Τα σκυλιά δεν είναι «φτιαγμένα» για να μένουν μόνα τους. Είναι από τα πιο κοινωνικά ζώα που υπάρχουν: ζουν σε οικογένειες, τρώνε, κοιμούνται και κινούνται μαζί, ακολουθούν τον αρχηγό της αγέλης. Κάποιες φυλές τα καταφέρνουν καλύτερα µε τη μοναξιά και κάποιες άλλες όχι. Έτσι, αν το πρόγραμμά σας απαιτεί να βρίσκεστε πολλές ώρες εκτός σπιτιού και σχεδιάζετε να αποκτήσετε σκύλο, πρέπει η επιλογή σας να είναι προσεκτική, ώστε να αποφύγετε δυσκολίες στο μέλλον.
Πολλοί ιδιοκτήτες δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι είναι αφύσικο για ένα αγελαίο ζώο να μένει µόνο του και δεν νιώθουν την αγωνία του όταν μια μέρα, έτσι ξαφνικά, φεύγουν για διακοπές χωρίς αυτό. Θα είναι ίσως η πρώτη φορά στη ζωή του που θα νιώσει εγκαταλελειμμένο και ολομόναχο.
Τέλος, αρκετοί ιδιοκτήτες αναπτύσσουν μια σχέση εξάρτησης µε το σκυλί τους επιτρέποντάς του να βρίσκεται συνεχώς μαζί τους, μέρα και νύχτα. Του μιλούν και το χαϊδεύουν συνεχώς, δεν περνάει στιγμή που να μην ασχοληθούν μαζί του. Ακόμη χειρότερα, όταν επιστρέφουν και βρίσκουν το σκύλο να κλαίει, τον παρηγορούν µε χάδια και τρυφερά λόγια αγάπης, ακόμη και µε αγκαλιές. Οµως, έτσι ο σκύλος εκλαμβάνει τη συµπεριφορά αυτή ως «επιβράβευση» για το κλάμα και τα παράπονα και λογικά συμπεραίνει πως, αν κάθε φορά που νιώθει µόνος του διαμαρτύρεται έντονα, θα κερδίζει προσοχή και χάδια. Επιπλέον, ένα ζώο που µας ακολουθεί συνεχώς και δεν κάνει στιγμή μακριά µας, χάνει την αυτοπεποίθησή του και γίνεται ευάλωτο στο άγχος του αποχωρισμού.
Ευτυχώς, σχεδόν όλα τα σκυλιά μπορούν να εκπαιδευτούν κατάλληλα, ώστε να αποδεχτούν την απουσία µας από το σπίτι. Ας δούμε πώς.
Κλειδί η άσκηση
- Ξεκινήστε αφήνοντας το κουτάβι (ή τον καινούργιο σκύλο) μόνο του για 2 – 3 λεπτά, αφού του έχετε δώσει ένα παιχνίδι ή κάτι να μασήσει. Τις πρώτες φορές δεν θα φεύγετε από το σπίτι, απλώς θα αλλάζετε δωμάτιο, κλείνοντας την πόρτα, και θα επιστρέφετε λίγο μετά. Φυσικά, επιστρέφοντας, δεν θα ανοίγετε την πόρτα όσο γρυλίζει ή γαβγίζει. Επειδή όµως πρέπει να µπείτε μέσα (για να λήξει ο δίλεπτος εκπαιδευτικός «αποχωρισμός»), αν δεν σταματάει να παραπονιέται, προσπαθήστε να διασπάσετε την προσοχή του, χτυπώντας ελαφρώς την κλειστή πόρτα ή ανοίγοντάς την ελάχιστα (χωρίς να μιλάτε) και κρατώντας στο χέρι σας μια λιχουδιά στο ύψος του κεφαλιού του. Μην του δώσετε τη λιχουδιά, απλώς μόλις σωπάσει και μυρίσει το χέρι σας, ανοίξτε εντελώς την πόρτα, κάντε μεταβολή και φύγετε αδιάφορα. Ο σκύλος λογικά θα σας ακολουθήσει, προσπαθώντας να τραβήξει την προσοχή σας. Για να πάρει τη λιχουδιά, θα χρειαστεί να την κερδίσει µε μια άλλη πράξη. Ζητήστε του κάτι απλό, για παράδειγμα να κάτσει, πριν τον επιβραβεύσετε ή πετάξτε τη λιχουδιά πίσω στο χώρο όπου τον είχατε περιορίσει. Με αυτόν τον τρόπο προτρέπετε το σκύλο να ξαναεπιστρέψει εκεί και τον ετοιμάζετε για μία ακόμα επανάληψη της άσκησης.
- Σταδιακά αυξήστε την ώρα που μένει μόνος. Θα χρειαστεί περίπου μία εβδομάδα επαναλήψεων, μέχρι να καταφέρετε να πάτε ώς το περίπτερο. Είναι σημαντικό να μη βιάζεστε να αυξήσετε το χρόνο. Μόνο όταν δείχνει να δέχεται την ολιγόλεπτη απουσία σας, μπορείτε να προετοιμάσετε την πολύωρη:
- Βγάλτε τον μια σύντομη βόλτα, δίνοντάς του την ευκαιρία να πάει «στην τουαλέτα». Συνεχίστε παίζοντας μαζί του για 10 λεπτά (π.χ. να φέρει την μπάλα, να τραβήξει τη διελκυστίνδα, να εκτελέσει κόλπα που έχει μάθει κ.λπ.). Έτσι, του δίνετε την προσοχή που τόσο έχει ανάγκη, ενώ ταυτόχρονα τον «κουράζετε» σωματικά και πνευματικά, ώστε να ηρεμήσει γρηγορότερα αφού φύγετε.
- 15 με 20 λεπτά προτού αναχωρήσετε, σταματήστε σταδιακά να ασχολείστε μαζί του (τέλος τα χάδια και οι αγκαλιές) και προσέξτε ώστε η γλώσσα του σώματός σας να μην αποκαλύπτει ότι κατά βάθος νιώθετε στενοχώρια ή ενοχή· θα το καταλάβει αμέσως, πολύ πριν από εσάς.
- Τη στιγμή που φεύγετε -από το κένελ ή από το σπίτι- απλώς φύγετε. Ούτε ματιές ούτε χάδια. Αρκεί μια λέξη ή φράση -σε εύθυμο τόνο-, την οποία θα χρησιμοποιείτε κάθε φορά που το αφήνετε µόνο του. Εγώ λέω «τα λέμε», είτε φεύγω για 20 λεπτά είτε για δύο εβδομάδες. Έτσι, ο σκύλος ξέρει τι να περιμένει: λες «τα λέμε» και σίγουρα θα επιστρέψεις.
- Μπαίνοντας ξανά στο σπίτι, αδιαφορήστε τελείως για το σκύλο, όσο κι αν χοροπηδάει γύρω σας, όσο κι αν εκλιπαρεί για την προσοχή σας. Κάντε ό,τι θα κάνατε φυσιολογικά αν έλειπε -π.χ. αφήνετε τα κλειδιά σας, βγάζετε τα παπούτσια σας κ.λπ.- μέχρις ότου ηρεμήσει τελείως. Αν του παίρνει πολλή ώρα να ηρεμήσει -επειδή είναι ζωηρό κουτάβι ή σκύλος υψηλής ενεργητικότητας-, στείλτε τον να φέρει την µπάλα ή κάτι άλλο. Από τη στιγμή που θα τρέξει να τη φέρει, το μυαλό του προσηλώνεται στον νέο στόχο, να φέρει την µπάλα. Μπορείτε επίσης να του πείτε «κάτσε» και, μόλις το κάνει, να τον χαϊδέψετε και να του πείτε «μπράβο». Από τη στιγμή που συμπεριφερθεί σωστά και υπακούσει, μπορείτε πλέον να του δώσετε όλα τα χάδια του κόσμου. Σκοπός αυτής της στάσης µας είναι να του δείξουμε ότι δεν συµβαίνει και τίποτα συνταρακτικό όταν φεύγουμε ούτε όταν επιστρέφουμε.
Το… θηρίο στο κλουβί
Σχεδόν όλοι οι εκπαιδευτές τονίζουν τη χρησιμότητα του κλουβιού κατά την προσαρμογή ενός νέου σκύλου ή κουναβιού στο σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται ζημιές και ατυχήματα, ενώ το ζώο νιώθει ασφάλεια και αποκτά τον απόλυτα προσωπικό του χώρο. Τα περισσότερα σκυλιά νιώθουν πολύ άνετα μέσα στο κλουβί τους (κένελ) και δεν καταλαβαίνουν γιατί πολλοί άνθρωποι το βρίσκουν φριχτό και περιοριστικό. Για τα σκυλιά, είναι το «ασφαλές τους καταφύγιο».Είναι εύκολο να μάθετε στο σκύλο σας να το συμπαθεί, επειδή το ένστικτό του τον οδηγεί να ξεκουράζεται και να κοιμάται σε μικρούς χώρους.
- Χρησιμοποιώντας λιχουδιές ή παιχνίδια, η εξοικείωση μπορεί να γίνει υπόθεση μερικών λεπτών. Φροντίστε απλώς να κλείνετε το πορτάκι σταδιακά για όλο και περισσότερο χρόνο και ποτέ, µα ποτέ μη χρησιμοποιήσετε το κλουβί ως τιμωρία.
- Ωστόσο, υπάρχουν και όρια. Αν έχετε αφήσει το ζώο περιορισμένο για πολλές ώρες, όταν του επιτρέψετε να βγει, μπορεί να εκδηλώσει στρες, κατάθλιψη και υπερκινητικότητα. Ιδανικά, ένας ενήλικος σκύλος δεν πρέπει να κλείνεται πάνω από 5 ώρες και αυτό όχι καθημερινά. Φυσικά, μιλάμε για περιορισμό µε κλειστό πορτάκι, µε ανοιχτό ο σκύλος μπαίνει και βγαίνει όσο θέλει και δεν υπάρχει πρόβλημα.
- Αν πρόκειται να λείψετε πολλές ώρες και το σκυλί πρέπει να είναι περιορισμένο, αναθέστε σε κάποιον να του ανοίξει κάποια στιγμή και να του δώσει την ευκαιρία για βόλτα και παιχνίδι.
- Αν έχετε μικρόσωμο σκυλί ή κουτάβι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα πάρκο (σαν τα παιδικά, αλλά για σκύλους), μέσα στο οποίο θα βάλετε το νερό, τα παιχνίδια και το κρεβάτι του. Ένας μεγαλόσωμος σκύλος μπορεί να «περιοριστεί» σε ένα δωμάτιο. Γενικά, όσο μικρότερος είναι ο χώρος (ανάλογα µε το μέγεθός του, φυσικά), τόσο πιο ασφαλές νιώθει το ζώο.
Η φασαρία… ηρεμεί.
Ένας άλλος στρεσογόνος παράγοντας για το σκυλί είναι η ησυχία που επικρατεί στο σπίτι όσο λείπετε. Οι γνώριμοι θόρυβοι και η παρουσία σας του λένε «όλα καλά», η απουσία σας µε την ησυχία τού λένε «κάτι δεν πάει καλά». Επιπλέον, μπορεί να το αναστατώνουν εξωτερικοί θόρυβοι, όπως ένα μηχάνημα στο δρόμο ή το πλυντήριο του γείτονα. Σε μια βελγική πανσιόν σκύλων ανάβουν τις τηλεοράσεις κάθε απόγευμα, καθώς έχουν διαπιστώσει πως ο οικείος ήχος τους ηρεμεί τα φιλοξενούμενα ζώα.
- Αν το σπίτι σας είναι γενικά θορυβώδες (ράδιο και τηλεόραση παίζουν το πρωί, παιδιά και γονείς συνομιλούν δυνατά πριν πάνε στο σχολείο και στη δουλειά), μπορείτε να αφήσετε ένα ραδιόφωνο να παίζει στο χώρο του, ώστε να μην περάσει το σπίτι απότομα σε κατάσταση σιωπής.
- Μπορείτε να τυλίξετε σε μια πετσέτα ένα παλιό ρολόι-ξυπνητήρι (που κάνει τικ-τακ) μαζί µε μια ζεστή (όχι καυτή) θερμοφόρα (ή ένα πλαστικό μπουκάλι) και να τα βάλετε δίπλα στο κουτάβι, ώστε να µη νιώθει µόνο του· θα νοµίζει ότι έχει δίπλα του ένα ζωντανό σκυλάκι. Εναλλακτικά, στα pet shops υπάρχουν και έτοιμες συσκευές που θερμαίνονται και μιμούνται τον ήχο της καρδιάς της μητέρας.
- Αν, παρά τις προσπάθειές σας, το σκυλί εξακολουθεί να έχει πρόβλημα και να μην προσαρμόζεται, τότε θα πρέπει να ζητήσετε τη βοήθεια ειδικού. Θα σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε στοιχεία που δεν έχετε προσέξει, αλλά ευθύνονται για τη στάσιµη κατάσταση του σκύλου σας.
- Τελικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ο σκύλος σας θα μάθει να τα βγάζει πέρα μια χαρά όσο λείπετε και αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνει υπερήφανους και τους δυο σας.
διαφήμιση
Διαβάστε επίσης
Πώς θα αγαπήσει ο σκύλος μας το crate (μεταλλικό κλουβί);
Πώς δεν θα χαλάει τον κόσμο όταν φεύγετε;
Πρώτη µέρα του «καινούριου» σκύλου στο σπίτι;
Είναι έτοιμος να πάει σε ξενοδοχείο σκύλων;
ΙΔΕΑ – Πώς θα αναπληρώσετε την έλλειψη της μαμάς του;
Η μεγάλη αξία της… αδιαφορίας για το σκύλο μας!
Πώς σας ζητούν οι σκύλοι να ηρεμήσετε;
«Ο σκύλος μου με εκδικείται…» Ισχύει;
Η Φλώρα ηρθε σπίτι μας από το κυνοκομείο πριν 20 ημέρες.Την περίμενε ένα δωμάτιο με καναπέ, παιχνίδι και crater.Χαλαρώσαμε στο νέο της σπιτι, έφαγε στο κλουβί και μετά έπρεπε να πάμε στη δουλειά… η συντέλεια του δωματίου και του κλουβιού!
Είναι ηρεμη μαζί μας στους κοινούς μας χώρους, στο αυτοκίνητο, στη βόλτα, στη θάλασσα μας αφηνει να κολυμπάμε και εκείνη μας περιμένει ησυχα στη σκιά της… προσφατα μας ακούει κιόλας όταν την καλουμε από μακριά(σε ειδικούς περιφραγμένους χωρους)
Τα βράδια δεν γαυγίζει/κλαίει και κοιμάται στο δωμάτιό της με κλειστή πόρτα κάθε βράδυ από το 2ο βραδυ. Τις ωρες που εργαζόμαστε, αφου φυσικά έχει πάει μεγάλη βόλτα πριν, μένει με λιγμολυς στην αρχη στο δωμάτιό της, με κλειστή την πόρτα (παράθυρο πάντα σε ανάκληση -νερό στο κλουβάκι και ένα παιχνίδι)
Τις τελευταίες 4 ημέρες, γυρίζουμε από τη δουλειά και τρέμουμε! Το κλουβί σπασμένο- το κασαλίκι της πόρτας φαγωμένο μέχρι και τους 50 πόντους- το νερό πάντα χυμένο- το σεντονάκι της,το παιχνίδι της, η λιχουδιά ή το στικ για τα δόντια άθικτα!
(μόνο που δεν κατουράει)
Οι βολτες αυξηθηκαν σε χρόνο, η αδιαφορία μας αυξάνεται πριν την αναζωρησή μας και κατά την επιστροφή μας και δοκιμάζω να την κλείνω λίγο λιγο μόνη…
Το στρές που μας έχει προκαλέσει η αλλαγή στη συμπεριφορά της (καθώς και το κόστος της πόρτας του νοικιασμένου σπιτιού και του κλουβιού)είναι πολύ έντονο! Γυρνάμε με πανικό σπίτι μας και αυτό μας εμποδίζει να απολαμβάνουμε τη συντροφιά της Φλώρας αλλά και το σπιτι μας!
Ό,τι “έχετε” ευχαρίστηση Παρακαλώ ????
Απαιτούνται λόγια καθησυχαστικά, αισιόδοξα και ελπιδοφόρα. ..
Pingback: ΤΡΙΧΕΣ – 7 φυλές σκύλων & 8 ιδέες για κάποιον που δουλεύει όλη μέρα
Μόνη μέσα στο σπίτι δεν έχει μείνει ποτέ. Δεν χρειάστηκε και δεν προβλεπόταν να χρειαστεί, γι’ αυτό και δεν την εκπαιδεύσαμε σχετικά. Μόνη σε αυλή ή σε μπαλκόνι έχει μείνει και κάθε φορά έκανε κακά παντού, ακόμα κι αν την αφήναμε για μία ώρα.
Μέσα δεν κάνει τις ανάγκες της, έχει εκπαιδευτεί να κρατιέται. Επιπλέον, όταν θέλει να βγει έξω, μας το δείχνει. Υπάρχουν φυσικά και τα ατυχήματα, αλλά συνήθως επειδή κάτι θα την έχει τρομάξει.
Σε καθημερινή βάση ζει μέσα στο σπίτι ελεύθερη μαζί μας.Τις τελευταίες λίγες μέρες μένει μόνη της στον χώρο της, αρκεί να μας ακούει οτι είμαστε στο σπίτι.
Ζημίες δεν κάνει, με την έννοια να φάει παπούτσια ή έπιπλα.
Βεβαίως και θεωρείται κουτάβι, κάθε ζώο έως 12 μηνών, ειδικά τα αρσενικά ώς και πολύ παραπάνω ως να ενηλικιωθούν.
Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συμπεριφορά της. Δεν έχει μάθει να μένει μόνη της; Δεν έχει μείνει ποτέ μόνη της λόγω προβληματικής συμπεριφοράς; Την έχετε από μωρό; Τι έχετε κάνει πάνω στην εκπαίδευσή της; Είναι σε κάποιο μπαλκόνι/κλουβί το ζώο ή ελεύθερο μεσα στο σπίτι σας; Το ότι αποζητά επαφή μαζί σας είναι ό,τι πιο λογικό και πρέπει εσείς να της μειώσετε το άγχος αποχωρισμού. Ακολουθήστε τις συμβουλές μας σα να την πήρατε τώρα στο σπίτι, με πολλές πολλές επαναλήψεις και υπομονή.
Tις ανάγκες της τις έκανε από μικρή μέσα ή τώρα άρχισε να τις κάνει;
Και οι ζημιές είναι σημάδι άγχους αποχωρισμού.
Δοκιμάστε να κάνετε εξ αρχης εκπαίδευση σα να ήταν τώρα 2 μηνών. Το ίδιο κάνουμε και εμείς κάθε φορά που φιλοξενούμε ένα ενήλικο αδέσποτο.
Για την τουαλέτα του διαβάστε:
Ταχύρρυθμα μαθήματα τουαλέτας για ενήλικους σκύλους
Πώς να μάθω στο κουτάβι μου να πηγαίνει «τουαλέτα»;
Ο σκύλος μου εδώ και μισό χρόνο λερώνει μέσα
Ένα θηλυκό μπόξερ 7 μηνών δεν μπορεί να θεωρηθεί κουτάβι. Δεν έχει μάθει να μένει μόνη της στο σπίτι. Ακόμα και σε άλλον όροφο να είμαστε και να μας ακούσει (τριώροφο σπίτι), μετά από λίγο θα αρχίσει να γαυγίζει καλώντας μας. Αντίθετα δεν έχει πρόβλημα όλη τη νύχτα να μείνει μόνη της για ύπνο. Πώς μπορούμε τώρα να την εκπαιδεύσουμε να μένει μόνη στο σπίτι χωρίς να κάνει ζημίες και τις φυσικές της ανάγκες μέσα;