Είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό αξεσουάρ που θα φορέσει ο σκύλος μας, αλλά ξέρουμε να επιλέξουμε το σωστό; Χάζευα στο πάρκο τις προάλλες τα κολάρα των σκύλων-φίλων του σκύλου μου. Τόσα διαφορετικά σχέδια και υλικά… Με έκαναν να αναρωτιέμαι αν ο κάθε σκύλος φορούσε το κατάλληλο για αυτόν ή απλά ένα κολάρο που «του πήγαινε». Έτσι αποφάσισα να μελετήσω και να γράψω σχετικά. Άλλωστε το κολάρο είναι το πρώτο αξεσουάρ που θα φορέσει το κουτάβι μας, πριν ακόμα αρχίσει τις βόλτες και θα το συνοδεύει σε όλη τη μετέπειτα ζωή του κοντά μας. Μάλιστα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εκτός από την ασφάλεια που το κολάρο τού παρέχει στη βόλτα -σε συνεργασία με το λουρί- επιτελεί ένα ακόμα σημαντικό έργο, καθώς κουβαλάει την ταυτότητα αναγνώρισής του (με το όνομά του και το τηλέφωνό μας) για την περίπτωση που χαθεί. Είναι ο πιο γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος για να επιστρέψει σύντομα κοντά μας. Και τέλος, ένα περιποιημένο κολάρο δίνει άμεσα την πληροφορία ότι το ζώο είναι δεσποζόμενο, φροντισμένο και πολύ αγαπημένο*. Ο τύπος / σχεδιασμός Πριν αρχίσουμε το ψάξιμο είναι καλή ιδέα να αποφασίσουμε τι τύπο κολάρου χρειάζεται ο σκύλος μας. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά στυλ κολάρου σχεδιασμένα με γνώμονα τη μορφολογία του ζώου, τη συμπεριφορά του στη βόλτα καθώς και ανάγκες εκπαίδευσής του. Για τα περισσότερα ζώα το πιο κατάλληλο κολάρο είναι ένα τυπικό κολάρο με επίπεδο ιμάντα, φτιαγμένο από νάιλον, δέρμα ή από συνθετικό δέρμα (PU) φιλικό προς τα ζώα, σαν τα κολάρα που κατασκευάζει για τους φίλους μας η ελληνική εταιρία Argus Collar. Αν ο σκύλος μας είναι δύσκολος στους χειρισμούς ή τραβάει στη βόλτα ίσως χρειαστεί κάποιο ειδικό κολάρο εκπαίδευσης όπως αυτά που εφαρμόζονται στο κεφάλι του σκύλου. Διάβασε σχετικά εδώ. Αν το ζώο έχει ευαισθησία στο λαιμό (τραχεία) το στηθόλουρο είναι απαραίτητο. Όμως ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλό ο σκύλος να φοράει ταυτόχρονα ένα τυπικό κολάρο για το λαιμό που θα φέρει την ειδική ταυτότητα με το τηλέφωνό μας για την περίπτωση που το ζώο χαθεί. Τα κολάρα εκπαίδευσης δεν προβλέπουν θέση για την ταυτότητα του ζώου και τα στηθόλουρα βγαίνουν εύκολα. Δες περισσότερους τύπους κολάρων εδώ. Διάβασε πώς δεν θα ξαναχάσει τη μεταλλική του ταυτότητα εδώ.   Το κούμπωμα / αγκράφα Είναι πιθανότατα το σημαντικότερο στοιχείο του κολάρου και το πρώτο που συνήθως χαλάει κατά τη χρήση. Το κούμπωμα πρέπει να είναι ανθεκτικό και αξιόπιστο. Φανταστείτε να ανοίξει την ώρα που ο σκύλος τραβάει στη βόλτα για να κυνηγήσει μια μπάλα σε κεντρική λεωφόρο. Η κλασική μεταλλική αγκράφα είναι πιο ανθεκτική από την αποσπώμενη πλαστική και πιο αξιόπιστη για σκύλους που τραβάνε στο λουρί. Αν όμως έχετε σκύλο που του αρέσει να πηδάει φράχτες ή να μπλέκει σε δύσκολες καταστάσεις ίσως είναι προτιμότερο να του πάρετε ένα κολάρο με κούμπωμα αποσπώμενου τύπου (που συνήθως προτιμούμε και για τις γάτες μας). Η αποσπώμενη αγκράφα είναι πιο βολική για το πρώτο κουταβίσιο κολάρο που θα φοράει το κουτάβι μας μόνο μέσα στο σπίτι -πριν αρχίσει τις βόλτες- μέχρι να συνηθίσει την ύπαρξή του. Αρχικά το άγνωστο αυτό αντικείμενο στο λαιμό του συνήθως παραξενεύει ή ενοχλεί το κουτάβι μας και θα χρειαστεί μια περίοδος απευαισθητοποίησης κατά την οποία θα χρειαστεί να του βάζουμε το κολάρο πολλές φορές για μικρά διαστήματα, σε καθημερινή βάση. Η μεταλλική αγκράφα με τρύπες είναι η ιδανική για ζώα με εναλλασσόμενη περίμετρο λαιμού (είτε γιατί χάνουν πολύ τρίχωμα είτε γιατί στριπάρονται ή κουρεύονται). Η ρύθμιση μήκους στις αγκράφες αποσπώμενου τύπου δυστυχώς τείνει να… μονιμοποιείται μετά από κάποιο καιρό. Τότε γίνεται εξαιρετικά δύσκολο να αυξομειώσουμε το μήκος και μάλιστα, αφού το καταφέρουμε, τείνει να “γλιστράει¨ προς το προηγούμενο σετάρισμα.   Το υλικό Αν ο σκύλος μας είναι «καθωσπρέπει» μπορούμε να επιλέξουμε με κύριο κριτήριο το χρώμα ή το σχέδιο. Αν πάλι φέρεται σα «γουρούνι», αν δηλαδή του αρέσει να κυλιέται σε λάσπες, ψοφίμια και ακαθαρσίες ή αν απλά λατρεύει το νερό, ήδη γνωρίζετε ότι είναι σημαντικό το κολάρο να πλένεται και να στεγνώνει εύκολα. Σε αυτή την περίπτωση θα επιλέξουμε αναγκαστικά ένα αδιάβροχο κολάρο.   Το πλάτος του ιμάντα Αν ο σκύλος τραβάει πολύ ή αν έχει μακρύ και ευαίσθητο λαιμό (όπως έχουν τα λαγωνικά οράσεως) θα χρειαστεί φαρδύτερο κολάρο, καθώς το πλάτος του κολάρου καθορίζει την επιφάνεια της πίεσης που θα αισθάνεται ο σκύλος όταν τραβάει ένα λουρί. Όσο μεγαλύτερο είναι το πλάτος, τόσο μεγαλύτερη είναι η επιφάνεια. Μεγαλύτερη επιφάνεια σημαίνει ότι η πίεση θα κατανέμεται πιο ομοιόμορφα. Το μεγαλύτερο πλάτος θα είναι πιο άνετο κατά τη διάρκεια των περιπάτων σε λουρί. Ωστόσο, κολάρα με μεγαλύτερο πλάτος είναι πιο άβολα όταν ο σκύλος προσπαθεί να χαλαρώσει. Το μήκος του κολάρου Δεν χρειάζεται να πάρουμε το σκύλο μας μαζί όταν αγοράζουμε κολάρο. Αρκεί να μετρήσουμε την περίμετρο του λαιμού του με μια μαλακή μεζούρα. (Αν δεν έχετε μεζούρα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κομμάτι σπάγκο σε συνδυασμό με ένα χάρακα ή ένα μέτρο). Βεβαιωθείτε ότι μετράτε το λαιμό του όταν στέκεται όρθιος. Το κολάρο θέλουμε να είναι άνετο αλλά όχι σφιχτό. Δεν πρέπει να εφαρμόζει απόλυτα αλλά να μας επιτρέπει να περνάμε δυο δάχτυλα ανάμεσα στο κολάρο και το λαιμό του ζώου. Άρα στην περίμετρο που μετρήσαμε προσθέτουμε άλλα 5 εκατοστά για να βρούμε το μέσο μήκος (καθώς σχεδόν όλα τα κολάρα είναι ρυθμιζόμενου μήκους). Για μικρόσωμα ζώα αρκεί να περνάμε μόνο ένα δάχτυλο (διαφορετικά το κολάρο θα φεύγει), οπότε σε αυτή την περίπτωση αρκεί να προσθέσουμε μόνο 2,5 εκατοστά στο μέσο μήκος. Αν το ζώο μας έχει παχύ τρίχωμα που κουρεύεται ή μειώνεται πολύ το καλοκαίρι, θα πρέπει το κολάρο να έχει κατάλληλο μήκος και για τις δυο συνθήκες. Η κατάλληλη στιγμή να μετρήσουμε είναι όταν το ζώο είναι κουρεμένο και να διαλέξουμε κολάρο ρυθμιζόμενου μεγέθους που να καλύπτει το ζώο μας και όταν φέρει όλο του το τρίχωμα.     *  Μπορεί μάλιστα να συνοδεύεται και από ασορτί βραχιόλι για εμάς που θα μας θυμίζει πάντα αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό που έχουμε μαζί του. Αποκτήστε το σετ κολάρο/ βραχιόλι της Argus Collar με έκπτωση 10% ειδικά για τους αναγνώστες μας εδώ. Η έκπτωση ισχύει για όλα τα προϊόντα της εταιρίας, ακόμα...

Φάρμακα, τρόφιμα, φυτά, απορρυπαντικά και άλλα προϊόντα που «κατοικούν» σε όλα τα σπίτια και τους κήπους μπορούν να βλάψουν σοβαρά την υγεία των ζώων μας. Ας δούμε ποια είναι τα πιο επικίνδυνα και ποια δεν χρειάζεται να μας πανικοβάλλουν τόσο… Για την πρόληψη των δηλητηριάσεων στο σπίτι και στον κήπο: ΦΑΡΜΑΚΑ Διατηρούμε όλα τα φάρμακα μακριά από την πρόσβαση του σκύλου και της γάτας μας και κατά προτίμηση σε ένα κλειδωμένο ντουλάπι της κουζίνας Φυλάμε χώρια τα ανθρώπινα και τα κτηνιατρικά φάρμακα ΔΕΝ χορηγούμε στα ζώα μας φάρμακα που προορίζονται για ανθρώπινη χρήση, εκτός αν μας τα έχει συνταγογραφήσει ο κτηνίατρος. ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ φάρμακα όπως η παρακεταμόλη (π.χ. Depon, Panadol), η ασπιρίνη, τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη, φάρμακα για τον θυρεοειδή, καθώς και ορισμένα συμπληρώματα διατροφής καθώς είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για τα κατοικίδια. [caption id="attachment_61888" align="aligncenter" width="650"] Sick Pomeranian puppy laying next to the tablets for the treatment after a visit to the veterinary clinic. The treatment and care of dogs. Isolated. The horizontal frame.[/caption] ΤΡΟΦΙΜΑ ΤΟΞΙΚΑ είναι αρκετά τρόφιμα όπως η σοκολάτα, ο καφές, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, το σταφύλι και οι σταφίδες, το αβοκάντο, ορισμένοι ξηροί καρποί όπως τα καρύδια και τα μακαντέμια, η γλυκόριζα και τα τεχνητά γλυκαντικά ξυλιτόλη και σορβιτόλη. Κρατάμε μακριά από τα ζώα μας τρόφιμα που προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση.  Αν δεν είμαστε σίγουροι ότι είναι κατάλληλα για τους τετράποδους δεν πρέπει να κάνουμε πειράματα… (πχ να τους δώσουμε κάτι προκειμένου να μην το πετάξουμε).   ΦΥΤΑ ΤΟΞΙΚΑ είναι αρκετά φυτά, όπως τα κρινάκια, οι ασφόδελοι, η ορτανσία, ο κισσός, η φτέρη, η αζαλέα, το αλεξανδρινό και πολλά άλλα. ΤΟΞΙΚΟΙ είναι επίσης οι βολβοί πολλών φυτών. Τοποθετούμε τις γλάστρες με λουλούδια, φυτά ή βολβούς σε σημεία που δεν φτάνουν οι τετράποδοι.   ΑΛΛΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ΟΙΚΙΑΚΗΣ ΧΡΗΣΗΣ Αποκλείουμε την πρόσβαση σε καθαριστικά και άλλα χημικά όπως: αντιψυκτικό, λάδι και λιπαντικό αυτοκινήτου, χλωρίνη, νέφτι, λίπασμα, εντομοκτόνα και τρωκτικοκτόνα σκευάσματα. Δεν αφήνουμε τους τετράποδους σε κήπο όπου πρόσφατα είχαν τοποθετηθεί εντομοκτόνα, λιπάσματα ή δολώματα για ποντίκια και σαλιγκάρια. Αν είναι αναγκαίο, μπορούμε να τοποθετούμε τα δολώματα σε στενούς σωλήνες στους οποίους δε χωράει η μουσούδα του σκύλου ή της γάτας μας. Δεν αφήνουμε τα ζώα μας να πίνουν νερό από λιμνούλες ή λακκούβες που φαίνεται να έχουν λιπαρό περιεχόμενο ή να είναι μολυσμένες.   Τι να κάνω αν υποψιαστώ ότι ο σκύλος ή η γάτα μου έχει δηλητηριαστεί; Καταρχήν είναι σημαντικό να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας καθώς είναι λίγες περιπτώσεις δηλητηριάσεων στο σπίτι με μοιραία έκβαση. Ευτυχώς, ο αριθμός των τοξικών ουσιών που δρουν πολύ γρήγορα είναι μικρός. Απομακρύνουμε το ζώο από την πηγή της τοξίκωσης, παίρνοντας μέτρα προστασίας και για τον εαυτό μας. Επικοινωνούμε άμεσα με τον κτηνίατρο, ιδίως αν το ζώο φαίνεται να μην είναι καλά. Θα πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι να του παρέχουμε πληροφορίες για το είδος της ουσίας, την ποσότητα που καταναλώθηκε, αλλά και για το πόση ώρα έχει περάσει από τότε που την κατανάλωσε το ζώο. Αν χρειαστεί να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο, παίρνουμε μαζί μια ποσότητα της ουσίας και τη συσκευασία της. Αν έχει λερωθεί το δέρμα του ζώου με την τοξική ουσία, το ξεπλένουμε άμεσα με άφθονο νερό.   ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν προσπαθούμε να προκαλέσουμε έμετο στο σκύλο ή στη γάτα μας, εκτός αν μας το συστήσει ο κτηνίατρος καθώς: Αν μια καυστική ουσία περάσει λόγω του εμέτου δεύτερη φορά από τον οισοφάγο, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρότερες βλάβες  Υπάρχει περίπτωση το ζώο να κάνει εισρόφηση αν κατά τη διάρκεια του εμέτου δεν έχει τις αισθήσεις του εξαιτίας της τοξίκωσης.   ΟΥΣΙΕΣ ΧΑΜΗΛΗΣ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑΣ Υπάρχουν κάποιες ουσίες που καταναλώνουν αρκετά συχνά τα ζώα μας από λάθος, αλλά ευτυχώς δεν είναι τόσο επικίνδυνες: Αντιόξινα φάρμακα (εξουδετερωτικά της γαστρικής έκκρισης, χορηγούνται για τις καούρες) Αντισυλληπτικά χάπια και χάπια ορμονικής υποκατάστασης Φυλλικό οξύ Αφυγραντικό silica gel Φυτά: Κυδωνίαστρο, Ου (Αρκουδοπούρναρο), Γκι (Ιξός), Φούξια (Σκουλαρίκι), Πυράκανθος, Σόρβος,Αγιόκλημα Συντηρητικά για κομμένα λουλούδια Κάρβουνο (πραγματικό ή τεχνητό) Κεριά και κηρομπογιές Κιμωλία Κολλητική πλαστελίνη (τύπου Blu-Tack) Σπίρτα Φελιζόλ Συνήθως οι συνέπειες της κατανάλωσης των παραπάνω ουσιών δεν είναι σοβαρές και δεν περιμένουμε άλλα συμπτώματα εκτός από αυξημένα σάλια, εμετό ή/και διάρροια. Παρότι στην πλειοψηφία αυτών των περιπτώσεων δεν χρειάζεται κάποια ειδική θεραπευτική αγωγή, καλό θα είναι αν κάτι μας ανησυχήσει να ζητήσουμε τη συμβουλή του κτηνιάτρου μας. Και δεν ξεχνάμε μα έχουμε πάντα διαθέσιμο πόσιμο νερό για το ζώο μας.   Τις πληροφορίες αντλήσαμε από την ιστοσελίδα: www.vetimaging.gr   Διάβασε επίσης 10 ανθρώπινα φάρμακα τοξικά για τους τετράποδους Κρύψτε τσίχλες, οδοντόκρεμες, βιταμίνες και ότι άλλο περιέχει ξυλιτόλη. Είναι τοξικά για το σκύλο! Παρουσίασε γαστρεντερικά προβλήματα -έμετο ή διάρροια- και δεν βρίσκω τον κτηνίατρο. Μπορεί να φάει φρούτα; Σοκολάτα: όσο πιο σκούρα, τόσο πιο τοξική για τους τετράποδους Θρεπτικό ή επικίνδυνο το αυγό για τους τετράποδους; Ποιά είδη καθαρισμού είναι βλαβερά για τα ζώα μας; Νέο ζωάκι στο σπίτι; Προλάβετε τα πιο συνηθισμένα ατυχήματα. [mc4wp_form id="62201"]

Κυκλοφορούν πολλοί τύποι κολάρων στο εμπόριο. Παρουσιάζουμε τους πιο δημοφιλείς:   Τυπικό κολάρο με μεταλλική αγκράφα και τρύπες Είναι σχεδιασμένο ακριβώς όπως η κλασσική ζώνη για εμάς με επίπεδο ιμάντα, φτιαγμένο από ανθεκτικά υλικά όπως από νάιλον, δέρμα ή συνθετικό δέρμα. Είναι ιδανικό για σκύλους που φοράνε συνεχώς το κολάρο τους. Η αγκράφα λύνει δυσκολότερα από το κούμπωμα αποσπώμενου τύπου (κλιπ), γεγονός που προσφέρει μεγαλύτερη ασφάλεια.   Κολάρο γρήγορης απελευθέρωσης με κλιπ Η μόνη διαφορά από το κολάρο με μεταλλική αγκράφα βρίσκεται στο κούμπωμα. Έχει μεταλλικό ή πλαστικό αποσπώμενο κούμπωμα τύπου κλιπ. Είναι μικρότερης αντοχής στο τράβηγμα από αυτό με τη μεταλλική αγκράφα και δυσκολότερο στην αυξομείωση ρύθμισης αλλά μπαινοβγαίνει γρηγορότερα. Έτσι, προτιμάται αν ο σκύλος δεν το φοράει συνέχεια (πχ κατά την περίοδο που συνηθίζει στην ύπαρξη κολάρου) ή αν είναι άτακτος και έχει την τάση να μπλέκεται σε κλαδιά, φράχτες ή άλλους σκυλομπελάδες.   Κολάρο ασφαλείας με κρίκο "Ο"  στη μέση του μήκους Προτιμάται για σκύλους που κυνηγούν ή περιφέρονται ελεύθεροι σε μεγάλες περιοχές. Έχει έναν πρόσθετο κρίκο σχήματος «Ο» ενσωματωμένο στο μέσο του μήκους του. Αυτός ο κρίκος παρέχει ένα επιπλέον σημείο περιστροφής του κολάρου. Έτσι, αν ο σκύλος μπλεχτεί σε ένα κλαδί ή φράχτη, το κολάρο δεν θα τον πνίξει.   Κολάρο τύπου Martingale (λουρί ίππου) Είναι ιδανικό για τη βόλτα σκύλων που έχουν την τάση να κάνουν προς τα πίσω για να βγουν από το κολάρο τους αλλά χρησιμοποιείται και ως εργαλείο εκπαίδευσης για να μην τραβάνε στη βόλτα. Δεν είναι κατάλληλο για να το φοράει ο σκύλος μας συνέχεια και να φέρνει την ταυτότητα του ζώου καθώς όταν δεν παίρνει την ένταση του λουριού είναι χαλαρό και βγαίνει πολύ εύκολα (και χάνεται).   Στηθόλουρο ή σαμαράκι Τεχνικά δεν είναι κολάρο αλλά είναι ιδανικό για τη βόλτα σκύλων που τραβάνε πολύ ή έχουν ευαίσθητο λαιμό / τραχεία. Η πίεση του τραβήγματος μεταφέρεται από το λαιμό στον θώρακα του ζώου και έτσι αποφεύγονται τραυματισμοί ή κακώσεις στο λαιμό. Λανθασμένα κυκλοφορεί η άποψη ότι οι σκύλοι τραβούν λιγότερο όταν φοράνε στηθόλουρο. Σκεφτείτε, τα ελκυθρόσκυλα πρέπει να τραβάνε πολύ και φορούν πάντα στηθόλουρο. Αν επιλέξετε τη χρήση στηθόλουρου στη βόλτα, είναι καλή ιδέα το ζώο να φορά και ένα δεύτερο κολάρο κοινού τύπου που θα φέρει την ταυτότητά του.   Κολάρο εκπαίδευσης τύπου «χαλινάρι» Αν ο σκύλος σας είναι δύσκολος στους χειρισμούς ή τραβάει στη βόλτα ίσως χρειαστείτε κάποιο ειδικό κολάρο εκπαίδευσης όπως αυτά που εφαρμόζονται στο κεφάλι του σκύλου. Το κολάρο αυτό δεν είναι κατάλληλο για να το φοράει το ζώο όλες τις ώρες και δεν προσφέρει τη δυνατότητα στερέωσης ταυτότητας. Άρα είναι καλή ιδέα το ζώο να φορά και ένα δεύτερο κολάρο κοινού τύπου που θα φέρει την ταυτότητά του. Διάβασε σχετικά εδώ.   Διάβασε επίσης https://trihes.gr/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%B1%CE%B4%CF%8D%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%BF-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF-%CF%83%CF%84%CE%B7/ https://trihes.gr/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B5%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CF%82-%CE%B1/ https://trihes.gr/%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%82-%CE%B2%CF%8C%CE%BB%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B7/ https://trihes.gr/%CF%87%CE%B1%CE%BB%CF%84%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B1%CF%85%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B3%CF%8C-%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B7%CE%BD/ https://trihes.gr/%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%B2%CE%AE%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CF%83%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%AD%CF%87%CE%B5%CE%B9-%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%BF/   [mc4wp_form id="62201"]

Ίσως χρειαστεί να αλλάξουμε πλέον το αντιπαρασιτικό σκεύασμα που χρησιμοποιούμε για το σκύλο μας. Πολλοί παρατηρήσαμε φέτος αυτά τα μαύρα ενοχλητικά μικροσκοπικά ζωύφια να κυκλοφορούν στο τρίχωμα του σκύλου μας, και μάλιστα όταν ήταν απολύτως καλυμμένος από την αντιπαρασιτική αγωγή (την είχε «φορέσει» πρόσφατα). Και απορήσαμε τι δεν πήγε καλά. Κάποιοι πιθανώς να μην τα είδαμε καν, αλλά απορήσαμε γιατί το ζώο μας ξύνεται υπερβολικά (ή τρίβεται στο έδαφος ή "μασάει" σημεία στο σώμα του σε προσπάθεια... αποψύλλωσης. Διαβάστε περισσότερα εδώ). [caption id="attachment_61545" align="alignnone" width="579"] Κουτάβι επιδίδεται σε επιχείρηση αποψύλλωσης.[/caption] Ο λόγος που φέτος αυξήθηκε ο πληθυσμός των ψύλλων επάνω του (αλλά και στο περιβάλλον που ζούμε, διαβάστε πώς θα απαλλαγείτε εδώ) είναι η αλλαγή του κλίματος με τις βαριές βροχοπτώσεις και τις έντονες καταιγίδες, που μας έχουν ταλαιπωρήσει πολύ φέτος το καλοκαίρι. Αυτός ο υγρός καιρός πραγματικά βοηθάει τους ψύλλους να ευδοκιμήσουν. Κάποιοι πιστεύουν ότι η βροχή μπορεί να διώξει ή να πνίξει τους ψύλλους που κρύβονται στο χορτάρι. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο. Η βροχή δημιουργεί το τέλειο έδαφος αναπαραγωγής για αυτά τα παράσιτα που πλήττουν τόσο συχνά σκύλους, γάτες και ανθρώπους. Η αύξηση του πληθυσμού των ψύλλων στο περιβάλλον -λόγω της αλλαγής του κλίματος- μας αναγκάζει να ασχοληθούμε πιο σοβαρά με τον έλεγχο των ψύλλων στο χώρο μας και στην προστασία του σκύλου μας από αυτούς.   Τόσα χρόνια «δούλευε» η αντιπαρασιτική αγωγή... Την είχαμε επιλέξει για να τον προστατεύει καλά από τσιμπούρια και σκνίπες, αλλά τόσα χρόνια δεν υπήρχε σοβαρό πρόβλημα ψύλλων στην περιοχή που ζούμε. Τώρα όμως υπάρχει. Πλέον έχει μεγαλώσει το πρόβλημα λόγω αυξημένης υγρασίας και  βροχοπτώσεων και θα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρότερα με τους ψύλλους. Μέχρι τώρα, σωστά αποτελούσε προτεραιότητά μας η καταπολέμηση των τσιμπουριών (προστασία από την ερλιχίωση. Διαβάστε εδώ) και των σκνιπών (προστασία από το καλααζάρ / λεϊσμανίαση). Πλέον είναι σημαντικό το σκεύασμα που χρησιμοποιούμε να «πιάνει» καλά ΚΑΙ τους ψύλλους. Και, μάλιστα, αν το κλίμα συνεχίσει να μεταβάλλεται προς το υγρότερο θα προστεθεί δυστυχώς άλλος ένας κίνδυνος για τους σκύλους μας, η διροφιλάρια (Διαβάστε περισσότερα για τη διροφιλάρια εδώ).   Τι προτείνουμε; Αν είδατε ψύλλους επάνω στο ζώο σας, συζητήστε με τον κτηνίατρο το ενδεχόμενο να αλλάξετε αντιπαρασιτικό προϊόν (δραστική ουσία). Εναλλακτικά, αν δεν θέλετε να αλλάξετε σκεύασμα (αν είστε ευχαριστημένοι από τον τρόπο που τον καλύπτει από τα τσιμπούρια και δεν έχει παρενέργειες σε εσάς και τα άλλα μέλη της οικογένειας) μπορείτε να προσθέσετε ένα δεύτερο σκεύασμα στην αντιπαρασιτική του προστασία, που να πιάνει καλά τους ψύλλους, για παράδειγμα σε μορφή σπρέι (δοκιμάστε τη σπιτική μας συνταγή εδώ) ή να χρησιμοποιείτε δυο σκευάσματα εναλλάξ (δείτε τι «πιάνει» καλύτερα κάθε αμπούλα εδώ).   Γιατί επάνω στη γάτα δεν είδαμε ψύλλους; Η απάντηση είναι απλή: τα σκευάσματα για γάτες έχουν ως προτεραιότητα την προστασία τους από ψύλλους, καθώς αυτός είναι ο πιο σημαντικός εχθρός τους, ανάμεσα στα παράσιτα. Άρα από ψύλλους τις κάλυπταν μέχρι τώρα και συνεχίζουν το ίδιο αποτελεσματικά.   Διαβάστε επίσης https://trihes.gr/7-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CF%8D%CE%BB%CE%BF-%CE%BC%CE%B1/   https://trihes.gr/%CF%83%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%83%CF%80%CF%81%CE%AD%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CF%8E%CF%87%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%88%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85/   https://trihes.gr/%CF%80%CE%BF%CE%B9o-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-spot-on-%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CF%89-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF/   https://trihes.gr/dirofilaria-protection/   https://trihes.gr/%CE%B3%CE%AD%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%80%CE%AF%CF%84%CE%B9-%CF%88%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CF%85%CF%82/   https://trihes.gr/parasites-oust/       [mc4wp_form id="62201"]

Πρόκειται για μεζέδες τύπου jerkies (αφυδατωμένα προϊόντα κρέατος) με μεγάλη διάρκεια ζωής, κατάλληλους για σκύλους ΚΑΙ για γάτες, ακόμα και για ζώα που τρέφονται με BARF ή με τροφές grain free (χωρίς δημητριακά). Με λάτρεψαν όλοι οι τετράποδοι στο πάρκο για  τις λιχουδιές μου. Ουρές περιμένουν υπομονετικά το κατιτίς τους και, μάλιστα, κάποιοι με ακολουθούν μέχρι το αυτοκίνητο, μπαίνουν μέσα και με κοιτάνε με νόημα: «Άντε, φέρε άλλο ένα μεζεδάκι!». Έγινα διάσημη… Η μυρωδιά τους είναι ακατανίκητη και για εμάς, τους δίποδους, αλλά -πιστέψτε με- καλύτερα να αντισταθείτε. καθώς σε γεύση ανθρώπων (όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς, δηλαδή) δεν σκίζουν, λόγω της μεγάλης αφυδάτωσης που υπέστησαν (για να αυξήσουμε το χρόνο στο ράφι).   Γιατί αξίζει να τους φτιάξετε; Αγόρασα συσκευασίες αφυδατωμένων σκυλομεζέδων των 30 γραμμαρίων προς 4 ευρώ, τα ζύγισα και ήταν... 24 γραμμάρια (οι ψαρομεζέδες μάλιστα ήταν από δέρμα ψαριού...). Με τα ίδια λεφτά φτιάχνετε μόνοι σας 6-10 φορές την ίδια ποσότητα από πραγματικό κρέας. Και γνωρίζετε από πού προέρχεται. Θα χρειαστείτε: Φούρνο με επιλογή «αέρα» Κατάψυξη (προαιρετικά) Στήθος κοτόπουλο (ή συκωτάκια πουλιών ή συκώτι μοσχαρίσιο ή ψαράκι ψιλό ή μπέικον ή…) Ταψί (ένα ή περισσότερα) Λαδόκολλα Γυάλινα βάζα για την αποθήκευση Προαιρετικά: Για πιο θρεπτικά και λαχταριστά μεζεδάκια μπορείτε να προσθέσετε… κουρκούτι από: Λιναρόσπορο τριμμένο ή χοντροκομμένο Ταχίνι ή φυστικοβούτυρο (προσοχή, χωρίς προσθήκη ζάχαρης)   Βήμα 1 Βάλτε το στήθος κοτόπουλο (ή τα συκωτάκια πουλιών ή το συκώτι) για 30 περίπου λεπτά στην κατάψυξη. Αυτό θα διευκολύνει πολύ το κόψιμο σε στενές λωρίδες (το κρέας δεν θα λιώνει/διαλύεται και θα κόβεται ευκολότερα).   Βήμα 2 Κόψτε στενές λωρίδες πάχους περίπου 3 έως 5 χιλιοστά. Το μήκος δεν είναι πρόβλημα. Αισθητικά μου αρέσει να είναι στενόμακροι οι μεζέδες μέσα στο βαζάκι και είναι πολύ εύκολο να σπάσουν στο μήκος που θέλετε αργότερα. Τα συκωτάκια δεν τα κόβω σε λωρίδες. Τα βάζω λίγο στην κατάψυξη και μετά τα σκίζω στη μέση με μαχαίρι (και τα ανοίγω), για να μειώσω το πάχος και να χρειαστούν λιγότερη ώρα στο φούρνο. Τα ψαράκια δεν θέλουν κόψιμο αν είναι ψιλά. Όταν το κρέας είναι υγρό (συκωτάκια ή ψαράκια) τα ταμπονάρουμε με χαρτί κουζίνας για να τα στεγνώσουμε κάπως και να μειώσουμε το χρόνο ψησίματος-στεγνώματος. Βήμα 3 – Προαιρετικό για έξτρα νοστιμιά Κάνει τους μεζέδες μας πιο νόστιμους, θρεπτικούς αλλά ταυτόχρονα πιο παχυντικούς και χρονοβόρους. Πιστέψτε με, δεν είναι απαραίτητο. Σε ένα μπολ διαλύστε το φυστικοβούτυρο ή το ταχίνι (χωρίς προσθήκη ζάχαρης) με λίγο νερό (τόσο όσο να επιτρέπει να ανακατέψετε εύκολα μέσα τις λιχουδιές αλλά να μη γίνει πολύ αραιό γιατί θα αυξήσει το χρόνο παραμονής στο φούρνο). Ουσιαστικά έχετε φτιάξει ένα παχύρευστο μείγμα σαν κουρκούτι. Σκοπός είναι το μείγμα να κολλάει επάνω στο κρέας αλλά όταν τη βγάλετε από το μείγμα να μην στάζει. Προσθέστε το μείγμα στο κρέας. Ρίξτε λιναρόσπορο και ανακατέψτε, φροντίζοντας να πάει το μείγμα παντού. Απλώστε στη λαδόκολλα.   Βήμα 4 Ετοιμάστε ταψιά απλώνοντας λαδόκολλα. Απλώστε τις λιχουδιές τακτικά, όσο πιο κοντά τη μια στην άλλη, ώστε να χωρέσουν περισσότερες, φροντίζοντας όμως να μην ακουμπάνε μεταξύ τους. Βήμα 5 - Αφυδάτωση Βάλτε το φούρνο στον αέρα, σε θερμοκρασία 80-90 βαθμούς Κελσίου. Βάλτε όλα τα ταψιά που ετοιμάσατε ταυτόχρονα στο φούρνο (Δεν υπάρχει πρόβλημα καθώς ο αέρας κυκλοφορεί παντού). Κάθε 20-30 λεπτά μπορείτε να αλλάζετε τη θέση των ταψιών, αν παρατηρήσετε διαφορετικό στάδιο ψησίματος μεταξύ τους. Αφήστε στο φούρνο για 1.30-2 ώρες. Βήμα 5 – Πότε θα είναι έτοιμοι οι μεζέδες; Βγάλτε από το φούρνο και αφήστε να κρυώσουν. Θέλουμε τις λιχουδιές αφυδατωμένες και τραγανές για να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής στο βάζο (3 μήνες εύκολα!). ‘Οταν θα βγουν από το φούρνο θα είναι ελαφρώς μαλακές. Πρέπει να κρυώσουν λίγο για να σκληρύνουν και να μπορείτε να καταλάβετε αν αφυδατώθηκαν αρκετά. Αν δεν είναι αρκετά τραγανές, ξεκολλήστε από τη λαδόκολλα και αναποδογυρίστε τις. Μπορείτε πλέον να τις βάλετε σε ένα ταψί όλες μαζί. Ξαναβάλτε τις στο φούρνο, πάντα στον αέρα, στους 90 βαθμούς για άλλη 1 ώρα. Σβήστε, και αφήστε στο φούρνο ή έξω. Προσοχή μόνο, αν στο σπίτι υπάρχουν γάτες (ή ευέλικτος σκύλος με μεγάλο άλμα) ίσως έχετε τετράποδη έφοδο στον πάγκο της κουζίνας… Είπαμε, οι λιχουδιές αυτές αρέσουν πολύ!!! Βήμα 6 – Αποθήκευση Βάλτε τις λιχουδιές τακτικά σε βαζάκια. Αν τις έχετε αφυδατώσει επαρκώς αντέχουν τουλάχιστον 3 μήνες. Αλλά, μεταξύ μας, αποκλείεται να φτουρήσουν τόσο… Συμβουλή: Επειδή σπάνε σχετικά εύκολα, (το ψαράκι τρίβεται) βολεύει τους μεζέδες της βόλτας ή της εκπαίδευσης να τους μεταφέρετε σε μικρά ταπεράκια αντί για σακουλάκι. Πλεονέκτημα: Σπάνε πολύ εύκολα(!) σε μικρά μικρά κομμάτια, γεγονός που κάνει τα jerkies μας ιδανικά για εκπαίδευση με κλίκερ, καθώς ο σκύλος δεν προλαβαίνει να χορτάσει!   Περισσότερες συνταγές... Σπιτικό υποαλλεργικό σαμπουάν για σκύλους & γάτες Σπιτικό σπρέι για να διώχνουμε ψύλλους, σκνίπες & τσιμπούρια από τη γούνα των τετράποδων Δροσερά, πανεύκολα και γευστικά σκυλο-cupcakes Φτιάξε το ρούχο που θα κρατήσει το σκύλο ήρεμο την ώρα των βεγγαλικών, σε 3'! Το παλιό μακό μπλουζάκι γίνεται σπίτι για το γατάκι σε 30" Ούτε τρίχα χαμένη! 6 πρακτικές χρήσεις για τις τρίχες του σκύλου ή της γάτας σας που αξίζει να δοκιμάσετε   Περισσότερα κόλπα... Γέρος σκύλος, νέα κόλπα; Γίνεται! Μάθε στο σκύλο «κρυφτό» & «ψάξε βρες» Σπιτικό Agility, εύκολα και οικονομικά! Πότε, πώς και γιατί να χρησιμοποιήσω κλίκερ στην εκπαίδευση; Αυτή είναι η συνταγή που έκανε τη γάτα να ζυμώνει το σκύλο και αυτός υπέμενε στωικά...: https://www.facebook.com/trihes/videos/1924347857619130/     [mc4wp_form id="62201"]

Σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές έρευνες η συνήθεια να μιλάμε στο σκύλο ή στη γάτα μας, στα φυτά μας ή ακόμα στις Μπάρμπι ή τον Σνούπι μας είναι ευτυχώς δείγμα ευφυίας και όχι βλακείας! Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι περισσότεροι αναγνώστες των ΤΡΙΧΩΝ - www.trihes.gr έχετε τη συνήθεια να κάνετε καθημερινά συζητήσεις με τα ζώα σας, σα να ήταν ανθρώπινα όντα. Τους εύχεστε καλημέρα, τους ρωτάτε αν πεινάνε και αν θέλουν να βγουν βόλτα και συνήθως περιμένετε και απάντηση. Μάλιστα, (αν κάνετε όπως εμείς), είναι πολύ πιθανό να καταπιέζετε αυτή τη συνήθεια μπροστά σε τρίτους, ώστε να αποφύγετε τα ειρωνικά σχόλια και να μην δώσετε δικαιώματα να σας χαρακτηρίσουν ως παράξενους, εκκεντρικούς ή… ελαφρώς κουνημένους. Και είναι εξίσου πιθανό να έχετε, εσείς οι ίδιοι, αναρωτηθεί κάποιες φορές α) γιατί συμπεριφέρεστε έτσι, β) γιατί προτιμάτε την παρέα των τετράποδων από την ανθρώπινη και γ) μήπως κάτι δεν πάει καλά… Σας έχουμε ευχάριστα νέα καθώς, σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές έρευνες η συνήθεια να μιλάμε στο σκύλο ή στη γάτα μας, στα φυτά μας ή ακόμα και στα κουκλάκια μας είναι, ευτυχώς, δείγμα ευφυίας και όχι βλακείας! Με λίγα λόγια, η «γατού» που μιλάει στα γατάκια της γειτονιάς φαίνεται τελικά πως δεν είναι καθόλου τρελή αλλά πανέξυπνη! Και επιδίδεται με επιτυχία στη διαδικασία του «ανθρωπομορφισμού», τη συνήθεια, δηλαδή των ανθρώπων να αποδίδουμε σε μη ανθρώπινα όντα, αντικείμενα, φυσικά ή υπερφυσικά φαινόμενα, ανθρώπινες ιδιότητες ή μορφή, όπως άλλωστε έκανε ανέκαθεν ο άνθρωπος και με τις θεότητες όλων των θρησκειών. Σύμφωνα με τον Nicholas Epley, καθηγητή της συμπεριφορικής στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, «ιστορικά, ο ανθρωπομορφισμός έχει αντιμετωπιστεί ως ένα σημάδι παιδικότητας, παλιμπαιδισμού ή βλακείας, αλλά, στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα φυσικό επακόλουθο της τάσης που κάνει τους ανθρώπους μοναδικά έξυπνους σε αυτόν τον πλανήτη». Αυτή η παρορμητική τάση να αποδίδουμε τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά των ζώων είναι ο μοναδικός τρόπος μας να χρησιμοποιούμε τα όρια της νοημοσύνης μας που μας ξεχωρίζει από τα άλλα πλάσματα.     Εκφραστείτε ελεύθερα! Γιατί, όσο το άτομο που επιδίδεται σε ανθρωπομορφισμό είναι παιδί, το βρίσκουμε χαριτωμένο, αλλά όταν το κάνουν ενήλικες, μας ξενίζει και το σχολιάζουμε αρνητικά; Δυστυχώς, οι έρευνες επιβεβαιώνουν ότι όταν οι άνθρωποι γερνούν, τείνουν να αποφεύγουν τις συνομιλίες με τα κατοικίδια ζώα τους από φόβο μην κατακριθούν. Είναι κρίμα να φοβάστε την κρίση των άλλων. Οι ανθρωπολόγοι, άλλωστε, θεωρούν ότι η ικανότητα να βλέπουμε ανθρώπινα χαρακτηριστικά σε ένα μη ανθρώπινο πράγμα ή ένα αντικείμενο, είναι στην πραγματικότητα σημάδι νοημοσύνης, ανεξαρτήτως ηλικίας. Τολμήστε και ζητήστε από τα παιδιά σας να φέρουν τη γάτα στο τηλέφωνο για να της πείτε δυο κουβέντες.  Είναι ένας μοναδικά ανθρώπινος τρόπος να εξασκείτε τον εγκέφαλό σας. Και είναι κρίμα να μην το κάνετε παρέα με τον αγαπημένο σας τετράποδο. Είναι φυσιολογικό να μιλάς στο ψυγείο… Ο εγκέφαλός μας μπερδεύεται όταν βλέπει ένα αντικείμενο με μάτια και προσπαθεί να το αντιληφθεί ως άνθρωπο. Κάντε ένα πείραμα: βάλτε ψεύτικα μάτια  σε ένα ψυγείο και θα θέλετε να του μιλήσετε ή τουλάχιστον να το ονομάσετε! Μην ανησυχείτε για την ψυχική σας υγεία. Δεν έχετε παραισθήσεις ούτε είστε ψυχάκιας. Απλά, ως κοινωνικά ζώα που είμαστε, θέλουμε να μιλάμε σε όλους όσους μπορούμε και να γινόμαστε φίλοι τους. Είναι στη φύση μας. Οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι είναι αναμφισβήτητα περίπλοκοι. Παρά τις πολύχρονες έρευνες και επιστημονικές μελέτες ακόμα δεν έχουμε αποκρυπτογραφήσει όλες τις πτυχές και τα όρια του ανθρώπινου μυαλού. Η προσπάθεια, πάντως, να αποδώσουμε ανθρώπινα χαρακτηριστικά σε άψυχα αντικείμενα όπως αυτοκίνητα, στυλό, παιχνίδια ή οτιδήποτε άλλο, είναι ένα σημάδι της δημιουργικότητας του εγκεφάλου μας. Υπάρχουν τρεις κύριοι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι προσπαθούν να δώσουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά σε ένα ζώο ή πράμα: Το άψυχο αντικείμενο μοιάζει με πρόσωπο (διακρίνουμε μάτια, μύτη, στόμα) Θέλουμε να είμαστε φίλοι του, ώστε να μη μας κάνει κακό (κατευνασμός, πχ. ονοματοδοσία ακραίων καιρικών φαινομένων, μέσων μεταφοράς κ.ά.) Μας κινεί το ενδιαφέρον η απρόβλεπτη συμπεριφορά του και προσπαθούμε να την ερμηνεύσουμε στα «ανθρώπινα». Κατανοώντας τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο καθένας από αυτούς τους παράγοντες, μπορούμε να καταλάβουμε γιατί αυτό το φαινόμενο σχετίζεται τόσο με την ανθρώπινη επιβίωση όσο και με την ευφυΐα. Η πιο κοινή μορφή ανθρωπομορφισμού είναι η ονοματοδοσία των ζώων μας. Μια άλλη είναι η συνήθεια να τους δίνουμε γνωρίσματα χαρακτήρα ή προσωπικότητας, όπως “μωράκι”, “γκρινιάρη”, “πολυλογά”, “σαχλαμάρα”, ¨ναζιάρη¨ κ.ά. Τέτοιες συνήθειες, ευτυχώς, χαρακτηρίζονται από τους επιστήμονες ως ευφυείς. Ο ανθρωπομορφισμός δεν επηρεάζει μόνο τους ανθρώπους, αλλά και τα ζώα μας. Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε τις σχετικές επιστημονικές μελέτες για να το επιβεβαιώσουμε. Όσο περισσότερο μιλάμε στο σκύλο ή στη γάτα μας, τόσο καλύτερα μαθαίνει να αναγνωρίζει τις λέξεις και τις χειρονομίες μας και να συνεννοείται μαζί μας. Σκύλοι και γάτες έχουν άλλωστε συντροφεύσει τους ανθρώπους για χιλιάδες χρόνια και έχουν εξελιχθεί ζώντας δίπλα μας. Όταν μιλάμε στο σκύλο μας, μπορεί να καταλάβει τα λόγια μας αλλά και τα συναισθήματα που κρύβονται μέσα τους. Οι γάτες δεν καταλαβαίνουν τις λέξεις όπως κάνουν οι σκύλοι, αλλά έχουν την ικανότητα να «διαβάζουν» το νόημα στη χροιά της φωνής και στον τρόπο που τους λέμε τι να κάνουν και τι όχι. Οι γάτες συνδυάζουν δεκάδες διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας. Και γενικά, ξέρουν πολύ καλά τι εννοούμε, απλά συχνά επιλέγουν να μας… γράφουν. Συνοψίζοντας, είναι απόλυτα φυσιολογικό και φυσικό να μιλάμε στα ζώα μας και δεν υπάρχει κανένας λόγος να καταπιέζουμε αυτή μας τη συνήθεια. Μάλιστα, υπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις ότι είμαστε πιο έξυπνοι από αυτούς που ΔΕΝ τους μιλούν. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που κάποιος θα σας αποκαλέσει “παράξενο” επειδή μιλούσατε με ένα σκύλο, μια γάτα ή ένα σπουργίτι στο δρόμο, χαμογελάστε συγκαταβατικά καθώς, από ότι φαίνεται ο δικός του εγκέφαλος είναι αυτός που δεν λειτουργεί κανονικά! [caption id="attachment_61317" align="aligncenter" width="1000"] O Σέλντον ως "γατού" στο Big Bang Theory[/caption] [mc4wp_form id="62201"]

Βολεύουν οι πάνες, δεν αντιλέγω, ειδικά στην αρχή, όταν το κουτάβι κατουράει δεκάδες φορές κάθε μέρα, αλλά... Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει το κουτάβι σας να «κρατιέται» μέσα στο σπίτι και να πηγαίνει τουαλέτα μόνο έξω… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΝΕΣ! Δεν φαντάζομαι να εκπλαγήκατε;!...   Βολεύουν οι πάνες, δεν αντιλέγω, ειδικά στην αρχή, όταν το κουτάβι κατουράει ακόμα και 30 φορές την ημέρα – και δεν υπερβάλλω, καθώς μου έτυχε προσωπικά. Αλλά υπάρχουν μπόλικοι λόγοι για τους οποίους είναι καλύτερο να του μάθουμε να πηγαίνει τουαλέτα μόνο εκτός σπιτιού από την αρχή. Είναι πολύ εύκολο, αν το κουτάβι σας δεν γνώρισε ποτέ την «ευκολία» της κουταβίσιας πάνας. Όμως, αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο. Εδώ θα επικεντρωθούμε στο ερώτημα... «Γιατί το κουτάβι μου χρησιμοποιεί την πάνα για πιπί, αλλά όχι για κακά.» Υπάρχουν διάφοροι λόγοι που ίσως κάνουν το κουτάβι μας να προτιμάει το σκληρό πάτωμα του… καθιστικού μας από την πάνα. Κάποιοι από αυτούς έχουν σχέση με τον σχεδιασμό της πάνας, και κάποιοι άλλοι με τη φυσιολογία αλλά και την… ψυχολογία της κουταβίσιας αφόδευσης!   Ας δούμε τους κύριους λόγους που κάνουν το κουτάβι μας να «χάνει το δρόμο για την πάνα» όταν κάνει τα κακά του: Απορροφητικότητα μη απαραίτητη… Ενώ το πιπί χρειάζεται απορροφητικό έδαφος (στη φύση οι σκύλοι προτιμούν το χώμα για να μη λερώνονται οι πατούσες τους), για τα κακά η πάνα δεν προσφέρει κάποιο πλεονέκτημα έναντι άλλων επιφανειών. Περιορισμένο Εμβαδόν Πάνας… Οι 15-30 φορές ημερησίως που το κουτάβι θέλει να ουρήσει σε σχέση με τις μόλις 3-5 που χρειάζεται να αφοδεύσει μας δείχνουν πόσο ευκολότερη είναι η πρώτη πράξη από τη δεύτερη για να επιτευχθεί. Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για εμάς, σωστά; Ένας υγιής άνθρωπος δεν παραπονιέται ποτέ για δυσουρία ενώ για δυσκοιλιότητα… αρκετοί. Η άσκηση και η κίνηση βοηθούν δίποδους και τετράποδους στην ενεργοποίηση και στην αύξηση της κινητικότητας του εντέρου μας. Αυτό το γνωρίζουν ακόμα και τα κουτάβια. Για αυτό, άλλωστε, γίνονται πιο κινητικά και δραστήρια λίγο πριν την αφόδευση. Και η πάνα έχει πολύ περιορισμένο εμβαδόν για να παραλάβει αυτή την κινητικότητα. Αστάθεια πάνας… Η αύξηση της κίνησης του κουταβιού και ο κλασσικός κυκλικός «προειδοποιητικός χορός» βοηθάει το γαστρεντερικό του σύστημα να ολοκληρώσει επιτυχώς την πράξη της αφόδευσης. Οι πάνες, όμως, δεν είναι σταθερές. Κουνιούνται, σουρώνουν, μαζεύονται, μπλέκουν στα πόδια του. Δεν βολεύουν, εκτός αν δοκιμάσετε να τις σταθεροποιήσετε στο έδαφος. Επιπροσθέτως, συνήθως δεν είναι αρκετά μεγάλες για να χωρέσουν τον προειδοποιητικό χορό (με εξαίρεση πολύ μικρόσωμα κουτάβια). Έτσι, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να του «ξεφύγει» η πάνα για λίγο... αν δεν την αποφύγει για πολύ! Βαρετή πάνα… Πολλοί από εμάς περνάνε αρκετή ώρα στο θρόνο για την αφόδευση και χρόνο χρειάζεται και το κουτάβι μας. Απλά, η δική του «εφημερίδα» είναι οι μυρωδιές και τα άλλα ερεθίσματα που προσφέρει ένα ενδιαφέρον, εμπλουτισμένο περιβάλλον. Και, μεταξύ μας, η πάνα είναι τόσο βαρετή… Εκτεθειμένη θέση πάνας… Την ώρα που πηγαίνει τουαλέτα το κουτάβι μας νιώθει ευάλωτο. Αν το κουτάβι μας λερώνει μόνο σε σκοτεινά μέρη – κρυψώνες είναι πολύ πιθανό να βοηθήσαμε κι εμείς να ενισχυθεί το ένστικτο αυτό με τη συμπεριφορά μας, στην προσπάθεια να το διορθώσουμε ή μαλώνοντάς το. Το κουτάβι έχει ανάγκη να νιώθει οικείο και ασφαλές το «μέρος» όπου θα κάνει τις ανάγκες του. Πιθανότατα, η θέση που επιλέξατε να βάλετε την πάνα α) δίπλα στο παράθυρο (δηλαδή στο πιο φωτεινό σημείο) για να βγαίνει αργότερα έξω στον κήπο, και να ειδοποιεί ή β) στη μέση του χώρου (για να προλαβαίνει να φτάσει για το πιπί) είναι η πιο ακατάλληλη για την αφόδευση. Του κόβετε τη διάθεση; Ρωτάτε επίσης, γιατί όταν «προλαβαίνετε/σταματάτε» την αφόδευση του κουταβιού σας σε λάθος μέρος, μετά χάνει τη διάθεσή του και δεν κάνει καθόλου κακά. Ο λόγος είναι απλός. Αποσπώντας του την προσοχή, το αναγκάζετε να κρατηθεί, καταπιέζει την ανάγκη του με αποτέλεσμα να αδρανεί η όλη λειτουργία και κινητικότητα του εντέρου. Ένας δεύτερος λόγος, βέβαια, ειδικά αν το τρομάξατε, είναι ότι ερμηνεύει τη συμπεριφορά σας, ως επιθυμία να μην τα κάνει... μπροστά σας. Έτσι, το κουτάβι προχωράει σε... επανασχεδιασμό ή αναβολή της επιχείρησης «κακά» είτε σε μέρος που δεν θα το αντιληφθείτε (κρυψώνα) είτε το αφήνει για αργότερα όταν θα λείπετε. Και μάλιστα, υπάρχει πιθανότητα να οδηγηθεί σε βρώση των ακαθαρσιών του (κοπροφαγία) προκειμένου να μην αφήσει ίχνη για εσάς. Για αυτό επιμένουμε να μη μαλώνετε ποτέ το ζωάκι σας όταν κάνει κάτι τόσο φυσικό και απαραίτητο. Τι προτείνουμε; Αν δεν καταφέρετε να προλάβετε την πράξη (τόσα σημάδια σας έχει δώσει άλλωστε), σηκώστε το ζωάκι αγκαλιά μόλις λερώσει και μεταφέρτε το στο μέρος όπου επιθυμείτε να κάνει τις ακαθαρσίες του στο μέλλον. Πείτε μαλακά “κακά” (ή τουαλέτα ή όποια άλλη λέξη θα χρησιμοποιείτε στο μέλλον…) και αφήστε το να επεξεργαστεί την περιοχή και να νιώσει ασφάλεια.   Θέλετε τη γνώμη μας για τις πάνες; Καταργήστε τις πάνες το συντομότερο! Αν δεν προτίθεστε, ακόμα, να το βγάζετε έξω 20-30 φορές τη μέρα (ή αν δεν σας το επιτρέπει η ρουτίνα σας) τουλάχιστον ξεχωρίστε τις δυο πράξεις και ξεκινήστε άμεσα την εκπαίδευση για την αφόδευση εκτός σπιτιού. Το κουτάβι θα νιώσει άμεσα ανακούφιση καθώς δεν θέλει να λερώνει στο χώρο που ζει. Άλλωστε, το να προλάβετε να το μεταφέρετε έξω για να κάνει κακά είναι πολύ ευκολότερο. Είναι πολύ λιγότερες οι ημερήσιες φορές που θα χρειαστεί να το βγάλετε έξω, πολύ κοντά στα γεύματα, και η συμπεριφορά του πριν την αφόδευση είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει αντιληπτή. Συνήθως ένα κουτάβι… …αφοδεύει όσες φορές τρώει συν –πλην μια. Μετρήστε πόσες φορές κάνει κακά σε σχέση με τον αριθμό των γευμάτων του. …τα κάνει κοντά στα γεύματα. Παρατηρήστε πόσο κοντά σε γεύμα το κάνει, πριν ή μετά; …πριν την αφόδευση γίνεται ξαφνικά πιο κινητικό, ανήσυχο και εξερευνά / μυρίζει πιο επίμονα το χώρο. Πώς συμπεριφέρεται το δικό σας; … κάνει τον κυκλικό χορό ακριβώς πριν την αφόδευση. Είναι η ιδανική στιγμή παρέμβασης (κι ας νομίζετε ότι είναι αργά). Προσπαθήστε να μη δείξετε νευρικότητα. Πιάστε το κουτάβι απαλά. Αν είστε γενναίοι, περάστε ένα χέρι απαλά ανάμεσα στα δυο πίσω πόδια… Θα...

Δεν φαντάζεστε πόσο λίγη άσκηση χρειάζεται το κουτάβι μας, όσο είναι ακόμα μικρό! Χρησιμοποίησα τη λέξη «επιτρέπεται» για να σας τραβήξω την προσοχή, καθώς είναι πολύ σημαντικό να μην το παρακουράζουμε όσο, ακόμα, βρίσκεται στην ανάπτυξη! Ειδικά αν το κουτάβι μας είναι σχετικά βαρύ και αναμένεται να εξελιχθεί σε μεγαλόσωμο σκύλο, τότε η υπερβολή στην άσκηση μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Από την άλλη, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η καθημερινή άσκηση -χωρίς υπερβολές- προσφέρει στο κουτάβι μας ευτυχία, ηρεμία και πιθανότατα έναν βαθύ ύπνο μεγάλης διάρκειας το βράδυ, γεγονός που θα επιτρέψει και σε εμάς να κοιμηθούμε χωρίς διαλείμματα… Πόση άσκηση είναι αρκετή; Όσο ακόμα ζούσε με την τετράποδη μαμά του, την καθημερινή του άσκηση και ανάπτυξη δεξιοτήτων είχε αναλάβει αυτή και τα αδέρφια του. Τώρα που πλέον βρίσκεται κοντά μας πρέπει εμείς να το κρατάμε σε φόρμα. Και είναι λογικό να βιαζόμαστε να ξεκινήσουμε τις βόλτες και την προπόνηση, ειδικά αν αυτό που ονειρευόμασταν ήταν οι μακρινοί περίπατοι μαζί του. Είναι σημαντικό όμως να επιδείξουμε υπομονή και σύνεση προκειμένου να μπορέσει αργότερα να μας ακολουθεί σε περπάτημα ή τρέξιμο μεγάλης διάρκειας. Πριν ακόμα φτάσει το κουτάβι στο σπίτι, μπορούμε να έχουμε έτοιμο το… προσωπικό του γυμναστήριο: έναν ασφαλή χώρο εντός ή εκτός σπιτιού, με μαλακό έδαφος που δεν γλιστράει, όπου θα μπορεί να παίζει, να τρέχει και να μαθαίνει το σώμα του, στο δικό του ρυθμό. Είναι καλή ιδέα να το συνδυάσουμε με τον χώρο που θα πηγαίνει τουαλέτα, αφού όσο πιο πολύ κινείται τόσο περισσότερο θα θέλει να κάνει τις ανάγκες του. (ΔΙΑΒΑΣΕ: Πώς να μάθω στο κουτάβι μου να πηγαίνει «τουαλέτα»;) Στο προσωπικό του γυμναστήριο μπορούμε να το πηγαίνουμε αρκετές φορές την μέρα, για λίγα μόνο λεπτά κάθε φορά, με ενδιάμεσες παύσεις ξεκούρασης. Η προπόνηση μαζί μας, στο σταθερό περπάτημα δίπλα μας ή στην επαναφορά του παιχνιδιού που του πετάξαμε, θα πρέπει να είναι ανάλογη της ηλικίας του: Συνταγή προπόνησης: Σύμφωνα με το Kennel Club του Ηνωμένου Βασιλείου ένα κουτάβι χρειάζεται μόλις 5 λεπτά ήπιας δραστηριότητας έως δύο φορές την ημέρα για κάθε μήνα της ηλικίας του. Με άλλα λόγια, ένα κουτάβι 3 μηνών χρειάζεται 15 λεπτά άσκησης (επί 2 φορές), ένα κουτάβι 4 μηνών 20 λεπτά (επί 2 φορές), και ούτω καθεξής…   Μερικές συμβουλές Για την προπόνησή του επιλέγουμε ασκήσεις χαμηλής έντασης και χαμηλών κραδασμών όπως είναι η κολύμβηση (ΔΙΑΒΑΣΕ:….) ή το παιχνίδι με μικρές μπάλες (ΔΙΑΒΑΣΕ….). Μπορούμε, επίσης, να βγάλουμε το κουτάβι μας έξω για σύντομες βόλτες στο λουρί. Ωστόσο, αν αρχίσει να κάθεται, χρειάζεται να του δώσουμε χρόνο για να ξεκουραστεί. Μάλιστα, εάν δεν ξαναρχίσει να περπατάει, ίσως χρειαστεί να το κουβαλήσουμε πίσω στο σπίτι! Φροντίζουμε να του προσφέρουμε καθημερινά την ίδια περίπου διάρκεια άσκησης χωρίς υπερβολικές εντάσεις. Έτσι θα το βοηθήσουμε να κτίσει σταθερά την αντοχή του, προκειμένου να μπορεί στο μέλλον να συμμετέχει σε δραστηριότητες μεγάλης έντασης όπως το τζόγκινγκ, η ορειβασία και τα κυναθλήματα, όπως είναι τα: - Agility (ΔΙΑΒΑΣΕ: Agility: παιχνίδια ευκινησίας για σκύλους, τώρα και στην Ελλάδα - IPO (ΔΙΑΒΑΣΕ: ΙΡΟ ή Schutzhund: Ιχνηλασία, υπακοή και προστασία) - Dock Jumping (ΔΙΑΒΑΣΕ: Άλμα εις… ύδωρ: Νερό, άσκηση, διασκέδαση και συναγωνισμός στο Dock Jumping) Δεν έχουμε τις ίδιες προσδοκίες από όλες τις φυλές. Η ποσότητα άσκησης που χρειάζεται το κουτάβι μας επηρεάζεται (εκτός από την ηλικία) από τη φυλή ή το είδος, το τελικό του μέγεθος, βάρος, μορφολογία και το ιατρικό του ιστορικό. Δεν είναι όλοι οι σκύλοι φτιαγμένοι για να διανύουν τεράστιες αποστάσεις, αν και κάποιοι γεννιούνται έτοιμοι… όπως τα Μπόρντερ Κόλι, Τζακ Ράσελ Τεριέ (και τα υπόλοιπα τεριέ), και πολλά κυνηγόσκυλα.   Πότε το παρακάνουμε με την άσκηση; «Τα κουτάβια σε μικρή ηλικία έχουν χαλαρές αρθρώσεις και όχι καλά ανεπτυγμένη μυϊκή μάζα που να μπορεί να τα υποστηρίζει σε μεγάλες ή έντονες δραστηριότητες. Αν κατά τη διάρκεια της άσκησης διαπιστώσουμε ότι το κουτάβι δεν μας ακολουθεί, ή αν αργότερα την ίδια ημέρα (ή την επόμενη) το κουτάβι είναι πολύ κουρασμένο για τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες, τότε έχουμε υπερβεί τα όρια της αντοχής του», μας εξηγεί η κτηνίατρος Ναταλία Χρ. Κοντογεωργίου (www.mypetcare.gr)   Γιατί δεν πρέπει να υπερβάλλουμε; Σε μικρές ηλικίες είναι εύκολοι οι τραυματισμοί των οστών και των αρθρώσεων, ενώ επίσης ελλοχεύουν και προβλήματα με κληρονομικό, περιβαλλοντολογικό ή διατροφικό χαρακτήρα. Η δυσπλασία των ισχίων του σκύλου επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουν τα κουτάβια. Μέτρα για την προστασία από τη δυσπλασία των ισχίων Δραστηριότητα με μέτρο (διαλείπουσες βόλτες μικρού μήκους και διάρκειας) Άσκηση σε μαλακές επιφάνειες που δεν γλιστράνε Αποφυγή ανάβασης σκαλιών κατά την κουταβίσια ηλικία. Να αποφεύγονται τα ψηλά άλματα για την προστασία των αρθρώσεων των ισχίων, ώμων, αγκώνων και της καταπόνησης της μέσης.   Πότε θεωρείται «κινητικά» ενήλικο ένα ζώο; Η «κινητική» ενηλικίωση εξαρτάται άμεσα από την επαρκή ανάπτυξη του σκελετού. Ζώα με σωματικό βάρος έως 11 κιλά μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητά τους σε επίπεδα ενήλικου σκύλου όταν είναι 9 μηνών, μεγαλύτερα ζώα (11-45 κιλά) θα πρέπει να περιμένουν έως την ηλικία των 14 μηνών, ενώ γιγαντόσωμα ζώα άνω των 45 κιλών, θα πρέπει να κάνουν υπομονή μέχρι την ηλικία των 18 μηνών. Διαβάστε αναλυτικότερα για την άσκηση των κουταβιών αλλά και των ενήλικων ζώων: https://trihes.gr/%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85/         [mc4wp_form id="62201"]

[acadp_password_reset]

[acadp_forgot_password]

[acadp_register]

[acadp_login]

Τα σκυλιά στη βόλτα όχι μόνο μυρίζουν συνεχώς τις ακαθαρσίες που βρίσκουν, αλλά κολλούν και τη μύτη τους πάνω σε αυτές. Γιατί επιμένουν να χώνουν τη μουσούδα τους εκεί όπου εμείς θα φρίτταμε ακόμα και αν πατούσαμε; Η απάντηση είναι εύκολη, αν κατανοήσουμε το μηχανισμό της αποστροφής που ισχύει -με μικρές λειτουργικές αποκλίσεις- σε όλα τα ζώα. Πολύ απλά, πρόκειται για μια μορφή αυτοάμυνας, που μας κρατάει μακριά από οτιδήποτε θα έβλαπτε τον οργανισμό μας, αν το καταναλώναμε. Στη φυσική επιλογή, πολλά φυτά και ζώα ανέπτυξαν αυτή την άμυνα για να επιβιώσουν σε έναν κόσμο τροφικού ανταγωνισμού, εξελισσόμενα σε δηλητηριώδη ή απλώς αηδιαστικά. Οι άνθρωποι σιχαίνονται τα περιττώματα των άλλων ζώων, γιατί η επαφή μαζί τους ενέχει σοβαρούς κινδύνους βακτηριδιακών μολύνσεων, που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές ασθένειες ή και θάνατο. Δυστυχώς για εμάς τους ιδιοκτήτες, τα σκυλιά δεν διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο και μπορούν με άνεση να χώνουν τη μουσούδα τους εκεί μέσα, για να «διαβάσουν» το ιδιότυπο αυτό επισκεπτήριο που άφησε ο προηγούμενος σκύλος στη βόλτα του. Τα σκυλιά, επίσης για λόγους αναγνώρισης, δεν σιχαίνονται τα σάλια, τις υπόλοιπες εκκρίσεις του ανθρώπινου σώματος, τα σκουπίδια (το πεπτικό τους σύστημα ανέχεται με ευκολία μισο-χαλασμένα κρέατα και άλλα τρόφιμα που για εμάς έχουν πάψει να είναι εδώδιμα για μέρες) ή τα ψοφίμια. Άρα, δεν σιχαίνονται κάτι; Λάθος. Τι σιχαίνονται και γιατί Ο αμυντικός μηχανισμός του σκύλου τον πληροφορεί με αξιοθαύμαστη ακρίβεια για οτιδήποτε δεν ανήκει στον φυσικό κόσμο. Ότι δεν παρήγαγε η γη ή ένα άλλο ζώο δεν μπορεί να αποτελέσει πηγή τροφής για κάποιο σκύλο, και ο σκύλος θα το απορρίψει αμέσως μόλις το βάλει στο στόμα του ή το μυρίσει. Όλα τα πολυμερή υποπροϊόντα του πετρελαίου (πλαστικά, βακελίτες, νάιλον κ.λπ.), τα οικιακά χημικά καθαριστικά, η αμμωνία, η χλωρίνη, αναδίδουν οσμές πολύ «σιχαμένες» για το σκύλο. Εξαίρεση αποτελεί -και προσέξτε το αυτό, είναι άκρως τοξικό για το ζώο- το παραφλού, το ειδικό αντιψυκτικό υγρό πλήρωσης των κινητήρων αυτοκινήτων, επειδή περιέχει κυρίως αιθυλογλυκόλη, μια ουσία που είναι γλυκιά σαν ζάχαρη. Επίσης, τα σκυλιά σιχαίνονται τις μεταλλικές επιφάνειες, πάλι για λόγους επιβίωσης. Τα μέταλλα, λόγω υψηλής μοριακής πυκνότητας, έχουν πολύ μεγάλη θερμοαγωγιμότητα. Αυτό σημαίνει ότι η επαφή μαζί τους αντλεί θερμότητα από το σώμα του σκύλου και τη μεταφέρει στο μέταλλο για να το εξισορροπήσει θερμοκρασιακά, όπως απαιτούν οι νόμοι της θερμοδυναμικής.  Στα σκυλιά δεν αρέσει να ξοδεύουν τη θερμότητά τους τζάμπα και βερεσέ, γιατί το ένστικτό τους λέει ό-τι η αλόγιστη δαπάνη ενέργειας σημαίνει νέες ανάγκες αναζήτησής της: κυνήγι, τρεχάλα και ξενύχτι. Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα θεωρήσετε ότι το σκυλί σας δεν έχει τρόπους και δεν δείχνει την απαιτούμενη αποστροφή σε μυρωδιές και γεύσεις που εσείς απεχθάνεστε, δεχτείτε το σαν μια φυσική επιταγή, βαθιά ριζωμένη μέσα στα ένστικτά του, γιατί αυτό ακριβώς είναι.   Διάβασε επίσης... https://trihes.gr/%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9/ https://trihes.gr/%CE%B3%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%83%CE%BA%CE%B9%CE%AC-%CF%83%CE%BF%CF%85/ https://trihes.gr/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%83%CE%BA%CF%85%CE%BB%CE%B9%CE%AC-%CE%BC%CE%B1%CF%82/ https://trihes.gr/%CF%80%CF%8C%CF%83%CE%BF-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%8E-%CE%BD%CE%B1-%CE%BD%CE%B9%CF%8E%CF%83%CF%89/ https://trihes.gr/zo-to-xero-omos-echoyn-yparxiaka-oi-t/     [mc4wp_form id="62201"]

Τα άγανα ουσιαστικά είναι αγκάθια. Κυριολεκτικά, πρόκειται για βελονοειδείς σχηματισμούς, μέρος του άνθους των αγριόχορτων, του σιταριού και άλλων αυτοφυών φυτών, και αποτελούν το μέσο διακίνησης και εξάπλωσης των σπόρων τους. Έχουν εξελιχθεί ώστε να προσκολλώνται στο δέρμα των ζώων και με αυτόν τον τρόπο να εξαπλώνονται στη φύση. Στη χώρα μας απαντούν πολύ συχνά και αποτελούν κίνδυνο από τη στιγμή που ξεραίνονται τα άγρια χόρτα (συνήθως από τα μέσα Μαΐου και καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού). Υψηλότερο κίνδυνο διατρέχουν ζώα με μακρύ και πυκνό τρίχωμα, που βγαίνουν βόλτα σε περιοχές με πολλά ξερά χόρτα. Οι γάτες, επειδή φροντίζουν και καθαρίζουν το τρίχωμά τους, διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο, αφού τις περισσότερες φορές καταφέρνουν να τα απομακρύνουν.   Πώς δρουν; Το «V» σχήμα με το αιχμηρό άκρο τους διευκολύνει τη βαθιά διείσδυση. Τα «αγκαθάκια» που έχουν κατά μήκος τους είναι υπεύθυνα για τη «μονόδρομη» μετακίνησή τους μέσα στο δέρμα, με συνέπεια να δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Τα άγανα προκαλούν ενόχληση, πόνο και φλεγμονή σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος βρεθούν και είναι ικανά να φτάσουν σε εσωτερικά όργανα (πνεύμονες, καρδιά, νωτιαίο μυελό κ.λπ.).   Πού απαντούν; Μπορούν να βρεθούν σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Κατά σειρά συχνότητας απαντούν στα παρακάτω μέρη: Στο δέρμα (συχνότερα στις πατούσες, στα μεσοδακτύλια διαστήματα) Στα αυτιά Στα μάτια Στη μύτη Στη στοματική κοιλότητα (συχνότερα στο οπίσθιο τμήμα της, κοντά στις αμυγδαλές) Στα εξωτερικά γεννητικά όργανα (ακροποσθία, αιδοίο). Ανησυχητικά συμπτώματα Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με το σημείο προσβολής. Στο δέρμα: Ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών και στην πρόσθια επιφάνεια του θώρακα και των ώμων. Η διείσδυσή τους μέσω του δέρματος προκαλεί οίδημα, πόνο, ερύθημα, επίμονο γλείψιμο της περιοχής ή έξοδο ορο-αιμορραγικού υγρού από το σημείο. Το ζώο μπορεί να κουτσαίνει όταν προσβάλλονται τα άκρα του. Στα αυτιά: Τα ζώα τινάζουν το κεφάλι, ξύνουν έντονα το αυτί, εμφανίζουν κλίση της κεφαλής τους και, δευτερογενώς, μπορεί να προκληθεί ωτίτιδα. Όταν τα άγανα διαπερνούν το τύμπανο του αυτιού, προκαλούν προβλήματα ακοής και νευρολογικά συμπτώματα. Στα μάτια: Προκαλούν πόνο, έντονο πρήξιμο και οφθαλμικό έκκριμα, ενώ πολύ συχνά τα ζώα κρατούν το μάτι τους κλειστό. Επίσης, δημιουργούν έλκη και τραύματα στον κερατοειδή. Στη μύτη: Προκαλούν έντονη ενόχληση, που εκδηλώνεται με επίμονο φτάρνισμα, και είναι πιθανό να εξέλθει από το ρουθούνι αίμα ή βλέννα. Στο στόμα: Όταν παγιδεύονται στη στοματική κοιλότητα, μπορεί να προκαλέσουν ξηρό βήχα, δυσκολία στην κατάποση και άρνηση για την πρόσληψη τροφής. Στις περιπτώσεις που μεταναστεύουν μέσα σε σωματικές κοιλότητες (θωρακική, περιτοναϊκή) και προσβάλλουν εσωτερικά όργανα, τότε εμφανίζονται γενικά συμπτώματα, όπως κατάπτωση, ανορεξία, απώλεια βάρους ή δυσκολία στην αναπνοή.   Θεραπεία Επειδή προκαλούν τόσο σοβαρές βλάβες, πρέπει να απομακρύνονται το ταχύτερο δυνατό. Συχνά απαιτείται ηρεμία ή γενική αναισθησία. Χορήγηση αντιβιοτικών χρειάζεται όταν τα άγανα έχουν προκαλέσει μόλυνση. Τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν 24 - 96 ώρες μετά την επιτυχή αφαίρεσή τους. Οταν τα συμπτώματα επιμένουν, πρέπει να διερευνάται το ενδεχόμενο να υπάρχουν και άλλα άγανα. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως, τα άγανα είναι δύσκολο να εντοπιστούν και χρειάζονται επανειλημμένες επεμβάσεις προκειμένου να βρεθούν και να αφαιρεθούν.   Λάβετε τα μέτρα σας Επειδή η πρόληψη είναι πάντα προτιμότερη από τη θεραπεία, συστήνεται: Ελέγχετε καθημερινά μετά τη βόλτα το δέρμα και το τρίχωμα του ζώου σας την εποχή που υπάρχουν άγανα, ώστε να απομακρύνονται το ταχύτερο δυνατό. Αποφεύγετε την έξοδο των σκύλων σας σε περιοχές με πολλά ξερά χόρτα. Καθαρίζετε τα ξερά χόρτα από τον κήπο σας. Διατηρείτε το τρίχωμα σε άριστη κατάσταση, για να διευκολύνεται ο έλεγχός του. Κουρεύοντας το τρίχωμα ανάμεσα στα δάχτυλα του σκύλου σας, μειώνεται η πιθανότητα προσκόλλησης των αγάνων σε αυτά. Κάθε φορά που το ζώο σας παρουσιάζει ξαφνικά ύποπτα συμπτώματα (όπως επίμονο φτέρνισμα, σιελόρροια, τίναγμα του κεφαλιού, ξύσιμο αυτιών, επίμονο γλείψιμο του ποδιού του ή άλλου σημείου του σώματός του) και έχει προηγηθεί έκθεσή του σε περιοχή που υπάρχουν άγανα, συστήνεται έλεγχος από τον κτηνίατρο το ταχύτερο δυνατό.   Διαβάστε επίσης Οι 7 κίνδυνοι των διακοπών HOT DOG: Μην ψήνεις το σκύλο (ούτε τη γάτα) σου! Αποφεύγοντας τη θερμοπληξία Ψύλλοι, τσιμπούρια, ακάρεα, ψείρες, ταινίες ή άλλα παράσιτα; Ποτέ ξανά! Με τι κριτήρια να επιλέξω αντιπαρασιτική αμπούλα για το σκύλο και τη γάτα μου; Γέμισε το σπίτι ψύλλους! [caption id="attachment_3179" align="aligncenter" width="650"] Αν μπήγονται τόσο εύκολα στα παπούτσια μας γιατί όχι και στο σκύλο μας![/caption] [mc4wp_form id="62201"]

Σάββατο 12 Μαϊου 2018, Νέο Ψυχικό Ελάτε με ή χωρίς το κουνέλι σας για να γνωριστούμε, να κοινωνικοποιηθούμε και να μάθουμε ακριβώς τι χρειάζονται για μια πιο αρμονική ζωή δίπλα στον άνθρωπο. Κυρίαρχος στόχος να περάσουμε καλά με τα κουνελάκια μας. Η συνάντηση αυτή θα είναι μια ανοιχτή συζήτηση για την ευζωία και την εκπαίδευση του κουνελιού. Θα καλύψουμε: - Διατροφή - Σωστή στέγαση - Ψυχολογία και ψυχαγωγία - Εκπαιδευση Η εκπαίδευση αποτελεί ένα μέσo επικοινωνίας και δεσίματος με τον άνθρωπο οπότε και πολύ σημαντικό εργαλείο για να αισθανθούν τα κουνέλια μεγαλύτερη ασφάλεια μέσα από μια γερή σύνδεση. Θα μάθουμε το πρώτο στάδιο της εκπαίδευσης ενός κουνελιού.  Θα έχετε επιπλέον την δυνατότητα να ρωτήσετε την Μαίριλυν ότι θέλετε.  Εισηγήτρια: Η Marilyn Peters, Bsc Msc, ειδικεύεται στην προβληματική συμπεριφορά των ζώων συντροφιάς. Έχει πτυχίο (BSc) στην Κυτταρική και Μοριακή Βιολογία από το Πανεπιστήμιο του Essex στην Αγγλία και μεταπτυχιακό (MSc) στην Εφαρμοσμένη Συμπεριφορά και Πρόνοια των Ζώων (Applied Animal Behaviour and Animal Welfare) από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου στη Σκωτία. Επιπλέον, διαθέτει δίπλωμα στην Αρωματοθεραπεία για ζώα, από το School of Essential Balance των Essential Animals της Αγγλίας και εκπαίδευση Ρέικι, EFT, Tong Ren και ThetaHealing. Την διαισθητική επικοινωνία την διδάχθηκε από την Wendy Wolfe στην Αμερική το 2008. Τα τελευταία 12 χρόνια ζει και εργάζεται στην Ελλάδα ως σύμβουλος συμπεριφοράς ζώων, χρησιμοποιώντας μια πρωτοποριακή ολιστική προσέγγιση, με σκοπό την ψυχολογική και πνευματική αποκατάστασή τους. Η Marilyn συνεργάζεται στενά με κτηνιάτρους, οργανώσεις προστασίας των ζώων, και εκπαιδευτές ζώων σε ζητήματα πρόνοιας των ζώων. Διδάσκει σε Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο και Ελλάδα, αρθρογραφεί σε εφημερίδες & περιοδικά και συμμετέχει σε τηλεοπτικά προγράμματα προσφέροντας συμβουλές. Κανόνες συνάντησης 1) Το κουνελάκι σας πρέπει να είναι στειρωμένο  2) Θα πρέπει να είναι απολύτως υγιές με πρόσφατη βεβαίωση (τριάντα ημερών) από εξειδικευμένο γιατρό.  3) Θα πρέπει να το φέρετε σε κουτί μεταφοράς 4) Θα πρέπει να είναι ήδη συνηθισμένο στην μεταφορά και στην χρήση στηθόλουρου. Οι θέσεις είναι περιορισμένες οπότε κλείστε την θέση σας έγκαιρα με mail στο marilyn@animinds.gr Συμμετοχή: 10 Ευρώ Πού και Πότε: Σάββατο 12 Μαΐου 2018 Νέο Ψυχικό Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6930 887 001 Facebook Event [mc4wp_form id="62201"]