Ακόμα και αν έχετε άπλετο χώρο και ο σκύλος είναι ξαμολυμένος στο οικόπεδο, άνετος και ευτυχισμένος, κάθε φορά που ανοίγετε την αυλόπορτα «λυσσάει» να βγει έξω, μαζί σας. Τόσα έχουμε γράψει για την καλοήθεια και την ευγνωμοσύνη των σκύλων. Αυτός γιατί είναι τόσο αχάριστος;
Ας το πάρουμε από την αρχή. Ο σκύλος δεν είναι γάτα. Είναι ένα ζώο που αισθάνεται ασφάλεια όταν βρίσκεται μέσα στην αγέλη του. Η αγέλη του είστε εσείς. Άρα, και μόνο αυτός ο λόγος να υπήρχε, ο αποχωρισμός του από τον ιδιοκτήτη είναι σοβαρός λόγος αναστάτωσης.
∆εν είναι όμως ο μόνος. Ο σκύλος σας έχει ανάγκη από νέες εικόνες, νέες εμπειρίες. Για κάθε σκυλί, η βόλτα σε άγνωστους τόπους είναι «έξοδος για σινεμά». Στον τόπο που δεν έχει ξαναπατήσει, υπάρχουν νέες μυρωδιές, άλλων ζώων και φυτών. Νέα τοπία. Ο αέρας είναι αλλιώτικος. Ακόμα και η βαρομετρική πίεση -αν μιλάμε για άλλο υψόμετρο- είναι διαφορετική. Και τα σκυλιά μπορεί να είναι πλάσματα της ρουτίνας στην καθημερινότητά τους, αλλά αποδέχονται με ενθουσιασμό τις νέες παροτρύνσεις για εξερεύνηση. Ο σκύλος είναι θηρευτής και ταξιδευτής. Ακόμα κι αν δεν έχει την ανάγκη να κυνηγήσει για να τραφεί, η διαδικασία της ανακάλυψης, η πρόκληση της ανίχνευσης τον κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο. Προσθέστε σε αυτό και την ανακούφιση του να κυκλοφορεί δίπλα σας, να παίρνει και να προσφέρει ασφάλεια και σταθερότητα, και θα καταλάβετε γιατί οι συχνές εκδρομές μαζί με το σκυλί ενισχύουν τους δεσμούς ανάμεσά μας καλύτερα κι από την πιο επιστημονική εκπαιδευτική συνεδρία.
Τα σκυλιά χαίρονται όταν προσφέρουν υπηρεσίες. Όταν νιώθουν χρήσιμα και λειτουργικά μέλη της ομάδας τους. Στο σπίτι και στον κήπο, όπου ο ρόλος τους είναι προκαθορισμένος και η συμπεριφορά τους δεδομένη, οι ευκαιρίες προσφοράς είναι πολύ λίγες. Σε ένα άγνωστο περιβάλλον όμως πολλαπλασιάζονται. Το ίδιο και η χαρά τους.
Ένας φίλος είχε επινοήσει έναν πολύ ενδιαφέροντα τρόπο να κάνει τις εκδρομές πραγματική πηγή νιρβάνας για το σκύλο του. Περπατούσαν μαζί στα μονοπάτια της Πάρνηθας και επινοούσε σενάρια: τη μια έχανε κάτι και ζητούσε από το σκύλο του να το ανακαλύψει• την άλλη «άκουγε» έναν περίεργο θόρυβο και έκανε τον τρομαγμένο. Οι βόλτες τους ήταν μια εξερευνητική αποστολή διαρκείας. Όταν το ζώο έφτασε 12 ετών, και κυριολεκτικά σερνόταν μέσα στο σπίτι, οι βόλτες μοιραία περιορίστηκαν σε αριθμό και διάρκεια. Όμως, θα το θυμάμαι πάντα: όταν έβγαιναν μαζί, ο σκύλος του γινόταν πάλι παιδί. Και πετούσε. Τα γέρικα κόκαλά του δεν τον βάραιναν πια. Τα αρθριτικά του δεν τον ενοχλούσαν. Γάβγιζε από ευτυχία μόνο στο βουνό. Σε μία από αυτές τις σκηνοθετημένες σταυροφορίες, πέθανε. Ευδαίμων, είμαι σίγουρος.
διαφήμιση
Διαβάστε επίσης
Κάτι μου μυρίζει…: Η όσφρηση είναι ο βασιλιάς των αισθήσεων για τους τετράποδους φίλους μας. Γι’ αυτό και είναι τόσο σημαντικό να τους βγάζουμε βόλτα έξω από το σπίτι
Δικαίωμα στη βόλτα για τους «μια σταλιά μάγκες»
Γιατί ο σκύλος μου δεν έρχεται όταν τον φωνάζω;
«Στη βόλτα με το σκύλο μου είναι σα να μην υπάρχω»
Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
ΧΑΛΤΙ – Το θαυματουργό κολάρο για να μην τραβάει στη βόλτα
Εντος Αττικης ειναι το πάρκο Τριτση , το άλσος Συγγρου ,Μαρίνα Φλοίσβου , Λυκαβηττός Εθνικός κήπος , Βασιλικά κτήματα , Υμμηττος , Φιλοππάπου κ.λ.
μήπως γνωρίζετε κανένα dog walker που να εξυπηρετεί Χολαργό? Ευχαριστώ