Ερώτηση: «Έχω ένα ημίαιμο σκυλάκι (διασταύρωση Πομεράνιαν, Πεκινουά, Τσιουάουα), 17 μηνών, αρσενικό. Δεν είναι στειρωμένος. Τον αποκτήσαμε όταν ήταν μόλις 2 μηνών από συγγενείς μας. Από μικρός έβγαινε καθημερινά βόλτα, δεχόταν χάδια από ξένους, όποτε τον χάιδευαν, χαιρόταν και έπαιζε. Σε ηλικία περίπου 7 – 8 μηνών άρχισε να γίνεται αντικοινωνικός και αρκετά επιθετικός. Βγαίνει 3 φορές την ημέρα βόλτα και παίζει με τις φίλες του (επίσης σκυλιά).
Στη βόλτα έχω τα εξής προβλήματα:
1. Δεν με ακούει καθόλου. Όταν παίζει με τα άλλα σκυλιά, ξαφνικά εγώ δεν υπάρχω. Αν δουν μαζί με τα άλλα σκυλιά -που είναι αδέσποτα- μια γάτα, θα τρέξει μαζί τους και όσο και να φωνάζω δεν θα μου δώσει την παραμικρή σημασία. Αυτό με στεναχωρεί κάπως.
2. Επίσης, όταν δει έναν άγνωστο σκύλο, πάλι θα τρέξει μακριά μου (στο πάρκο που πάμε τον έχω χωρίς λουρί, είναι περιφραγμένο και είμαστε σχεδόν πάντα μόνοι μας). Αν όμως το άλλο σκυλί είναι αρσενικό, τότε θα του επιτεθεί. Αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει επειδή δεν είναι στειρωμένος.
3. Τέλος, επιτίθεται και σε άγνωστους ανθρώπους, κυρίως σε άντρες ώριμης ηλικίας ή μικρά παιδιά που τρέχουν ή ουρλιάζουν.
Μπορείτε να μου εξηγήσετε πού οφείλονται όλα αυτά και πώς θα τα αντιμετωπίσω;»
Απαντά ο εκπαιδευτής Κώστας Μαρτίνης:
Η αιτία των προβλημάτων σας παραπέμπει κατά κύριο λόγο στην έλλειψη σεβασμού του σκύλου σας προς το πρόσωπό σας. Εκείνος καθορίζει τις επαφές του και αποφασίζει ποιος είναι απειλή και ποιος όχι. Αυτό μεταφράζεται σε έλλειψη υγιούς αρχηγίας από πλευράς σας, στην αγέλη που αποτελείται από εσάς και εκείνον.
Για την περίπτωση που επιτίθεται σε ηλικιωμένους άντρες ή σε παιδιά που τρέχουν ή ουρλιάζουν ίσως να οφείλεται σε έλλειψη σωστής κοινωνικοποίησης σε αντίστοιχες ομάδες ανθρώπων, όταν εκείνος ήταν ακόμα κουτάβι, και η συμπεριφορά του αυτή λογίζεται ως αμυντική.
Η επιθετικότητα προς άλλους σκύλους μπορεί να είναι επικίνδυνη για τον ίδιο, ειδικά εφόσον είναι μικρόσωμος, και να τραυματιστεί σοβαρά αν ο άλλος σκύλος αντιδράσει δυναμικά.
Σίγουρα χρειάζεστε βοήθεια ειδικού στο να τον εκπαιδεύσετε ώστε, όταν βγαίνετε βόλτα, να είστε εσείς ό,τι σημαντικότερο υπάρχει και όχι οι άλλοι σκύλοι. Αυτό δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται να παίζει, αλλά εφόσον είστε μια αγέλη στα μάτια του, θα πρέπει εσείς να καθορίζετε τις επαφές του ως αρχηγός. Η σχέση του με εσάς θα πρέπει να γίνει τέτοια που, στο μέλλον, να σας κοιτάζει στα μάτια κουνώντας την ουρά του και να είναι ευτυχισμένος γιατί σας θεωρεί ικανό αρχηγό του!
διαφήμιση
Διαβάστε επίσης
Γιατί ο σκύλος μου δεν έρχεται όταν τον φωνάζω;
Η συµβίωση με το κουτάβι μας θέλει τρόπο. Ξεκινήστε νωρίς και ξεκινήστε σωστά.
Καβγατζής χωρίς αιτία. Πώς θα αποτρέψουμε την αδικαιολόγητη επιθετικότητα;
Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
Ποια παρέα προτιμούν τα ζώα μας;
Τα 10 συχνότερα λάθη στην εκπαίδευση
Όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για την άσκηση του σκύλου μας
ψάχνοντας για εκπαίδευση, ειχα διαβάσει οτι τελικά αυτό που ολοι μάθαμε για τον αρχηγό της αγέλης(οπως ανεφερε και ο κος Κ. Μαρτίνης) ,και πως θα γίνουμε εμεις,απέναντι στον σκύλο μας, δεν ισχύει.
Εχει βγει ο ιδιος άνθρωπος σε μεγάλη ηλικία πλέον, που μας το έμαθε αυτο, και το “ακύρωσε”.
Προσωπικά πιστεύω οτι ο κυριος που εχει το πρόβλημα, οταν κανει κατι λαθος ο σκυλος του,δεν πρέπει να του φωνάζει.Οι φωνες ειτε μεταξυ ανθρωπων,ειτε μεταξυ σκυλων/ανθρωπων, δεν έφεραν ποτε “ΚΑΛΟ”. Θα πρέπει να μάθει ο σκύλος,οτι αυτο που κανει ειναι λαθος. Οπότε θα πρεπει να τον μαλώνει,λέγοντας του οτι αυτο που εκανε ειναι λαθος,οχι,μη κτλ. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ που εκανε την μλκια, να τον δενει και να τον πηγαίνει σπιτι τερματίζοντας την βόλτα χωρις να πει κατι αλλο. Αν είναι έξυπνος ο σκύλος,σε λιγες μερες θα του κοπει ο “τσαμπουκάς” και δεν θα εχει αποκλίνουσα συμπεριφορά,αφου καθε φορα που παει να “πλακωθεί”,τελειώνει η βολτα του………………..κατι που δεν θα το θελει (ειμαι σιγουρος).
Σε διαφορετική περίπτωση,θα πρέπει να ειναι δεμένος στην βολτα και να κουραστεί μαζι του,περπατώντας.
Ενα αλλο λάθος που κάνουν πολλοί, ειναι, να εχουν λυμένο σκυλο,ενω πλησιάζουν σε ενα πάρκο ή πλατεία με αλλα σκυλιά , για πρώτη φορά.
Θα πρέπει να γνωρίσουμε τα αλλα σκυλάκια που είναι ελεύθερα,με δεμένο τον δικο μας σκύλο και δίπλα μας. Ετσι θα ερθουν τα αλλα,για να γνωρίσουν το “νεο μελος της παρέας” και δεν θα φοβηθεί ο σκύλος μας,αφού θα ήμαστε διπλα του. (γιατι αν έρθουν οι αλλοι 5-10 τρέχοντας,η πιθανότητα να υπάρξει συμπλοκή χωρις κανέναν λογο ειναι μεγάλη (εως πολυ μεγαλη) γιατί για τους μικρους μας φιλους αυτο να ειναι στα ματια τους απειλή για εκεινον και για εμας……).
Τωρα, το οτι οι μικρες μεγεθους ρατσες,ειναι πολλες φορες κομπλεξικές και γαυγίζουν ακομα και την σκιά τους, ειναι κατι συνηθισμένο. Εκει παίζουν “επίθεση” ακομα και σε ντοπερμαν, γιατι πολλα απο αυτα τα μικρα, εχουν καταλάβει οτι οι άνθρωποι που ειναι κοντα,δεν θα αφήσουν ενα ντοπερμαν να τον φαει ζωντανό μπροστα στα ματια τους………….οπότε παίζουν εκ του ασφαλούς !!!!!!!! 🙂
Οκ, και ποιές είναι οι βασικές οδηγίες εκπαίδευσης για να πετύχουμε να μην αποσπάται από τους άλλους σκύλους? Εμένα η γκριφονίτσα μου όποτε υπάρχουν σκυλιά είναι τόσο χαρούμενη που δεν θέλει να γυρίσει και να υπακούσει στις εντολές. Αν την αφήσω να παίξει λίγο στη συνέχεια ανταποκρίνεται καλύτερα.