Ο σκυλάκος που περίμενε μάταια τον ιδιοκτήτη του ο οποίος έφυγε από τη ζωή, μαραζώνει σε κλουβί στο κυνοκομείο Κομοτηνής.

Μπορεί να χαρακτηρίστηκε Χάτσικο* της Κομοτηνής και πολλοί άνθρωποι να συγκινήθηκαν με την πίστη του στον ιδιοκτήτη του αλλά τελικά κανείς δεν τον υιοθέτησε.

Ο σκυλάκος είχε βρεθεί ορφανός, τον Μάρτιο, όταν ο ιδιοκτήτης του έφυγε από τη ζωή.  Άδικα ο σκύλος τον περίμενε, δίπλα στο αυτοκίνητό του. Ο άνθρωπος βρέθηκε νεκρός μέσα στο σπίτι του.

Οι φιλόζωοι έκαναν αγώνα να τον εντοπίσουν, όταν ο σκύλος κάποια στιγμή αποφάσισε να εγκαταλείψει το πόστο του προκειμένου να πάει να ψάξει τον ιδιοκτήτη του στο κτήμα του.  Ακόμα και όταν τον βρήκαν, δεν ήταν εύκολο να τον πιάσουν αφού δεν εμπιστευόταν εύκολα αγνώστους. Ο πιστός σκύλος, φοβισμένος, προσπαθούσε να πηδήξει τον τοίχο και να μπει στο κτήμα, εκεί που ήξερε ότι θα έχει ασφάλεια.

Ο τρυφερός σκυλάκος ήταν ανεπιθύμητος από τους συγγενείς του θανόντος και η μόνη λύση ήταν να οδηγηθεί στο δημοτικό κυνοκομείο.

Πλέον, μετά από 3 μήνες, η κατάθλιψη φαίνεται στο βλέμμα του. Έχει μελαγχολήσει και αποζητά την αγάπη, έστω και αν δεν θα προέλθει, πιά, από τον αγαπημένο του ιδιοκτήτη.

Αν θέλετε να υιοθετήσετε τον Έλληνα Χάτσικο καλέστε στα 6944-620.973 και 6948-587.887 μετά τις 16.00 μμ.

διαφήμιση

* Ποιος ήταν ο Χάτσικο;

Ο Χάτσικο ήταν ένας λευκός σκύλος της φυλής Ακίτα. Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1923, στην Ιαπωνία. Έγινε διάσημος για την αξιοθαύμαστη αφοσίωση στον ιδιοκτήτη του, στον οποίο έμεινε πιστός για όλη του την ζωή, ακόμα και μετά το θάνατό του.

Ο Χιντεσάμπουρο Ουένο, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Τόκιο, υιοθέτησε τον Χάτσικο ως κουτάβι, τον Ιανουάριο του 1924. Το όνομά του σήμαινε «ο όγδοος ευοίωνος πρίγκηπας». Ήταν πραγματικά αχώριστοι και καθημερινά περπατούσαν μαζί μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, όπου ο καθηγητής έπαιρνε το τρένο για να πάει στο πανεπιστήμιο. Ο Χάτσικο επέστρεφε κατόπιν στο σπίτι αλλά το απόγευμα ξαναγύρναγε στον σταθμό, από μόνος του, όπου περίμενε την επιστροφή του κυρίου του.

Τον Μάιο του 1925 ο Χάτσικο συνόδευσε, όπως πάντα, τον καθηγητή στο σταθμό του τρένου και επέστρεψε στο σπίτι. Ο καθηγητής όμως δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στον σταθμό διότι, κατά τη διάρκεια μιας διάλεξης στο πανεπιστήμιο, πέθανε από εγκεφαλική αιμορραγία.

Ο Χάτσικο έπεστρεφε κάθε μέρα στον σταθμό, περιμένοντας στο ίδιο σημείο τον κύριό του, για το υπόλοιπο της ζωής του. Παρατηρούσε υπομονετικά τους ανθρώπους που έβγαιναν από το τρένο μήπως και βγει ο δικός του άνθρωπος. Τελικά πέθανε στις 8 Μαρτίου του 1935.

Για τον πιστό σκύλο γυρίστηκε ταινία όπου πρωταγωνιστεί ο Ρίτσαρντ Γκίρ το 2009 (Hachi: A Dog’s Tale) ενώ από το 1934 υπάρχει χάλκινο άγαλμα του σκύλου στον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, τα αποκαλυπτήρια του οποίου έγιναν μάλιστα παρουσία του Χάτσικο.

Διαβάστε επίσης

Denali & Ben: Ένα υπέροχο ταξίδι 15 ετών

Ένας αδέσποτος σκύλος κατέγραψε τη δύσκολη ζωή του σε κάμερα

Ο σκύλος που μετακομίζει το κρεβάτι του στον ήλιο