Πολλές γενετικές έρευνες γίνονται σε μεγάλα κέντρα ανά τον κόσμο για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Η πλειονότητα των αποτελεσμάτων δείχνει πως όχι μόνο υπάρχει γενετική βάση, δηλαδή ότι μπορεί να γεννηθεί ένα ζώο με ευαισθησία για ανάπτυξη κροτοφοβίας, αλλά ότι υπάρχει και συσχέτισή της με άλλες, προβληματικές, αγχώδεις συμπεριφορές. Eχει συσχετιστεί με το άγχος του αποχωρισμού και με τη φοβία των αστραπών. Η αλληλεπίδραση αυτή, λοιπόν, δείχνει μια δυσλειτουργική νευροχημική κατάσταση και αποτελεί μία ακόμη ένδειξη ότι μπορεί να υπάρχει γενετική βάση για την κροτοφοβία.

Η φοβική αντίδραση: είναι άκρως σημαντική στη φύση για την επιβίωση ενός ζώου, μια και θα του δώσει την ευκαιρία να πάρει τη σωστή απόφαση για το πώς θα αντιμετωπίσει τον κίνδυνο – θα μείνει και θα πολεμήσει ή θα τραπεί σε φυγή (το αποκαλούμενο fight or flight response); Τέτοιες αποφάσεις έχουν νευροχημική βάση, αόρατη σ’ εμάς, αλλά καθοριστική για την υλοποίηση της περαιτέρω αμυντικής συμπεριφοράς του, όπως την παραγωγή ορμονών (π.χ. αδρεναλίνη και σεροτονίνη). ∆εν είναι λοιπόν μόνο τα εμφανή σημάδια όταν το ζώο μας φοβάται -π.χ. τρέμουλο, λαχάνιασμα, ασυγκράτητη ούρηση, αφόδευση και εκκένωση των πρωκτικών αδένων-, αλλά μια πολύπλοκη σωματική αντίδραση η οποία συμπεριλαμβάνει διάφορα μέρη του εγκεφάλου.

Φόβος και φοβία: Το να αισθανθείς φόβο όταν σου επιτίθεται ένα ζώο ή όταν θα πέσει κεραυνός κοντά σου είναι μια φυσιολογική σωματική αντίδραση. Αν όμως αρχίσει μια φοβική αντίδραση με την εμφάνιση, για παράδειγμα, ενός όπλου ή όταν απλώς σκουραίνει ο ουρανός, τότε θεωρείται φοβία. Οι φοβίες είναι υπερβολικές, ανεξέλεγκτες φοβικές αντιδράσεις, οι οποίες δεν ταιριάζουν με το ερέθισμα που τις προκαλεί.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

1. Γενετική βάση
2. Τραυματικές εμπειρίες
3. Ελλιπής κοινωνικοποίηση σε μικρή ηλικία
4. Συσχετιστική εκμάθηση (Associative Learning). Το ζώο συσχετίζει δύο πράγματα (μεταξύ τους σχετικά ή άσχετα, καλά ή κακά), διότι συνέβησαν περίπου την ίδια στιγμή. Ετσι δουλεύει και η θετική επιβράβευση στην εκπαίδευση.
5. Η αντίδραση και η αντιμετώπιση του ιδιοκτήτη.

Επιστρέφοντας στο ερώτημα αν ένας σκύλος γεννιέται κροτοφοβικός ή γίνεται: Ναι, μπορεί να γεννηθεί ένας σκύλος με προδιάθεση για κροτοφoβία, ο οποίος πιθανότατα θα εμφανίσει κι άλλα αγχώδη προβλήματα αργότερα στη ζωή του, όπως το άγχος του αποχωρισμού. Το πώς θα εξελιχθεί η ζωή του, όμως, είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την περαιτέρω εικόνα του προβλήματος. Με λίγα λόγια, πριν «ρίξουμε» το φταίξιμο στα γονίδια και βγάλουμε το ζώο μας ελαττωματικό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πιθανότατα έχουμε βάλει κι εμείς το χεράκι μας. Επιπλέον, μην ξεχνάτε ότι το πώς θα χειριστούμε το σκύλο από εδώ και πέρα θα είναι καθοριστικό για την εξέλιξη ή ακόμη και την εξάλειψη του προβλήματος. Συμβουλευτείτε έναν ειδικό για να σας καθοδηγήσει σωστά.

διαφήμιση

Διαβάστε επίσης

Η μεγάλη αξία της… αδιαφορίας για το σκύλο μας!

Υπάρχουν κροτοφοβικές γάτες;

Τετράποδοι… παππούδες: Πώς αλλάζει η συμπεριφορά τους όταν γερνούν;

Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;

Δεν φοβάμαι το πλήθος