Η Μαρία Γκινάλα  γεννήθηκε σε οικογένεια που αγαπούσε τα ζώα και έζησε με μια μεγάλη ποικιλία σκύλων κάθε είδους, ράτσας και μη (πολλοί από τους οποίους ήταν πρώην αδέσποτα ή σκύλοι που χρειάζονταν υιοθεσία), ελληνικές και ξένες φυλές, καθώς και με άλογα και γάτες, δραστηριοποιούμενη ενεργά και στο φιλοζωικό χώρο μέσω της Ελληνικής Φιλοζωικής Εταιρείας και άλλων σωματείων διάσωσης από πολύ νεαρή ηλικία. Σπούδασε εικαστικά και δημοσιογραφία και εργάστηκε σαν συντάκτρια, μεταφράστρια και εικονογράφος, σε συνεργασία με διάφορους εκδοτικούς οίκους στην Αθήνα, καθώς και σαν αγιογράφος, ζωγράφος και καθηγήτρια Καλών Τεχνών στην Ιρλανδία. Εργάστηκε σε εκτροφεία Μεγάλων Δανών και Ιρλανδικών Λυκοθήρων στη Βρετανία. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΚΟΕ και φιλοτέχνησε το λογότυπό του, καθώς και μέλος ή ιδρυτικό μέλος πολλών άλλων γενικών ομίλων, ομίλων φυλής (στην Ελλάδα, τη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Ιρλανδία και τη Φιλανδία) και επιτροπών του ΚΟΕ. Υπήρξε εκτροφέας Μεγάλων Δανών σε μικρή κλίμακα, διεθνής κριτής μορφολογίας της Ομάδας 2 και συγγραφέας πολλών ειδικών άρθρων για τους σκύλους και την κυνοφιλία που έχουν δημοσιευτεί στην Ελλάδα (σαν συνεργάτης του περιοδικού Κυνολογία και εκδότρια του περιοδικού Dog’s Ο Κόσμος του Σκύλου), στην Κύπρο, στις Η.Π.Α., στην Μεγάλη Βρετανία, την Ιρλανδία και παγκόσμια μέσω του διαδικτύου. Έχει δώσει διαλέξεις και σεμινάρια σχετικά με την εκτροφή, τη μορφολογία και την κινησιολογία, σε ομίλους, κριτές, εκτροφείς και εκθέτες σε διάφορες χώρες και μέσω της Επιτροπής Προτύπων του ΚΟΕ έχει μεταφράσει δεκάδες πρότυπα της ΔΚΟ από τα αγγλικά στα ελληνικά και έχει συμμετάσχει στην έρευνα και την σύνταξη προτύπων για ελληνικές φυλές σκύλων εκ των οποίων κάποιες αναγνωρίστηκαν από τον ΚΟΕ.

Έχει αναδείξει / εκθρέψει δεκατέσσερις πρωταθλητές, νικητές πολλαπλών πιστοποιητικών πρωταθλητή και σκύλους βραβευμένους σε εκθέσεις μορφολογίας στην Ελλάδα, την Αγγλία, τη Φιλανδία, τη Σουηδία, την Εσθονία, τη Λιθουανία και τη Ρωσία ενώ έχει επιλέξει, εισάγει στην Ελλάδα, χειριστεί και ήταν ιδιοκτήτρια, συνιδιοκτήτρια ή εκτροφέας Μολοσσών, Μπόξερ, Ντόμπερμαν, Μπουλμάστιφ, Ροτβάιλερ, Γκρέιχαουντ και Ιρλανδικών Ερυθρόλευκων Σέττερ που κατεκτησαν τίτλους Καλύτερου Φυλής, Ομάδος & Έκθεσης σε γενικές και ειδικές εκθέσεις, και έχει επίσης παρουσιάσει πολλούς άλλους σκύλους διαφόρων φυλών σε εκθέσεις στην Ελλάδα και αλλού.

Ιδιαίτερα ξεχωριστοί για την ελληνική κυνοφιλία υπήρξαν πολυαγαπημένοι σύντροφοι της όπως η ιστορική ¨Κάλι” (η μοναδική μέχρι σήμερα εκπρόσωπος της φυλής των Μεγάλων Δανών που αναδείχτηκε Καλύτερη έκθεσης σε διεθνή πρωταθληματική διοργάνωση στην Ελλάδα), η “Λούσυ” (η πρώτη πρωταθλήτρια Ελλάδος στην φυλή των Ιρλανδικών Ερυθρόλευκων Σέττερ), η “Γκρέης” (ιστορική πρωταθλήτρια Ελλάδος στη φυλή Γκρεϊχάουντ), καθώς και κάποιοι αξέχαστοι σκύλοι που βοήθησε να εισαχθούν στην Ελλάδα, όπως η Μπουλού & ο Γκράνβιλ (πρωταθλητές Ελλάδος Μπουλμάστιφ, με κηδεμόνα την Αλεξία Καμμένου), ο Ρόρυ (πρωταθλητής Ελλάδος στην φυλή Μπόξερ, με χειριστή το Γιάννη Βλάχο), η Άντζι (πρωταθλήτρια Ελλάδος Ροτβάιλερ), ο πρωταθλητής Φάμπιο” (το καστανό Ντόμπερμαν από το εκτροφείο Marienburg των ΗΠΑ, της οικογενειας Νικολάου), το  Ροτβάιλερ “Φάλκο” του Βασίλη Παπανδρέου, το Στάφφορντσάιρ Μπουλ Τέρριερ “Κοντέσσα” του αείμνηστου φίλου Παντελή Γιατρά, που κατοικούν για πάντα στην καρδιά και τη μνήμη της. Μαζί με πολλούς άλλους συντρόφους, με ή χωρίς πετιγκρί, αλλά όλοι με τεράστια ψυχή και προσφορά, όπως η “Κίρκη” (Μ. Δανός), ο “Λέων” (Μπομπτέηλ), και η Αλωπεκίδα “Λάικα” που έγραψε το δικό της κεφάλαιο και παραμένει για την Μαρία ορόσημο και έμπνευση για την τιμή που οφείλει η Ελλάδα και ο λαός της στον σκύλο, εκτίμηση και ουσιαστική προστασία που ακόμη η Πολιτεία, η ελληνική κοινωνία και οι θεσμοί δεν έχουν εκπληρώσει και υπολείπονται κατά πολύ να αποδώσουν.
Διετέλεσε κριτής μορφολογίας ολόκληρης της Ομάδας 2 της FCI και των Αμερικάνικων Ακίτα σε διεθνές επίπεδο, καθώς και Ελληνικών φυλών σε εθνικό επίπεδο, και κριτής πρωταθλήματος του Βρεττανικού Κυνολογικού Ομίλους για τους Μεγάλους Δανούς. ‘Εχει κρίνει σε εξειδικευμένες πρωταθληματικές εκθέσεις Μεγάλων Δανών στην Βρετανία, την Βραζιλία, τη Γερμανία, τη Δανία, την Ιταλία, τον Καναδά και τη Φιλανδία, καθώς και το Newfoundland Club της Ιρλανδίας, σε πολλά διεθνή και εθνικά πρωταθλήματα, και ειδικές πρωταθληματικές και ανοιχτές εκθέσεις στην Ελλάδα, τη Σκανδιναβία, την Ιρλανδία, την Μεγάλη Βρετανία και άλλες χώρες.
Ασχολείται με τα εικαστικά και τη συγγραφή. Είναι μητέρα μιας κόρης που είναι Μικροβιολόγος, κατοικεί μόνιμα στην Ιρλανδία από το 2004 και ασχολείται επί πολλά χρόνια, σε συνεργασία και με την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας και Διάσωσης των Αυτόχθονων Φυλών Κατοικίδιων, Αγροτικών & Οικόσιτων Ζώων “Αμάλθεια” με την μελέτη και την ενημέρωση για τους ελληνικούς αυτόχθονους τύπων σκύλου, και ιδιαίτερα κάποιων ιστορικών φαινότυπων, όπως της Αλωπεκίδας και του Σουλιώτικου σκύλου, οι οποίοι είναι παραμελημένοι και κρίσιμα απειλούμενοι.

“Hope, Lost”: Ακρυλικό σε καμβά, φτιαγμένο ειδικά για δημοπρασία υπέρ των αδέσποτων της Ρουμανίας τον Οκτώβριο του 2013.

Για τις Αλωπεκίδες και όλα τα σκυλιά του χωριού και του δρόμου στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο.

διαφήμιση

Για να βοηθήσεις στην προσπάθεια διάσωσης της Αλωπεκίδας: www.facebook.com/groups/alopekis