Καθημερινά το φως της δημοσιότητας βλέπουν άπειρες περιπτώσεις κακοποίησης και εγκατάλειψης ζώων. Και η μόνιμη επωδός όλων είναι φράσεις όπως : “που είναι η φιλοζωική*, τι κάνει η φιλοζωική, το πήγα στη φιλοζωική και δεν το δέχτηκαν, πήρα τη φιλοζωική και δεν ήρθαν, θα έπρεπε να ντρέπονται, κλπ.”.
Και ο καθένας φυσικά μιλάει με την βεβαιότητα ότι η φιλοζωική μπορεί να περισυλλέξει, να εμβολιάσει, να στειρώσει και να περιθάλψει το κάθε περιστατικό που προκύπτει.
Κανείς ωστόσο δεν αναρωτήθηκε αν, η φιλοζωική έχει τη δυνατότητα να κάνει κάτι από όλα αυτά. Και αυτό, γιατί μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, θεωρεί δεδομένο ότι η κάθε φιλοζωική έχει πληθώρα καλοπληρωμένων υπαλλήλων, απέραντα λιβάδια και τεράστιες κτιριακές εγκαταστάσεις. Και φυσικά πακτωλό χρημάτων, προερχόμενα από τους δήμους, το κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ωστόσο η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Οι φιλοζωικές αποτελούνται από μερικούς εθελοντές (εθελοντές και όχι υπαλλήλους), συνήθως 5-6 άτομα, που έχουν αναλάβει πολύ περισσότερα ζώα από όσα μπορούν. Τα σπίτια τους και καταφύγια που έχουν, αν έχουν, είναι περισσότερο από γεμάτα, συνήθως από ζώα που βρίσκονται εκεί χρόνια. Και οι εγκαταστάσεις τους είναι κάτι περισσότερο από τραγικές. Ζώα που ζουν κλεισμένα σε αυτοσχέδια και ετοιμόρροπα κλουβιά, ζώα δεμένα σε δέντρα, χωρίς βόλτες και με προβληματική περιποίηση, περίθαλψη και σίτιση. Καταφύγια που με τις πρώτες σταγόνες βροχής πλημμυρίζουν και το καλοκαίρι δεν μπορείς να σταθείς από τον ήλιο και τη ζέστη. Ενίοτε δε τους λείπει κάτι πολύ βασικό. Το νερό… (Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τρεις φιλοζωικές του Περάματος).
Και όσον αφορά τη χρηματοδότηση τους, αυτή προέρχεται ουσιαστικά από εισφορές των ίδιων των εθελοντών και απλών πολιτών. Είτε με τα παζάρια που διοργανώνουν, είτε με 5-10 ευρώ, είτε με ένα σακί τροφή και μερικά φάρμακα.
Οι δήμοι, που σύμφωνα με τη νομοθεσία έχουν την ευθύνη για την λειτουργία καταφυγίων είτε δηλώνουν αδυναμία, είτε κωφεύουν, είτε δημιουργούν κολαστήρια… Ο Βόλος είναι νωπός ακόμα τη μνήμη μας.
Ιδιαίτερη δε αναφορά πρέπει να γίνει, στις εκκλήσεις και στον τρόπο που αυτές γίνονται στις φιλοζωικές :
- έξω από το σπίτι μου είναι ένας σκύλος και η γυναίκα μου είναι έγκυος, ελάτε να τον μαζέψετε κινδυνεύουμε,
- στο σχολείο παράτησαν ένα κουτάβι, θα δαγκώσει τα παιδιά, πηγαίνετε πάρτε το,
- η σκύλα μου είναι ετοιμόγεννη μόλις τα γεννήσει που να φέρω τα κουτάβια
- είχα πάρει από σας ένα σκύλο πριν 5 χρόνια, να σας τον φέρω πίσω γιατί δεν μπορώ πλέον να τον κρατήσω
- ο σκύλος μου αρρώστησε να τον πάω στο γιατρό που διαθέτετε χωρίς να πληρώσω,
κλπ.
Αιτήματα κατά βάση παράλογα, που διατυπώνονται με αυθάδεια, έπαρση και εγωισμό, σε ανθρώπους που έχουν ξεπεράσει τις αντοχές τους.
Και πριν προλάβει κάποιος να με ρωτήσει “και που τα ξέρεις εσύ, και από ποια θέση μιλάς”, θα απαντήσω πως όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με ζώα, και σε φιλοζωικές πήγα, και κλουβιά καθάρισα, και ζώα έβγαλα βόλτα και διαπίστωσα με τα ίδια μου τα μάτια, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η κάθε φιλοζωική.
Και όποιος έχει αμφιβολία για τα γραφόμενα μου, θα πρότεινα να κάνει μια βόλτα από τη φιλοζωική της περιοχής του. Να μπει μέσα, να δει τους χώρους και τα ζώα που φιλοξενούνται εκεί, να μιλήσει με τους εθελοντές και να αναρωτηθεί, όχι αν θα μπορούσε ο ίδιος να ανταποκριθεί σε μια τέτοια ζωή αλλά αν θα πήγαινε, έστω για βόλτα μια φορά στο τόσο εκεί.
διαφήμιση
Έτσι λοιπόν η φιλοζωική δεν είναι η λύση του προβλήματος. Και αφού το κράτος και οι δήμοι δεν μπορούν ή δε θέλουν, λύση είμαστε εμείς. Όλοι μας. Ο καθένας όπως και όσο μπορεί. Γιατί όπως ήδη εξήγησα, η φιλοζωική χρειάζεται χέρια, εγκαταστάσεις, φιλοξενίες, υιοθεσίες, χρήματα, τροφές, αντιπαρασιτικά, φάρμακα. Με μια λέξη, χρειάζεται βοήθεια.
Κάτι που από τη πλευρά μας απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας, ανάπτυξη φιλοζωικής συνείδησης και ανάληψη πρωτοβουλιών.
Την επόμενη λοιπόν φορά που κάποιος ξεστομίσει το “τι κάνει η φιλοζωική”, καλό είναι να του απαντήσουμε πως η φιλοζωική κάνει αυτό που μπορεί. Εσύ τι ακριβώς κάνεις και τι μπορείς να κάνεις, για τη φιλοζωική;
Γιώργης Ταξιδευτής
* “Φιλοζωική” είναι μια λέξη που έχει, ευρέως, συνδεθεί με ένα μόνον, ίσως το παλαιότερο σωματείο της χώρας, την Ελληνική Φιλοζωική Εταιρία, και τις μεθόδους του. Τα υπόλοιπα, περισσότερα από 150, ενεργά ελληνικά σωματεία δεν είναι παρακλάδια της Ε.Φ.Ε. Έχουν το καθένα τη δική του υπόσταση, όνομα, έργο, φιλοσοφία… Δεν έχουν εργαζόμενους, η προσφορά τους βασίζεται αποκλειστικά σε εθελοντική εργασία. (Σημ, των “Τριχών”)
Διαβάστε επίσης
Εκτροφείς «της πίσω αυλής» υπάρχουν σε όλες τις γειτονιές. Πώς θα τους «κλείσουμε»;
Aπό πού είναι καλύτερα να πάρει κανείς σκυλάκι; Από φιλοζωική ή από pet shop;
Πώς πρέπει να αντιδράσετε αν γίνετε μάρτυρες κακοποίησης ή θανάτωσης ζώου
Η νομοθεσία για τα ζώα συντροφιάς
Εφ’ ολης της ύλης λοιπόν: 1) Η ελπίδα οτι πιθανόν η δημιουργία μιας φιλοζωικής μπορεί να χρηματοδοτηθεί (απο κράτος, Ευρωπαϊκά Προγράμματα κλπ) μήπως ειναι τελικά στο πίσω μέρος του μυαλού κάποιων που ξεκινούν με μια σφραγίδα “Φιλοζωική Ένωση τάδε”; 2) Πως ξεκινάς μια φιλοζωική χωρίς εναν χώρο ΜΟΝΙΜΗΣ φιλοξενίας, που είναι το βασικότερο πρόβλημα των αδέσποτων; 3) Έχετε αναγάγει τη στείρωση σε πανάκεια. Σας λέω λοιπόν οτι φέρνω μια γατούλα για στείρωση (άσχετα αν μπορώ να την πληρώσω μόνος μου), τη στειρώνετε και μου τη δίνετε πίσω να την αφήσω εκεί που τη βρήκα (πεζοδρόμιο, διαχωριστική νησίδα αυτοκινητόδρομου, πρασιά, πάρκο, ταράτσα 10όροφης πολυκατοικίας κλπ κλπ). Η στείρωση δηλαδή εξαφανίζει τα αυτοκίνητα, την πείνα, την αρρώστια, τη μοναξιά, το κρύο, τη φόλα, την κακοποίηση. 4) Οι Δήμοι όντως κάνουν γαργάρα την υποχρέωση να φτιάξουν πλήρεις δομές. Γνωρίζουμε όμως αν οι απασχολούμενοι στις δομές αυτές ειναι απλά δημοτικοί υπάλληλοι που ρουτινιάζουν ή ενδιαφέρονται και στην εξωεργασιακή τους ζωή για τα ζωάκια; Ακούγεται κιόλας οτι φιλοζωικές, προσεγγίζοντας υπαλλήλους του Υπουργείου και των Δήμων πιέζουν αυτή τη στιγμή το Υπουργείο να αλλάξει τη νομοθεσία και να απαλλαγούν οι Δήμοι απο την υποχρέωση του υπάρχοντος νόμου. Το έχετε ακούσει αυτό ως πληροφορία; 5) Είμαστε σίγουροι πως οταν βλέπουμε τραγικές φωτογραφίες άρρωστων, χτυπημένων και εξαθλιωμένων ζώων που χρειάζονται περίθαλψη, οτι ειναι πραγματικές; 6) Ξέρουμε που κατευθύνονται τα χρήματα που δίνουμε πολλοί απο το υστέρημά μας για να χειρουργηθεί ενα ζωάκι; 7) Οι αναφερόμενοι κτηνίατροι ειναι αληθινοί ή κάποιοι επιτήδειοι; Δείτε λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή και ξεκινήστε απο μια και μόνο παραδοχή: ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΕΝΑΣ ΦΟΡΕΑΣ ΦΙΛΟΖΩΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΟΣ ΑΣΦΑΛΟΥΣ, ΜΟΝΙΜΗΣ Η ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑΣ. Ευχαριστώ.
Στέλιο καλή η πρότασή σου αλλά μάλλον δεν έχεις διαβάσει τη σχετική με τα καταφύγια νομοθεσία η οποία κάνει σενάριο επιστημονικής φαντασίας την απόκτηση/αδειοδότηση νόμιμου χώρου φιλοξενίας. Και από εκεί φυσικά ξεκινούν τα περισσότερα προβλήματα…
george sinonomate [1] dia ton kirion me ton skilo exo apo to spitisou me tin enkios ginekasou o skilos prepi na fovate apo esenan.[2]sta 67 xronia mou den exo dei koutavia na apiloun na dankosoun pedia ama den ta kakometaxiristoun.[3] o kurios ama thelis tin suntrofia kai tin agapei ennos tetrapodou totes vazeis to xerisou sto portofolisou kai tou dinis tin frontida xopis na KLAPSOURIZIS .[4]OSO o kurios o skilos den eine autokinito meta apo enna diastima na to petas amma zeis me tin gunekasou na se petaxi exo na deis tin glikasou [FTOXE SE MEIALO].
Υπέροχο κείμενο! Θα ήθελα πολύ να το είχα γράψει εγώ, αλλά τουλάχιστον το πρσυπογράφω και θα το αναρτήσω όπου μπορώ! Συγχαρητήρια Γιώργο!
Θα συμφωνήσω καθώς τα γνωρίζω από ”μέσα” που λένε..!Τι κάνει όμως η φιλοζωική που παίρνει κονδύλια από τον Δήμο αλλά όταν την ενημερώσεις για κάποιο έγκυο ή σκελετωμένο σκυλί, η απάντηση είναι πως αδυνατεί??
Σε ποια φιλοζωική αναφέρεσαι και σε ποιο Δήμο; Για να μην έχουμε παρεξηγήσεις είναι σημαντικό να λέμε το όνομα του κάθε σωματείου από εδώ κι εμπρός. Και να είμαστε σίγουροι ότι ο Δήμος που ανήκει όντως δίνει κονδύλια για τα αδέσποτα, καθώς ελάχιστοι Δήμοι πλέον ενισχύουν τα προγράμματα για τα αδέσποτα. Αν τα στοιχεία που δίνετε είναι αρκετά είναι ευκολότερο να βοηθήσουμε ώστε να εξαλειφθούν τέτοια φαινόμενα.
https://www.facebook.com/animalwelfare.paros/posts/920200211426045
τα ίδια λεμε κι εμεις. καποτε ισως το καταλάβει ο κοσμος