Μας εξηγεί ο Κώστας Βασιλείου*:
«Ως γνήσιος κυνόφιλος, πιστεύω ότι δεν υπάρχουν περισσότερο «ξεχωριστοί» σκύλοι από άλλους. Ο καθένας µας επιλέγει το σκύλο που του ταιριάζει και για εκείνον είναι ο πιο ξεχωριστός του κόσµου. Οµως, κάτι κάνει τον Ελληνικό Ποιµενικό ιδιαίτερο. Ισως γιατί τα αρχέγονα γονίδιά του δεν ατόνησαν ακόµα από τη συνεχόµενη και ανάλγητη ανθρώπινη παρέµβαση. Ισως γιατί εκπέµπει αυτό το γνήσιο, το αυθεντικό, το «ντόµπρο» της υπαίθρου µας. Αν σας τύχει, διαβάστε το διήγηµα του Τζουµερκιώτη λαογράφου µας Νίκου Καρατζένη «Μια βραδιά µε λύκους», όπου στο µέσον µιας άγριας νυχτερινής καταιγίδας άνθρωποι και σκύλοι εξισώθηκαν ως υπάρξεις ενάντια στο στοιχειό της φύσης και στα πεινασµένα αγρίµια. Θα σας συναρπάσει. Κάποιοι θα πουν ότι ο Ελληνικός Ποιµενικός πήρε κάτι από τη «µαγκιά του Ελληνα». Καµία σχέση. Μόνο Made in Greece ανθρώπινη εγωιστική βλακεία. Γιατί; Μα γιατί αυτός είναι ο γνήσιος και εµείς οι «τζάµπα», οι αλλοτριωµένοι.»
* Ο Κώστας Βασιλείου είναι γραµµατέας του ΟΦΕΠ, εκδότης της τριµηνιαίας εφηµερίδας «Η φωνή του Ελληνικού Ποιµενικού». Κατοικεί στη Λάρισα µε την οικογένειά του και τους Ελληνικούς Ποιµενικούς Ιππολύτη, Πίνδαρο, Μαξιµώ και Κιοσεµού.
Ήδη έχω έναν ποιμενικό που ήτα αδέσποτο τον πήρα περίπου 8 μηνών με Καλαζάρ τώρα είμαστε πολύ καλά τον Λατρευ έχει υπέροχο χαρακτηρα