βάλουµε ένα παχύ στρώµα σόδας, να το αφήσουµε 15΄ και µετά να καθαρίσουµε µε ηλεκτρική σκούπα. Τρίβοντας µε σφουγγάρι, καθαρίζει επίσης όλες τις επιφάνειες του µπάνιου. Ο χυµός λεµονιού: δίνει άρωµα σε όλα τα χειροποίητα καθαριστικά και διαλύει τα λίπη. Το αλάτι: καθαρίζει και αφαιρεί λεκέδες. Το αγνό πράσινο σαπούνι: διαλυμένο σε νερό, είναι η καλύτερη λύση για τα πατώµατα.   ΠΡΟΣΟΧΗ: ∆εν αγοράζουµε καθαριστικά που περιέχουν φαινόλες, ισοπροπυλική αλκοόλη, χλώριο, αµµωνία, φορµαλδεΰδη, φθαλικές ενώσεις, υπερχλωροαιθυλένιο. Οι ουσίες αυτές κατηγορούνται για καρκίνο, αναιµία, νεφρική βλάβη των ανθρώπων. Ας φανταστούµε, λοιπόν, τι µπορεί να προκαλέσουν σε µικρότερους οργανισµούς. Από τα πιο τοξικά προϊόντα είναι τα καθαριστικά φούρνων, τουαλέτας και αποχετεύσεων, οι ταµπλέτες πλυντηρίου πιάτων, τα χηµικά για πισίνες και, φυσικά, όλες οι χλωρίνες.   Διαβάστε επίσης Δουλειές σπιτιού για… εγκύους Στεγνό καθάρισμα, για όταν πρέπει αλλά δεν κάνει (ή δεν αντέχετε) να πλυθεί! [mc4wp_form id="62201"]

[caption id="attachment_1725" align="aligncenter" width="650"] Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com[/caption] Λίγοι µπορούν να αντισταθούν στο βλέµµα και στην άτσαλη χάρη ενός όµορφου κουταβιού. Ακόµα λιγότεροι, όµως, µπορούν να αγνοήσουν το βλέµµα ευγνωµοσύνης και την αφοσίωση ενός σκύλου που διασώθηκε και υιοθετήθηκε σε µεγαλύτερη ηλικία. Αλλά και πρακτικά, η επιλογή ενός ενήλικου ζώου έχει πλεονεκτήµατα και η συµβίωση µαζί του µπορεί να αποτελέσει µια µοναδική εµπειρία ζωής. Οι κυριότερες διαφορές που έχει ένα ενήλικο σκυλί σε σχέση µε ένα κουτάβι: Εχει ήδη µάθει να λερώνει σε εξωτερικό χώρο και δεν θα προκαλεί «ατυχήµατα» στο σπίτι. Συνήθως είναι πιο ήρεµο. Η εφηβεία έχει παρέλθει, και µαζί οι ορµονικές διαταραχές και η υπερκινητικότητα της νεότερης ηλικίας. Εχει ήδη κοινωνικοποιηθεί και εξοικειωθεί µε την κίνηση στο δρόµο, τα άλλα ζώα, τους έντονους θορύβους, τα ακραία καιρικά φαινόµενα κ.λπ. Πιθανότατα θα δεχτεί και θα συνηθίσει αµέσως τη βόλτα µε το αυτοκίνητο, το λουρί και την επίσκεψη στον κτηνίατρο. Το σηµαντικότερο µειονέκτηµα που έχουν τα ενήλικα ζώα που σώζουµε από το δρόµο είναι η συσσώρευση προβληµατικών συνηθειών και φόβων λόγω δύσκολων βιωµάτων του παρελθόντος. Θα χρειαστεί συγκεκριµένη φροντίδα στην αρχή της συµβίωσής του µαζί σας, έτσι ώστε να κάνει ένα νέο ξεκίνηµα, να απαλλαγεί από τυχόν φοβίες και να εξοικειωθεί µε το περιβάλλον σας χωρίς να του δηµιουργηθούν καινούργιες. Στόχος σας, σε κάθε βήµα, θα είναι να νιώσει ασφάλεια. Φυσικά, δεν είναι σίγουρο ότι θα αντιµετωπίσετε τέτοια προβλήµατα. Πολλά σκυλιά ανακουφίζονται τόσο από την ασφάλεια και την αγάπη που λαµβάνουν, ώστε εγκλιµατίζονται πολύ γρήγορα, δείχνοντας µάλιστα µεγάλη εκτίµηση προς τους διασώστες τους.   Από πού προήλθε; Το ιστορικό του κάθε ζώου έχει µεγάλη σηµασία, γιατί αυτό καθορίζει τη συµπεριφορά, τις συνήθειες, τους φόβους και την ικανότητα προσαρµογής του. Με βάση αυτό, µπορούµε να χωρίσουµε τα σκυλιά σε τέσσερις βασικές κατηγορίες: 1. Εχει περάσει πολύ καιρό στους δρόµους; Το µαζέψατε διότι το λυπηθήκατε ή κινδύνευε ή ήταν άρρωστο ή είχε τραυµατιστεί. ?ηµιουργήστε ασφαλές περιβάλλον και εµπιστοσύνη. Πρέπει σιγά-σιγά να µάθει να χαλαρώνει, να µην κοιµάται «µε το ένα µάτι ανοιχτό». Ο φόβος και η ανασφάλεια που βίωσε στους δρόµους είναι συνήθως εµφανή. Μπορεί λοιπόν στην αρχή να κρύβεται, να µην τρώει πολύ και να θέλει να κάθεται µόνο του. Τις πρώτες µέρες ή τον πρώτο καιρό µπορεί να υπάρχει µια τάση φυγής για επιστροφή στα γνωστά ληµέρια. Εχετε το νου σας µην το σκάσει. 2. Διασώθηκε από κακοποίηση; Οι αντιδράσεις ενός σκύλου που έχει υποστεί κάποιου είδους κακοποίηση από ανθρώπινο χέρι, πριν από τη διάσωσή του, µπορεί να είναι δύο, ανάλογα το σκύλο: αν είναι εξωστρεφής, θα εκφράζει θυµό και επιθετικότητα. Αν είναι εσωστρεφής, θα ξεσπάει στον εαυτό του µε στερεοτυπικές συµπεριφορές που ίσως καταλήγουν σε αυτοτραυµατισµό, θα είναι πιο µαζεµένο, φοβικό και καταθλιπτικό, χωρίς χαρά για ζωή. Και εδώ προέχει το χτίσιµο εµπιστοσύνης και η δηµιουργία αισθήµατος ασφάλειας. [caption id="attachment_628" align="aligncenter" width="786"] Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com[/caption] 3. Εχει ζήσει αποµονωµένο ή δεµένο; Αν παρέµεινε κλεισµένο σε κλουβί, αυλή, µπαλκόνι ή δεµένο για µεγάλα χρονικά διαστήµατα, δεν έχει µάθει ούτε τα βασικά, όπως για παράδειγµα το πώς να λερώνει σωστά, δηλαδή έξω από το χώρο όπου µένει. Τα κύρια χαρακτηριστικά των σκύλων αυτών είναι η έλλειψη κοινωνικοποίησης και ταυτόχρονα η απίστευτη, σχεδόν κουταβίσια, ανάγκη για επαφή και προσοχή. Είναι ατσούµπαλα, πηδάνε επάνω µας, µας γλείφουν παντού, µας γδέρνουν - συµπεριφορές που δείχνουν άγνοια ορίων. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει κάποιος να ασχοληθεί µε τα βασικά της διαπαιδαγώγησης, αντιµετωπίζοντας το σκυλί σαν να είναι κουτάβι. Ολα από την αρχή. Προβλήµατα που µπορεί να ανακύψουν είναι το άγχος του αποχωρισµού ή συµπεριφορές που έχουν στόχο να τραβήξουν την προσοχή µας. Λόγω έλλειψης κοινωνικοποίησης είναι πιθανόν να υπάρχουν φοβίες ή και επιθετικές τάσεις προς άλλα σκυλιά κυρίως, αλλά και προς οτιδήποτε τους είναι άγνωστο. Θα δείχνουν επίσης υπερβολικό ζήλο για τη φύλαξη του χώρου τους. 4. Βίωσε πολλές αλλαγές περιβάλλοντος; Η περίπτωση αυτή είναι πολύπλοκη, διότι το ιστορικό που θα λάβετε θα έχει πάντα κενά. Το σίγουρο είναι πως το ζώο έχει υποστεί διάφορων ειδών χειρισµούς και νοοτροπίες που, προφανώς, απέτυχαν, αλλιώς δεν θα έφτανε στο δικό σας σπίτι. Η εµπειρία αυτή συνήθως δηµιουργεί στο ζώο πολλές ανασφάλειες και αίσθηση εγκατάλειψης. Είναι φυσικό να θεωρεί και το δικό σας σπίτι κάτι προσωρινό. Θα πρέπει να περάσει κάποιο διάστηµα µέχρι να καταλάβει το ζώο ότι «το δικό σας σπίτι διαφέρει». Και σε αυτή την περίπτωση ο σκύλος κάνει ό,τι µπορεί για να σας ευχαριστήσει (χωρίς να γνωρίζει όµως τι, αφού απέτυχε στο παρελθόν). Υπάρχει και εδώ µεγάλη προσκόλληση, καθώς και πιθανότητες για εµφάνιση άγχους του αποχωρισµού. [caption id="attachment_627" align="aligncenter" width="650"] Photo courtesy of Carlo Raciti | www.carloraciti.com[/caption]   Περίοδος προσαρµογής - 9 Κανόνες για να προσαρμοστεί γρηγορότερα στο νέο περιβάλλον Όπως κάθε νέο μέλος σε μια οικογένεια, έτσι και ο σκύλος θα μπει σταδιακά στη ρουτίνα του σπιτιού, θα μάθει τη θέση του σε αυτό και θα προσαρμοστεί στους κανόνες και στις απαγορεύσεις. με υπομονή και ακολουθώντας απαράβατα τους παρακάτω κανόνες, θα τον βοηθήσετε να προσαρμοστεί γρηγορότερα, να σας εμπιστευτεί και, με τον καιρό, θα δημιουργήσετε έναν υπέροχο δεσμό μαζί του: 1. Πρέπει να υπάρχει ησυχία στο σπίτι, χωρίς να πηγαινοέρχεται πολύς κόσμος. Ο σκύλος θα χρειαστεί το χρόνο του για να εξοικειωθεί με το χώρο, τις μυρωδιές, τους θορύβους και την παρουσία των ανθρώπων. Κρατήστε λοιπόν μακριά τους επισκέπτες για λίγες μέρες, μέχρι να ξεθαρρέψει ο καινούργιος σας συγκάτοικος. 2. Αν έχει κρυφτεί, αφήστε τον στην κρυψώνα του. Δώστε του όσο χρόνο χρειάζεται, χωρίς να κάνετε προσπάθειες να τον βγάλετε από εκεί. Θα βγει μόνος του, όταν αισθανθεί σιγουριά. Βάλτε του κοντά (στο ίδιο δωμάτιο) το φαγητό και το νερό του και «ξεχάστε τον» - όσο δύσκολο κι αν είναι για σας. 3. Διαμορφώστε μια καθημερινή ρουτίνα μαζί του, συμπεριλαμβάνοντας και τις βόλτες, την οποία θα κρατήσετε σταθερή για να μπορεί να προβλέψει την ημέρα του και τις κινήσεις σας. Θα πρέπει στην αρχή να βγαίνει συχνά (5 - 6 φορές την ημέρα), για να του δίνεται η ευκαιρία να κάνει τις ανάγκες του, διότι ακόμα και αν ξέρει να κρατιέται, θα χρειαστεί λίγη εξάσκηση μέχρι να...

Σελίδα 61 των 61