Από την αρχή της κοινής πορείας σκύλου και ανθρώπου ο σκύλος αξιοποιήθηκε σε καθήκοντα κυνηγιού και φύλαξης, και αυτό επιβεβαιώνεται αν ψάξουμε τις ρίζες των περισσότερων φυλών. Με το πέρασα των χρόνων και την εξέλιξη της τεχνολογίας, ο άνθρωπος βρήκε άλλους τρόπους για να αισθάνεται ασφαλής, ενώ το κυνήγι κατέληξε ένα αμφιλεγόμενο χόμπι. Οµως, παρά τα εξελιγμένα συστήματά ασφαλείας, ο σκύλος παραμένει σταθερή αξία σε θέματα ασφάλειας και θα σας προστατεύει, εκτός αν τον βλέπετε σαν αντικλεπτικό.

Παρότι η αξία του σκύλου – φύλακα είναι δεδομένη και βαθιά ριζωμένη στη συνείδηση του κόσμου, υπάρχει και η αντίθετη άποψη, που δεν θέλει τους σκύλους να εκπαιδεύονται για φύλακες. Οι αντιρρήσεις στηρίζονται στο επιχείρημα ότι κατά την εκπαίδευση ασκείται βία και πως ένα ζώο συντροφιάς δεν έχει λόγο να είναι φύλακας.

Είναι λογικό να υπάρχουν αυτές οι απόψεις, γιατί ως σκύλοι – φύλακες, εν γένει, προβάλλονται ζώα µε αντικοινωνική συµπεριφορά στα όρια του επικίνδυνου, αποτέλεσμα μιας βάρβαρης εκπαίδευσης γεμάτης στερήσεις, κακουχίες και έλλειψης ανθρωπινής συναναστροφής. ∆υστυχώς, η εικόνα αυτή προβλήθηκε συστηματικά και ως τρόπος εκπαίδευσης.

Το λάθος βρίσκεται ακριβώς εδώ. Οι ερασιτεχνικές προσπάθειες ορισμένων ιδιοκτητών, αλλά και οι «μέθοδοι» κάποιων που έκαναν ένα πέρασμα από το χώρο σαν εκπαιδευτές, μαζί µε μύθους και δοξασίες, στοιχειώνουν την εκπαίδευση του σκύλου – φύλακα: «∆έσ’ τον µε κοντή αλυσίδα», «δώσ’ του ωµό κρέας», «να μην τον βλέπει άνθρωπος», «ρίξ’ του ξύλο να συνηθίζει», «λίγο φαγητό, λίγο νερό, να σκληραγωγηθεί» είναι μερικές µόνο από τις «δοκιμασμένες», δήθεν επιστημονικές, αντιλήψεις που επικρατούν. Και φυσικά δαγκώματα, πολλά δαγκώματα, µε κορυφαία την κλασική πλέον ατάκα: «Φέρ’ τον να κάνει μερικά δαγκώματα για να γίνει φύλακας». Όλα αυτά, και πολλά άλλα που καµία σχέση δεν έχουν µε την πραγματική εκπαίδευση του σκύλου – φύλακα, έχουν δώσει δικαίως αφορμή για αρνητικά σχόλια.

Ο σωστός τρόπος

διαφήμιση

Για να γίνει ένας σκύλος αξιόπιστος φύλακας, επιδιώκουμε να είναι:

• Όσο το δυνατόν πιο κοινωνικοποιημένος (µε έμφαση σε παιδιά και ηλικιωμένους).
• Ήρεμος και σταθερός χαρακτήρας, χωρίς εκρήξεις.
• Καχύποπτος µε τους ξένους, αλλά εγκρατής, να μην «τσιμπάει» δηλαδή σε προκλήσεις.

Μέσα από την εκπαίδευσή του θα αποκτήσει αυξημένη κριτική ικανότητα, σωματική ρώμη, καλή φυσική κατάσταση και ικανότητα να αντιμετωπίζει περιστατικά. Εννοείται πως πρέπει να του παρέχουμε άριστες συνθήκες διαβίωσης και να φροντίζουμε σχολαστικά την υγεία του.

Ακόμα όµως κι αν κάποιος μπορεί να προσφέρει τις παραπάνω συνθήκες, δεν είναι ο καθένας ικανός να έχει σκύλο προστασίας και είναι ευθύνη του εκπαιδευτή να διαπιστώσει αν το άτομο είναι κατάλληλο και αν συντρέχουν λόγοι να έχει τέτοιο σκύλο.

Συμπερασματικά, το να εκπαιδευτεί ο σκύλος για φύλακας είναι ασφαλές, αρκεί ο εκπαιδευτής να γνωρίζει το αντικείμενο, να δουλεύει µε σκηνοθετημένα περιστατικά, να μην ασκεί βία, να αγαπά τους σκύλους και ο ιδιοκτήτης να µη βλέπει το σκύλο σαν αντικλεπτικό.