Μάθημα 3°: Ποιος επιμένει ότι είναι μοναχικά ζώα;

Από την Τασούλα Επτακοίλη

Οι γάτες δένονται µε τους ανθρώπους και σιχαίνονται τη μοναξιά. Το δύστροπο και μοναχικό ταμπεραμέντο που συχνά τους αποδίδεται είναι, τις περισσότερες φορές, μύθος.

shutterstock_41646742 www1

Τα βράδια που αργώ να γυρίσω, η Ρίνα ανεβαίνει στο ψηλότερο ράφι της βιβλιοθήκης -χωρίς να κάνει την παραµικρή ζημιά- και µε περιμένει. Με το που γυρνάω το κλειδί στην πόρτα και μπαίνω στο σπίτι, πηδάει από τη «βίγλα» της στο τραπέζι κι από εκεί στο πάτωμα. Πριν καν ανάψω το φως, ακούω μέσα στο σκοτάδι τον αέρα που βγαίνει από τα μικρά πνευμόνια της και τα χαρούμενα «νιαρ» της, καθώς τρέχει προς το μέρος µου.

Ανάλογη υποδοχή µού επιφυλάσσει και ο Σέβος. Βγαίνει από την αγαπημένη του κρυψώνα στην κρεβατοκάμαρα -κάτω από το πάπλωμα-, διασχίζει τρέχοντας µε ανυπομονησία το διάδρομο και, όταν φτάσει μπροστά µου, πέφτει ανάσκελα γουργουρίζοντας και μην αφήνοντάς µου άλλο περιθώριο από το να σκύψω και να χαϊδέψω την κάτασπρη κοιλιά του. Ακόμα και ο «γεράκος» της παρέας, ο 14χρονος Τάκος, βγαίνει αγουροξυπνημένος από την καλαθούνα, όπου συνήθως χουζουρεύει, για να µε προϋπαντήσει.

Όχι, δεν περιμένουν να τους ταΐσω, όπως ίσως βιαστούν να υποθέσουν μερικοί. (Οι αυτόματες ταΐστρες µε χρονοδιακόπτη, άλλωστε, έχουν απαλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες κατοικιδίων ανά τον κόσμο από το άγχος μήπως το pet τους μείνει νηστικό…) Απλώς τους έλειψα – και µου το δείχνουν! Λαχταρούν να τους μιλήσω, να τα χαϊδέψω, να παίξουμε. Κι όσο κουρασμένη κι αν είμαι, αυτή είναι μια «ρουτίνα» που δεν παραλείπω ποτέ.

Κάποιοι θα σηκώσουν ίσως µε δυσπιστία τα φρύδια τους, αλλά είναι γεγονός: οι γάτες δένονται µε τους ανθρώπους και σιχαίνονται τη μοναξιά. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 200 Αμερικανοί κτηνίατροι, καταδεικνύει ότι οι γάτες που δεν υφίστανται την πολύωρη απουσία των κηδεμόνων τους δεν είναι µόνο πιο ευτυχισμένες, αλλά και πιο υγιείς. Το 86% εκείνων που μένουν μόνες τους επί μακρόν και σε καθημερινή βάση εμφανίζουν σωματικές αλλά και ψυχολογικές διαταραχές: είναι μελαγχολικές, πέφτουν σε λήθαργο, «κλαίνε» κάθε τόσο, αφιερώνουν υπερβολικό χρόνο στο πλύσιμό τους και υποφέρουν από τριχόµπαλες, αναπτύσσουν επιθετικότητα και κάνουν καταστροφές στο σπίτι, δεν περιορίζονται στην άµµο για την τουαλέτα τους.

Αν, λοιπόν, σκέφτεστε να αποκτήσετε γάτα, μην το κάνετε αν σκοπεύετε να την αντιμετωπίσετε ως ένα λούτρινο ζωάκι του καναπέ, που απλώς θα υπάρχει κάπου μέσα στο χώρο σας και δεν θα έχει απαιτήσεις. Το ίδιο και αν ο χρόνος που θα έχετε στη διάθεσή σας για εκείνη θα είναι όσος χρειάζεται για να ανοιχθεί μια κονσέρβα. Η γάτα σάς έχει ανάγκη. Κι από τη στιγμή που θα δεθείτε μαζί της και θα σας δίνει απλόχερα την τρυφερότητά της -αυτό το τόσο χαλαρωτικό και «θεραπευτικό» γουργουρητό της-, θα την έχετε ανάγκη κι εσείς. Ίσως, μάλιστα, περισσότερο…

 

 

διαφήμιση

Επόμενο μάθημα
Μάθημα 4°: Ζημιάρες γάτες, ευτυχισμένοι άνθρωποι

 

Χάσατε τα προηγούμενα Μαθήματα Γάτας;
Μάθημα 2°: Το «Ψι-Ψι-Ψι» βλάπτει την επικοινωνία
Μάθημα 1°: Η εμπιστοσύνη µιας γάτας «κοστίζει» ακριβά…

 

Όλα «όσα μου έμαθαν οι γάτες»…

 

 



3 Σχολια

  1. Όπως ακριβώς κι ο σκύλος. Λατρείες!

  2. Καλησπέρα!
    Με λένε Σοφία και έχω κι εγώ μια γάτα, την Μοίρα. Την βρήκα στον δρόμο, μωρό 1,5 μηνών ακόμα, να κλαίει, να την πιάνουν παιδάκια να την χαϊδεύουν και να την αφήνουν επανειλημμένα. Σταμάτησα και χαμήλωσα να δω αν εξακολουθεί να είναι ήρεμη και να αναζητά παρέα. Αποφάσισα να την μαζέψω μετά και από προτροπή μιας κυρίας από τη Ρωσία. Δίστασα μόνο γιατί η οικογένειά μου ταΐζει και φροντίζει ήδη 6 γατιά… Συν 3 αδέσποτα στη γειτονιά μου, στα Γιάννενα που σπουδάζω.
    Η Μοίρα έγινε πανέμορφη μετά από τις προσπάθειές μου να την αποπαρασιτώσω, να την ταΐσω καλά και να την κάνω μπανάκι. Μια δεσποινίδα με γλυκιά συμπεριφορά. Δεθήκαμε κατευθείαν και με υιοθέτησε για μαμά της. Όταν ήταν ακόμα μικρή την κυνηγούσα απ τα κουρτινόξυλα στη βιβλιοθήκη. Κοιμόταν στην αγκαλιά μου, κάτω απ’ τα σκεπάσματα. Με το που ξάπλωνα και έκλεινα τα φώτα ήξερε ότι τώρα θα κοιμηθούμε.
    Η Μοίρα βιάστηκε και στους 6 μήνες ζωής της έμεινε έγκυος. Δύο μήνες μετά γέννησε 3 γατάκια στην αγκαλιά μου, δυστυχώς όμως επιβίωσαν μόνο τα 2 αρσενικά. Τώρα κυνηγάω 3 γατιά. Το μεγάλο, ένα γκριζούλι που δεν το ονόμασα ακόμα, είναι πολύ αγαπησιάρης. Όταν ήταν πολύ μωρό, ήταν υπέρβαρο. Ο Μαυρούλης, ένα τιγρέ μαύρο γατί (το 3ο στη σειρά της γέννας) μου κλέβει συνέχεια πράγματα, κυρίως ρούχα και πετσέτες και τα κρύβει. Και τα δύο έχουν χαρακτηριστικά της Μοίρας, ως μαμά τους. Εγώ όμως είμαι η δεύτερη μαμά τους, που ζητάνε νερό, βίζεμα, φαΐ και χάδια.
    Η Μοίρα σέρνει κάθε μήνα, προφανώς γιατί είναι ευτυχισμένη και δεν της λείπει τίποτα. Και τις βόλτες της κάνει, αφού αμάξι περνάει στα 20 μέτρα απ’ το σπίτι και δεν τρώει ούτε πίνει τίποτα απ’ έξω, και τα παιχνίδια της έχει και τα χάδια της και όλα.
    Η Μοίρα για μένα είναι το αγχολυτικό μου. Με έκανε και με κάνει ακόμα να γελάω. Είναι πολύ φιλική, αν και μετά τη γέννα ποιο νευρική, όλοι την αγαπάνε όπως και τα παιδιά της. Και τα μωράκια της όμως, είναι ιδιαίτερα φιλικά αν και νευρικά με θορύβους που δεν καταλαβαίνουν.
    Η μόνη μου στεναχώρια είναι ότι η Μοίρα πρέπει να είναι ξανά έγκυος. Αν δεν βρω ανθρώπους που εμπιστεύομαι να πάρουν κανένα γατί, θα τα κρατήσω όλα. Θέλω να την στειρώσω, αλλά δεν έχω καθόλου χρήματα γι’ αυτήν την δουλειά. Ακόμα κι αν τα κρατήσω όλα και τα ταΐζω, πως θα ζήσουνε τόσα γατιά σ’ ένα σπίτι?
    Ακόμα κι έτσι όμως, δεν μετανιώνω για την απόφασή μου να την πάρω. Ακόμα κι αν ταΐζω, τελικά, 6 γατιά εδώ και 6 γατιά στο πατρικό μου.

    • Απαντά η Ελένη Κεφαλοπούλου, Πρόεδρος των Επτάψυχων:
      Aγαπητή Σοφία,
      Η Μοίρα ήταν τυχερή που σε συνάντησε αλλά καθώς βγαίνει έξω θα γεννάει κάθε 2-3 φορές το χρόνο. Επομένως τον επόμενο χρόνο θα έχεις σίγουρα 6 γάτες παραπάνω και τον δεύτερο πιθανά 20. Το έχεις σκεφτεί; Πόσα θα μπορέσεις να κρατήσεις; Ψάχνουμε καθημερινά σπίτια για αδέσποτα που κινδυνεύουν και ξέρουμε ότι είναι δύσκολο να βρεθούν υπεύθυνες οικογένειες. Πολλοί παίρνουν τα μικρά σαν παιχνίδι και όταν μεγαλώνουν τα πετάνε στο δρόμο. θα ήθελες τα δικά σου να έχουν τέτοια τύχη; Αν μείνεις με τόσα γατιά πιθανά κάποια στιγμή κι εσύ να τα αφήσεις στο δρόμο. Θα το αντέξεις; Και ξέρουμε καλά ότι στο δρόμο επιβιώνει μόνο το 5% των γατιών που έχουν μεγαλώσει σε σπίτι.
      Θα έχεις υπολογίσει ότι μια γάτα με την πιο οικονομική τροφή, άμμο, αντιπαρασιτικά θέλει 40-50 ευρώ το μήνα. Έχεις σκεφτεί πόσο θα σου κοστίσουν τα παραπάνω γατιά; Δεν είναι καλύτερο να πληρώσεις 50-60 ευρώ για μία στείρωση; Αν σε επιδοτήσει κάποιος σύλλογος ή Δήμος μπορεί να σου κοστίσει 20-30 ευρώ. Ελάχιστο έξοδο μπροστά σ αυτά που θα έχεις. Ειδικά στα Γιάνεννα, υπάρχουν φιλοζωικά σωματεία να απευθυνθείς: https://www.facebook.com/kazigr, https://www.facebook.com/pages/%CE%96%CE%A9%CE%9F%CE%A0%CE%99-University-of-Ioannina-Animal-Welfare-group/153320661365967.
      Όσο μένει αστείρωτη, η Μοίρα κινδυνεύει ακόμα από AIDS (είναι άλλος ιός από τον ανθρώπινο, μη φοβηθείς) που θα κολλήσει από κάποιον αρσενικό. Κινδυνεύει να την κυνηγήσουν οι αρσενικοί και να απομακρυνθεί πολύ, οπότε δεν θα μπορεί να γυρίσει πίσω. Ή, κυνηγώντας την, να την χτυπήσει αυτοκίνητο. Στειρωμένη δεν θα διεγείρει τους αρσενικούς, ούτε θα είναι ανήσυχη όπως όταν έχει οίστρο. Σκέψου αυτά και καλή τύχη.

Σχολιαστε