Η εγκύκλιος που θα έβαζε τέλος στα απάνθρωπα «σκυλόκουτα» των αυτοκινήτων δεν βοηθάει. Δυστυχώς.

Βιάστηκαν να θριαμβολογήσουν όσοι διάβασαν -και έσπευσαν να διαδώσουν- την εγκύκλιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης υπ’ αριθμόν 1969/100521/14.8.13, που «βάζει τέλος στα εξωτερικά κουτιά μεταφοράς σκύλων», τα διαβόητα «σκυλόκουτα».

Βιάστηκαν γιατί η εγκύκλιος είναι διακριτά ασαφής: το μόνο που αναφέρει είναι το άρθρο 5 του νόμου 4039/2012, που λέει ότι ο ιδιοκτήτης σκύλου υποχρεούται «να χρησιμοποιεί κατά τη μεταφορά του ζώου μέσα κατάλληλα, με επαρκή χώρο, φωτισμό και αερισμό, που ικανοποιούν τις φυσιολογικές ανάγκες του και του επιτρέπουν να στέκει όρθιο στη φυσική θέση του σώματός του, να ξαπλώνει, να στρέφει το σώμα του και να έχει πρόσβαση στο νερό, όποτε το επιθυμεί».

Θεωρητικά, λοιπόν, ένα σκυλόκουτο με ικανές διαστάσεις και ένα μπολ με νερό πληροί τα κριτήρια του νόμου, ανεξαρτήτως του εάν είναι τοποθετημένο μέσα ή έξω και πίσω από το αυτοκίνητο.

Το πρόβλημα, όμως, δεν βρίσκεται στο διαστασιολόγιο.Το πρόβλημα είναι η ασφάλεια του ζώου.

Όταν οι αυτοκινητοβιομηχανίες ξοδεύουν εκατομμύρια για ζώνες ελεγχόμενης παραμόρφωσης, καμπίνες ασφαλείας, αερόσακους και άλλα μέτρα παθητικής ασφάλειας, κάποιοι ασυνείδητοι κυνηγοί αποφασίζουν ότι όλα αυτά αφορούν τους ανθρώπους-επιβάτες. Τα σκυλιά, ωσάν να είναι αναλώσιμα (είναι;), μπορούν να ταξιδέψουν σε ένα κουτί από κόντρα πλακέ, και να γίνουν κιμάς στην πιο επιπόλαιη σύγκρουση.

Ας αμφισβητήσουν οι υπέρμαχοι της μεταφορικής αυτής πρωτοτυπίας -που δεν απαντά πουθενά αλλού στον κόσμο- το γεγονός ότι μία σύγκρουση με 20 χλμ./ώρα θα αποβεί μοιραία για το σκυλί τους.

Ας αμφισβητήσουν το γεγονός ότι το ζώο τους δηλητηριάζεται συστηματικά από το μονοξείδιο του άνθρακα που στροβιλίζεται πίσω από το αυτοκίνητο, όπως συμβαίνει σε κάθε τρισδιάστατο αντικείμενο που κινείται στο χώρο.

Τέλος, ας αμφισβητήσουν το προφανές: πως ένα σκυλί, μέσα σε ένα ημιφωτισμένο κουτί που δονείται, κάνει θόρυβο και μετατρέπεται σε φούρνο το καλοκαίρι και ψυγείο το χειμώνα, υποβάλλεται σε ένα περιττό σοκ κάθε φορά που «ταξιδεύει».

«Δεν μας αγγίζει ο νόμος»

Ο νόμος παραθέτει απλώς κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, επειδή εκτιμά πως ο κάτοχος του σκύλου είναι ο πρώτος που θα νοιαστεί για την ασφαλή και χωρίς στρες μεταφορά του ζώου του. Ότι είναι ο πρώτος που θα ψάξει για «ζώνες ασφαλείας σκύλων», ώστε να επιβιώσουν όλοι οι επιβάτες στην περίπτωση σύγκρουσης. Ο πρώτος που θα αναζητήσει «κουτιά μεταφοράς» εντός της καμπίνας, που να μην περιορίζουν την επαφή του με το σκυλί. Ο πρώτος που θα ενδιαφερθεί και θα απαιτήσει από τον νομοθέτη να κάνει το ίδιο.

Προφανώς, ο νόμος πλανάται.

διαφήμιση

Τι προβλέπει ο ΚΟΚ

Αναφορικά με τα κουτιά μεταφοράς -ανεξαρτήτως περιεχομένου- ο ΚΟΚ είναι σαφής: στο άρθρο 32 τα περιγράφει ως «προεξέχον φορτίο» και επιτρέπει την ανάρτησή τους, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν με το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος του οχήματος, τα φώτα στάσης και πορείας που πρέπει να παραμένουν ορατά, τα απαιτούμενα ανακλαστικά, τη μη παρεμπόδιση της ορατότητας του οδηγού προς τα πίσω, καθώς και το πόσο επιτρέπεται να προεξέχουν του οχήματος (συγκεκριμένα, όχι περισσότερο από το 30% του συνολικού μήκους του αυτοκινήτου).

Σε περίπτωση παράβασης των διατάξεων του άρθρου 32, ο κώδικας προβλέπει διοικητικό πρόστιμο 80 ευρώ.

Αναδημοσίευση από το περιοδικό «Σκύλος & Γάτα», (Τεύχος 13, Νοέμβριος 2013)

Διαβάστε επίσης

Μετακινήσεις ασφαλείας με το αυτοκίνητο

Πώς θα συμπαθήσει το αυτοκίνητο, σε 5 βήματα.

Η νομοθεσία για τα ζώα συντροφιάς

Σκυλιά στη θάλασσα και νόμοι; Μαγική εικόνα.

Απαγορεύονται τα «απαγορεύονται τα σκυλιά»

Πώς πρέπει να αντιδράσετε αν γίνετε μάρτυρες κακοποίησης ή θανάτωσης ζώου

Τι προβλέπει ο  νόμος για τα κατοικίδια στα ξενοδοχεία;

Μετακινήσεις των τετράποδων με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς

Επιτρέπεται ο σκύλος μου να κάνει τις ακαθαρσίες του σε πάρκο που παίζουν παιδιά;

Τι ορίζει ο Ποινικός Κώδικας για τους ανήλικους δράστες που κακοποιούν ζώα