ΕΙΔΗΣΕΙΣ, ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ

Ήρθε το τέλος της Barbie-εκπαιδεύτριας δελφινιών

Posted by km × 28/05/2015 at 15:19

Η ευαισθητοποίηση όλο και περισσότερων ανθρώπων για τα φυλακισμένα κήτη σε μεγάλα ενυδρεία-θεματικά πάρκα οδήγησαν όπως φαίνεται την εταιρεία παιχνιδιών να αποσύρει την Barbie εκπαιδεύτρια δελφινιών από την αγορά.

Ακόμα και η Μπάρμπι (Barbie) είναι πλέον ενάντια στην αιχμαλωσία κητοειδών. Η Ματέλ (Mattel), η εταιρεία που την κατασκευάζει, ανακοίνωσε ότι δεν θα παράγει πια το μοντέλο της εκπαιδεύτριας δελφινιών που περιείχε εκτός από την όμορφη ξανθιά κούκλα και 2 πλαστικά κήτη, μια φάλαινα αλλά και ένα δελφίνι τα οποία κολυμπούσαν σε μία μικροσκοπική πισίνα.

Η Ματέλ φαίνεται ότι συμφώνησε με την άποψη εκατομμυρίων ανθρώπων και πολλών φιλοζωικών οργανώσεων ότι δεν πρέπει τα παιδιά να διδάσκονται πως είναι φυσικό για τα υπέροχα αυτά πλάσματα να ζουν αιχμάλωτα σε μία μικρή πισίνα, σαν μπανιέρα, και να κάνουν κόλπα για μια σαρδέλα.

Αν και δεν υπήρξε επίσημη ανακοίνωση για το λόγο που η Ματέλ αποσύρει το συγκεκριμένο μοντέλο κάποιοι λένε ότι υπήρξαν πολλές αρνητικές κριτικές στο site της, από φιλόζωους γονείς ενώ άλλοι λένε ότι απλά έληξε η άδεια χρήσης του ονόματος του διάσημου ενυδρείου Sea World και δεν ανανεώθηκε.

Το συγκεκριμένο ενυδρείο-θεματικό πάρκο των ΗΠΑ έχει τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα ενώ παράλληλα έχει πληγεί και η φήμη του. Κι αυτό, γιατί έχουν δει το φως της δημοσιότητας καταγγελίες για κακομεταχείριση των αιχμάλωτων δελφινιών, φωκιών και φαλαινών Όρκα που έχει στις εγκαταστάσεις του.

Το ντοκιμαντέρ Blackfish, παραγωγής CNN, φανέρωσε τις άσχημες συνθήκες διατήρησης των ζώων, το μόνιμο στρες που είχαν, τα βασανιστήριά τους για να μάθουν νέα κόλπα αλλά και τον κίνδυνο τον οποίο διατρέχουν καθημερινά οι εκπαιδευτές τους αφού τα ζώα…δεν τους «αγαπάνε» όπως θέλουν να παρουσιάζουν. Μάλιστα μία εκπαιδεύτρια βρήκε φρικτό θάνατο το 2010 από μία φάλαινα Όρκα.

Γιατί είναι κακό τέτοια ζώα να ζουν σε «προστατευμένο περιβάλλον»;

Τα επιχειρήματα από ειδικούς είναι πολλά. Από το ότι τα ηχητικά τους σήματα πέφτουν στα τοιχώματα της πισίνας και επιστρέφουν πίσω σε αυτά δημιουργώντας συνεχή σύγχυση στα ζώα μέχρι το ότι αιχμαλωτίζονται παρανόμως από το άγριο, φυσικό τους, περιβάλλον για να εκτελούν κόλπα έναντι… εισιτηρίου για κάθε παιδί ή ενήλικα.

Οι ιδιοκτήτες τέτοιων πάρκων, από την άλλη, ισχυρίζονται ότι:

Φροντίζουν τα ζώα τους
Τα περισσότερα έχουν γεννηθεί στην αιχμαλωσία ή ήταν τραυματισμένα και δεν μπορούσαν να ζήσουν στην άγρια θάλασσα
Τα τοιχώματα της πισίνας είναι ειδικά κατασκευασμένα για να απορροφούν τους ήχους και
Οι παραστάσεις τους είναι… εκπαιδευτικές για τα παιδιά, που δεν έχουν την ευκαιρία να δουν φάλαινες, δελφίνια και φώκιες στον ωκεανό.

Τα επιχειρήματα των επιχειρηματιών πολλώ απέχουν από τις μαρτυρίες πρώην εκπαιδευτών των μεγάλων αυτών θεματικών πάρκων ή ερευνητών φιλοζωικών οργανώσεων του εξωτερικού, που μιλούν για εξαναγκαστικές σεξουαλικές πράξεις, νεκρά μωρά, νεκρά ενήλικα ζώα από ανία και στρες, κακοποίηση κατά την εκπαίδευση και πολλά ακόμα.

Τι συμβαίνει στην Ελλάδα

Η χώρα μας έχει κινήσει το ενδιαφέρον φιλοζωικών οργανώσεων, όπως της Dolphin Project Greece, για τα δελφίνια στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Mάλιστα σε διαμαρτυρία που πραγματοποιήθηκε ενάντια στην αιχμαλωσία τους συμμετείχε και ο Aμερικανός εμπειρογνώμονας θαλασσίων θηλαστικών και υπερασπιστής της ελευθερίας των δελφινιών, Ric O’Barry, παγκοσμίως γνωστός ως βασικός συντελεστής του βραβευμένου με όσκαρ και σκηνοθετημένου από τον Ελληνικής καταγωγής Louie Psihoyos ντοκιμαντέρ «Τhe Cove» (Ο Όρμος).

Η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που απαγόρευσε τις παραστάσεις με ζώα (όχι μόνο άγρια), το 2012, με το Νόμο 4039/12 – και θα το επαναλαμβάνουμε συνέχεια, με περηφάνια. Ο νόμος αυτός έκλεινε την πόρτα στα τσίρκο με ζώα, αναγνωρίζοντας ότι η κακοποίηση που εμπεριέχει η συμμετοχή τους σε παραστάσεις προσβάλλει την ηθική και τον πολιτισμό μας, δεν έχει κανένα εκπαιδευτικό χαρακτήρα, και δεν μπορεί να αποτελεί ψυχαγωγική δραστηριότητα. Λίγους μήνες αργότερα, με μία φωτογραφική τροποποιητική διάταξη, η παρούσα κυβέρνηση επιχείρησε να εξαιρέσει τους ζωολογικούς κήπους από την απαγόρευση, και να αποδώσει εκπαιδευτικό ή/και θεραπευτικό χαρακτήρα στην εκμετάλλευση κάποιων αγρίων ζώων. Εν τέλει, μετά από έντονες κινητοποιήσεις πολιτών και οργανώσεων, η επίμαχη τροποποιητική διάταξη αποσύρθηκε, στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο όμως, τα δελφίνια εξακολουθούν να δίνουν παραστάσεις (μετονομασμένες σε «εκπαιδευτικές παρουσιάσεις»).

Γιατί δεν θέλουμε δελφίνια σε δελφινάρια;

Τα αιχμάλωτα δελφίνια δεν σταμάτησαν να είναι δελφίνια μέσα σε δύο-τρεις γενεές, όσον αφορά την φυσιολογία και τις ανάγκες τους, μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκαν μέσα σε μια δεξαμενή. Εξαναγκάζονται, όμως, να κατοικούν σε ένα περιορισμένο περιβάλλον, στερημένο από τα ηχητικά και τα άλλα ερεθίσματα της θάλασσας, για να εκτελούν στερεότυπες και ανόητες εντολές, προκειμένου να εξασφαλίσουν την τροφή τους. Εξαναγκάζονται επίσης να αναπαραχθούν, πολύ συχνά με τεχνητό τρόπο, προκειμένου να δώσουν νέους, μη απελευθερώσιμους απογόνους (γεννημένα σε αιχμαλωσία δεν θα επιβίωναν στη φύση), καταδικασμένους να περάσουν, και αυτοί- την ζωή τους αιχμάλωτα, μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουν τη συνέχεια του… θεάματος.

διαφήμιση

Το σόου πρέπει να τελειώσει γιατί τα δελφίνια σε αιχμαλωσία:

Παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας
Διατηρούνται με συνεχή φαρμακευτική υποστήριξη – όπως αναγκαστική ενυδάτωση με ζελατίνες και ορούς, κτηνιατρική διαχείριση των χρόνιων δερματικών, οφθαλμολογικών και οδοντιατρικών προβλημάτων τους, αντιβιοτική, αντιόξινη και αγχολυτική αγωγή.
Δεν είναι εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η κατ’ εξακολούθηση χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με αντίτιμο εισιτηρίου, ενώπιον ανεπαρκώς πληροφορημένου κοινού, δεν συνηγορεί υπέρ της εκπαιδευτικής, ούτε της επιστημονικής αξίας των προγραμμάτων αναπαραγωγής τους – λαμβανομένων μάλιστα υπόψη των πολλών εναλλακτικών δυνατοτήτων που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, 13 κράτη-μέλη δεν έχουν δελφινάρια, και αξίζει να σημειωθεί ότι, το 28ο μέλος, η Κροατία, έχει απαγορεύσει την αιχμαλωσία των κητωδών από το 2009, με απόφαση που βασίστηκε σε μελέτη του Ινστιτούτου Προστασίας της Φύσης, στην οποία επισημαίνεται ο αρνητικός ρόλος των δελφιναρίων στους άγριους πληθυσμούς των δελφινιών.

Η Ελλάδα δεν είχε ποτέ, σε ολόκληρη την ιστορία της, εκμεταλλευτεί, κατά κανένα τρόπο, τα δελφίνια με σκοπό το κέρδος, και ίσως δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι Έλληνες τα αντιμετώπιζαν ως ζώα ισότιμα με τους ανθρώπους, τα ονόμαζαν «λαό της θάλασσας», και προέβλεπαν την ποινή του θανάτου για εκείνους που τα κακοποιούσαν, προσεγγίζοντας ήδη από εκείνα τα χρόνια, με τον δικό τους τρόπο και την δική τους σοφία, τις σύγχρονες επιστημονικές ανακαλύψεις.

Το πρώτο δελφινάριο στη χώρα μας εγκαινιάστηκε τη στιγμή που ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος είχε ήδη αρχίσει να αποκηρύσσει αυτόν τον τρόπο διασκέδασης ως παρωχημένο και αναχρονιστικό και πρέπει να είναι και το τελευταίο.

Ίσως είναι καιρός οι αρμόδιοι να πάρουν ένα μάθημα από τη… Barbie.

Δες το ντοκυμαντέρ «Τhe Cove» με ελληνικούς υπότιτλους: