Τα πιο πολλά κουτάβια μπορούν, πολύ γρήγορα, να αποκτήσουν σωστή συμπεριφορά. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε που δεν έχουμε τη γνώση να τα διαπαιδαγωγήσουμε σωστά από την αρχή, με αποτέλεσμα να εμφανίζουν προβλήματα. Ο σύγχρονος ιδιοκτήτης θέλει ένα σκύλο με τον οποίο να μπορεί να κυκλοφορεί παντού, χωρίς να αισθάνεται άσχημα για τυχόν κακή συμπεριφορά του, να μπορεί να καθίσει μαζί του σε μια καφετέρια χωρίς να ενοχλεί τους γύρω του (π.χ. πηδώντας πάνω τους ή γαβγίζοντας για να τραβήξει την προσοχή τους) και χωρίς να επιτίθεται σε ανθρώπους, άλλους σκύλους ή γάτες. Επίσης, στο σπίτι μας, αν θέλουμε για παράδειγμα ένα σκύλο-φύλακα, αυτός θα πρέπει να είναι τόσο ισορροπημένος, ώστε να μην είναι επιθετικός απέναντι στον φίλο που θα μας επισκεφτεί, ενώ, κάποια άλλη χρονική στιγμή, ο ίδιος σκύλος θα πρέπει να προστατεύσει το σπίτι με αυτοπεποίθηση ενόσω εμείς λείπουμε. Και εκεί αναρωτιέστε: Μα μπορεί να είναι ο ίδιος σκύλος;
Σε όλες τις εκπαιδεύσεις σκύλων στον κόσμο -είτε αυτές αφορούν οδηγούς τυφλών, είτε έρευνας και διάσωσης ανθρώπων, είτε για διαγωνισμούς μορφολογίας και αθλήματα- δίνεται πολύ μεγάλη προσοχή στη σωστή ανατροφή των κουταβιών, ώστε να έχουν μια ισορροπημένη συμπεριφορά σε όλη τους τη ζωή και να αποδίδουν τα μέγιστα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τους δικούς μας σκύλους συντροφιάς. Η σωστή ανατροφή πρέπει να αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα από την πρώτη κιόλας ημέρα που το κουτάβι θα έρθει στο σπίτι μας. Ενσυνείδητα έχουμε αναλάβει μια υποχρέωση και πρέπει να το μεγαλώσουμε σωστά, δίνοντάς του ποιοτικό χρόνο.
Ουσιαστικά θα έπρεπε να κάνουμε αυτά που κάνουμε και με τα παιδιά μας: να τα καθοδηγούμε, να τα ενθαρρύνουμε, να τα επιβραβεύουμε, να τα πειθαρχούμε όπου χρειαστεί. Είμαστε και «γονείς», και «φίλοι». Με μια τέτοιου είδους σχέση δεν ανησυχείς, γιατί υπάρχουν ισορροπία, εμπιστοσύνη, πειθαρχία (και όχι φόβος), ισχυροί δεσμοί και απόλυτη επικοινωνία, όπως συμβαίνει μέσα σε μια αγέλη. Το σημαντικότερο στοιχείο για να επιτύχουμε όλα αυτά είναι η κοινωνικοποίηση. Ας δούμε αναλυτικά τι περιλαμβάνει.
Μαθαίνοντας τον κόσμο
Η κοινωνικοποίηση αφορά στο οτιδήποτε πρέπει να γνωρίσει ο σκύλος μας μέσα αλλά και έξω από το σπίτι, δηλαδή ό,τι μπορεί να συναντήσει στη μετέπειτα ζωή του. Πολλοί εκτροφείς παγκοσμίως δίνουν τόσο μεγάλη βαρύτητα σε αυτήν, ώστε οργανώνουν κάθε εβδομάδα στο εκτροφείο τους επισκέψεις οικογενειών για να χειριστούν τα κουτάβια τους και να τα βοηθήσουν να προετοιμαστούν για τις νέες τους οικογένειες – αρκετά πριν από την ηλικία των δύο μηνών.
Από τη στιγμή που το φέρνουμε σπίτι, το κουτάβι πρέπει να έρχεται καθημερινά σε επαφή με όσο το δυνατόν πιο πολλά και ποικίλα ερεθίσματα – δεν πρέπει να το έχουμε περιορισμένο μόνιμα σε έναν κλειστό χώρο. Ενθαρρύνουμε επισκέψεις φίλων και παιδιών όλων των ηλικιών. Στη συνέχεια, 7 ημέρες μετά την ολοκλήρωση της 2ης σειράς εμβολίων, μπορούμε να αρχίσουμε να το πηγαίνουμε σε συγκεκριμένα μέρη, π.χ. σε σπίτια φίλων που έχουν κοινωνικοποιημένους σκύλους, κλειστά πάρκα, ακόμη και βόλτα με το αυτοκίνητο. Μετά την 3η σειρά εμβολίων, μπορεί πλέον να κάνει βόλτες παντού.
Οι τρεις πυλώνες της κοινωνικοποίησης
1. Ανθρωποι: ∆ιαφορετικής συμπεριφοράς και εμφάνισης. Από μωρά έως και ηλικιωμένοι, ανάπηροι, ένστολοι, με κράνος, άνθρωποι που φοβούνται τους σκύλους. Το τελευταίο είναι σημαντικό, γιατί ένας άνθρωπος που φοβάται έχει διαφορετική γλώσσα σώματος. Ενας ενήλικος σκύλος που δεν έχει γνωρίσει τον ανθρώπινο φόβο από μικρός μπορεί να εκλάβει ως απειλητική διάθεση τη συγκεκριμένη γλώσσα σώματος και πιθανόν, στη συνέχεια, να εκδηλώσει επιθετικότητα προς τον φοβισμένο άνθρωπο.
2. Αλλα ζώα: Σκύλοι όλων των ηλικιών, γάτες, πρόβατα, κότες, ινδικά χοιρίδια. Ετσι, όταν αποφασίσετε να φέρετε σε επαφή ένα κουτάβι Γιορκσάιρ Τεριέρ με ένα Ροτβάιλερ, το Ροτβάιλερ θα πρέπει να είναι άριστα κοινωνικοποιημένο και ήρεμο, γιατί, ακόμη κι αν θελήσει να παίξει, ένα μικρό χτύπημα με το πόδι του μπορεί να τρομάξει το μικρό σκυλί και να το αναγκάσει να μπει αμέσως σε αμυντική στάση και να αγριέψει. ∆υστυχώς, το σοκ μπορεί να είναι τόσο τραυματικό για το μικρόσωμο κουτάβι, που να το καταστρέψει και στη συνέχεια να αγριεύει σε όλους τους άγνωστους μεγαλόσωμους σκύλους.
3. Περιβάλλον: Ολα όσα θα μπορούσε να συναντήσει στη μελλοντική του ζωή. Εμπορικά κέντρα, πάρκα, προαύλια σχολείων, είσοδοι σε παιδικές χαρές, ποδήλατα, μηχανάκια, αυτοκίνητα, φορτηγά, λεωφορεία, πλοία, ακόμη και αεροδρόμια.
διαφήμιση
Γνωρίζοντας όλα αυτά, θα μάθει να μη φοβάται καινούργιες καταστάσεις και σταδιακά θα αποκτά όλο και μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Οι βόλτες του θα πρέπει να είναι καθημερινές και να το αφήνουμε να εξερευνά τα πάντα, δίνοντάς του όσο χρόνο χρειάζεται για να τα επεξεργαστεί, μέχρι να σταματήσει να ανησυχεί και να νιώσει σιγουριά.
Αν καθυστερήσουμε να βγάλουμε το κουτάβι έξω για βόλτες, μπορεί να αποκτήσει φοβίες απέναντι σε κάθε καινούργια κατάσταση και στη συνέχεια ίσως αρχίσει να εκδηλώνει επιθετικότητα από φόβο.
Αν αποφασίσουμε να προχωρήσουμε σε βασική εκπαίδευση χωρίς να έχει κοινωνικοποιηθεί, το πιο πιθανό είναι ο σκύλος μας να είναι υπάκουος μέσα στο σπίτι, αλλά ανυπάκουος έξω από αυτό, απλούστατα γιατί δεν θα μπορεί να συγκεντρωθεί – δεν θα του το επιτρέπουν οι καινούργιες γι’ αυτόν καταστάσεις, που θα έπρεπε ήδη να γνωρίζει. Θα του αποσπούν την προσοχή και θα του προκαλούν νευρικότητα ή ανασφάλεια.
Διαβάστε επίσης
Η συμβίωση με το κουτάβι μας θέλει τρόπο. Ξεκινήστε νωρίς και ξεκινήστε σωστά.
Παίζοντας φτιάχνετε τον χαρακτήρα του
Τα στάδια αναπτυξης των κουταβιών
3 πολύτιμες συμβουλές ώστε το κουτάβι μας να γίνει «Σούπερ Σκύλος» όταν μεγαλώσει
Είναι ο σκύλος σας «Καλός Πολίτης»; Κι αν όχι, να πώς γίνεται!
Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;
Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
καλημέρα σας
έχω ένα κουτάβι 9 εβδομάδων
έχει μάθει να κατουράει στην πάνα, αλλά τα κακάκια τα κάνει εκτός πάνας
όταν την πιάνω να προσπαθεί να αφοδεύσει χτυπάω παλαμάκια αλλά το μόνο που καταφέρνω είναι να την διακόπτω. Άλλες φορές την πιάνω για να την πάω πάνω στην πάνα αλλά δεν τα κάνει στην πάνα
πως μπορώ να διορθώσω το πρόβλημα?
Δεν είναι κακό να την διακόπτεις, αλλά χρειάζεται να έχεις αρκετό χρόνο μετά για να την πάρεις αγκαλιά για να την πας στο σημείο που επιτρέπεται να λερώνει (όχι πάνα, κάποιο μεγαλύτερο χώρο, πχ αυλή κήπο, μπαλκόνι για να έχει χώρο να κάνει το χορό της τουαλέτας…) και να παίξεις εκεί χαλαρά μαζί της μέχρι να της έρθει ξανά να τα κάνει. Και μόλις τα κάνει να της πεις ήρεμα μπράβο και να την χαϊδέψεις γλυκά.
Είναι πολύ συνηθισμένο ένα κουτάβι να κάνει κακά παντού ενώ πιπί κάνει στην πάνα. Επίσης είναι συνήθως εξαιρετικά δύσκολο αργότερα να αντικαταστήσετε την πάνα με λέρωμα στη βόλτα. Για αυτό, όλα τα σχετικά μας άρθρα προτείνουν από μικρό να του μάθεις να λερώνει πάντα μόνο έξω.
Δες και αυτό το άρθρο:
ευχαριστώ για την απάντηση σας
να σας ρωτήσω κάτι? δεν πρέπει το κουτάβι να γίνει 3 μηνών για να αρχίσει να βγαίνει από το σπίτι ή κάνω λάθος?
Δυστυχώς πολλοί κτηνίατροι θα σας πουν να περιμένετε ακόμα περισσότερο, να πάει 4-5 μηνών πριν το βγάλετε βόλτα. Αλλά με αυτό τον τρόπο θα στερηθεί την πιο σημαντική περίοδο κοινωνικοποίησης και κινδυνεύει να εξελιχθεί σε προβληματικό, καβγατζή ή φοβικό σκύλο. Δείτε τι χάνει στο σχετικό μας άρθρο για την ανάπτυξη των κουταβιών εδώ:
Για το διάστημα που ο κτηνίατρος σας έχει πει να μην έρχεται το κουτάβι σε επαφή με άλλους σκύλους, προσπαθήστε να αποφεύγετε περιοχές που συχνάζουν αδέσποτα ζώα αλλά δώστε του την ευκαιρία να γνωρίσει τον κόσμο. Βγάλτε το βόλτα σε μέρη “καθαρά” από αδέσποτα, επισκεφθείτε ή καλέστε φίλους με υγιή, εμβολιασμένα και καλά κοινωνικοποιημένα ζώα. Και συνεργαστείτε με τον κτηνίατρο εξηγώντας του ότι η κοινωνικοποίηση για το δικό σας κουτάβι είναι ιδιαίτερα σημαντική! Ζητήστε του (επίμονα) να σας πει πότε θα έχει αποκτήσει αρκετή ανοσία ώστε να μη χάσετε ούτε μια μέρα από τις βόλτες στην πόλη. Και τέλος αναρωτιέμαι, στο κτηνιατρείο δεν έρχεται το κουτάβι σε επαφή με άλλα ζώα; Σκεφτείτε, μάλιστα, ότι συνήθως στο κτηνιατρείο πάνε δυο τύποι ζώων, κουτάβια και… άρρωστα ζώα…
Κλέα Μοριανού
ευχαριστώ για την απάντηση σας
να σας ρωτήσω κάτι δεν πρέπει το κουτάβι να γίνει 3 μηνών για να αρχίσει να βγαίνει από το σπίτι ή κάνω λάθος?
ΕΧΩ ΕΝΑ ΤΣΙΟΥΑΟΥΑ 12 ΜΗΝΩΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΠΑΝΑ ΜΙΑ ΣΤΟ ΤΟΣΟ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ
ΕΠΙΣΗΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΜΑΘΩ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΒΑΤΙ ΤΟΥ .
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΤΕ ΜΕ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΣΚΛΗΡΑ
Ζωή σχετικά με την πάνα, ήρθε η ώρα να την καταργήσεις και να βγάζεις το σκυλάκι σου τακτικά βόλτες για να λερώσει. Διάβασε το σχετικό μας άρθρο εδώ: Ταχύρρυθμα μαθήματα τουαλέτας για ενήλικους σκύλους
Σχετικά με το κρεβατάκι του τώρα, είναι ωραία ιδέα για αναλυτικό άρθρο. Η λογική είναι να του μάθεις αρχικά να πηγαίνει σαν παιχνίδι/εκπαίδευση με μια εντολή για παράδειγμα “νάνι τώρα” ώστε να σου φαίνεται κι εσένα αστείο και να μη γίνεσαι σκληρή. Και να ΛΑΤΡΕΨΕΙ το κρεβάτι του, είναι πολύ σημαντικό. Εκεί θα νιώθει ασφάλεια, κανείς δεν θα το ενοχλεί, μόνο θα κερδίζει όταν βρίσκεται εκεί: πολλά μπράβο, λιχουδιές, παιχνίδια, χάδια. Έτσι κάθε φορά που πάει από μόνο του στο κρεβάτι του ή το βλέπεις να βρίσκεται εκεί μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη σχετική εντολή πχ “νάνι τώρα” και να το επιβραβεύσεις με έναν από τους τρόπους που προτείνουμε. Η σκληρή αντιμετώπιση σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο κακό μπορεί να κάνει και να μπερδέψει το σκυλάκο σου περισσότερο. Διάβασε εδώ: Τα 10 συχνότερα λάθη στην εκπαίδευση
Για περισσότερους τρόπους επιβράβευσης δες εδώ: O δεκάλογος της επιβράβευσης
Καλησπέρα. Υιοθετήσαμε μία όμορφη σκυλίτσα που ήταν αδεσποτάκι. Για την ακρίβεια ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της την εγκατέλειψε στον κήπο του σπιτιού μας. Είναι 45 ημερών, παιχνιδιάρα και χαδιάρα. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι συνεχώς δαγκώνει με τα δοντάκια της ό,τι και να βρει μπροστά της και κυρίως κουρτίνες, τα πόδια και τις παντόφλες μας. Ακόμα δεν έχει μάθει να παίζει με τα παιχνίδια της, αν και την ενθαρρύνω συνεχώς. Προσπαθώ όποτε δαγκώνει τα ποδια μου να της δίνω το παιχνίδι της. Τότε ηρεμεί για λίγο και μετά αρχίζει πάλι να δαγκώνει ό,τι βρει μπροστά της. Με το μόνο τρόπο που σταματά, είναι αν χτυπήσω στο πόδι μου ένα κομμάτι χαρτί. Δε θέλω όμως να της δημιουργήσω στρες και φόβο απέναντί μου. Τι προτείνετε εσείς; Παράλληλα θα ήθελα τη γνώμη σας, αν η βασική εκπαίδευση σε ειδικό εκπαιδευτή βοηθά και αν δηλαδή θα δω όντως αλλαγή στη συμπεριφορά της Μάιρας μου. Είχαμε 14 χρόνια ένα χασκάκι και δε θέλω να κάνουμε και στο καινούργιο μέρος της οικογένειάς μας τα λάθη που κάναμε με τον προηγούμενο σκυλάκι μας. Ευχαριστώ
Καλημέρα.Είμαι 30 χρονών και δεν είχα ποτέ στη ζωή μου σκύλο.Πριν ένα χρόνο βρήκα τυχαία ένα κουταβάκι,παρατημένο σε ένα χωράφι και χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρα.Απο τότε το έχω βάλει στην αυλή του πατρικού μου,μια μεγάλη αυλή με ωραίο σπιτάκι και παιχνίδια και πάντα με τροφή και νερό.Επίσης οι επισκέψεις στον κτηνίατρο γίνονται κάθε μήνα.Και λουρί,δεν του έχω φορέσει ποτέ.Είναι συνέχεια ελεύθερος.Τώρα για το πρόγραμμα που μπορώ να του προσφέρω,είναι 5 φορές την εβδομάδα να είμαι μαζί του για τουλάχιστον 2 ώρες,με βόλτα και παιχνίδι.Δυστυχώς παραπάνω δεν γίνεται.Θα ήθελα να ξέρω γιατί με απασχολεί πολύ,με όλο αυτό που σας παρέθεσα,θεωρείτε οτι είναι ευτυχισμένος ο σκύλος.Θα με βοηθούσε πολύ η απάντησή σας.
Γεια σας!Εχω ένα μαλτέζ 2 χρονών,δυόμιση κιλά,θηλυκό.Πριν μία εβδομάδα υιοθετήσαμε ένα αδέσποτο κουτάβι 6 μηνών,16 κιλά,αρσενικό.Την πρώτη μέρα τα αφήσαμε και έπαιξαν κυνηγητό λίγο στο σπίτι και μου φάνηκε πως όλα πήγαιναν καλά.Όμως την επόμενη ο αρσενικός σκύλος άρχισε να κλαίει όταν το χωρίζαμε απο το θηλυκό π.χ εννοώ όταν στη βόλτα εγω με το θηλυκό πηγαίναμε λίγο πιο μακριά.Την ίδια μέρα όταν γυρίσαμε στο σπίτι η συμπεριφορά του ήταν πιο επιθετική …πάλι στα πλαίσια το παιχνιδιού όμως ,πατώντας την με τις πατούσες (όχι και πολύ) και εμείς φοβηθήκαμε και διακόψαμε το παιχνίδι καθώς και εκείνη δεν φάνηκε να το ευχαριστιεται.Απο τότε έχουμε μία τέτοια κατάσταση μέσα στο σπίτι.Τώρα μάλιστα απο την μανία του να την πιάσει της δαγκώνει τα μαλλιά ακινητοποιώντας την η πάει να πηδήξει πάνω της και εκείνη εμείς πρέπει να την έχουμε φοβήσει και ζητά βοηθεια με το παραμικρό.Τι κάνω τώρα?Πως να τα βοηθήσω να αισθάνονται και τα δύο άνετα έσα στο σπίτι γιατί π.χ. το μικρό μου το σκυλάκι φοβάται να κατέβει απο τον καναπέ γιατί κάθε φορά που είναι κάτω το άλλο την κηνυγάει και την ενοχλεί.Δεν του γαβγίζει όμως.Όταν του λέμε εμείς “μη” αυτή απο πίσω μας του γρυλίζει.Έχω πολύ άγχος και τα κάνω όλα στραβά τώρα.Βοηθήστε με γιατί εχουν σπάσει τα νεύρα μου γιατι το “κουτάβι”δεν κρατιέται.(Θα τον στειρώσουμε αύριο και το θηλυκό δεν είναι στειρωμένο και είναι οι μέρες του..λέτε να είναι μόνο αυτό?επιθετικότητα για ζευγάρωμα?Η θα είναι έτσι συνέχεια?)Το αρσενικό δεν μας εχει αφήσει ήσυχους εδω και μία εβδομαδα είναι πάρα πολύ ατίθασο και δεν πιάνει τίποτα.Λιχουδιές ,απόσπαση προσοχής,ζηλεύει πολύ και είναι ανυπόφορο.
Να αυμπληρώσω επίσης ότι όταν το μεγαλόσωμ κουτάβι πηδάει πάνω σε άλλους ή αρχίζει να δαγκωνει ή κάνει σα τρελό με το άλλο σκυλί το δένουμε πιο μακριά απο εμάς και όταν ηρεμήσει το ξαναλύνουμε.Αυτό όμως μου φαίνεται λίγο σαν βασανιστήριο.Εντωμεταξύ οι βόλτες του είναι εξουθενωτικές είναι πολύ μεγάλες και στο σπίτι παίζουμε κιόλας αλλα μετά γίνεται ακόμη πιο ασυγκράτητος.Δεν ακούει τίποτα δαγκώνει ότι βρεί,πηδάει στους καναπέδες,κυνηγάει το άλλο σκυλί και είμαστε συνέχεια με ένα μη.Οτι και να κάνουμε δεν πιάνει.Δεν χτυπάω ποτέ ζώα και γενικώς είμαι πολύ φαν της θετικής εκπαίδευσης αλλα τώρα μου έχουν ξεφύγει κανα δύο χαστουκάκια,ελαφρά αλλα και πάλι…και φωνάζω και έχουν φύγει τα πράγματα απο τον έλεγχο και δεν ξέρω τι να κάνω.Προσπαθώ να ξαναγίνω όπως ήμουν ,ήρεμη αλλα δεν μπορώ να βρώ το σωστό τρόπο να χειριστώ την κατάσταση και η ζωή μας έχει γίνει κόλαση.Συγγνώμη για το τεράστιο κείμενο αλλα αυτά τα θέματα πραγματικά με καίνε.Θα αλλάξει μετά την στείρωση?Τι πρέπει να κάνουμε για να είναι πιο ήρεμο?Και σε σχέση με το αλλοο σκυλάκι να παίζουμε όλοι μαζί…να προσπαθούμε δηλαδη ή χωριστά?Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλημέρα! Η Μίκα, 3 ετών περίπου ηιμιαιμη, γαυγιζει παρα πολύ όταν χτυπάει το κουδούνι της πόρτας και όταν έρχονται καλεσμένοι…κατά τα άλλα μια χαρά σκυλί! Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Καλησπέρα ο άντρας μου θεώρησε ωραίο δώρο για τα δευτερα γεννεθλια της κόρης μας να της παρει ενα μικρό πίτμπουλ. Η Μπελλα μας ειναι τοοοοσοοο όμορφη και γλυκιά!! Ειναι 4μηνων και ακομα τωρα σιγά σιγά ξεκινάμε τις βόλτες. Εγω και ο άντρας μου δουλεύουμε και ο σκύλος μένει πολλές ώρες μόνος του.οταν μας βλέπει (μετα απο πολλές ώρες) αρχίζει και πηδάει πανω μας και μας δαγκώνει (ιδικα εμενα). Στην αρχή την ανάγκη της την εκανε μονο στην πάνα, τωρα απο δω και εκει. Όσο για τις 3 βόλτες που εχουμε παει…. Στα 50-60 μέτρα εκει που προχωράμε αρχίζει παλι και με δαγκώνει στα πόδια και πηδάει πανω μου. Προσπαθώ να παίζουμε αρκετή ωρα την μερα αλλα πάντα το παιχνίδι καταλήγει να με δαγκώνει και εγω να κλαίω. Τι μπορω να κανω;
Εχω ενα αρσενικο ροτβαιλερ 8 μηνων. Λογω σοβαρων προβληματων υγειας του συζυγου μου δεν του εχουμε κανει βασικη εκπαιδευση.Τωρα που ειμαστε καλυτερα διαπιστωνουμε οτι κατι πρεπει αμεσα να κανουμε γιατι τραβαει πολυ στην βολτα ,οταν του γαυγισει αλλο σκυλακι γινεται ο κακος χαμος! Ζει μαζι μας μεσα στο σπιτι και οταν δεν του κανω αυτο που θελει πεφτει επανω μου! Καταλαβαινετε εγω 60 κιλα και αυτος 40!Επισης οταν ερθει καποιος στο σπιτι θελει να πηδηξει επανω του και να τον γλυψει! Ρωτησαμε 2 εκπαιδευτες και ηθελαν ο ενας 1000 και ο αλλος 600 ευρω! Τα χρηματα πολλα , ο μικρος Εκτορας στην τρελλα του και η αγαπη μας γι αυτον μεγαλη! Θα μπορουσατε να με βοηθησετε;
Καλησπέρα.
Έχω υιοθετήσει ένα αδέσποτο ημίαιμο σέττερ 2 μηνών και είμαστε παρεούλα μέχρι τώρα που είναι 7 μηνών. Καθυστέρησα πολύ την κοινωνικοποίησή του μιας και ο κτηνίατρος σχεδόν μας απαγόρευσε τις εξόδους μέχρι τελειώσουν τα εμβόλια.
Απο τον 5ο μήνα που ξεκίνησα να τον εκθέτω στις συνθήκες της πόλης με βάση όσα διάβασα περι κοινωνικοποίησης είδα μικρή βελτίωση. Είμαστε διστακτικοί έως φοβισμένοι σε νέες γνωριμίες με ανθρώπους και παιδιά καθώς και με σκύλους. Σχεδόν σοκαρισμένοι σε πυκνή κυκλοφορία πχ σε πλατείες και κεντρικούς δρόμους.
Παρ’όλα αυτά σε πάρκα παίζει με άλλα σκυλιά και σε δάση κινείται φυσιολογικά και με πολύ διάθεση, αν κρίνω σωστά απο τη γλώσσα του σώματός του.
Το ερώτημά μου είναι αν μπορώ να κάνω κάτι καλλίτερο ώστε να κοινωνικοποιηθεί απόλυτα ή αν πλέον είναι μονόδρομος η επίσκεψή μου σε κάποιον εκπαιδευτή.
Δεν είναι μονόδρομος η επίσκεψη σε εκπαιδευτή αλλά θέλει προσοχή και δουλίτσα. Σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά στα ακόλουθα θέματα.
Το πρώτο αφορά την επαφή με άλλους σκύλους που δεν είναι το δικό σας πρόβλημα αλλά λέει διάφορα που θα σας φανούν χρήσιμα.
1) Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;
2) Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
3) Δεν φοβάμαι το πλήθος
Το ακόλουθο προτείνει κάποιες ασκήσεις που σίγουρα θα βοηθήσουν με την επανάληψη τον σκυλάκο να αποκτήσει αυτοπεποίηθηση.
4) Είναι ο σκύλος σας «Καλός Πολίτης»; Κι αν όχι, να πώς γίνεται!
Και έχε αυτά πάντα στο μυαλό σου:
5) Τα 10 συχνότερα λάθη στην εκπαίδευση
6) Η μεγάλη αξία της… αδιαφορίας για το σκύλο μας!
Σου έδωσα αρκετή δουλειά για το σπίτι…
Καλή επιτυχία.
Κλέα
καλησπερα,εχω ενα πιτμπουλ 1 χρονων και οταν βγαινουμε βολτα και δει αλλα σκυλια κανει σαν τρελος το οποιο το οποιο δεν μου αρεσει καθολου,,,,εγω θελω εναν σοβαρο σκυλο ισσοροπημενο!
Υποψιάζομαι εννοείς απ΄τη χαρά του; Θες ένα σκύλο ισορροπημένο αλλά προς το παρόν έχεις ένα κουτάβι γεμάτο ενέργεια – λογικό. Αν τον εκτονώνεις όσο περισσότερο αντέχεις καθημερινά (αυτός πάντα θα αντέχει άλλο τόσο) κάποια στιγμή θα ισορροπήσει κι αυτός, πού θα πάει…
Πήρες, βλέπεις, κι εσύ τεριέ – ζώο με αστείρευτη ενέργεια. Και η συγκεκριμένη φυλή, κιόλας, αργεί να ωριμάσει… Πολλή κοινωνικοποίηση και εκτόνωση και υπομονή, για την ώρα και γύρω στα 3 (άντε 4, άντε 7) θα σοβαρέψει κι αυτός! Μπορείς να τον βοηθήσεις και με λίγο agility. Δες εδώ:
Agility: παιχνίδια ευκινησίας για σκύλους, τώρα και στην Ελλάδα
Σπιτικό Agility, εύκολα και οικονομικά!
Κλέα
Καλησπέρα σας.Έχω ένα θηλυκό Jack russell που μόλις έγινε 7 μηνών. Ενώ από πολύ μικρό το βγάζω βόλτα, με τους ανθρώπους τα πάει τέλεια. Χαίρεται και παίζει με τους ανθρώπους, αδιαφορώντας πολλές φορές και για τον σκύλο που πιθανώς να έχει αυτός. Το θέμα είναι με τα άλλα σκυλιά…. Ενώ πάει να παίξει μαζί τους, αν ενθουσιαστούν και αυτά και κινηθούν απότομα προς το μέρος της, φοβάται και παίρνει αμυντική στάση….Με μεγάλα ,συνήθως σε ηλικία, σκυλιά που γενικά είναι πιο ήρεμα, προσπαθεί να παίξει. Με ανησυχεί αυτός ο φόβος της, γιατί γενικά είναι λίγο αντίθετος προς το χαρακτήρα της ράτσας. Πως μπορώ να το διορθώσω? Υπάρχει περίπτωση να βγει σε επιθετικότητα σε άνθρωπο στο μέλλον?
Καλησπέρα σας. Έχω μία όμορφη pit bullina 1 έτους. Από 5 περίπου μηνών την πήγαινα βόλτα στην παραλία του Λευκού Πύργου για να βλέπει κόσμο, σκυλιά και κίνηση γενικώς γιατί εγώ μένω εκτός πόλης, ερημικά. Έχει περάσει από βασική εκπαίδευση, άλλο που κάποιες φορές με κάνει ό,τι θέλει. Θεωρώ ότι έκανα δουλίτσα με την κοινωνικοποίηση, αλλά λόγω χειμώνα οι βόλτες μέσα στον κόσμο περιορίστηκαν. Το θέμα μου είναι ότι τον τελευταίο 1 μήνα, μου δείχνει ότι φοβάται πολύ τους άγνωστους ανθρώπους στο δρόμο. Όχι να τους γαβγίσει ή να τους επιτεθεί, αλλά με τραβάει να φύγουμε από την άλλη και γενικά δε θέλει πολλά-πολλά με ανθρώπους, σε αντίθεση με τα ζώα που κάνει σαν παλαβή, σε σημείο να τη διώχνουν γιατί θέλει όλο να παίζει. Τί μπορεί να σημαίνει αυτός ο φόβος με τους ανθρώπους και είναι κάτι που μπορεί να περάσει αν συνεχίσω τις βόλτες μέσα σε κόσμο; Τώρα φοβάμαι πώς να ξεκινήσω πάλι, μήπως τρελαθεί τελείως και γίνει ένα επιθετικό-φοβικό σκυλί.
ΥΓ. Δεν έχει κακοποιηθεί ποτέ, ούτε την έχουμε δείρει ποτέ.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων και αναμένω με αγωνία, μία απάντηση.
Μένει καθόλου μόνη σε κήπο; Συνήθως μια τέτοια ξαφνική αλλαγή σε συμπεριφορά προκαλείται από κάποια κακιά εμπειρία. Εσείς δεν την έχετε τρομάξει με τη συμπεριφορά σας. Μπορείτε να αποκλείσετε τελείως ότι δεν το έκανε κάποιος ξένος, καλεσμένος, περαστικός ή κάποιος που ήρθε στο σπίτι σας για κάποια δουλειά;
Σας ευχαριστώ πάρα, μα πάρα, πολύ για την άμεση απάντηση. Όταν λείπουμε στις δουλειές μας, είναι στο μπαλκόνι, όπου δεν της λείπει τίποτα. Όταν είμαι στο σπίτι είναι πάντοτε μέσα μαζί μου. Υπάρχει περίπτωση να την τρόμαξε πχ ο υδραυλικός, που ο ξύπνιος όταν μπήκε του είπα άφησέ τη να σε μυρίσει, μην κάνεις τίποτα, αλλά αυτός βροντόφωνα πήγε να τη χϊδέψει, αυτή απομακρύνθηκε και του γάβγισε. Ή αυτό ή τότε κάποιος την τρόμαξε στο μπαλκόνι εν αγνοία μου. Μπορεί να ξεπεραστεί ή να φοβάμαι ότι λόγω άμυνας, θα βγει σε επιθετικότητα;
Σωστός ο φόβος σου. Μπορεί να ξεπεραστεί αλλά θέλει δουλίτσα. Πρέπει να ξαναρχίσετε από την αρχή. Δες τα άρθρα μας που προτείνουμε στο αρχικό σου σχόλιο. Πιστεύω θα βοηθήσουν. Σκέψου ότι χρειάζεται επανεκκίνηση η κοινωνικοποίηση με ανθρώπους. Και θέλει πολλή υπομονή μέχρι να βγει από το μυαλό της η ιδέα ότι είναι δικαιολογημένο να φοβάται τους ανθρώπους. Υπάρχουν αρκετές τεχνικές. Προσπάθησε να παρατηρήσεις αν το κάνει με όλους τους αγνώστους ή συγκεκριμένες κατηγορίες (μεγάλους, μικρούς, άντρες, γυναίκες, με φόρμα, με ράσα, με ομπρέλλα κ.λπ) και ξεκίνα να το δουλεύεις. Πρέπει να γράψουμε κάποιο θέμα γενικά για απευαισθητοποίηση.
Σου προτείνω 2 ακόμα άρθρα:
1. Δεν φοβάμαι το πλήθος
2. Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
Πρέπει να το δουλέψετε και όλα θα φτιάξουν. Υπάρχουν αρκετά κόλπα, σχετικά. Παρότι κανένα θέμα μας δεν καλύπτει, προς το παρόν, το πρόβλημά σας ρίξε μια ματιά εδώ:
1. Ο νέος μας σκύλος άλλαξε συμπεριφορά στις 20 μέρες. Τι μπορεί να φταίει;
2. ΑΥΤΟ ΑΦΟΡΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΟΝΤΙΝΟ: Νεαρός τετράποδος… αντιπαθεί παιδιά.
3. Το άρθρο αυτό μιλάει για σκύλους, αλλά πολλές συμβουλές θα μπορούσαν να γενικευθούν: Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;
4. Άργησε να βγει από το σπίτι & είναι επιθετικός προς τους αγνώστους
Καλησπερα σας.Εχω ενα μπιγκλ 11 ετων αρσενικο και προσφατα μου χωρισαν ενα κουταβι παλι μπιγκλ αρσενικο που σε λιγες μερες θα γινει 3 μηνων.Το μονο προβλημα που αντιμετωπιζω αυτη την στιγμη ειναι οτι ο μεγαλος δεν θελει να κυκλοφορει καθολου διπλα στο κουταβι(για μεσα στο σπιτι αναφερομαι)επειδη ο μικρος συνεχεια χοροπηδαει πανω του και προσπαθει να τον δαγκωσει(παιχνιδιαρικα οπως κανουν τα μικρα μεταξυ τους)κατι το οποιο τον εκνευριζει ετσι τον αποφευγει τελειως.Καμμια συμβουλη για να μπορεσουν να συνυπαρξουν?Ευχαριστω πολυ.
Επειδή είναι κυνηγόσκυλα δεν θα έχεις πρόβλημα. Πρέπει, όμως, οπωσδήποτε να τους έχεις αρκετές ώρες χώρια, όσο το κουτάβι φαίνεται να ενοχλεί τον παππού. Δεν πρέπει ο παλιός να νιώθει καταπιεσμένος και δεν πρέπει να αλλάξει απότομα πολύ η καθηερινότητα και η ρουτίνα του. Μακροπρόθεσμα, και αφού το κουτάβι αλλάξει δόντια και ηρεμίσει, ο γέρος θα ξανανιώσει και θα γίνουν καλοί φίλοι.
Διάβασε το άρθρο μας για το δεύτερο σκύλο.
Πώς να διαλέξω σκύλο για το σκύλο μου;
Επίσης αυτό για την ανάπτυξη των κουταβιών.
Τα στάδια αναπτυξης των κουταβιών
Και όλα τα άρθρα για τα γηρατειά. Ξεκίνα με αυτό.
Πρακτικές λύσεις για να βοηθήσουμε τους τετράποδους παππούδες, σκύλους & γάτες
Exω ενα πιτ μπουλ απο 25ημερων.εχει μεγαλωσει μεσα στο σπιτι σε οικογενειακο περιβαλλον .τωρα ειναι εναμιση χρονων και με το παραμικρο γρυλιζει σε μας τους ιδιους.δεν ξερω πως να το αντιμετωπισω.μια συμβουλη…ΠΑΡαΚΑΛΩ
Ωχ αυτό είναι πολύ σοβαρό. Θα έλεγα να απευθυνθείτε άμεσα σε εκπαιδευτή! Σου έστειλα mail σχετικά. Κλέα
γεια σας και καλη χρονια.Το σκυλί μου είναι 6 μηνών .Της έχω ξεκινήσει απο 4 μηνών τη βασική εκπαιδευση.Τωρα απλά επαναλαμβάνω τις ασκήσεις για να βελτιωθεί.Το πρόβλημα μου είναι ότι έξω δυσκολα συγκεντρωνεται σε μενα όταν την έχω στο λουρί για να παμε στο παρκο.Εχω χρησιμοποιησει κλίκερ ,αλλαγες κατευθύνσεων,σταματήματα αλλά μονίμως προχωράει με τη μουσούδα της κολλημένη στο δρομο/πεζοδρόμιο μυριζοντας ασταματητα με αποτελεσμα να με τραβαει πολυ συχνα και να μην κοιταει μπροσρα.Τι να κανω? το παλευω με το κλίκερ ακομα και με τα παραπανω που ανεφερα.Μετα απο κανενα μισαωρο+ εξω ειναι πιθανόν να αρχίσει να είναι πιο χαλαρή και να μην τραβαει τοσο,αλλα και αυτο παιζεται.
σχεδον δηλαδη 2 μηνες τωρα το προσπαθουμε και εχω αρχισει να αναρωτιεμαι μηπως κανω κατι λαθος η μηπως λογω ηλικιας χρειαζεται ακομα πολυ περισσοτερο χρόνο.
ευχαριστω για τη προσοχη σας !! =)
Κυριακή, απάντηση δεν έχω να σου δώσω, αλλά συμπάσχω. Αν και την έχω περάσει από βασική εκπαίδευση, είναι 1 έτους και με γράφει κανονικά στη βόλτα. Η μύτη κολλημένη στο έδαφος και τραβάει μπροστά. Δοκίμασε και με λιχουδιές να τη φωνάζεις και να την επιβραβεύεις, όταν έρχεται πίσω. Σταμάτα, ξεκίνα, άλλαζε κατευθύνσεις. Σίγουρα, πάντως, είναι πολύ μικρό σε ηλικία ακόμη και θέλει πολλή υπομονή.
Σίγουρα η σκυλίτσα έχει ανάγκη από περισσότερη εκτόνωση. Δεν της αρκεί η βόλτα στο λουρί όπως άλλωστε δεν αρκεί σε κανένα νεαρό σκυλί. Μοιάζει ότι το έχεις ψάξει αρκετά το κομμάτι των χειρισμών. Θέλει αρκετή υπομονή ακόμα. Και ναι, είναι νωρίς. Μια ιδέα είναι πριν τη βόλτα (ή, έστω, σε άλλη στιγμή της ημέρας) να την εκτονώνεις με διαφορετικούς τρόπους. Υπολόγισε άλλη 1-2 ώρες την ημέρα να τρέχει πάνω κάτω και να απασχολεί ταυτόχρονα το μυαλό της. Επαναφορά μπάλας, κρυφτό, ατζίλιτι είναι κάποιες ιδέες που μπορείς να δοκιμάσεις. Αν δεν έχεις τη δυνατότητα να τρέχει στο σπίτι, απασχόλησε εκεί το μυαλό της με το παιχνίδι «ψάξε» και βρες ένα περιφραγμένο χώρο στην περιοχή για πιο έντονες ασκήσεις. Το παιχνίδι θα ενισχύσει και το δεσμό σας, θα βοηθήσει και στην επικοινωνία μεταξύ σας.
Διάβασε:
1. Παίζοντας φτιάχνετε τον χαρακτήρα του
2. Παιδιά και σκυλιά μαθαίνουν παίζοντας
3. Είναι ο σκύλος σας «Καλός Πολίτης»; Κι αν όχι, να πώς γίνεται!
4. Agility: παιχνίδια ευκινησίας για σκύλους, τώρα και στην Ελλάδα
5. ΧΑΛΤΙ – Το θαυματουργό κολάρο για να μην τραβάει στη βόλτα
Καλησπέρα,τα περασμενα Χριστουγεννα υιοθέτησα ενα jack russell (7μηνών τότε) το οποιο δυστυχως η προηγουμενη ιδιοκτητρια του δεν ειχε μπει σε καμια διαδικασία εκπαιδευσης,ουτε στα βασικα.
Ίσα ισα που το κακομεταχειριζόταν.
Τωρα με καθημερινή ασχολια και με σωστες συμβουλες εχει αλλαξει εντελως,ακουει,ειναι ηρεμος,δεν κανει ζημιες.
το μονο στο οποιο τα εχω βρει σκουρα μεχρι και σημερα ειναι οτι δεν μπορω να το φερω σε επαφη με αλλο σκυλακι με τιποτα,ειδικα με μεγαλοσωμα.
εχω προσπαθησει ωρες,με λιχουδιες αλλα τιποτα.
κανει σαν τρελος,αμα τον φερω σε κοντινη επαφη για ωρα κανει οτι δεν βλεπει το αλλο σκυλακι και ξαφνικα γυρναει να δαγκωσει.
Γενικα με ακουει παρα πολυ,εκεινη τη στιγμη ομως δεν ακουει τιποτα.
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ????
Το πιο σχετικό μας άρθρο είναι αυτό: Φοβάται κάθε επαφή με τον έξω κόσμο και ειδικά τους άλλους σκύλους;
Αυτό που προτείνει η Marilyn είναι ουσιαστικά επανεκκίνηση, δηλαδή control alt delete. Πρέπει να αρχίσετε από την αρχή την κοινωνικοποίηση. Δοκίμασε όσα προτείνει το άρθρο και αν δεν βοηθήσει πες μας ξανά τι προβλήματα συνάντησες. Πες μας επίσης αν έχεις δοκιμάσει να λύσεις το σκύλο, όταν βρίσκεστε με άλλα ζώα και, αν ναι, πώς αντέδρασε. Πάντως υποψιάζομαι ότι είναι σαν τα σκυλιά της γειτόνισσάς μου. Ουδέποτε κοινωνικοποιήθηκε με άλλα ζώα το σκυλάκι σου. Ούτε καν θα έβγαινε βόλτα, υποψιάζομαι. Control Alt Delete, λοιπόν και πάμε απ’την αρχή!
Καλή επιτυχία.
Κλέα
Αν και μου το εχουν πει πολλες φορες να τον αφησω χωρις λουρι με αλλα σκυλακια αλλα φοβαμαι τον τσακωμο μη γινει καμια ζημια.
σιγουρα δεν πρεπει να τον πηγαινε καν βολτα.
το προβλημα ειναι οτι εχω καταλαβει οτι δεν μου δινει αλλες πιθανοτητες απο το να τσακωθει οταν ερχεται σε επαφη με αλλο σκυλακι.
θα δοκιμασω και θα σας πω τα αποτελεσματα.
Γειά σας,
Έχω ένα θυλικό ημίαιμο Spitz (ποιό πολύ μοιάζει με άσπρη αλεπού) το οποίο υιοθέτησα όταν ήταν ήδη περίπου 18 μηνών και τώρα είναι 3 ετών. Συχνά είναι φοβική με τα μεγαλύτερα σκυλιά στο δρόμο, ενώ στα μικρότερα είναι επιθετική. Δεν γνωρίζω τίποτα από το παρελθόν της εκτός του ότι ήταν αρκετά κακοποιημένη όταν βρέθηκε σε καλά χέρια. Έχω παρατηρήσει ότι “συμπαθεί” τα σκυλιά των οποίων οι ιδιοκτήτες την κερνάνε μπισκότα, αλλά και πάλι μόλις βρει ευκαιρία τα στρώνει στο κυνήγι. Θα είχατε κάτι να με συμβουλεύσετε γιατί θέλω να πιστεύω ότι μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση και με τρεις-τέσερις ημίωρες βόλτες την ημέρα, θα είχαμε αρκετές ευκαιρίες για εκπαίδευση. Ευχαριστώ για το χρόνο σας.
ΕΧΩ ΕΝΑ ΠΙΤ ΜΠΟΥΛ 1ΜΙΣΗ ΧΡΟΝΩΝ ΤΟ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ 7 ΜΗΝΩΝ ΕΙΝΑΙ ΘΗΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΣΙΑΡΑ ΚΑΙ ΧΑΔΙΑΡΑ. ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΒΓΑΖΩ ΒΟΛΤΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΚΟΥΕΙ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΨΩΣΩ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙ ΑΛΛΑ ΣΚΥΛΙΑ ΕΝΩ ΑΥΤΑ ΓΑΒΓΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΤΗΣ ΟΡΜΗΞΟΥΝ ΑΥΤΗ ΞΑΠΛΩΝΕΙ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΕΙ. ΚΑΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΟΡΥΒΟΥΣ. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ;
Γιατί θέλεις να αλλάξει η συμπεριφορά της με τα άλλα σκυλιά; Είναι μια ευγενική, φιλική και πολιτισμένη πρόσκληση να γνωριστούν. Με τον τρόπο της τους λέει να ηρεμήσουν και ότι δεν σκοπεύει να τα πειράξει. Το κάθισμα στη θέση «σφίγγα» είναι ένα από τα πιο ευανάγνωστα σήματα ηρεμίας. Περισσότερα σήματα εδώ: Πώς σας ζητούν οι σκύλοι να ηρεμήσετε;
Σχετικά με τη φωνή σου, (η σκυλίτσα ας μην ξεχνάμε ότι βρίσκεται σε εφηβεία) μόνο με εκπαίδευση και με πολλές επαναλήψεις των διαφορετικών εντολών μπορεί να βελτιωθεί η υπακοή της… Αν μιλάς συγκεκριμένα για την εντολή «έλα», θα ανεβάσουμε σύντομα σχετικό άρθρο.
Ως προς τα αυτοκίνητα και τους θορύβους της πόλης, είναι και αυτά θέματα κοινωνικοποίησης (όπως και η γνωριμία με ανθρώπους, σκύλους, άλλα ζώα) που προφανώς στην περίπτωση της σκυλίτσας δεν έγινε πολύ καλά. Δες εδώ: Χαρούμενη και ασφαλής βόλτα στην πόλη
Γεια σας, έχω ένα μαλτεζάκι 4 ετών το οποίο λόγω λανθασμένης δικής μας συμπεριφοράς είναι τελείως ακοινώνητο με τα άλλα ζωντανά, εκτός των ανθρώπων.
Όταν μερικές φορές την πήγα βόλτα κ την πλησίασαν άλλα σκυλάκια φιλικά, δεν εκδήλωσε επιθετικότητα, αλλά επέμενε να την πάρω αγκαλιά ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο μακρυά από το άλλο σκυλάκι.
Πιστεύετε πώς μπορεί σε αυτή την ηλικία να κοινωνικοποιηθεί και τι πρέπει να κάνω για αυτό αν όντως γίνεται ;
Ο κτηνίατρος της πάντως με αποθάρρυνε λέγοντας πώς δεν πρόκειται να κοινωνικοποιηθεί τώρα.
Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων και συγχαρητήρια για την εξαιρετική σας δουλειά !!
Είναι αρκετά μικρή σε ηλικία. Έτσι είναι βέβαιο ότι με πολλές καλές εμπειρίες και ειδικές ασκήσεις θα βελτιωθεί. Είναι σημαντικό να έρχεται σε επαφή μόνο με φιλικά, καλά κοινωνικοποιημένα σκυλιά διαφόρων ηλικιών, μεγεθών και χρωμάτων, ένα-ένα τη φορά μέχρι η ίδια να δείξει σιγουριά. Θα βοηθούσε πολύ, για παράδειγμα, να παρακολουθήσετε μαζί κάποια ομαδικά μαθήματα εκπαίδευσης. Έτσι θα έρθει σε επαφή με άλλα ζώα υπό την στενή επίβλεψη ενός έμπειρου εκπαιδευτή. Θα γράψουμε σύντομα ένα άρθρο σχετικό με την καθυστερημένη κοινωνικοποίηση ζώων, και πιστεύουμε θα καλύψει αρκετούς φίλους που έχουν αντίστοιχα προβλήματα και μας ρωτούν σχετικά.
Σας υπερευχαριστώ και πάλι για την άμεση και πλήρη απάντηση, είστε καταπληκτικοί 🙂
Καλησπέρα σας! έχω ένα κουτάβι 2,5 μηνών Bobtail (old english sheepdog). το Σάββατο θα κάνει τη 2η σειρά εμβολίων και περιμένει και εκείνο και εμείς πώς και πώς να βγει βόλτα! είναι ήδη πολύ κοινωνικό με τους ανθρώπους και τις γάτες -η κτηνίατροε δεν μας έχει επιτρέψει ακόμα να τη φέρουμε σε επαφή με άλλα σκυλάκια-. Όσο, όμως, κι αν προσπαθούμε με επιμέλεια και επιμονή να της μάθουμε να μη μας δαγκώνει και να κάνει την τουαλέτα της στην πάνα, δεν δείχνει να την ενδιαφέρει και πολύ! όσους εκπαιδευτές πήρα τηλέφωνο, την αναλαμβάνουν μετά τον 4ο μήνα αλλά δεν μου δίνουν καμία συμβουλή εκ των προτέρων… Μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε εσείς με κάποια tips; σας ευχαριστώ πολύ!
Ξεκινήστε άμεσα τις επισκέψεις στους σκυλογονείς του κουταβιού σας, αν αυτό είναι δυνατόν, καθώς και σε σπίτια φίλων με υγιή ενήλικα πλήρως εμβολιασμένα ζώα (σκύλους & γάτες), που είναι ταυτόχρονα πολύ καλά κοινωνικοποιημένα, φιλικά και ανεκτικά με τα κουτάβια. Μπορείτε επίσης να προσκαλέσετε φίλους-σκύλους στο δικό σας σπίτι. Οι μεταφορές του δικού σας ζώου (μέχρι να σας πει η κτηνίατρος ότι μπορεί να πάει στο πάρκο) θα πρέπει να γίνονται με αυτοκίνητο για να μην περπατάει σε «δημόσιους χώρους». Μη χάνετε άλλο χρόνο και θα επανέλθουμε με σχετικό θεματάκι για τα υπόλοιπα. Να σας ζήσει.
Καλησπέρα, έχω ένα westie 3 ετών το οποίο λατρεύει τους ανθρώπους και είναι πολύ αγαπησιάρης και χαδιάρης. Το μόνο “πρόβλημα” είναι ότι ενθουσιάζεται πάρα πολύ και τους ζητά απαιτητικά (με γαύγισμα πολλές φορές) να τον χαιδέψουν. Πως θα μπορούσα να το αλλάξω αυτό?? Με τα άλλα σκυλιά γαυγίζει στα μεγαλόσωμα κυρίως και πέρνει αμυντική στάση. Θεωρώ ότι υπάρχει ένα έλλειμα κοινωνικοποίησης προς τα άλλα ζώα. Θα μπορούσα να το αλλάξω αυτό τώρα??
Ευχαριστώ.
εχω κουταβι μικροτερο τον περιπου ενος μηνα και δεν ζει η μητερα του τι θα πρεπει να προσεχω???ποτε ειναι το πρωτο εμβολιο ???τι πρεπει να τρωει??? ποτε πρεπει να αρχισει να τρωει με το μπολακι του και πως να του το μαθω???μετα το φαγητο τρεμει γιατι συμβενει αυτο????
Δες την απάντηση της κτηνιάτρου Φέης Ζερβουδάκη εδώ: http://wp.me/p4nkcf-cC
Έχω έναν ημίαιμο αρσενικό μεγαλόσωμο ( 30 kg ), ο οποίος άργησε να βγει από το σπίτι , λόγω ασθένειας, και ξαφνικά στους 5 μήνες εκδήλωσε φοβική συμπεριφορά προς τους ανθρώπους και ιδιαίτερα στα παιδιά ( πριν είχε φυσιολογική συμπεριφορά ). Εκδηλώνεται στο σπίτι με επιθετικότητα ( χωρίς να έχει δαγκώσει ποτέ, μόνο γαβγίζει ), και στην βόλτα ( την οποία δεν θέλει καθόλου ) με υπερβολικό άγχος ( κοιτάζει συνέχεια πίσω του , προσπαθεί να κρυφτεί όπου πιστεύει οτι μπορει να βρσι καταφύγιο και τρέμει από το φόβο του ).Με τα άλλα σκυλιά είναι κυριαρχικός, και όταν βρίσκεται σε ασφαλές περιβάλλον πολύ κοινωνικός και παιχνιδιάρης μαζί τους. Έχει κάνει εκπαίδευση για βασική υπάκοή, αλλά στο θέμα του φόβου είναι πολύ μικρή η πρόοδός του. Όταν δεν είναι όλη η οικογένεια στο σπίτι είναι διαρκώς αγχωμένος , γρυλίζει και περιπολεί συνεχώς όπου υπάρχει μπαλκονόπορτα, πόρτα και πηγή θορύβων…μόλις μαζευτούν όλα τα μέλη της “αγέλης” μας, ηρεμεί και παίζει σαν κουτάβι. Με τους ανθρώπους που γνωρίζει και με αυτούς που συνηθίζει ( μετά από κάποιες συναντήσεις μαζί τους, χρειάζεται κατα μέσο όρο 15 φορές να συναναστραφεί με κάποιον για να τον πλησιάσει) είναι πολύ γλυκός και αγαπησιάρης. Έχετε κατι να μου προτίνετε για να βελτιώσω την ποιότητα της ζωής του και να μειώθεί το στρες? Ευχαριστώ πολύ!
Να συμπληρώσω ότι το σκυλάκι είναι τώρα 2 χρονών. Ευχαριστώ.
Σοφία δες την απάντηση στο ερώτημά σου εδώ: https://trihes.gr/%CE%AC%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CE%B2%CE%B3%CE%B5%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B8/
exw ena golden thulhko 2xronwn kai enw den exei thema kinonikopoihshs oson afora alla skulia ksafnika arxise na mhn einai toso dektikh sta xadia sugekrimenou atomou kai na grilizei otan to plhsiazei h otan tou milaei..ti mporei na ftaiei..den to exei xtuphsei to skuli gia na allaksei
Απαντά η σύμβουλος συμπεριφοράς Μαίριλυν Πήτερς:
Είναι απίθανο να ξεκινήσει ξαφνικά ένα σκυλί να γρυλίζει σε κάποιο οικείο πρόσωπο, χωρίς αυτό να του έχει δώσει κάποιο δικαίωμα. Το δικαίωμα δεν είναι απαραίτητο να είναι εμφανές, αλλά κάτι σίγουρα έχει αλλάξει στην αντίληψη του σκύλου όσον αφορά το συγκεκριμένο άτομο. Χρειάζομαι περισσότερη πληροφορία για να μπορέσω να καταλάβω ποιός είναι ο τρόπος που τροφοδοτείται και ενισχύεται η συγκεκριμένη συμπεριφορά. Είναι προφανές, πάντως, ότι αυτό το γρύλλισμα εξυπηρετεί, για κάποιο λόγο, τη σκυλίτσα. Αυτός ο λόγος είναι, δηλαδή, που πρέπει να διερευνηθεί.
Egw exw ena polu megalo problhma me to skulo mou. Exw ena maltez tesserishmhsh xronwn thn tiky kai feto to kalokairh thn dagosan duo fores ena adespoto kai ena germaniko kai twra thn paw bolta kai fompate para polu ta skulia an exete kamia idaia phtemou pws mporei na koinonhkopoihthei. FB Φωτεινη Μτρ
Φωτεινή, πώς αντιδρούσε η Τίκη πριν τα καλοκαιρινά δαγκώματα όταν έβλεπε άγνωστους σκύλους; Πώς εκδηλώνει τώρα τον φόβο της;
Σε γενικές γραμμές, πάντως, θα πρέπει να κάνετε όσο γίνεται πιο συχνές επισκέψεις σε ασφαλείς χώρους με ήρεμους, κοινωνικούς σκύλους όλων των μεγεθών για να αλλάξει σιγά-σιγά η Τίκη άποψη για την πλειονότητα των σκύλων! Μπορείτε επίσης να ζητήσετε από φίλους με τέτοιους «καλότροπους» σκύλους να σας επισκεφθούν στο σπίτι. Στο πάρκο, να είστε έξτρα προσεκτικές και δεν είναι ντροπή να ρωτήσετε από μακριά τους άλλους πώς συμπεριφέρεται ο σκύλος τους και να τους ζητήσετε να βοηθήσουν. Στις πρώτες γνωριμίες (είτε είναι στο πάρκο είτε σε κλειστό χώρο) είναι καλό να βάλουν τον ήρεμο και κοινωνικό σκύλο τους να κάτσει και να σταθεί, ώστε να έχει η Τίκη την ευκαιρία να περιεργαστεί, να μυρίσει, να σκεφτεί και να πλησιάσει στο δικό της χρόνο, δηλαδή μόνον αφού νιώσει η ίδια ότι είναι ασφαλές!
Η σύμβουλος συμπεριφοράς Μαίριλυν Πήτερς προσθέτει:
Είναι σημαντικό να προσέξετε να μη δώσετε οι ίδιοι έκταση στο πρόβλημα με τη δικιά σας συμπεριφορά (πχ να αγχώνεστε όταν βλέπετε άλλον σκύλο), γιατί έτσι θα της μεταδίδετε το δικό σας φόβο. Ούτε να την παραχαϊδεύετε όταν δείχνει το φόβο της, στην προσπάθειά σας να την καθησυχάσετε.
Γεια σας!Ειμαι11 χρονων εχω ενα κουταβι 5 μηνων η μαμα του ηταν αδεσποτη εγω του εχω κανει ολα τα εμβολια αλλα εχω πολλα προβληματα οταν παω να παιξω μαζι του με δαγκονει και εγω τον χτυπαω ειναι σωστο αυτο η οχι καπειεσ φορεσ του φωναζω αλλα μου γαυγιζει.Νομιζω οτι εχει αποκτισει το ανχος αποχιρισμου οταν φευγω φωναζει συνεχεια ασε που εχει φτασει 5 μηνων και ακομα δεν του εχω μαθει το καστε οταν τον λινωαρχιζει να τρεχει και οταν παω κοντα του με αποφευγει δεν ξερω τι να κανω οι γονεισ μου μου ειπαν οτι αμα μεχρει το τελοσ του μηνα δεν τον εχω επεδευσει θα μου το παρου γιατι εγω ζητουσα τον σκυλο και αυτοι τα τραβανε ολα πωσ μπορειτε να με βοηθησετε.